سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

بوش آن کرد که بن لادن در آرزویش بود


کِنِت رُوت (رئیس دیده بان حقوق بشر) - مترجم: سیامند


• آنهایی که مجوز شکنجه صادر کردند می بایست به دستگاه عدالت تحویل داده شوند، بی استثنا. اولین گام تشکیل یک کمیسیون «حقیقت یاب» دو جانبه خواهد بود، تا اینکه بدانیم چه کسی مجوز استفاده از شکنجه را صادر کرده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱٨ مهر ۱٣٨۷ -  ۹ اکتبر ۲۰۰٨


از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ سازمان امریکایی مدافع حقوق بشر موسوم به دیده بان حقوق بشر، Human Rights Watch (HRW) با گزارش ها و بررسی هایش از «جنگ علیه تروریسمِ» دولت بوش درخشید. در شرایطی که مردم امریکا برای انتخاب رئیس جمهور جدیدشان در روز ۴ نوامبر آماده می شوند، رئیس این سازمان، کِنِت رُوت طی سفر کوتاهی به پاریس بیلان کار ریاست جمهوری بوش را تشریح و چالش هایی که انتظارِ جانشین او را می کشند را برای لوموند برشمرد.


دیده بان حقوق بشر چه انتظاری از رئیس جمهور آینده ی ایالات متحده دارد؟

مهم ترینِ آنها برای رئیس جمهور جدید بازگرداندنِ اعتبار از دست رفته ی امریکا در جهان است. ایالات متحده ی امریکا می بایست یکی از اصلی ترین صداها برای دفاع از حقوق بشر باشد. در حالی که در دوره ی ریاست جمهوری جورج بوش، هیچ اعتباری برایش باقی نماند. چالشی که رئیس جمهور آینده در مقابل خواهد داشت، بازگرداندنِ امریکا به میدانی است که حاکی از توافق با حقوق بین المللی باشد.
نخستین چالش مربوط به شکنجه است، ارتش امریکا ضوابط خوبی در رابطه با اسارت و بازجویی از زندانیان به تصویب رسانده، اما جورج بوش با تعمیم دادنِ این ضوابط به زندانیان سیا مخالفت می کند. رئیس جمهور آینده می بایست از عدم شکنجه توسط سیا یقین حاصل کند. دومین چالش مربوط به زندان های پنهان است. آقای بوش می گوید آنها را موقتا تعطیل کرده است. رئیس جمهور آینده باید از تعطیلی دائمی آنها اطمینان حاصل کند. سومین چالش زندان گوانتانامو و استثناهای [دستگاه] عدالت است. باراک اوباما و جان مک کین هر دو اعلام کرده اند که قصدِ تعطیل گوانتانامو را دارند. دیده بان حقوق بشر معتقد است که زندانیان یا می بایست به کشوری که از آن برخاسته اند پس فرستاده شوند، و یا اینکه توسط دادگاه های عادی امریکا محاکمه شوند. اما برخی در امریکا هستند که می خواهند گوانتانامو و دستگیری و زندانی کردن بدون برگزاری دادگاه را همچنان حفظ کنند. رئیس جمهور آینده می بایست در مقابل این فشار محافظه کاران مقاومت کند.
در کنار آن، باراک اوباما و جان مک کین هر دو معتقدند که ایالات متحده می بایست نقشی کلیدی در گسترش حقوق بشر و دمکراسی در جهان به عهده بگیرد. چالشی که آنها در مقابل خواهند داشت پایان نهادن بر مدارایی است که دولت بوش در مقابل برخی از همکاران، تنها به علت این که به او در مبارزه اش با تروریسم کمک می کنند، باشد. نمونه های اتیوپی، مصر و پاکستان ... از این نوعند.


نخستین تصمیمات رئیس جمهور جدید چه می بایست باشد؟

مهم ترین تصمیمی که در همان اولین روز می تواند اتخاذ شود، تحمیل ضوابطِ ارتش بر زندانیان و بازجویی های انجام شده توسط سیا و تعطیلی گوانتاناموست. اینها تصمیماتی اند که به مقام اجرایی ارتباط دارند، که می تواند از روز ۲۱ ژانویه [فردای روزی که در پست ریاست جمهوری شورع به کار می کند] اتخاذ شوند.


و تفاوت باراک اوباما با جان مک کین در رابطه با این مسائل کجاست؟

جان مک کین در زمینه ی بحث در بابِ شکنجه متحد ما بود، اما بر خلافِ باراک اوباما، در زمینه ی اجرای ضوابط ارتش در سازمان سیا با ما مخالفت کرد. در رابطه با گوانتانامو، هیچیک از دو کاندیدا چیزی در بابِ دستگیری های پیشگیرانه نگفته اند.


نظر شما در مورد جنگِ امریکایی آغاز شده پس از ۱۱ سپتامبر در افغانستان و سپس عراق چیست؟

دیده بان حقوق بشر در رابطه با این که جنگی به راه افتاده نظری ندارد : ما گروهی پاسیفیست نیستیم. درعین اینکه توجه می کنیم ببینیم جنگ چگونه و به چه روش هایی اداره می شود ؛ در افغانستان، بطور مثال در پی بمباران های امریکا قربانیان غیرنظامی داشته ایم. در همه ی جنگ ها غیرنظامیان تلفات دارند، اما ایالات متحده و ناتو می توانند شمار این قربانیان را کاهش دهند. روش های بسیاری برای اطمینان یافتن از این که منطقه ی بمباران خالی از غیرنظامیان است، وجود دارد.


شما ایالات متحده را به پیوستن به پیمانِ دادگاهِ بین المللی جزا (CPI) تشویق می کنید. تا زمانی که جنگ در افغانستان و عراق جاری است، یعنی جایی که سربازان امریکایی مرتکب نقض حقوق انسانی و بین المللی می شوند، چنین امری امکان پذیر است؟

دادگاه بین المللی جزا در صورتی که روند قضایی ملی وظایف خود را به درستی انجام دهد، دخالتی در امور نمی کند. ایالات متحده می تواند خودش جنایتکاران جنگی اش را محاکمه و مجازات کند. از آنجا که آقای بوش سیاست مصونیت شکنجه گران را اعمال کرده، هیچ اعتمادی به سیستم قضایی امریکا باقی نمانده. اگر رئیس جمهور آینده سیاست پیگرد عاملانِ نقض حقوق بشر را پیش ببرد، ایالات متحده نمی بایست نگرانی ای از بابت دادگاه بین المللی جزا داشته باشد. اعمال نقض حقوق بشر در جنگ علیه القاعده فاجعه بود. جرج بوش دقیقا همان کاری را کرد که بن لادن آرزو می کرد، او انجام دهد. استراتژی ایالات متحده، موضع امریکا را در جهان از مشروعیت انداخت، و عضوگیری تروریست ها را هرچه سهل و آسان تر کرد.


دیده بان حقوق بشر فراخوان می دهد که مسئولین امریکای محاکمه شده و کمیسیونی «حقیقت یاب» تشکیل شود...

آنهایی که مجوز شکنجه صادر کردند می بایست به دستگاه عدالت تحویل داده شوند، بی استثنا. اولین گام تشکیل یک کمیسیون «حقیقت یاب» دو جانبه خواهد بود، تا اینکه بدانیم چه کسی مجوز استفاده از شکنجه را صادر کرده. ما نگران این هستیم که اوباما یا مک کین این موارد را همچون مسائلی مربوط به گذشته در نظر بگیرند. این نبرد سیاسی سهل و آسانی نخواهد بود.
سیستم قضایی بین المللی نسبت به ده سال پیش بسیار پرتوان تر است. دیکتاتورهایی که مرتکب اعمال جنایتکارانه می شوند، همه نگران آینده شان هستند. اسلوبودان میلوسویچ، چارلز تیلور، حسن هابره، رادوان کارادزیچ و دیگران توسط آنها مجرم شناخته شده اند. خبر بد این است، از سویی گسترش تروریسم، قتل و جنایت غیرنظامیان، و از سوی دیگر جنگ علیه تروریسم، انجام و رهبری شده توسط دولت بوش، که هیچ ارزشی برای حقوق بشر قائل نمی شود.

منبع: لوموند
گفتگو صورت گرفته توسط رمی اوردان


siaamand.blogspot.com


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست