اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۰ آبان ۱٣٨۷ -  ٣۱ اکتبر ۲۰۰٨

در جامعه ای که به گفته دولت مردانش بیش از ۹میلیون نفر مردم زیر خط فقر شدید و مطلق زنده مانی می کنند، آمار بی کاری در آن بیش از %٢۴ است، مصرف سالیانه مواد مخدر در آن ۷۰۰ تن می باشد، با ۱میلیون و ٢۰۰هزار نفر معتاد، سالیانه بیش از ٢۰میلیون پرونده قضایی وارد سیستم قضایی می شود، از هر ۹ ازدواج یکی به طلاق منجر می شود، تورم ٢۶ درصدی کمر هر ایرانی شرافتمندی را خم کرده است و کسانی بدون در نظر گرفتن رابطه انکار ناپذیر بین فقر و فحشا - فساد- تبعیض و با فراموش کردن شاید مصلحت آمپز فقر، به مبارزه با فساد و تبعیض و فحشا برخاسته اند، تمامی بنیان های اخلاقی در حال فرمواشی اند صداقت، شجاعت، مروت، کرامت انسانی، شرافت، حرمت و هر آنچه از جنس اخلاق است زیر سوال رفته اند. جامعه ای که افکار هزاران دگراندیش به بند و زنجیر کشیده شده است، شاید نباید از مسوولین دانشگاهی اش بیش از این انتظار داشت که دانشگاه تافته جدا بافته ای از جامعه نیست!
دانشگاه نیز تحت تاثیر جامعه، با عدیده مشکلات تحصیلی و صنفی و سیاسی دست به گریبان است و مسئولین آن نیز با در پیش گرفتن راه فرافکنی و انکار و با ایجاد فضای پلیسی- امنیتی و سعی برای منزوی کردن و منحرف ساختن صدای اعتراضات راه به جایی نخواهند برد.
انجمن اسلامی دانشجویان بر حسب وظیفه و رسالتی که دارد، به وجود آمدن این شرایط و پیامدهای آن را پیش بینی کرده و هشدار داده بود و چنانچه شاهد آن بودیم این فضا در کشور و همه دانشگاه های کشور حاکم شد.
در دانشگاه ما سیاست مدیریت پادگانی حدود ۵/۲ سال پیش با جلوگیری از فعالیت انجمن و در ادامه، لغو مجوز غیرقانونی این تشکل به عنوان تنها تشکل منتقد نهاد قدرت و نماینده مطالبات سیاسی- صنفی دانشجویان و تشکل اکثریت آغاز گشت که هم اکنون نیز شاهد سایه شوم این سیاست بر دانشگاه هستیم.
مطالبی که ذکرشان رفت مشکلات و مصائبی نیستند که حتی مسئولین قادر به کتمان آن باشند و یا همانند ریاست (ارباب) دانشگاه آن را سیاه نمایی و سمپاشی قلمداد کنند. حال در چنین فضایی به راحتی می توان تصور کرد که آقای رئیس در سناریوی پرسش و پاسخ فرا تشکل وابسته به نهاد قدرت دانشگاهی چه برخوردی می تواند با دانشجویان داشته باشد.
و چنین می شود که دانشجوی معترض به وضعیت غیر عا دی تحصیلی- رفاهی- صنفی- سیاسی و ... در آن جلسه کذایی توسط آقای رئیس متهم به فاسدالعقیده بودن و فاقد صلاحیت برای نقد شرایط بوجود آمده شناخته می شود. آقای رییس پا را فراتر گذارده و این جرات را به خود می دهند که با ادبیات بازاری (و نه در شأن رییس یک دانشگاه) از معترضین بخواهند که به اندازه کوپنشان صحبت کنند!!! حال آنکه ایشان باید بدانند که اگر قرار باشد کسی از دایره قانونی و عرفی پا را فراتر نگذارد، خود ایشانند.
اگر ایشان بر این باورند که دانشگاه محل تحصیل است و دانشجو نباید آن را با مکان های دیگر اشتباه گرفته از پوششی استفاده کند که به قول ایشان - امواج منعکس کند- و اگر ایشان با شنیدن کلمه تئاتر اولین مسأله ای که به ذهنشان خطور می کند تفکیک بازیگران آقا و خانم باشد، بر خود وظیفه می دانیم که به ایشان متذکر شویم؛ شما با چنین دید و نظری صلاحیت اعلام و اعمال نظر در مورد نوع پوشش دانشجویان و هنری چون تئاتر را ندارید. شما در اشتباهید، اینجا دانشگاه است نه پادگان!
و همکلاسی اینک سخنم با توست؛
اگر در به وجود آمدن این شرایط صاحب منصبان غیرمسئول و غیر پاسخگو سهم بزرگی را دارایند، نمی توانیم خود را از زیر تیغ انتقاد بر خود کنار بکشیم و منکر سهم بزرگتر خود شویم. اگر دانشجویان پیش از این به عنوان نخبگان مسئول و متعهد و دغدغه مند در قبال جامعه شناخته می شدند و پیام آوران آزادی و برابری بودند، چندی است که دیگر از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کرده اند. ما را چه شده است...؟!
این از سکوت کردن مردی که هست نیست؟       ایمان تو به باور سردی که هست نیست!
حرفی برای گفتن دردی که نیست هست          چشمی برای دیدن دردی که هست، نیست!

                                                         انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت معلم آذربایجان