اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۷ آبان ۱٣٨٣ -  ۷ نوامبر ۲۰۰۴

در يک سال گذشته، اقداماتی که از سوی احزاب، سازمان ها و شخصيت های جمهوری خواه کشور صورت گرفته، اين اميدواری را تقويت کرده است که روند نزديکی نيروهای اپوزيسيون جمهوری خواه، شتاب بيشتری به خود بگيرد. در اين يک سال، دو نهاد جمهوری خواه در برلين و پاريس تاسيس شده اند و توانسته اند هواداران خود را متشکل کنند. با تاسيس اتحاد جمهوری خواهان ايران در برلين و جمهوری خواهان دموکرات و لائيک در پاريس، پراکندگی گسترده فعالين مستقل و منفرد جمهوری خواه به ميزان زيادی از بين رفته است. تماس های نزديک تری بين اين فعالين به وجود آمده و در نتيجه آن، پيش داوری هايی که بين فعالين «تشکيلاتی» و «غيرتشکيلاتی» وجود داشت، تضعيف گرديده است. در صفوف احزاب سياسی کشور نيز اقدامات ثمربخشی در جهت نزديکی و اقدامات مشترک صورت گرفته، فضای تقابل و خصومت شکسته شده و روحيه گفتگو و همکاری بيشتر تقويت شده است. نتايج اين فعاليت ها اين امید را به وجود آورده است که می توان بر موانع ديرپای مصنوعی و غيرضرور چيره شد و نزديکی بيشتر احزاب، سازمان ها و نهادهای جمهوری خواه، متشکل از چپ، ملی و دموکرات های کشور را، انتظار کشيد.
با اين حال، بر هيچ ناظر علاقمندی پوشيده نيست، که سطح اين همکاری ها، به ويژه همکاری های رسمی ميان نهادهای مختلف جمهوری خواه، به هيچ وجه پاسخگوی هيچ يک از نيازهای فعلی جنبش دموکراتيک در ايران و انتظارات مردم از يک اپوزيسيون مسئول نيست. اکثر فعالين سياسی و از جمله مسئولان و رهبران جريانات و احزاب جمهوری خواه تاييد می کنند که فقدان نيروی سياسی قابل اعتماد در جامعه، يکی از عمده ترين دلايلی است که مبارزه برای استقرار دموکراسی در ايران را دشوار و با موانع بسيار همراه کرده است. فعالين سياسی اين را نيز به خوبی می دانند که هيچ نيرو و جريانی به تنهايی قادر به رفع اين مشکل و جلب اعتماد مردم نسبت به هدف ها و روش های مبارزه خود نيست. اما افکار عمومی نمی داند چه عواملی – واقعی يا مصنوعی – مانع نزديکی و اتحاد جمهوری خواهان دموکرات ايران در حد مبارزه مشترک و موثر با استبداد دينی می شود. اختلاف ها امروز تا حدودی روشن هستند، اما پرسش بدون پاسخ اين است که آيا این اختلافات توجيه و دليل مناسبی برای امتناع جمهوری خواهان از فعاليت مشترک در جهات و موضاتی است که حول آن ها توافق نظر وجود دارد. آيا اين اختلافات بايد منجر به پرهيز تشکل های مختلف جمهوری خواه حتی از گفتگو با يکديگر شود؟
تا جايی که بر ما روشن است، هنوز گفتگوهايی مفيد و سازنده ميان نهادها و احزاب مختلف جمهوری خواه کشور وجود ندارد و اگر هم ملاقات هايی در پاره ای از سطوح صورت می گيرد، هيچگاه گزارشی از آن منتشر نشده و در اختيار افکار عمومی قرار نمی گيرد و هنوز اين موضوع به طور جدی مورد توجه قرار نگرفته است که چنين ملاقات ها و گفتگوهايی خود می تواند بخشی از تلاش ها و گامی در جهت تشکيل آلترناتيو سياسی حکومت کنونی باشد. اختلافات موجود، تا هر ميزانی که هم واقعی باشد، ضرورت گفتگو ميان جمهوری خواهان را نفی نمی کنند. گفتگو گام اول برای نزديک کردن مواضع سياسی، رفع سوءتفاهم ها و دست يابی به توافق برای اقدامات مشترک و همچنين يک نمايش سياسی برای نشان دادن حضور فعال اپوزيسيون جمهوری خواه در عرصه سياست است و معلوم نيست در فقدان اين گفتگوها، بايد از چه راه هايی برای رفع اختلافات و نزديکی موانع بهره گرفت.
اخبار روز پيشنهاد می کند با توجه به وضعيت حساس جامعه ی ايران و لزوم اقدامات هر چه هماهنگ تر جمهوری خواهان، ميان احزاب و گروه ها و نهادهای سياسی جمهوری خواه، گفتگوهای باز و علنی آغاز شود و گزارش اين ديدارها و گفتگوها در اختيار افکار عمومی قرار گيرد تا نيروی علاقمند به جمهوری خواهی در کشور در سطوحی گسترده تر بتواند، موانع نزديکی ها را بشناسد و برای دست يابی جمهوری خواهان به مواضع مشترک عليه استبداد دينی مشارکت داشته باشد.
بنابر اين ضرورت ما در آينده خواهيم کوشيد تا آن جا که در امکان داريم، اين پرسش را در برابر مسئولين و رهبران گروها و نهادهای مختلف جمهوری خواه قرار دهيم که: چرا گفتگو نمی کنيد و برای رفع موانعی که مانع از گفتگوهای ثمربخش ميان نهادهای مختلف جمهوری خواه کشور است، چه بايد کرد؟