دهمین سالگرد قتل های زنجیره ای
شیرین عبادی: عدالت اجرا نشد!
•
داریوش و پروانه فروهر، محمد مختاری و جعفر پوینده مظلومانه کشته شدند و عدالت در مورد پرونده آنان اجرا نشد
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۱ آذر ۱٣٨۷ -
۲۱ نوامبر ۲۰۰٨
شیرین عبادی در مراسم "دفاع از مدافعان حقوق بشر" در دفتر سازمان دانش آموختگان (ادوارتحکیم وحدت) تاکید کرد که عدالت در مورد قربانیان قتل های زنجیره ای در ده سال پیش، اجرا نشده است.
به گزارش ادوار نیوز خانم عبادی با گرامیداشت جان باختگان این قتل ها گفت: امروز در دهمین سالگرد قتل های زنجیره ای هستیم. قتل هایی که از سوی بسیاری رسیدگی به آن پرونده ملی نام گرفت و دولتمردان صراحتا خواهان اجرای عدالت و مشخص شدن حقایق این قتل ها بودند. اما در عمل روند رسیدگی به این پرونده به سمت و سویی رفت که از دیدگاه افکار عمومی، وجدان عمومی را اقناع نکرد.
وکیل خانواده شادروان داریوش فروهر دبیرکل فقید حزب ملت ایران و همسرش پروانه اسکندری ادامه داد: من به اتفاق همکارم آقای دکتر ناصر زرافشان وکیل خانواده مرحوم مختاری که به دلیل پیگیری رسیدگی به پرونده قتل های زنجیره ای به ۵ سال حبس محکوم شد و دکتر بشیری وکیل خانواده مرحوم محمد جعفر پوینده بارها به صورت متفق و جداگانه به نقض آیین دادرسی در این پرونده اعتراض کردیم. ما درخواست کردیم که این پرونده ملی باید در دادگاهی علنی رسیدگی شود تا مردم از جریان کار آگاه شوند اما روند نقض آیین دادرسی چنان بود که تمامی وکلا با توافق خانواده های مقتولان از سمت خود استعفا دادند و دیگر در این روند شرکت نکردند.
عبادی به مواردی از ایرادات این پرونده اشاره کرد و گفت: در پرونده بسیار حجیمی که مشتمل بر چند گونی بود و برای مطالعه در اختیار وکلا قرار داده شد، در جریان مطالعه متن پرونده متوجه می شدیم که صفحات ناگهان از ۱٣۰ به ۲٨۰ تغییر می کند و به بیان دیگر بخش هایی از پرونده وجود نداشت. هنگامی که به این روند اعتراض می کردیم قاضی مدعی می شد که این صفحات پرونده در جریان رسیدگی "مفقود" شده است! عبادی ادامه داد: ما تقاضای مطالعه اعترافات سعید اسلامی (امامی) را داشتیم اما قاضی مدعی بود که بازجویی های ایشان "غیرمرتبط" با پرونده است و از طرف دیگر این فرد فوت کرده است.
عبادی گفت: امروز که ۱۰ سال از آن تاریخ می گذرد، این پرونده ملی به سرانجام نرسیده است و ما باید یاد شادروانان داریوش و پروانه فروهر محمد مختاری و محمد جعفر پوینده را گرامی بداریم. آنها که مظلومانه کشته شدند و عدالت در مورد پرونده آنان اجرا نشد.
شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل در بخش دیگری از سخنان خود، با انتقاد از صدور حکم سنگین ۱۱ سال حبس برای محمد صدیق کبودوند به دلیل تاسیس سازمان حقوق بشر کردستان گفت: بر طبق مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۹ که دولت ایران نیز به آن رای مثبت داده است، دولت های عضو سازمان ملل موظف به تامین آزادی و امنیت کسانی هستند که برای دفاع از حقوق بشر می کوشند.
عبادی با اشاره به اینکه به همراه محمد سیف زاده و نسرین ستوده اعضای کانون مدافعان حقوق بشر وکالت این فعال مدنی را بر عهده داشته است گفت: کبودوند بی گناه است و حکم صادره برای او خلاف موازین بین المللی، قوانین داخلی و عدالت است.
عبادی گفت: من سال ها در این کشور قاضی بودم اما شغلم را از دست دادم اگرچه به این شغل عشق می ورزیدم به همین دلیل تعصب خاصی نسبت به دستگاه قضایی، سلامت آن و استقلال آن دارم و وقتی می بینم همکار من آقای کبودوند تنها به دلیل ایجاد سازمان حقوق بشر کردستان به ۱۰ سال حبس محکوم شده است متاسف و حیران می شوم.
وی ادامه داد: می دانید که مصوبات سازمان ملل متحد در حقوق بین الملل جنبه الزام آور دارد اگر دولتی به میثاق ها پیوسته باشد باید آن میثاق ها را اجرا کند مثلا به دلیل اینکه ایران عضو کنوانسیون حقوق مدنی سیاسی و اجتماعی است ما حق داریم از دولت ایران بخواهیم که به تعهدات خود عمل کند. اما برخی مصوبات فراتر از این است و آن مصوبات مجمع عمومی است که جنبه اخلاق بین المللی پیدا می کند. در پنجاه سومین جلسه مجمع عمومی سازمان در ٨ مارس ۱۹۹۹ یک مصوبه ای گذرانده شده است که همه کشورها از جمله دولت ایران به آن رای مثبت داده اند. در این مصوبه تضمین شده و از دول خواسته شده است آزادی و امنیت کسانی را که برای آزادی و امنیت و دفاع از حقوق بشر فعالیت می کنند به رسمیت بشناسند.
عبادی با قرائت مقدمه و بندهای این مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل گفت در این مصوبه که در پنجاهمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر تصویب شده است دولت ها موظف به تامین آزادی و امنیت مدافعان حقوق بشر و گروه های یاری رسان هستند همچنین این افراد نیز باید موارد نقض حقوق بشر را به مجامع بین المللی گزارش دهند.
شیرین عبادی در پایان با ابراز خرسندی از حضور در دفتر سازمان ادوار تحکیم وحدت گفت:بسیار خوشحالم که علیرغم محدودیت های اعمال شده به این سازمان، بار دیگر موفق شدم در جمع شما سخن بگویم و خرسندم که علیرغم فشارهای وارده همچنان توانسته اید روند فعالیت های خود را ادامه دهید.
|