• ماه با تمامی بزرگی اش بر روی خرابه های معبد آناهیتا می تابد. می گویم: علی حالش را داری بریم معبد. نسیم خنک غروب بهاری با بوی تازه چمن زاران که از دشت پایین رو به رو می آید تمامی فضای ویرانه ی معبد را پُرکرده است. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۶ آذر ۱٣٨۷ -  ۲۶ نوامبر ۲۰۰٨

 
 
در این غروب سرد و گرفته ی زمستانی با دریافت یک خبر به دنیای خاطر ا ت پرتاب شدم
 
"دوستانم را می بینم که چگونه
                              بسته های پست عصرگاهی را
                              حمل می کنند:
                              نان وشراب وتعدادی رمان وصفحه های گرامافون   " ٭
 
می گویند مسجدی به بزرگی شهر درست کرده اند همان مسجد کوچکه ی سرجوب را می گویم. آنرا آنقدر بزرگ و بزرگ کرده اند که تمامی شهر در آن جا می گیرد.
 
لشکرعظیم حزب الله را می بینم با چهرهای خشمگین برآشفته دسته، دسته، درکوچه پس کوچه های شهر به شکار "منافقین" و کمونیست ها مشغولند.
 
"همان جاست؛
  آن خانه را می گوییم خانه حاجی ... را می گوییم
  پسرش همه کاره ی ضد انقلاب است."
 
                                               ٭٭٭
پشت پنجره ی کوچک اتاقم را با سنگریزه ی به صدا درمی آورند.
پشت پنجره می روم خنده ای برروی صورت اش نقش بسته طوری که گونه هایش به گودی نشسته است. پنجره را باز می کنم . می گوید چی داری بخوریم .می روم در را باز می کنم.
بسته ایی با خود برایم آورده است.
 
                                          ٭٭٭
شهر کنگاور محل تولدش، محل تولد تو را می گویم. شهری بعنوان یکی از سنگرهای آخر یک مقاومت تاریخی در برابر تجاوز اعراب مسلمان. شهری که ویرانه این تجاوز خشن را هنوز که هنوز است، در آغوش خود گرفته است: معبد آناهیتا. حتما تو بهتر از من به یاد داری، امام زاده ی کنار معبد را می گویم چه جثه ی کوچکی در کنار آن معبد داشت.
 
می گویند مسجدی به بزرگی شهر درست کرده اند همان مسجد کوچکه ی سرجوب را می گویم. آنرا آنقدر بزرگ و بزرگ کرده اند که تمامی شهر در آن جا می گیرد.
 
  ولی معبد هنوز بیرون از شهر مانده است.
او شاهد تاریخی یک تجاوز است.
او منتظر است روزی در دادگاه تاریخ به شهادت بخوانندش.
 
                                              ٭٭٭
ماه با تمامی بزرگی اش بر روی خرابه های معبد آناهیتا می تابد. می گویم علی حالش را داری بریم معبد. نسیم خنک غروب بهاری با بوی تازه چمن زاران که از دشت پایین رو به رو می آید تمامی فضای ویرانه ی معبد را پُر کرده است.
روی تکه ای از یک ستون که به زمین تاریخ افتاده است می نشینیم. می گوید هر وقت ماهتاب بود و هوای خنک قرار ما اینجاست.
                                               ٭٭٭
موضوع انشاء کلاسم درباره ی "معبد آناهیتا ست" .
 
"می گویند عده ای که هنوز در برابر تجاوز اعراب مسلمان مقاومت می کردند هنگام روز در پناهگاههای معبد مخفی می شدند و شبانگاه به اردوگاه های دشمن حمله می بردند."
 
                                                   ٭٭٭
"همان جاست
آن خانه را می گوییم خانه حاجی ... را می گوییم
پسرش همه کاره ی ضد انقلاب است. "
                                                  ٭٭٭
تو، محسن بیا انشایت را بخوان :
 
"آناهیتا فرشته و نگهبان آب و فراوانی و زیبایی و باروری، در نزد ایرانیان دارای مقام بلند و ارجمندی بوده است."
                                                  ٭٭٭
در تراس خانه ای قدیمی روی رختخواب های کنار هم افتاده نشسته ایم و تا نزدیکی های سپیده ی صبح بحث می کنیم. بحث انشعاب در سازمان فدائیان خلق است. اما او مصمم است که راه خود را برود. بعد از مدتی خبردار می شوم که دستگیر شده است. سال های طولانی در زندان می ماند. خبر آزادی و بعد ها ازدواجش خبری مسرت بخش است. اما حال خبر درگذشتش روی شانه هایم سنگینی می کند.
                                                ٭٭٭
می گویند:
" همان جاست
محل بزرگداشت علی
در همان مسجدی که به بزرگی شهر ساخته اند
علی مجیدی را می گوییم
می گویند انسان شریفی بود که رویایش آزادی وسعادت مردم بود"
 
                                              ٭٭٭
  سری به گوگل می زنم کنجکاوم ببینم در مورد کنگاور و بچه های خوبش غلام و اسماعیل و علی و...   چیزی نوشته اند. چیزی پیدا نمی کنم اما برخلافش در سایت های رسمی آمده است:
"مردم کنگاور از نژاد سفید و شبه هند و اروپایی که مرکب از اقوام کرد، لر و ترک می باشند. تشکیل شده است ۹۲ در صد جمعیت این شهرستان شیعه اثنی عشری است و وجود بزرگانی نظیر مرحوم حاج آقا محمد عراقی معروف به حاج آقا بزرگ امام جمعه فقید شهر و نماینده شهرستان در مجلس شورای اسلامی ، تقدیم چهار شهید در بحبوحه پیروزی انقلاب، تقدیم بیش از ۴۰۰ شهید، ۱۰٣۱ جانبار ، ٨۲ آزاده و ۲٨ مفقود الاثر در جریان دفاع مقدس و حضور بیش از ۱٣۰۰۰ رزمنده بسیجی در جبهه های نبرد حق علیه باطل ، مشارکت فعال در امر بازسازی مناطق جنگزده و استمرار تعهد و حمایت آنان از آرمانهای انقلاب و امام (ره) و رهبری مقام معظم رهبری از جمله اسناد افتخار آمیز مردم این دیار بشمار می رود."
                                                     ٭٭٭
 
 
می گویند در مجلس بزرگداشتش، مسجدی که به بزرگی یک شهر درست کرده اند مرتب خالی و پر می شده است .
" همان جاست
محل بزرگداشت علی
علی مجیدی را می گوییم
در همان مسجدی که به بزرگی شهر ساخته اند
مسجد سرجوب را می گویم
آنجا را ببین، ببین
چطور ۴۰۰ شهید، ۱۰٣۱ جانباز و٨۲ آزاده و۲٨ مفقود الاثر و بیش از ۱٣۰۰۰ رزمنده بسیجی هم به احترامش به پا ایستاده و منتظرند که داخل مراسمش بشوند.
                                                    ٭٭٭
 
                                     
همان جاست
آن خانه را می گوییم خانه حاجی ... را می گوییم
پسرش انسان شریفی بود که رویایش آزادی و سعادت مردم بود"
 
                                                    ٭٭٭
می بینم که دوستانم از "دور دست ها" ٭ از درون رویایم راه باز کرده بیرون می آیند
 
"آنها را می بینم که چگونه
                              بسته های پست عصرگاهی را
                              حمل می کنند:
                              نان و شراب و تعدادی رمان و صفحه های گرامافون   " ٭
آنها را می بینم که هنوز هم عاشقانه به تقسیم عشق و انسانیت مشغولند.
 
 
جلال رستمی
 
 
٭- قطعه ای از شعر محمود درویش بنام "من همزاد خودم را می بینم که از دور دست ها می آید."
Lettre Internaional ۵۱
 
 
٭ دکترغلام ابراهیم زاده - اسماعیل عابدینی