اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۵ آذر ۱٣٨۷ -  ۵ دسامبر ۲۰۰٨

درخواست الیاس نادران برای استیضاح هیات رئیسه فراکسیون اکثریت موسوم به فراکسیون اصولگرایان، گویای پس لرزه های شدید رای اعتماد مجلس به صادق محصولی در اردوگاه این جریان در درون مجلس است. بنابر آنچه تاکنون منتشر شده است و حشمت الله فلاحت پیشه نیز در گفت وگوی خود با اعتماد بر آن انگشت تایید می گذارد، پس از رای کبود مجمع عمومی فراکسیون به صادق محصولی، هیات رئیسه موظف می شود این رای را به اطلاع رئیس جمهور برساند تا رئیس جمهور ضمن بازپس گیری پیشنهاد محصولی، فرد جدیدی را به مجلس معرفی کند اما اتفاقات دیگری افتاد که فلاحت پیشه در گفت وگوی خود با اعتماد ابعاد و زوایای دیگری از آن را بازگو می کند. فلاحت پیشه رای به محصولی را نه تبانی اصولگرایان با هم بلکه نشات گرفته از تعارف سیاسی آنان با هم می داند.

---

-تبعات رای اعتماد مجلس به آقای محصولی خودش را در فراکسیون اکثریت به نمایش گذاشته است. اعتراض آقای نادران به هیات رئیسه فراکسیون و درخواست برای استیضاح آنان، حاکی از آن است که هیات رئیسه فراکسیون در اعمال رای استمزاجی کوتاهی کرده است. آیا شما با این نظر موافقید؟

زمان پرداخت به این موضوع گذشته است.

-اما آقای نادران تازه این خواسته را مطرح کرده است.

اما در رابطه با آقای نادران. ایشان اعلام کرده است چون ما در فراکسیون رای استمزاجی گرفتیم و ایشان رای نیاورد پس فراکسیون باید اعلام عدم حمایت می کرد و این کار را نکرد. هیات رئیسه فراکسیون باید استیضاح شود.

-ریشه این خواسته چیست؟

من معتقدم آقای نادران بیشتر دغدغه فراکسیونی دارد که این موضوع را مطرح کرده است. از این نظر باید به آقای نادران حق داد.

-چرا؟

چون زمانی که شورای مرکزی فراکسیون جلسه گذاشت، در جلسه توافق شد رای استمزاجی از مجمع عمومی فراکسیون گرفته شود و این رای استمزاجی به عنوان رای فراکسیون به حساب بیاید و حتی پیش از آن چند نفر از نمایندگان مامور شدند نسبت به پرسش هایی که درباره آقای محصولی مطرح است، ارزیابی هایی داشته باشند.

-این جمع توسط چه کسی هدایت می شد؟

این جمع توسط هیات شورای مرکزی به ریاست آقای ابوترابی انتخاب شدند. زمانی که جلسه مجمع عمومی فراکسیون برگزار شد چند اتفاق افتاد.این هیات منتخب شورای مرکزی گزارشی که تهیه کرده بود را قرائت نکرد.

-چرا گزارش قرائت نشد؟

دلایلش نامعلوم است. من توصیه می کنم این پرسش را از آنان مطرح کنید.

- شما به عنوان عضو شورای مرکزی فراکسیون به پاسخی رسیدید؟

جوابی نگرفتم.

-پرسش کردید؟

بله، به هر حال این هیات باید گزارش خودش را قرائت می کرد و این کار را نکرد. آقای لاریجانی صحبت هایی مطرح کرد که جمع بندی تمام مواضعی بود که در فراکسیون مطرح شده بود.

-موضوع آقای لاریجانی در مقام رئیس فراکسیون چه بود؟

ایشان دعوت به استمزاج کرد.

-آقای لاریجانی پذیرفته بود رای استمزاجی به عنوان رای فراکسیون معیار قضاوت درباره آقای محصولی باشد؟

این مساله را قبلاً پذیرفته بودند و موظف هم بودند به آن عمل کنند.

-سخنانی که در فراکسیون مطرح شد چه بود؟

یازده نفر در مجموع مواضع خود را درباره آقای محصولی بیان کردند.

-این یازده نفر مخالف بودند؟

نه الزاماً، اتفاقاً عدد بزرگ تری از کسانی که سخن گفتند، موافق آقای محصولی بودند.

-چند نفر مخالف صحبت کردند؟

اصلاً بحث مخالف و موافق نبود. بحث این بود که هر کس ابهامی دارد مطرح کند. همان مباحثی که در صحن مطرح شد، درون جلسه فراکسیون هم مطرح شد اما پاسخ قانع کننده یی نگرفتم و قرار بر این بود اگر پاسخ آقای محصولی قانع کننده باشد، دیگر در صحن صحبت نکنم که پاسخ های آقای محصولی قانع کننده نبود. اما بخش زیادی از افرادی که آنجا اعلام موضع کردند، موافق آقای محصولی بودند.

-همان کسانی بودند که در صحن هم صحبت کردند؟

برخی از آنها بودند و خواستار این بودند که با وزارت آقای محصولی موافقت بشود.در رای گیری که شد از ۱۴۷ نفر عضو فراکسیون، ۶٨ نفر به عنوان موافق به ایشان رای موافق دادند و عملاً آقای محصولی رای نیاورد. همان جا برخی از نمایندگان عضو فراکسیون از آقای لاریجانی خواستند نتیجه را به آقای رئیس جمهور اطلاع دهد و از ایشان خواسته شود شخص دیگری معرفی شود که این کار هم نه تنها صورت نگرفت بلکه روز سه شنبه یعنی روز بعد عکس این تصمیم عمل کرد.

-چه اتفاقاتی افتاد که رای به آقای رئیس جمهور اعلام نشد و فراکسیون عکس آنچه اراده کرده بود، عمل کرد؟

قرار بود بعد از رای استمزاجی فراکسیون رسماً اعلام کند که به آقای محصولی رای اعتماد نخواهد داد. ما منتظر اعلام رسمی فراکسیون بودیم تا اینکه بعد از ظهر شنیدم آقای محصولی قرار است با فراکسیون اقلیت جلسه داشته باشد، تا آن زمان تصور همه ما بر این بود که با رای عدم اعتماد فراکسیون اکثریت، ایشان انصراف خواهد داد. اما برگزاری جلسه با اقلیت دو فرض داشت؛ فرض اول اینکه آقای محصولی با اکثریت رایزنی کرده و آنها را قانع کرده است که سکوت کنند و فرض دوم این بود که حتی اگر ایشان کسانی از فراکسیون را هم قانع نکرده باشد، بخواهند در زمان رای اعتماد سینه به سینه مجلس بایستند. با این دو فرض ما پیگیری کردیم و از دوستان مان در هیات رئیسه فراکسیون پرسیدیم. پاسخ دادند آقای محصولی هیات رئیسه را قانع کرده است که رای استمزاجی را اعلام نکنند.

-این قرار با کی و کجا و چرا گذاشته می شود؟

قرار می گذارند که دیگر کسی سخنی نگوید، در صورتی که پیش از این توافق شده بود پس از رای استمزاجی آقای محصولی معرفی شود، بعد از این دیگر پیگیر نشدم. باز همان روز رای اعتماد پیگیری هایم را ادامه دادم دوستان مان اعلام کردند که رای فراکسیون را رسماً اعلام نمی کنند.

-یعنی پاسخ استدلالی به شما ندادند؟

استدلالی نکردند. و همانجا من تصمیم گرفتم در مخالفت سخن بگویم.

-تنها شما نبودید که در مخالفت موضع داشتید، سایر همفکرانتان، پیگیری نکردند؟

من امروز آقای نادران را دیدم و وقتی از ایشان پرسیدم، گفت؛ من به عدم اعلام رای فراکسیون اعتراض کردم. آقایان پاسخ داده اند بعد از رای استمزاجی، شورای مرکزی فراکسیون مجدداً جلسه گذاشته که بنده به رغم اینکه عضو شورای مرکزی فراکسیون بودم از این جلسه باخبر نشدم. بنابراین جلسه یی در کار نبوده است. گویا هیات رئیسه فراکسیون خودشان جلسه می گذارند و توافق می کنند این گونه عمل شود.

-مگر شما با هم قرار نگذاشته بودید که کار فراکسیونی بکنید؟

من این گونه می گویم که این ایثاری بود که هیات رئیسه فراکسیون کرد و از فراکسیون به نفع دولت مایه گذاشت و حالا توجیه این اقدام را باید از خود ایشان بپرسید.

-شما به عنوان عضو شورای مرکزی فراکسیون هنوز توجیه نیستید؟

بهتر بود فراکسیون را فدای رایزنی سیاسی نمی کردند. دوستان ما فراموش کردند که این فراکسیون سه سال و نیم دیگر باید کار کند. همین گونه رفتارها است که فراکسیون را تضعیف می کند. در مجلس هفتم هم همین برخوردها بود که فراکسیون را تضعیف کرد.

-فراکسیون اکثریت ضعیف شده است؟

به نظر می رسد یک نوع بی اعتمادی یا کم اعتمادی در فراکسیون شکل گرفت. پرسش ها و اعتراض های زیادی شکل گرفت. به نظر می رسد در آینده سخت است که رای استمزاجی از فراکسیون بگیرند و به آن هم پایبند باشند، مگر اینکه این موضوع ترمیم شود.

-این تصمیم (فعالیت به نفع آقای محصولی) رفتار هیات رئیسه در روز رای اعتماد هم تعمیم پیدا کرد؟

دوستانی که روز رای اعتماد به عنوان مخالف نام نویسی کرده بودند در میان همکاران ما به عنوان موافق شناخته می شدند. بعد از آنها، گروهی از اقلیت نوشته بود بنده هم نفر دوازدهم نام نویسی کردم. نمایندگان اقلیت به این نتیجه رسیدند که صحبتی نکنند، از آن دو نفر هم خانم آجرلو وقتش را به کسی نداد و تنها آقای وفایی حاضر شد که اگر از وقتش باقی ماند به من بدهد. خوشبختانه ۱۰ دقیقه وقت اضافه آورد و من هم مواضع خودم را اعلام کردم. بعد از این یکسری انتقاد به ما می شد اما وقتی اعتراض ها به شمارش آرا بیان شد، ما منتقد شدیم که چرا به رغم فراهم بودن شرایط برای مخالفت کسی نام نویسی نکرد. هیچ کدام از دوستان نیامدند اسم بنویسند. انگیزه یی هم برای مخالفت نبود.

-چرا انگیزه یی برای مخالفت نبود؟

این را از خود آنها که انگیزه نداشتند بپرسید.

-شما چه نظری دارید؟

سکوت فراکسیون باعث شد دوستان هم صحبت نکنند.

-دعوت به سکوت دستوری بود؟

معلوم نیست. بعد از آن هم یکسری از دوستان که مشخصاً دست اندرکار استیضاح کردان بودند به ما گفتند مخالفان در بیان مواضع انسجام نداشتند که من پاسخ دادم تنها یک مخالف وجود داشت و مخالفانی در کار نبود.

-احمد توکلی، علی مطهری و الیاس نادران، اینها باید مخالف سخن می گفتند اما سکوت کردند و تنها یک تذکر آیین نامه یی دادند. چرا به صراحت اعلام نظر نکردند؟

فکر می کنم دچار تعارف سیاسی شدند. حضور همزمان یک جریان در دولت و مجلس اگرچه خوبی هایی را دارد اما مضراتی هم دارد از جمله این مضرات می شود به تبانی و تعارف اشاره کرد. آنچه ما دیدیم بر سر ماجرای آقای محصولی تبانی نبود بلکه تعارف بود. برخی دوستان به خاطر تعارفات سیاسی که با گروهی دیگر داشتند موضع نگرفتند. یک عده دیگر از دوستان مصلحت اندیشی کردند و نمی خواستند در آستانه انتخابات وزارت کشور بی وزیر بماند. یک عده هم نگران بودند گزینه بعدی هم از این دو گزینه مطلوب تر نباشد.

-الان مجمع عمومی فراکسیون می خواهد هیات رئیسه را استیضاح کند.

راهکارهای استیضاح وجود دارد.

-خانم آجرلو تعارف کرد یا تبانی؟

زمانی که اسم نوشت من گفتم شما مخالفید، گفت بله، من مخالفم منتها نقدم فقط به برنامه های ایشان است ولی رئیس تشخیص داد ایشان به عنوان مخالف صحبت کند و اگر این تشخیص آقای لاریجانی درست باشد این موضوع را باید یک واقعه نادر در تاریخ مجالس ایران ثبت کنیم. فکر می کنم همین کارهاست که ضربه می زند به حیثیت مجلس.

کیوان مهرگان


۱۲ آذر ۱٣٨۷
منبع: اعتماد