اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۰ آذر ۱٣٨۷ -  ۱۰ دسامبر ۲۰۰٨

مهرداد عزیز، مادر تو، مادرهمه ما بود، از فقدانش در اندوهیم .


داستان غریبی ایست این قصه . حس غریبی داشت این مادر. عشق عمیقی دارد این فرزند. غم سنگینی دارد این فرزند.
به چه مانند کنم ؟ به یکی چون سایه ؟ به یکی چون همزاد؟
نمی دانم، اگر روزی، روزگاری، شبی، بند نافش پاره شود چه کند این فرزند؟
چه کند این معشوق؟
شیونش گر به هوا رفت، هق هق اش یک دم اگر آسوده نگشت، چه کند این یاور؟ چه کند این همراه؟
داستان غریبی ایست این قصه.
رنج آ دمی شخصی است، اما ستیز برای غلبه بر آن فردی نیست. مرگ حتمی است، اما جنگیدن برای غلبه بر آن فردی نیست.
همه مرگ را پذیرفته ایم، مسئله بر سر زمان آن است. تقدیری برای زمان مرگ نیست. مرگ را می توان به آن پشت پشت ها، به آن دور دست ها پرتاب کرد.
ما به اندازه عشق ها و به وسعت مراقبت های دریافتی خود زندگی می کنیم.
تنهائی نتیجه محتوم زندگی در غربت نیست. درماندگی نتیجه طبیعی زندگی دوران پیری نیست.
هفت سال پیش عشق و مراقبت مهرداد درویش پور، با اراده و میل به زندگی سیمین درویش پور گره خورد؛ تا یکی از کم نظیر ترین پدیده های پزشکی شکل گیرد؛ تا شکل نوینی از رابطه زیبای فرزند و مادر به مرزهای نوینی سر کشد؛ تا کام زندگی در ابعاد گوناگونش بر جان مادر شیرین گردد.
بدین ترتیب هفت سال زندگی شیرین، هفت سال زندگی پر بار، استمرار یافت .
مادر بتدریج جلوه های و چهره های نوینی از زیبائی ها و قشنگی ها را تجربه کرد.
سیمین درویش پور سرانجام مرگ را پذیرفت. اما امروزه الگوی زیبائی از رابطه مادر و فرزندی بجای گذاشته است. الگوئی که رابطه دمکراتیک فرزند و مادری، بستری برای عشق مشترکشان شده است.
قصه غریبی ایست قصه این مادر. نغمه ها ساز کرده است این مادر .
عشق بی پایانش را دیده ایم. زحمات بی دریغش را شنیده، قا طعیت و سر سختی و اعتماد به نفسش را فرا گرفته ایم .
نکته ها بسیار است در باره این مادر ...
با آرزوها و آرمانهای فرزندش نفس کشیده است، تا معانی زیبایی برای فرزندانش بیا فریند.
از رابطه فرزند با مادر چه می دانیم؟
سیمین درویش پور را همه جا می دیدیم. پا بر جای پای فرزندش داشت. در سخنرانیها و جمع های فرهنگی و سیاسی ، تظاهرات، میهما نیها، مسافرتها، همه جا چون سایه، فرزند را دنبال کرده است. اما هنوز این حضور برای بیان نوع رابطه فرزند با مادر کافی نیست.
رابطه فرزند با مادر را باید در لحظه به لحظه زندگی مهرداد درویش پور با مادر در نظر گرفت.
به چه مانند کنم؟ به یکی چون سایه ؟ به یکی چون همزاد؟
مهرداد عزیز، مادر تو، مادرهمه ما بود، از فقدانش در اندوهیم .

فرزین ایران فر، علی گل خوار، نسرین اسفند یاری ، نادر شکیبا ، رعنا شکیبا.
۶ دسامبر ۲۰۰٨   استکهلم