• خداوند خامنه ای دچار همان فریبی است که همه ی قدرتمداران یکه تاز و مطلق گرای تاریخ بدان مبتلا بوده اند: فریب قدرت. یعنی خداوند خامنه ای گرفتار شیطان شده است و خود از آن بی خبر است. چرا که تنها شیطان زدگان هستند که سخت شیفته و دلداده ی قدرت شوند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ دی ۱٣٨۷ -  ۲٣ دسامبر ۲۰۰٨

خداوند خامنه ای پس از آنکه از حضور در دانشگاه تهران در شانزدهم آذر خود داری نمود مبادا که با خشم دانشجویان روی در روی گردد، در سالن دانشگاه علم و صنعت در حالیکه سه هزار نفر بسیجی آماده ابراز بندگی در برابرش بودند، ظاهرا سر زده، حضور یافت. در خطبه ای که برای بندگان خود خواند، بار دیگر نشان داد که چرا تنها مقام خدایی است که برازنده او ست، نه مولا امیرالمومنین و یا خاتم المرسلین و یا ابوالفضل علمدار، هم چنانکه مداحان متملّق و چاپلوس در همان گردهمایی به وی لقب دادند. خداوند خامنه ای به همه بندگان خود نشان داد که از او دانا و بیناتر، عالم و تواناتر، هیچ بنده ای یافت نخواهد شد. از اعماق آسمان ها بزمین فرود آمده بود که با بندگان خود سخن گوید. که آتش هایی که از زیر خاکستر در گوشه و کنار کشور سر کشیده اند، فرو نشانده و بر آنها آب سرد خاموشی بپاشد پیش از آنکه به یک حریق تام و تمام تبدیل شده، به تخریب و ویرانی بارگاه فقاهت و سرنگونی دین از مسند قدرت منجر گردد. چرا که خداوند خامنه ای بخوبی آگاه است که حریق بزرگ از دانشگاه ها ست که آغاز میگردد. بنابراین، بر بال عظیم جبرئیل در دانشگاه علم و صنعت فرود آمده بود برای گفتن حرف آخر و صدور فرمانهای نهایی تا جنبندگان و جانداران بر روی زمین سر در آخور خود فرو برده، تسلیم شده اطاعت کنند و فرمان برند. تا سکوت و سکون و آرامش، برقرار گردد.

خداوند خامنه ای سخنان زیبا و دلنشین و فریبنده بسیار گفتند. ضمن تاکید بر حفظ ارزش های اسلامی، جانثاری و جان فشانی برای مردم و نیز عدالت خواهی و کرامت انسانی،به تشویق و تمجید دانشجویان پرداخت و نقش اساسی آنها را در پیروزی انقلاب و ادامه مبارزه علیه کفر و باطل و اجتناب از اشرافی گری، مورد ستایش قرار داد. پیشرفتهای حیرت انگیز حکومت دین در زمینه های علم و دانش و تکنولوژی مدرن را ستود و برای تداوم آن و صعود به قله های رفیع تر، فرمان صادر نمود.

اما تحکیم و برقراری سلطه دین بر قدرت، محور اصلی سخنان او بود. نیازی به گفتن نیست که وی برای درمان دردهای جانکاه ملت، از جمله تورم و بیکاری، افزایش فقر و محنت و تنگدستی، فراگیر شدن جرم و جنایت و دزدی، اعتیاد و روسپیگری و عدم ابتدایی ترین حق و حقوق انسانی بر فراز زمین قدم رنجه نکرده بودند. به واقعیت های زندگی مادی، خداوند خامنه ای اعتنایی ندارند چون او در آسمان رویاانگیز آرمان گرایی و یا دین پرستی میزید. در جای پای محمد، پیامبر عرب است که او پای خود را میگذارد. او بود که اعلام نمود که من چیزی میدانم که کسی نمیداند. و به آنچه من میدانم همه باید تسلیم شوند و اطاعت کنند. او گفت من خدا را دیده ام. خدا یکی است و بجز او نیست دیگری. خداوند خامنه ای هم به دانشگاه علم و صنعت تشریف فرما شده بودند که اعلام کنند که خدا یکی است یکتا و آن هم من هستم و نیست دیگری بجز من. مهم نیست که در آینده چه شخصی را بندگان من به ریاست کار گزاری و یا جمهوری بر گزینند، اقتدار حکومت دین پا بر جا خواهد ماند. او صریحاً اعلام نمود که:

«ساخت حقوقی و رسمی نظام جمهوری همان ارکان نظام، اعم از دولت، مجلس، قوه قضاییه و بقیه دستگاه ها، و انتخابات است که در قانون اساسی آمده، که البته حفظ آنها لازم است ولی برای ماندگار حقیقی جمهوری اسلامی کافی نیست» ( سایت حبرگزاری پارس، ۲۵ آذر).

لازم اما نه کافی یعنی که حتی قانون اساسی، که ظاهر بیانگر اراده ملت است، میتواند به حاشیه رانده شود. چرا که برای حفظ سلطه دین کافی نیست. باین معنا که نهادهای قانونی از جمله انتخابات و مجلس قانونگذاری، ظاهر نظام اسلامی است، در پس این ظاهر، حقیقتی نهفته است که وجه اصلی حکومت دین است و آنهم تمرکز قدرت در دست آیت الله ها و حجت الاسلام های حوزه های علمیه برهبری خداوند خامنه ای است که کلام و فرمان او ماورای قانون قرار دارد.

بدینترتیب خداوند خامنه ای با رقیبان رئیس کارگزارانش، محمود احمدی نژاد، که اخیر دچار ضعف کفایت و لیاقت و مدیریت شده بوده است، اتمام حجت نمود: که حتی اگر همه با هم متحد شوید و دولت وحدت ملی هم تشکیل دهید، باید اطاعت کنید و فرمانبردار باشید. به کسب قدرت از طریق نهادهای قانونی زیاد امیدوار نباشید. یعنی روی رای مردم حساب نکنید مهم نیست که رای مردم را کسب کنید. نظام جمهوری اسلامی دارای نفی ها و اثبات هایی هست که حرف آخر هستند و چون و چرا ناپذیر. مثل نیست و هست خدا و یا، لااله الاالله. وی خاطر نشان ساخت که وجود نفی ها و اثبات های حکومت دین است که سبب اصلی همه خصومتها و دشمنی ها علیه نظام جمهوری اسلامی گردیده است. گویی که صلح است و انسان دوستی که در نهاد آرمانهای دین اسلامی نهفته است نه خصومت و خشونت و جنگجویی. گویی جهاد و شهادت چیز دیگری هم هست بجز جنگ و خونریزی برای تحصیل رضای الله. و گویا جمهوری اسلامی بدون دشمن هرگز میتوانسته است دوام و بقا آورد و یا آنکه خدا بدون شیطان میتواند دارای وجود باشد. خداوند خامنه ای نفی ها و اثبات های نظام جمهوری اسلامی را بشرح زیر چنین بر شمرد.

«نفی استثمار، نفی سلطه پذیری، نفی تحقیر ملت ها از جانب قدرت های سیاسی دنیا، نفی وابستگی سیاسی، نفی نفوذ و دخالت قدرت های مسلط و نفی سکولاریسم اخلاقی و اباحی گری»، را از نفی های قطعی خواند و از «هویت ملی و ایرانی، ارزشهای اسلامی، دفاع از مظلومان جهان و تلاش برای فتح قله های قلم و دانش»، به عنوان اثبات های جمهوری اسلامی ایران نام برد و سپس خاطر نشان ساخت که «به هیج وجه از این ویژگیها کوتاه نخواهیم آمد» (همانجا).

اگر در اینکه گوینده لااله لا الله، محمد بوده است و یا خود الله، بحث وجود دارد، در خداوندی آقای خامنه ای نباید کوچکترین شکی و تردیدی وجود داشته باشد. چرا که همآنقدر مطلق میگوید و مطلق میاندیشد که الله، اکبر است، و به همان میزان نیز به برقراری نظام فرمانروایی و فرمانبرداری بر اساس تسلیم و اطاعت تعهد دارد. از علم غیب خبر آورده است که: این نفی ها و اثبات ها، هست و چیز دیگری هم نیست و نخواهد بود. رویای فرو آوردن دین را از اریکه قدرت بیهوده در سر نپرورانید. افزون بر این نیز، کلام خداوند خامنه ای بسیار شباهت دارد با کلام الله. سحرآمیز است و جادویی و مقهور کننده، کلامی ست که تسلیم و اطاعت هر جنبنده و جان داری را طلب کند. چرا که کیست که بتواند با نفی استثمار و سلطه پذیری و وابستگی، و نفوذ و دخالت قدرتهای بزرگ و دفاع از مظلومان جهان، به نفی و مقاومت برخیزید؟ مگر منصف را چاره ای دیگری هم هست بجز تسلیم و اطاعت؟

اگر کسی فریب این کلمات جادویی را نخورد و بخواهد ادبیات خدایی را بفهمد، باید ناگفته ها را مورد توجه قرار دهد و نه آنچه گفته شده است. چرا که اصالت و حقیقت ادبیات خدایی، خود را در آنچه ناگفته میماند پنهان ساخته اند. باین معنا که نفی استبداد و دیکتاتوری، نفی سرکوب و زور گویی، نفی سکوت و خفقان، نفی سانسور و شکنجه، نفی وابستگی اقتصادی و مالی، نفی اسارت و بندگی در لیست نفی های خداوند خامنه ای قرار نمیگیرند. همچین نفی تورم و بیکاری، نفی فقر و محنت و تنگدستی. آیا مردم ایران، مردمی که از ابتدایی ترین حق و حقوق انسانی محرومند، مظلوم نیستند که خداوند خامنه ای حتی اشاره کوچکی هم به آنها نمیکند.

از نفی های ذکر شده اما هیچ یک خطرناک تر از سکولاریسم اخلاقی و اباحی گری، نیست چون هر دو سلطه و سروری دین بر جامعه را نفی میکند و خواهان حق و حقوق بشری اند نه سلطه الله و حق و حقوق و فرمان الهی. بنابراین، ظهور کوچکترین بارقه ای از سکولاریسم اخلاقی که گفته میشود یکی ست با آنچه او لابلای واژه اباحی گری می پیچد، به معنای الحاد و مشروع و مباح دانستن هر چیزی به ترجمه آزادی و آزاد زیستن از احکام و خرافات دینی و یا به زبان فقهی، بی بند و باری، بدحجابی و بی عفتی، فساد و فحشا و تباهی، باید در نطفه نابود شود. کوچکترین حرکت به آن سو را باید بی درنگ درهم فرو ریخت. چرا که رشد و نمو این پدیده بنا بر قول خداوند خامنه ای به ظهور شاه سلطان ها و آزادی مطبوعات و افول دین و در نتیجه به انحراف از آرمانهای اسلامی از جمله جهاد و شهادت پرستی، عدالت و کرامت انسانی، منجر میگردد. کیست که نداند خداوند خامنه ای چه کسی را در نظر دارد وقتی از شاه سلطان سخن میراند. آیا میتواند کسی باشد بجز آقای حجت الا سلام خاتمی، پرورش یافته حوزه های علمیه قم، یکی از نخبگان برگزیده امام خمینی. صرفنظر از اعتبار و اجتهاد فقهی، آقای خاتمی کسی بوده است که بیش از ۷۰ درصد رای مردم را بدست آورده بوده است، درست به آن دلیل که بوی سکولاریسم از دهان ش به مشام مردم رسیده بود. از این روی خداوند خامنه ای در خوار و حقیر ساختن وی از هیچ دریغ نداشت. چرا که اراده مردم در دل خداوند خامنه ای هراس انداخته و او را مضطرب و نگران ساخته بود. مقایسه خاتمی با شاه سلطان حسین اگر چه تلویحاً و در لفافه، خاطر نشان ساختن این واقعیت است که هر گاه مردم در گزینش خود آزاد گزارده شوند، کسی را بر خواهند گزید که تبلور ضعف و تباهی است و مماشات و مصالحه با دشمن. به عبارت دیگر، این اراده مردم است که خداوند خامنه ای با آن سر دشمنی و خصومت دارد. مسلم است که وی با خاتمی شخصا خصومتی ندارد و به تعهد او نسبت به فقیه سالاری ایمان دارد. با مردم است، بویژه با آن مردمی که تمایل به اباحی گری و یا سکولاریسم اخلاقی نشان داده اند و خاتمی را برگزیده اند، خداوند خامنه ای در ستیز و دشمنی است، نه آن درصد کوچکی از مردم جیره خوار سینه چاک سینه زن.

خداوند خامنه ای به دوران ریاست جمهوری حجت الا سلام خاتمی اشاره میکند و میگوید که:

«در دوره ای شاهد بودیم که در مطبوعات ما به صورت رسمی و علنی جدایی دین از سیاست را تبلیغ می کردند و یا بالاتر از این، به صراحت و آشکار از رژیم ، جبار و سفّاّک پهلوی دفاع می شد» (همانجا)

وی فراموش کرده است این دوران همان دورانی ست که رای مردم و انتخاب خاتمی، به ریاست جمهوری، آبرو و اعتباری به حکومت دین که در نتیجه جنایت هایی که در داخل و خارج از ایران مرتکب و مخالفان خود را به شیوه های اسلامی یکی پس از دیگری از میان برداشته بود، باز گرداند و برای چند صباحی از رسوایی و رو سیاهی نجات داد. دوران ریاست جمهوری خاتمی را محکوم و تحقیر میکند ولی خدمات گرانبهایی را که خاتمی به بقا و تداوم نظام اسلامی کرده است نادیده میگیرد. اما گویا آن دوران شیطان، آیه های معروف خودش را در گوش خداوند خامنه ای خوانده بوده است که اجازه داده بود شاه سلطان حسینی، همچون حجت الاسلام خاتمی مسند کار گزاری را به اشتغال خود در آورد. مسلم است که ستیز و خصومت با دوران خاتمی تنها به آن دلیل است که به شیفتگان دین هشدار دهد و آنها را توجیه و تجهیز کند که آنجا که اراده مردم حاکم شود خطر انحراف، و یا خطر افول و سقوط دین وجود دارد، یعنی که شاه پرست و دین ستیز، ملحد و آزادیخواه، لیبرال و ملی، غرب زده و شرق زده، چپ و انقلابی، راست و معتدل، مارکسیست و دموکرات، حق زندگی بدست میآورند. دگر اندیشان و دگر زیستان از زیر زمین سر بیرون آورده و ریشه مساجد و حوزه های علمیه را از بیخ و بن بر کنند.

خداوند خامنه ای از «ارزش های اسلامی بر اساس عدالت و کرامت انسان» در همین راستا سخن فرسایی بسیار نمود. اما فراموش کرد که بگوید که در همین دوران که اجازه داده بود شاه سلطان حسین بر تخت شاهی بنشیند، یعنی پس از دوران قتل عام ها در زندان ها و کشتار جوانان انقلابی در سال های ۶۰ تحت جرم محاربه با خدا، شاهد قتل های زنجیره ای هم بوده است. شاهد سرکوب جنبش دانشجویی هم بوده است، دورانی که بهترین اندیشمندان این سرزمین، همچون سعید سیرجانی، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده و بسیاری دیگر به جرم دگراندیشی به شیوه های اسلامی به دست جاسوسان شمشیرکش ولایت فقیه بقتل رسیدند. البته که نابودی دگراندیشی و دگر زیستی، مخالف و منتقد، سنتی است که از آغازین روز ظهور پیامبر عرب بنیان گذاری شده است. از همان آغاز شمشیر اسلام بود که سینه شاعره ای را که پیامبر را هجو کرده بود در حال شیر دادن فرزندش شکافت و او را خاموش ساخت. به ضرب شمشیر اسلام بود که شاهدت خوانی بر مردم ایران تحمیل گردید. هم اکنون شمشیر اسلام را از فرق سر مردم بر گیر با چشمان خود مشاهده خواهی کرد که با چه سرعتی مساجد و حوزه های علمیه و ارزشهای اسلامی فرو خواهند ریخت و نابود خواهند شد. خداوند خامنه ای هرگز پذیرای این حقیقت نخواهد بود که عدالت و کرامت انسانی در زیر سایه سنگین شمشیر، مفاهیمی توخالی هستند و حقارت و ذلت و خواری.

خداوند خامنه ای دچار همان فریبی است که همه ی قدرتمداران یکه تاز و مطلق گرای تاریخ بدان مبتلا بوده اند: فریب قدرت. یعنی خداوند خامنه ای گرفتار شیطان شده است و خود از آن بی خبر است. چرا که تنها شیطان زدگان هستند که سخت شیفته و دلداده ی قدرت شوند. شیطان به فریب خوردگان خود باده قدرت می نوشاند تا آنها را مست و مدهوش نموده که از واقعیات گریخته و در اعماق آسمانها دچار خدایی شوند. فریب خورد گان شیطان زمانی به واقعیت پی میبرند که دیگر کار از کار گذشته است. رضا شاه وقتی به موضوع پی برد که خود را در تبعید یافت. فرزندش وقتی به واقعیت آگاه گردید که عکسهای خود را در شعله های آتشی که مردم شاه دوست به پا کرده بودند با چشمان خود مشاهده کرد. در آنزمان بود که صدای مردم به گوش وی رسید. صدام حسین البته وقتی که به عنوان مجرم در دادگاه محاکمه میشد هنوز از دیدن واقعیت سر باز میزد، درست تا لحظه ای که طناب داری را که خود بگردن هزاران هزار بی گناه انداخته بود بدور گردن خود احساس کرد. اما خداوند خامنه ای دچار فریب بزرگتری ست زیرا که طناب دار اعدام فقط به گردن او نیست که خواهد افتاد بلکه اسلام است که با او بدار اعدام آویخته خواهد شد. بهتر است که خداوند خامنه ای به یاد داشته باشند که کوتاه نیامدن از نفی ها و اثبات های نظام جمهوری اسلامی، بحساب دین گذارده خواهد شد و نه بحساب ملت.