اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۱ دی ۱٣٨۷ -  ٣۱ دسامبر ۲۰۰٨

تهاجم گسترده ی اسرائیل به غزه ادامه دارد و خبرها حاکی است بر تعداد تلفات و ابعاد فجایع ناشی از این جنگ همچنان اضافه می شود. همین خبرها و عکس هایی که از سوی منابع خبری منتشر شده است، نشانگر آن است که قربانیان اصلی این جنگ، مثل هر جنگ دیگری، مردم بی گناه و بی سلاح و به ویژه زنان و کودکانی هستند که کمتر امکان و توانایی محافظت از خود را دارند.

همزمان با ادامه ی این جنایات، وجدان های اگاه در سرتاسر جهان و سازمان های نوع دوست و حقوق بشر، به اعتراض علیه فجایعی که سیاست مداران به خلق آن مشغولند برخاسته اند و طنین این اعتراض هر روز بلندتر و رساتر می شود، هر چند تا به حال دولتمردان اسرائیل به آن بی اعتنا مانده اند.
در عرصه ی سیاسی، خواست قطع فوری جنگ و برقراری آتش بس، یک خواست عمومی است. احزاب و سیاستمداران انسان دوست فراتر از این تقاضا، همچنان اعلام می کنند منازعات میان اسرائیل و فلسطین راه حل نظامی ندارد و جنگ به سبب فجایع انسانی که به بار می آورد به هر دلیلی که باشد محکوم است و آن که جنگ را دامن می زند و بر ابعاد جنایت ها می افزاید، بالطبع مسئولیت بیشتری دارد و باید به صدای بلندتر محکوم شود.
اما همه ی واقعیتی که امروز در غزه جریان دارد، به سیاست و سیاستمداران مربوط نیست. در غزه فاجعه ی انسانی ی در جریان است که هر ساعت و هر روز ابعاد گسترده تری می یآبد و شگفتا که این جنایات در نزد عده ای از مردمان میهن ما، با سکوت توام با رضایت، با تایید و حتی با هلهله و شادی همراه شده است.
این مردمان خود بر چند دسته اند. عده ای همان ها هستند که سرنگونی این حکومت و چنگ زدن به قدرت یا بخشی از آن را به کمک نیروهای بیگانه به یگانه استراتژی خود تبدیل کرده اند و هر آشوب و جنگ و ناامنی را یک گام نزدیک شدن به رودرویی حکومت اسلامی با آمریکا و اسرائیل می دانند و برای آن لحظه شماری می کنند و ابایی نیز ندارند که خود هیزم چنین آتشی شوند. اما بسیاری مردم عادی و ساده ای نیز هستند که از فرط نفرت نسبت به حکومت اسلامی، چشم بر جنایات اسرائیل در غزه بسته اند و حمایت حکومت ایران از حماس را دلیلی کافی برای این کشتارها و قتل عام ها می یابند. قلب های آتش گرفته از ظلم و ستم حکومت اسلامی را تو گویی بمب هایی که اسرائیل بر سر زنان و کودکان فلسطینی می ریزد، خنک می کند...
به نظر ما، این رخت بر بستن انسانیت و وجدان انسانی از سیاست و معادلات و محاسبات سیاسی است.

وقتی سیاست از انسانیت تهی شد، آن گاه می توان با وجدانی آسوده به قضاوت و ارزیابی نشست که کشتار مردمان بیگناه در غزه، آیا به تضعیف حکومت اسلامی در ایران می انجامد یا نمی انجامد، می توان با همان آسودگی به تبلیغات نفرت آور و دروغین حکومت اسلامی و رسانه های وابسته به آن، به رژه ی بسیجی هایش در خیابان های تهران استناد کرد و بر جنایتی که در غزه می گذرد مهر تایید زد و یا در برابر آن خاموش نشست.

انسان، صرف نظر از آن که در کجا زندگی می کند و چه عقیده ای دارد، در مرکز هر سیاست انسان گرایانه قرار دارد. هیچ هدف پاک و شریفی نیست که با قربانی کردن انسان های بی گناه به دست آید و هیچ جنایتی نیست که جنایتی دیگر بتواند توجیهش کند.

بر این اساس است که ما نیز با انسان های بی شماری که به مخالفت و اعتراض به کشتار مردم غزه و فلسطین به بهانه ی تنبیه سیاستمداران حماس برخاسته اند، همراه می شویم و می گوییم جنایت در غزه باید فورا پایان یابد. زنان، کودکان و مردم بیگناه و بی حقوق فلسطینی نباید قربانی منازعات سیاسی اسرائیل و حماس، آمریکا و جمهوری اسلامی شوند.