• جالب توجه است که موضع گیریهای اکثر روشنفکران متمایل به چپ در خارج کشور با طرز تلقی روشنفکران داخل و مواضع سازمانهای مترقی داخل کشور از قبیل دفتر تحکیم وحدت و جبهه ملی چندان همخوانی ندارد. به باور من موضع جبهه ملی ایران در داخل کشور موضعی است متوازن و معقول که میتواند بمثابه الگوی سایرین قرار گیرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ دی ۱٣٨۷ -  ۱۴ ژانويه ۲۰۰۹

صحنه های فجیع درد و رنج و کشتار مردم غزه در اثر حملات بیرحمانه ارتش اسرائیل به آنچنان احساساتی (در واقع بسیار انسان دوستانه) در میان بسیاری از روشنفکران و نیروهای چپ خارج کشور دامن زده است که جانب احتیاط را از دست داده و با نادیده گرفتن تروریسم و آدمکشیهای سازمان حماس، به موضعگیریهای یک جانبه، احساسی و افراطی در غلطیده اند. کار بجائی رسیده است که پاره ای از این روشنفکران عمداً و یا سهواً بدون کوچکترین اشاره ای در مقالات خود کشته شدن مردم بیگناه اسرائیل را در نتیجه راکت پراکنی حماس نادیده گرفته و بطور ضمنی توجیه میکنند. مورد نظر من آنگونه مقالاتی است که بدرستی به نقض حقوق بشر مردم فلسطین توسط اسرائیل اشاره کرده، اما هیچ گونه اشاره ای به سازمان حماس بعنوان یک سازمان تروریستی با مرامنامه ای بنیادگرایانه، ضدیهود و مخالف موجودیت اسرائیل، اشاره نمیکنند! چندروز پیش فراخوانی با امضای بسیاری از نویسندگان ازادیخواه و فعالان چپ سرشناس از جمله آقایان مهرداد بابا علی، رضا براهنی، ناصر پاکدامن، علی اصغر حاج سید جوادی، نسیم خاکسار، باقر مومنی، حمید فرخنده، محمدرضا شالگونی، هادی خرسندی، محسن یلفانی، تقی روزبه و... منتشر گردید که "سکوت در برابر جنایت جنگی اسرائیل و تجاوزات مستمر به حقوق ابتدائی مردم فلسطین" را نه تنها "در حکم مشارکت در جرم، که یاری رساندن به گسترش استبداد و خودکامگی و تحکیم ارتجاع و تاریک اندیشی" 1)) دانسته، و حمله اسرائیل به غزه را بمثابه "هولوکاست" جدید قلمداد کرده اند. در این رابطه میخوانیم: "در واقع، در برابر چشمان ما، «هالوکاست» دیگری است که سازمان داده میشود و از ما هم میخواهند آنرا بعنوان رویاروئی تمدن با با تروریزم فلسطینی- اسلامی بپذیریم!" (همانجا). مشگل اصلی من با این فراخوان در حقیقت همین نادیده گرفتن تروریزم اسلامی است که بدون شک علیرغم میل تنظیم کنندگان این فراخوان میتواند "تحکیم ارتجاع و تاریک اندیشی" را در پی داشته باشد. بیاد آوریم در مورد ایران قبل از انقلاب چگونه احساسات و نفرت یک جانبه نسبت به رژیم پهلوی سبب شد تا جنایت بنیادگرایان اسلامی در آتش زدن سینما رکس آبادان، که منجر به کشته شدن صد ها تن از مردم بیگناه گردید، به شاه و ساواک نسبت داده شود؛ و بالاخره نیز در نتیجه این سردرگمی ها راه برای بقدرت رسیدن ارتجاعیون مذهبی هموار گردید.

ممکن است گفته شود که اسرائیل خود در پیدایش و رشد حماس نقش داشته است. این امر به احتمال زیاد واقعیت دارد، و در این مورد اسرائیل همانند آمریکا که در پیدایش القاعده نقش داشت، بسیار قابل سرزنش است. اما این امر بهیج وجه نادیده گرفتن سازمان حماس را در حال حاضر بعنوان یک سازمان تروریستی که از جمله دستش به خون بسیاری از رزمندگان سازمان فتح آلوده است، توجیه نمیکند. نگارنده همانند بسیاری دیگر از هم وطنان معتقدم که بدرازا کشیدن مناقشه فلسطین و اسرائیل در درجه اول بخاطر سیاست آپاتاید (بگفته جیمی کارتر) و توسعه طلبی فاجعه بار جناح راست و مذهبی اسرائیل (خانه سازی در اراضی فلسطینی، محاصره غزه،...) است که اکثراً با نادیده گرفتن افکار عمومی بین المللی و قطعنامه های سازمان ملل بصورت یک دولت یاغی عمل میکند. در عین حال، سیاستهای مصیبت بار دولت بوش در حمایت آشکار و ضمنی از توسعه طلبی اسرائیل و عدم فشار جدی بر این کشور در طی 8 سال گذشته، عامل مهم دیگری در بن بست کنونی است. اما در این رابطه نمیتوان نقش خرابکارانه جمهوری اسلامی را در حمایت سیاسی، مالی و نظامی از حماس و تضعیف دولت خود گردان فلسطین نادیده گرفت. جمهوری اسلامی عملاً موفق گردیده است بر زمینه اشتباهات غرب و اسرائیل، فروپاشی اردوگاه چپ بین المللی و تضعیف ناسیونالیسم عرب، مسأله رهائی ملی فلسطین و ایجاد دولت مستقل فلسطینی را تغییر ماهیت داده بصورت "جنگ مذهب علیه مذهب" دگرگون کند. در واقع مثلث افراطیون مذهبی در اسرائیل، آمریکا و ایران (فرزندان ابراهیم) عامل اصلی حل نشدن بحران اسرائیل- فلسطین در سالهای اخیر بوده است.

جالب توجه است که موضع گیریهای اکثر روشنفکران متمایل به چپ در خارج کشور با طرز تلقی روشنفکران داخل و مواضع سازمانهای مترقی داخل کشور از قبیل دفتر تحکیم وحدت و جبهه ملی چندان همخوانی ندارد. در حالیکه این سازمانها در درون کشور در شرایط جو فاشیستی که رژیم جمهوری اسلامی به حمایت از حماس براه انداخته، با قبول خطر فعالیتهای تروریستی حماس را که منجر به کشته شدن مردم بیگناه در اسرائیل گردیده محکوم کرده اند، اما متأسفانه در خارج کشور اکثراً از چنین موضع گیری امتناع شده است. به باور من موضع جبهه ملی ایران در داخل کشور موضعی است متوازن و معقول که میتواند بمثابه الگوی سایرین قرار گیرد. در این رابطه میخوانیم: "جبهه ملی ایران، ضمن تقبیح هرگونه خشونت، تروریسم و جنایت جنگی، با خانواده های غیرنظامیان بیگناه کشته شده در فلسطین و اسرائیل احساس همدردی می کند، و از همه کشورهای بی طرف و باورمند به حقوق بشر دعوت می نماید تا با محکوم ساختن این جنایات و فشار بر دو طرف درگیری، برای پایان بخشیدن به این فاجعه یاری رسانند تا گروه های میانه رو در منطقه ابتکار عمل را بدست گیرند و روند صلح را پی جویند و با توافق هایی اصولی و با ثبات، و عمل به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، بویژه قطعنامه شماره ۳۳۸، برای تشکیل دولت مستقل فلسطین، آرامش را به منطقه بازگردانند و جنگ طلبان را در رسیدن به اهدافشان ناکامیاب سازند." (2)

با روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا، روزنه امیدبخشی در مورد حل مسأله اسرائیل- فلسطین در افق دیده میشود. من از آنجهت تا حدی خوشبینم که از یکطرف در داخل آمریکا بنظر میرسد صداهای صلح طلبی که معتقدند حمایت بی چون و چرا و یکجانبه آمریکا از اسرائیل با منافع ملی آمریکا در تناقض قرار گرفته رو به افزایش اند. از جانب دیگر، اسرائیل با تجربه خود در لبنان و هم اکنون در غزه باین نتیجه خواهد رسید که در دوران اینترنت و رسانه های همه جاگیر و جهانی شده سرکوب مردم بیگناه شهرهای پر جمعیت (که تروریستها از آنان بعنوان سپر دفاع استفاده میکنند)، احساسات انسانی مردم جهان را جریحه دار ساخته و در نهایت بزیان اسرائیل خواهد بود. و بالاخره اینکه، رژیم جمهوری اسلامی نیز با مواجهه با بحران های متنوع داخلی و نزول قیمت نفت، و در شرایطی که ظاهراً خود را برای مذاکره با دولت جدید آمریکا آماده میکند، خود را در موقعیت بسیار شکننده ای یافته، و برای ارسال اسلحه و پول برای سازمانهای تروریستی با مشگلات روز افزون روبرو خواهد شد.


زیرنویس:
1. "با پشتیبانی از حقوق مردم فلسطین، سیاست اسرائیل دائر بر جنگ و کشتار را محکوم میکنیم." عصر نو، 23 دی 87
asre-nou.net
2. "اعلامیه جبهه ملی ایران"، عصر نو، 19 دی 87
asre-nou.net