اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۴ بهمن ۱٣٨۷ -  ۲ فوريه ۲۰۰۹

تهران- خبرگزاری کار ایران: فدراسیون فوتبال با انتشار بیانیه‌‏ای تقریبا احساسی که با کلمات و جملاتی حماسی همراه است، مردم را تهییج کرده تا در روز ۲٣ بهمن‌‏ماه برای تماشای دیدار تیم‌‏های ملی ایران و کره جنوبی به ورزشگاه آزادی بیایند.
به گزارش ایلنا، البته فدراسیون کارش را انجام می‌‏دهد اما احتمالا آقایان هنوز تماشاگران ایرانی را نشناخته‌‏اند و تقصیری هم ندارند چرا که خیلی در حال و هوای فوتبال نبوده‌‏اند. حالا هم فکر می‌‏کنند تماشاگر ما تفاوت بازی ایران و سنگاپور با ایران - کره جنوبی را نمی‌‏داند و از همین رو نگران هستند که مبادا در بازی ایران و کره هم ۵- ۶ هزار تماشاگر به ورزشگاه آزادی بیایند!
نه؛ شما نگران نباشید خیلی هم دنبال جملات هیجانی و حماسی نباشید چرا که تماشاگر ایرانی تفاوت این دو مسابقه را خوب می‌‏داند و این مشکل از تشخیص شماست که تماشاگر ایرانی را نشناخته‌‏اید. روز ۲٣ بهمن ماه به جای این حرف‌‏ها به فکر رفاه حال یکصد هزار تماشاگری باشید که به ورزشگاه آزادی می‌‏آیند و اگر می‌‏توانید کمی برای آنها امکلانات فراهم کنید.
در این بیانیه که در سایت فدراسیون فوتبال منتشر شده، آمده است:
بیست و سوم بهمن، فوتبال ایرانی در چنبره آزمونی دشوار، دیگر بار سکوت سنگین درون خود را به گوشه‌‏ای وامی‌‏نهد تا که گامی با یکدیگر برداریم به پیش.
گامی که چون نقبی ژرف، شور بی‌‏پایان فوتبال را به دل‌‏های ما پیوند می زند تا ما را از میان پرخاشگری‌‏ها و گره افکنی‌‏ها ، از میان تردیدها و پرواها، از میان کنایه‌‏ها و سیاه نمایی‌‏ها، به روشنی هدایت نماید:
آنجا که دست به دست هم کاری کنیم «کارستان». آنجا که یادمان نرود روزی افسون خواب خمار خیزی ماندیم و در خانه خفتیم تا همین «کره‌‏ای ها» به نیرنگ نغمه‌‏ای ناچیز، به هیاهوی ساختگی اندک، آرزوهای المپیکی ما را به باد تباهی بسپارند. بی‌‏هیچ واهمه‌‏ای
چه سخت بود، یادمان و یادتان هست.
... و ما اکنون در رویارویی «شش امتیازی» با کره‌‏ای‌‏ها ، پندار ما کدام است؟
جز این است که باید با دست‌‏هایی که پیوسته‌‏اند و دل‌‏هایی که همبسته ، در لابلای ارژنگ تاریخی روزگاران همبستگی‌‏هایمان نقش خوش رنگ دیگری بنگاریم.
جز این است که باید مهربانانه برای قهرمانان‌‏مان «چراغی ببریم و دریچه‌‏ای که از روزنه روشنان آن سوسوی پیروزی را بنگرند».
بیست و سه بهمن، «ورزشگاه آزادی» چشم به راه ماست که لرزه بر استخوان‌‏های رقیبی دیرینه درافکنیم ، بیست و سه بهمن، «ورزشگاه آزادی» چشم به راه ماست که بر فراز رنگ‌‏ها پرواز کنیم و نوای روح انگیز «چو ایران نباشد ، تن من مباد» را بسرائیم.
بیست و سه بهمن، «ورزشگاه آزادی» چشم به راه ماست که کاری کنیم.