اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۵ بهمن ۱٣٨۷ -  ٣ فوريه ۲۰۰۹

اکنون کاملا روشن شده آنچه که درطی ٢٢ روز از آن به عنوان "جنگ" غزه نام برده می شد وبه بهانه رد آتش بس توسط حماس آغازگردید چیزی جزیک تهاجم یک طرفه و ازقبل طراحی شده اسرائیل به مردم غزه نبوده است. تهاجم به غایت تبهکارانه ای که پس از سه هفته کشتارو ویرانگری، منجربه خروج یک جانبه اسرائیل ازغزه گردید. اسرائیل برای فاتح نشان دادن خود اعلام کرده است که خروج نیروهایش ازغزه را درپی دستیابی به اهدافش-که چیزی جز"تنبیه" توده های فلسطینی نبود- انجام داده است. زمان مبادرت وپایان دادن به این تجاوز وکشتار به دقت، بین روزهای پایانی نومحافظه کاران درکاخ سفید و حضوراوباما درآنجا تنظیم شده بود.هم چراغ سبزبوش به حمله اسرائیل وهم سکوت پرمعنا وتأیید آمیزاوباما نسبت به آن بویژه با ایراد سخنانی که پس ازبه قدرت رسیدنش ایرادکرد،همزبانی طبقه سیاسی حاکم بر آمریکا دربرابراین فاجعه را به نمایش گذاشت.با این همه این دامنه مقاومت ونیزفشارسنگین افکارعمومی مردم منطقه وجهان است که قضاوت نهائی درباره نتیجه این"جنگ" نابرابر را تعیین می کند ونه ادعای پیروزی صددرصد اسرائیل،که نیروهایش را درپشت نوارغزه، جهت تجاوز احتمالی مجدد به حال آماده باش نگه داشته است. بی تردید هدف اصلی اسرائیل ازاین همه وحشی گری و به حداکثررساندن خشونت جنگی و کشتارو ویرانگری،درهم شکستن روحیه مقاومت مردم غزه وهمه فلسطینی ها دربرابراهداف توسعه طلبانه اسرائیل بود.
گرچه اکنون درپی خروج بک جانبه ارتش اسرائیل آتش بسی درنوارغزه برقرارشده است،اما ناگفته نماند که هم چنان آتش بسی یک جانبه،مشروط به اراده اسرائیل وحاصل توقف تهاجم یک جانبه آن است وبه همین دلیل سخت شکننده است وناپایدار. و عامل اصلی تهدید کننده این آتش بس هم کسی جزخود اسرائیل نیست که با توسل به بهانه های متعدد وازجمله تهدید به شروع حمله مجدد، درصورت ازسرگیری قاچاق اسلحه از گذرگاه هائی که بطورمحدودوکنترل شده برای عبوراندکی دارووسائل اولیه پزشکی ومواداولیه غذائی، گشوده شده اند.درواقع این تهدیدات زبانی، عملی هم شده ومنجربه گلوله باران مردم غزه ازهوا و ساحل وکشته ومجروح شدن ده ها فلسطینی گردیده است.
چنانکه می دانیم بیلان این تجاوزنظامی درطی سه هفته و درپی بارش بی وقفه گلوله وبمب ازدریا وهوا وزمین برسروروی ساکنین غزه،حدودهزاروپانصدنفرکشته،که بیش ازنصف آنهارا غیرنظامیان وبیش ازیکسومشان را کودکان تشکیل می دادند،بود.تعدادمجروجان وسوخته شدگان توسط بمب های فسفری وغیرفسفری به بیش از پنج هزارنفر رسید. ویرانی ده ها هزارساختمان ومدرسه وبیمارستان ولوله های آب و فاضلاب وبطورکلی نابودی تأسیسات زیربنائی غزه ازدیگردستاوردهای این تجاوز"ظفرمندانه" به شمارمی روند. دامنه مادی خسارات وارده سربه میلیاردها دلارمیزند بطوری که غزه احتیاج به بازسازی اساسی دارد.
دبیراقدامات بشردوستانه سازمان ملل می گوید که ازماهیت نظام یافته تخریب ها درغزه شوکه شده است.هم او گفته که دریک منطقه صنعتی به وسعت یک کیلومترمربع ساختمانها با بولدوزر وگلوله های توپ کاملا با خاک یکسان شده اند. میزان نابودی ها به حدی است که هرنوع فعالیت اقتصادی وسیع درغزه را سالها به عقب برده است.

نسل کشی و جنایت جنگی
اسرائیل که برای ٢٢ روز از ورود خبرنگاران به داخل غزه جلوگیری می کرد،اکنون با دیداربرخی مقامات سازمان ملل وگزارشگران ِرسانه ها ونهادهای بین المللی وانتشار اخبار و گزارشات وتصاویرتکان دهنده،بطورجدی درمظان ارتکاب به جنایت جنگی و آدم کشی و نقض آشکار چندین فقره از مقررات رسمی شرایط جنگی قرارگرفته است. شیمون پرزقبل ازشروع حمله گفته بود که نگران چهره اخلاقی اسرائیل درنزدافکارعمومی جهانیان نیست.ولی اکنون نخست وزیراسرایئل به وزیردادگستری دستورداده است که با تشکیل یک تیم قضائی وحقوقی اقدامات لازم را برای حمایت ازسربازان وفرماندهان اسرائیلی دربرابرهرنوع اتهام به ارتکاب جنایت جنگی به عمل آوردو سرویس های اطلاعاتی اسرائیل نیزدریک اقدام پیشگیرانه با صدوردستورالعملی به رسانه ها نسبت به انتشار گزارشات مشخص همراه با اسامی وعکس سربازان هشدارداده اند. واین درحالی است که مقامات سازمان ملل درهمان واکنش های اولیه خود اعلام داشته اند که تا این لحظه شاهد چنین خشونتی درسایرنقاط جهان نبوده اند وبراساس قرائن وشواهد موجود،اسرائیل درموارد متعددی آشکارا، مقررات کنوانسیون ژنو را نقض کرده است.هرروزکه ازفرونشستن پرده دود بمب های فسفری میگذرد،بیش ازپیش ابعادجنایات حاصل ازکاربرد بمب های فسفری تغلیظ شده وکشتارعمدی غیرنظامیان نمایان می شود.

جنگ ادامه اهداف سیاسی است و سیاست نیزادامه اهداف جنگی
پیش ازحمله جنایت کارانه به غزه، مدت طولانی شاهد محاصره همه جانبه برای جلوگیری ازورود موادغذائی ووسائل پزشکی به نوارغزه وهم چنین اختلاف افکنی درمیان فلسطینی ها توسط دولت اسرائیل و دولت های اروپائی وآمریکا بودیم. واکنون با پایان کشتار٢٢ روزه همچنان شاهد تداوم این سیاست ضدانسانی واجرای شرط وشروط های مطرح شده درقبل ویا درخلال"جنگ" توسط اسرائیل وحامیان آن هستیم. چنانکه دولت اوباما ازهمان بدو ورود به کاخ سفید ضمن حمایت ازشروط اسرائیل اعلام داشت که " آمریکا به امنیت اسرائیل متعهد است وماهمواره ازحق اسرائیل برای "دفاع ازخود"-مفهومی که گویا شامل کاربرد تجاوز و جنون آدم کشی نیز میشود- دفاع میکنیم.حماس باید به شلیک خود پایان دهد .امریکا و متحدانش ازبرنامه ضدقاچاق حمایت می کنند وبا این کارحماس دیگرنمی تواند باردیگرمسلح شود." مذاکره با مصر نیزبا همین اهداف وبرای پایان دادن به قاچاق اسلحه صورت می گیرد.کنترل گذرگاه ها و کمک های ارسالی وچگونگی تقسیم آن باید دراختیارمحمود عباس (وتشکیلات خودگردان) باشد.اوهم چنین کشورهای عرب را به ایستادگی دربرابر افراط گرائی دعوت کرد.مشابه همین سیاست را اروپا نیزدرپیش گرفته است. ناوگان دریائی آمریکا درمنطقه به تشدید کنترل دریائی و بازرسی کشتی های مشکوک برای جلوگیری از قاچاق اسلحه و ارسال کمک های مستقیم به غزه و حماس پرداخت واتحادیه اروپا و فرانسه نیزناوچه هائی را به همین منظور به آبهای مجاور غزه ازسال داشتند.

سیاست های اسرائیل ودولت های غربی عامل اصلی تقویت بنیادگرائی
همانطورکه تهاجم اسرائیل به لبنان موجب تقویت حزب اله وبنیادگرایان درلبنان ودرمنطقه ودرسطح جهان وازجمله تقویت مواضع جمهوری اسلامی گردید، بی تردید تهاجم به غزه وسرکوب بیرحمانه مردم فلسطین نیزازطریق واریزکردن دستاوردهای مقاومت به حساب بنیادگرایان اسلامی،موجب گسترش نفوذ حماس ومواضع جمهوری اسلامی خواهد گردید. وقتی چفیه رهبران حماس درکشورهای عربی به مبلغ ٣۴۵ هزاردلاربه فروش می رود،نشانه ای ازهمین واقعیت است. دامنه برانگیختگی توده های وسیع مسلمان درکشورهای عربی و سراسرمنطقه ودرکشورهای اسلامی ودرسطح جهان ودرحمایت از نه فقط مقاومت مردم غزه بلکه هم چنین ازحماس نیز بسیارگسترده بوده است. تا آن حد که عملاموجب شکاف درمیان دولت های عربی شده و کشورهائی هم چون موریتانی وقطر ناگزیرازتعلیق روابط موجود فی مابین خود و اسرائیل گردیدند و١٣ کشوراز٢٢ کشورعربی نیز خواهان قطع رابطه اعراب با اسرائیل شدند.همانطورکه دامنه اعتراضات با شعارها وپلاکاردهای اسلامی درکشورهائی چون ترکیه واندونزی ابعاد توده ای و کلان پیداکرد.

جمهوری اسلامی ایران، استثنائی برقاعده
با وجود آنکه جمهوری اسلامی اززبان یکی اردولتمردان خود-رئیس مجلس- جنگ غزه را شکست طرح بین المللی وآرایش صحنه منطقه برای مهارایران توصیف کرد و اززبان رفسنجانی آن را مقدمه جنگ سوم وفتح بیت المقدس عنوان نمود، وعلیرغم تلاش های گسترده ای که برای بسیج مردم وبه صحنه آوردن آنها درزیرچترشعارها واهداف خود به عمل آورد،اما نتوانست به هدف خود برسد.درواقع به دلیل سه دهه حاکمیت استبداد مذهبی ومشاهده بیلان وعملکرد به شدت منفی آنها،جنبش اسلامی وبنیادگرائی دربه اصطلاح ام القراء خود بشدت منزوی ومنفورشده است.ازهمین رو رژیم به موازات هیاهوی کرکننده تبلیغاتی خود درمورد حمایت ازمردم غزه وفلسطین،عملا آن را به فرصتی برای تشدید اختناق ودامنه سرکوب،نظیر توقیف روزنامه ها ومسدودکردن بیشتر سایت ها ومنحل اعلام کردن تشکل های مخالفین، تشدید اعدام وسرکوب وحتا حمله به گورستان خاوران برای محوپرونده جنایت خود،تبدیل کرده است .

صدای سوم
تجربه مردم ایران درمورد ماهیت استبدادی و به غایت ارتجاعی جنبش اسلامی وبطورکلی نظام های متکی به مذهب، ازاهمیت راهبردی بزرگی برخورداراست.مطابق این تجربه تحت هیچ شرایطی نمیتوان ونباید صف مستقل مبارزه علیه استبداد و تئوکراسی وعلیه سرمایه و امپریالیسم و خوی جنگ طلبانه واشغالگرانه او را با صف "مبارزه ای" که ازجانب واپسگرایان وبنیادگرایان وبدلیل تصادم منافع وجهان بینی آنها با مواضع ومنافع امپریالیسم وکارگزاران آن صورت می گیرد،درهم آمیخت. دراینجا تأکید به چند نکته درراستای دفاع ازصدای سوم دارای اهمیت است:
بی شک جنبش مقاومت مردم فلسطین علیه اشغال وسرکوب سیستماتیک را نمی توان به مقاومت ومبارزه هیچ گروه وسازمانی،چه ازنوع بنیادگرایانه وچه هرنوع دیگر-والبته با درنظرگرفتن رابطه متقابل آنها- فروکاست. درواقع دفاع قاطع از خواستها و مبارزات مردم همواره شاخصی بوده است برای میزان نفوذ واعتبار این گروه ها درمیان مردم فلسطین ودراین میان هرگروهی که تن به سازش با دشمن مردم داده است –مانند الفتح – به سرعت پایگاه خود درمیان مردم را به سود رقیب واپسگرا ولی " قاطع تر" درمبارزه،ازدست داده است. درهرصورت تقویت وتضمین تداوم جنبش مقاومت با اهداف وماهیت واقعا رهائی بخش،جزبا تمایزقائل شدن بین این دواز یکسو ومرزبندی دائمی با رویکردهای ارتجاعی اضداد داخلی جنبش انقلابی ازدیگرسو، ویا به عبارت دیگر جز با دفاع قاطع ازخواست های مترقی ورهائی بخش مردم، ومنزوی ساختن گرایشات ارتجاعی دربسترمبارزات جاری، ناممکن است.
نکته دیگر آن است که بحران فلسطین وبطوراخص بحران غزه،نه رویدادی با ابعاد محلی،که رویدادی است با ابعاد بین المللی.و به همین دلیل طیف بسیارگسترده ورنگارنگی از کاخ سفید تا
بن لادن وازافکارعمومی جهانی تا دولتهای ارتجاعی منطقه وازجمله جمهوری اسلامی ایران را به موضع گیری وصف آرائی می کشاند.که البته دراین میان صدای سوم،صدای آزادی وبرابری ورهائی با مرزهای روشنی ازدیگرصداها وگرایشات متمایزاست. صدای سوم،صدای مقاومت توده های مردمی است که ضمن مبارزه قاطع وهمه جانبه علیه اشغال وسلطه طلبی اسرائیل وحامیان امپریالیست آن ، و ضمن تلاش برای محکوم کردن دولت اسرائیل به مثابه جنایتکارجنگی،اما هرگزازمبارزه همزمان علیه سیطره جوئی ارتجاع – وازجمله جنبش بنیادگرای حماس-برصفوف جبهه مقاومت غفلت نمی کند وآنرا ازهدف های رهائی بخش ومردمی جنبش مقاومت جدا نمی داند. واگردرنظربگیریم که مشخصات وضعیت وتوازن قوای موجود خود محصول مراحل قبلی مبارزه است وبه نوبه خود زمینه های توازن قوای آتی را رقم میزند،آنگاه معلوم می شود که تحت هیچ شرایطی صدای سوم نمی تواند خود را درصدا های دیگر محو ومضمحل کند.هم چنانکه سندسیاسی کنگره ١٣ سازمان ما، آن را به شرح زیر مورد تأکید قرار داده است:
"متمرکز شدن در مبارزه علیه همه سیاست ها و برنامه های قدرت های بزرگ سرمایه داری بویژه ایالات متحده در خاور میانه با تلاش برای جاری کردن ظرفیت جنبش های اجتماعی کشورهای مختلف منطقه، که با ارتجاع و امپریالیسم در گیرند، برای متحد شدن و همسو کردن مبارزات خود و بلند کردن " صدای سوم " در سطح خاور میانه . "

ننگ بر رژیم جنایتکار اسرائیل
پیروز باد جنبش رهائیبخش خلق فلسطین
زنده باد آزادی ، زنده باد برابری

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
٢ فوریه ٢٠٠٩ - ١٤ بهمن ١٣٨٧