• دفتر تحکیم وحدت و دانشجویان سوسیالیست دانشگاه پلی تکنیک، با انتشار دو بیانیه جداگانه دیدگاه های خود را درباره ی حوادث اخیر دانشگاه پلی تکنیک اعلام کرده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۰ اسفند ۱٣٨۷ -  ۲٨ فوريه ۲۰۰۹

بیانیه ی شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت
هیجده تیر دیگری در دانشگاه امیرکبیر

حادثه ی روزهای گذشته در دانشگاه امیرکبیر تداعی گر روزهای خونین تیرماه ۷٨ بود و صحن دانشگاه پلی تکنیک همچون کوی دانشگاه تهران جولانگاه نیروهای لباس شخصی گردید. خشونت ورزان فرمان بریده که دانشگاه را مقتل اندیشه ورزی می خواهند، کمر به حذف دانشجویان منتقد بسته اند و در این راه از هر فضایی برای هجوم بی امان به دانشگاه بهره ی سوء خود را می جویند. یک روز به بهانه ی سخنرانی تئوریک و نظری مردی روحانی مسلک همچون دکتر محمد مجتهد شبستری که سالهاست رهرو اندیشیدن در وادی کشف و شهود است و روزی دیگر به بهانه ی تدفین پیکر پاک شهیدانی که حافظان حریم کشور بودند و به بهای حراست از حرمت خاک ایران زمین در آستان خدا و ملت جانفشانی کردند. امروز دانشجویان، فرزندان ملت را، به این بهانه وحشیانه مضروب می کنند و تن شریف شان را به بند می کشند.
خشونت ورزانی که یک روز سخنان دکتر هاشم آغاجری را دستاویز حملات سیاسی خود قرار می دهند و روزی دیگر دانشگاه را میدان تاخت و تاز خود می کنند تا رقیب سیاسی خود را مرعوب و دانشگاه را متشنج کنند.
اگر تا دیروز مدعیان اصلاحات در برابر سرکوب فعالین دانشجویی سکوت نمیکردند، خفاش شوم استبداد دیگر به خود اجازه نمیداد که این چنین بی پروا حکم ارتداد صادر کند و مخالفینش را به ترور و حذف فیزیکی تهدید کند، آنانی که دیروز در دفاع از دانشجویان دفتر تحکیم وحدت حتی از زیر بار اظهار حمایتی حداقلی در مواضع شان خودداری ورزیدند، امروز خود در گرداب هجمه به عضو ارشدشان گرفتار آمده اند. دفتر تحکیم وحدت که حمایت بیدریغ از دکتر هاشم آغاجری در غائله سال ٨۱ را در کارنامه ی درخشان خود دارد و هزینه های گزافی را در آن مقطع در دفاع از این استاد برجسته ی دانشگاه پرداخته، امروز نیز در دفاع از اصل مسلم "آزادی بیان" حمایت خود را از دکتر هاشم آغاجری و کلیه ی اشخاص، علی الخصوص دانشگاهیان، در ابراز نظرات و عقایدشان اعلام می دارد.
نتایج انتخابات در جوامع مختلف یکی از مهمترین مظاهر عینیت یابی نظرات مردم آن جامعه نسبت به سیاست های حاکم است. در جامعه ی ایران با توجه به غیردموکراتیک بودن ساختارهای مدیریتی و کلان، انتخابات به "تنها امکان" عینیت یابی اعتراض گسترده ی مردم نسبت به شرایط موجود بدل می شود. خصوصا انتخابات ریاست جمهوری مظهر چنین اعتراضی می تواند باشد. لذا دولت نهم با علم به اینکه در صورت باز شدن فضای نقادی در جامعه، بیش از پیش نقاب دروغینش مضحکه ی خاص و عام شده و امکان هرگونه "مهندسی کردن انتخابات" از مهندسین پرنفوذ سلب می شود اقدام به قلع و قمع کامل منتقدین کرده است. و در حالی که از بی اعتباری و اضمحلال توان مدیریتی در حال احتضار است، در ماه های آخر عمر خود پنجه ی خونین به گلوی دانشگاه می فشارد و باکی از به هدر رفتن جان های شریف فرزندان این ملت در تاریکنای سیاه سلول های زندان ندارد.
پنجم اسفند ماه مراسم خاکسپاری شهدا در دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اعتراض خودجوش بخشی از دانشجویان این دانشگاه به دلیل احتمال بهره برداری سیاسی از این عمل، روبرو شد. دانشجویان منتقد مورد هجوم و ضرب و شتم وحشیانه ی برخی افراد و گروه های فشار خارج دانشگاه قرار گرفتند. و ده ها دانشجو هنگام خروج از دانشگاه بازداشت شدند. با اینکه از تعداد اولیه ی ۷۰ نفر بازداشتی، طی روزهای گذشته تقریبا این تعداد به تمامی آزاد شده اند با این حال دست کم ٨ دانشجوی دیگر امیرکبیر در بازداشت به سر می برند. از آن جمله ۴ دانشجویی هستند که طی مراسم بزرگداشت مهندس بازرگان که به دلیل فشارهای امنیتی ساعاتی قبل از مراسم لغو شد بازداشت شدند.
طنز تلخ ماجرا آنجاست که عباس حکیم زاده، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، مهدی مشایخی، نریمان مصطفوی و احمد قصابان که همگی از اعضای سابق و فعلی انجمن دانشگاه امیرکبیر هستند، یک روز پس از مراسم تدفین، در حالی در منازلشان بازداشت شدند که نه تنها در روز تدفین شهدا در دانشگاه حضور نداشتند بلکه از جانب حراست دانشگاه ممنوع الورود شده بودند.
دفتر تحکیم وحدت ضمن اعتراض شدید نسبت به اینگونه وقایع و هتک حرمت دانشجویان و ایجاد جو متشنج در دانشگاه بوسیله ی ضرب و شتم دانشجویان و نیز بازداشت عباس حکیم زاده، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم، اعلام می دارد که این اتحادیه مدت ها پیش از این مواضع خود را در قبال چنین تحرکاتی در دانشگاه اعلام داشته بود و همچنان معتقد است که تدفین پیکر شهدا در دانشگاه موجب بهره برداری سیاسی شده است و این روند ادامه خواهد داشت. لذا اعتراض یا استقبال از چنین مراسمی را درخور قضاوت مستقیم خود دانشجویان دانشگاه دانسته و سطح معرفت عمومی دانشجویان در مواجهه با چنین مسائلی را مطلوب ارزیابی می کند. خشونت سرکوب گران در مواجهه با دانشجویان معترض در حالیکه در ضرب و شتم متعرض دختران شده اند جای تأسف دارد. افرادی که سال پیش دست کشیدن استاد هشتاد ساله ی دانشگاه به موی دختر دانشجو را هتک حرمت دانسته و دانشگاه را سیاه پوش و استاد را اخراج کردند، چگونه امروز هنگام هجوم به دانشجویان از کشیدن موی دختران ابایی ندارند؟ چگونه جماعتی که خود را متولی دفن شهدا در دانشگاه می دانند خودسوزی جانباز جنگ تحمیلی را با سکوت نظاره می کنند و به قهر روزهای عمر جوانان این مملکت را در زندان ها می ستانند؟
دفتر تحکیم وحدت ادامه بازداشت دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، و همچنین شبنم مدد زاده دانشجوی دانشگاه تربیت معلم، که هفته ی پیش بازداشت شده است و نیز تداوم فشار بر انجمن های اسلامی برای اعلام خروج از طیف علامه ی دفتر تحکیم وحدت را به شدت محکوم کرده و در راستای سرکوب کامل فضای دانشگاه در آستانه ی انتخابات ارزیابی می کند. جای آن است که اصلاح طلبان مدعی با سکوت خود در بزم سرکوب گران و زندانبانان شریک نشوند که همه بر جریده ی تاریخ ثبت است و دانشجویان همین روزها به قضاوت خواهند نشست.
دفتر تحکیم وحدت
نهم اسفند هشتاد و هفت


بیانیه دانشجویان سوسیالیست پلی تکنیک
در محکومیت دفن شهدا در دانشگاه و سرکوب دانشجویان

یکشنبه چهارم اسفند، یک روز پیش از موعد رسمی دفن شهدا در دانشگاه، دانشجویان سوسیالسیت پلی تکنیک و انجمن اسلامی امیرکبیر تجمع مشترکی در اعتراض به دفن قربانیان جنگ در دانشگاه برگزار کردند. شیوه ی عمل انجمن اسلامی امیرکبیر در این تجمع به گونه ای بود که نشان می داد این انجمن قصد ایستادگی و مخالفت در روز برگزاری مراسم دفن قربانیان جنگ را ندارد. دوشنبه پنجم اسفند انجمن اسلامی امیرکبیر با صدور بیانیه ای رسماً اعلام کرد در مراسم حضور نخواهد داشت و حتی با توصیه عدم حضور و هوشیاری به دانشجویان عملاً در راستای خواست حاکمیت ایفای نقش کرد. روز دوشنبه دانشگاه در اشغال نیروهای رژیم بود. سربازان ارتش، نیروهای انتظامی، ماموران وزارت اطلاعات و مزدوران بسیجی دانشگاه را قرق کرده بودند. کمیته انضباطی، نهاد سرکوبگر رژیم در دانشگاه، بیش از ٣۰ دانشجو را به دانشگاه ممنوع الورود کرد تا کوچکترین نگرانی از بابت اعتراض دانشجویان به دفن قربانیان جنگ باقی نمانده باشد. ساعت ۱۱ روز دوشنبه فعالین دانشجویی پلی تکنیک، با خواندن یار دبستانی و در دست گرفتن پلاکاردهای «دانشگاه گورستان نیست»، «دانشگاه جولانگاه فاشیستها نیست»، «دست دولت از دانشگاه کوتاه»، «خاوران بوستان نمی شود، پلی تکنیک گورستان نمی شود»، «علیه ارتجاع متحد شویم»، «تکریم شهدا بس است، حقوق معلمان را بدهید»، «دانشگاه سنگر آزادی و برابری» و ... تجمع و تریبون اعتراضی «دانشگاه گورستان نیست» را آغاز کردند. تجمع با حضور پرشور دانشجویان پلی تکنیک لحظه به لحظه گسترده تر شد. بسیاری از دانشجویان ممنوع الورود و حتی برخی اعضای عادی انجمن اسلامی، برخلاف موضع رسمی انجمن، در تجمع حضور یافتند. فعالان کانونهای فرهنگی و هنری، اعضای شوراهای صنفی، فعالان نشریات دانشجویی، دانشجویان ورودی جدید، دانشجویان سوسیالسیت و... ، همه و همه، همگام با هم در برابر ارتجاع صف آرایی کردند تا نشان دهند پلی تکنیک هرگز گورستان نمی شود.
پلی تکنیک صحنه ی درگیری های گسترده ی فالانژهای رژیم و دانشجویان آزادی خواه بود. درگیری هایی که تداعی گر مبارزات دانشجویان مخالف با گروه های فشار در اوایل انقلاب بود. آری یک بار دیگر پوزه ی ارتجاع حاکم در دانشگاه به خاک مالیده شد. دانشجویان پلی تکنیک با اتحاد، همبستگی و ایستادگی خود در برابر سرکوبگران و دشمنان آزادی نشان دادند که سه دهه سرکوب، زندان، شکنجه و اعدام، انقلاب فرهنگی و سه سال تعطیلی دانشگاه ها، اختصاص سهمیه ورودی دانشگاه به نیروهای پرورش یافته و مزدور حاکمیت، ممنوع الورود کردن دانشجویان آزادی خواه و استبداد ستیز ، ایجاد تشکل های حکومتی در دانشگاه ها و... هیچ یک حتی موجب یک گام عقب نشینی دانشجویان از مبارزه در راه خواست های انسانیشان، در راه آزادی و برابری نگشته است.
رژیم که هرگز انتظار چنین اعتراضات گسترده ای را نداشت بهت زده و حیران سرکوب وحشیانه دانشجویان را در دستور کار خود قرار داد. بیش از ۷۰ دانشجو هنگام خروج از دانشگاه دستگیر شدند. دروغ های رئیس دولت انقلابی یک بار دیگر برملا شد. احمدی نژاد ایران را آزادترین کشور دنیا نامیده بود! دانشجویان دستگیر شده به کلانتری انتقال یافتند و در آنجا ماموران انتظامات دانشگاه، این مزدوران ارتجاع، دانشجویان فعال در تجمع را شناسایی کردند. بیش از ۲۰ نفر از دانشجویان به زندان اوین منتقل و بقیه آزاد شدند. صبح روز سه شنبه ششم اسفند ماموران امنیتی رژیم سرکوبگر با یورش به منازل ۴ نفر از فعالان انجمن اسلامی امیرکبیر و دفتر تحکیم وحدت آنان را بازداشت کردند. دوشنبه شب در برنامه ی خبری ۲۰:٣۰ گفته شده بود «دفتر تحکیم وحدت اعلام کرده جلوی حضور مردم در این مراسم را خواهد گرفت». سه شنبه دفتر تحکیم وحدت با صدور بیانیه ای در تکذیب خبر تلویزیون رژیم اعلام کرد: «همان گونه که پیش از این اعلام شده بود، انجمن اسلامی امیرکبیر و دفتر تحکیم وحدت در این برنامه حضور نداشته و خبر منتشر شده را تکذیب می نماییم.» همان روز انجمن اسلامی امیرکبیر با صدور بیانیه ای که در تناقض کامل با بیانیه ی روز دوشنبه این انجمن و تکذیبیه ی دفتر تحکیم وحدت بود، چنین موضع گیری کرد: «روز دوشنبه ۵/۱۲/٨۷ با وجود ایستادگی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر و همراهی کم نظیر دانشجویان پلی‌تکنیک، بالاخره شبه نظامیان بسیج دانشگاه با همراهی نیروهای سپاهی و امنیتی و انصار حزب اله موفق به دفن پنج شهید در صحن دانشگاه پلی‌تکنیک شدند».
انجمن اسلامی امیرکبیر به سبب وابستگی و ارتباط با جناح هایی از قدرت و نیز به سبب رویکرد محافظه کارانه و اصلاح طلبانه اش، به هیچ وجه در آستانه ی انتخابات ریاست جمهوری قصد ایستادگی و هزینه دادن برسر مسئله دفن شهدا در دانشگاه را نداشت. این واقعیتی است که درستی آن عملاً و رسماً در عملکرد منفعلانه ی روز یکشنبه و بیانیه روز دوشنبه انجمن اسلامی امیرکبیر به اثبات رسید. تجمع و اعتراضات روز دوشنبه دانشجویان پلی تکنیک، از این جهت که انجمن اسلامی امیرکبیر در شکل گیری و سازماندهی آن هیچ نقشی نداشت، نوید بخش مرحله ی نوینی از مبارزات و فعالیت های سیاسی دانشجویان این دانشگاه است. مرحله ای که در آن دانشجویان با پشت سر گذاردن نیروهای محافظه کار و گسست کامل از آنها، یک گام به «رادیکالیسم راستین جنبش دانشجویی» نزدیک تر شده و تشکل مستقل خود را سازماندهی خواهند کرد. آری پنجم اسفند، تنها روز شکست ارتجاع در پلی تکنیک نبود بلکه روزی بود که دفتر تحکیم وحدت پایگاه قدرت سنتی خود، پلی تکنیک را از دست داد.
روز پنجشنبه ٨ اسفند، بیش تر دانشجویان دربند آزاد شدند، اما همچنان ٨ نفر از فعالان انجمن اسلامی امیرکبیر و دفتر تحکیم وحدت در اوین زندانی هستند. در تحلیل رفتار نهادهای سرکوبگر رژیم و دستگیری اعضای انجمن اسلامی و دفتر تحکیم وحدت می توان گفت حاکمیت حتی از مطرح شدن نام «فعالین دانشجویی پلی تکنیک» به سبب استقلال کاملشان از باندها و جناح های قدرت و بینش و عمل رادیکالشان هراس دارد و ترجیح می دهد انجمن اسلامی امیرکبیر و دفتر تحکیم وحدت را به عنوان تنها جریان مخالف فعال در دانشگاه معرفی کند تا بدین گونه هم رادیکالیسم رو به گسترش در جنبش دانشجویی را مهار کند و هم در آستانه ی انتخابات ریاست جمهوری، شاخه ی دانشجویی احزاب و کاندیداهای رقیب احمدی نژاد در دانشگاه ها را منفعل کند. ما دانشجویان سوسیالیست پلی تکنیک ضمن محکوم کردن پروژه ی ارتجاعی دفن قربانیان جنگ در دانشگاه و دستگیری و سرکوب دانشجویان، خواستار آزادی تمامی دانشجویان در بند ایران بوده و بر این باوریم که سرکوب دانشگاه هرگز دانشجویان را تسلیم خواست های غیرانسانی ارتجاع حاکم نخواهد کرد. آری دانشگاه همواره سنگر آزادی و برابری بوده و خواهد بود.