اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۵ اسفند ۱٣٨۷ -  ۱۵ مارس ۲۰۰۹

حوادث تلخ و تاسف انگیز دانشگاه پلی تکنیک تهران، از سویی اراده ی جناح اقتدارگرا را در آستانه ی انتخابات دهمین ریاست جمهوری اسلامی ایران نسبت به فضا سازی و جریان سازی مذهبی-سیاسی را می رساند و از سویی دیگر عدم برخورداری این جناح را از پایگاه اجتماعی و سیاسی مناسب در دانشگاه ها را عیان می سازد.
شکاف شدید میان لایه های اجتماعی بخصوص دانشگاهیان با جناح سنتی و انحصارگر که در پی نحوه مدیریت دولت نهم به اوج خود رسیده است، چنان هراسی را در آنان ایجاد کرد که برای پیشبرد اهداف سیاسی خویش بالاجبار مقدساتی که همیشه مورد تکریم و احترام ملت ایران بوده است را به صحنه ی عملی وارد سازند.
وارد ساختن شهدای گرانقدر کشور که مظهر عشق و صداقت و ایستادگی و جوانمردی اند به عرصه ی کارزار سیاست بازی کاری بس ناجوانمردانه در حق شهداء و خانواده ها و بازماندگان ایشان است.
از نظر نگارنده دلایل این امر واضح و مبرهن است که در زیر به برخی از آن می پردازم:

۱. حفظ و انگیزش نیروهای تشکیلاتی:
حفظ از آن جهت است که برخی از نیروهای تشکیلاتی در تلاطم های سیاسی و اجتماعی کشور دچار پارادکس های شدیدی شده اند و این زنگ خطری جدی در از دست دادن نیروهای تشکیلاتی است و انگیزش، به عبارتی دیگر با هدف تجدید روحیه و قوای نیروهای تشکیلاتی است که توان ادامه دادن داشته باشند و برخی نیز در فضای احساسی غوطه ور گردند تا بی چون و چرا در جهت پیشبرد اهداف همت گمارند.

۲. ایجاد فضای احساسی و مذهبی در کشور:
در حال حاضر تنها در چنین فضایی است که می توانند مخالفین و منتقدین خود را در دانشگاه ها مهار و یا حذف نمایند.
اولا": با وجود چنین فضایی است که در صورت برخورد با فعالین دانشگاهی بطور خودکار از احساسات توده مردم استفاده نموده و آنان را توجیه خواهند کرد. برچسب ضد شهداء و مقدسات از این پس گریبانگیر فعالین خواهد شد.
ثانیا": بدین ترتیب عوامل تاثیرگذار و سرنوشت ساز دانشگاهی را که در راس آنان دانشجویان، انجمن های اسلامی، دفتر تحکیم وحدت قرار دارند که در اهداف بلندمدت خود پیشبرد و نهادینه سازی دموکراسی و اهداف کوتاه مدت را بر تاثیر گذاری در انتخابات به نفع مردم و مردم سالاری و تسهیل راه سخت و ناهموار به سوی دموکراسی را پیگیری می کنند، از صحنه ی سیاسی کشور حذف نمایند.
بازداشت دانشجویان، اعلام غیرقانونی بودن دفتر تحکیم وحدت و انحلال انجمن های اسلامی در دانشگاه های مختلف را در همین راستا ارزیابی می کنیم.

٣. تضمین موقعیت حضور در دانشگاه ها:
با خاکسپاری چشم و چراغ ملت (شهدای عزیز) در دانشگاه ها، حضور نیروهای تشکیلاتی و غیردانشگاهی تا مدتها بیمه می گردد.
در اینصورت مرز میان دانشجو و غیردانشجو در محیط دانشگاهی از میان خواهد رفت و احتمال بروز حوادثی تلخ همچون ۱۸ تیرماه ۷۸ وجود خواهد داشت و البته اینبار آنرا دورن دانشگاهی جلوه خواهد داد.

۴. انقلاب فرهنگی خاموش:
جناح تمامیت خواه برای جبران عدم مقبولیت دانشگاهی خود و چیدمان نیروهایی موافق و حدالمقدور خنثی و حذف مخالفین و منتقدین دانشگاهی چاره ای جز راه اندازی انقلاب فرهنگی خاموش در دانشگاه ها ندارد که در این راستا در استفاده ابرازی از شهدای عزیزمان نیز ابایی ندارند.

شهداء همیشه مورد تکریم و احترام بوده اند و هستند ولیکن آنچه که بنام آنان در دانشگاه پلی تکنیک تهران صورت گرفت قطعا" تکریم شهداء نیست!
نویسنده به نیات خیر برخی در این امور اطلاع دارد اما این روش را برای تکریم شهداء خطایی بزرگ و اشتباهی فاحش و ظلمی نابخشودنی در حق آنان و بازماندگانشان استنباط می کند.
امید است که این اتفاق با پا درمیانی دلسوزان دیگر تکرار نگردد وگرنه جنبش دانشجویی روزهایی به مراتب سخت تر و تلخ تر را تجربه خواهد کرد!

* سیدباقر اسکویی – دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران