اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲٨ اسفند ۱٣٨۷ -  ۱٨ مارس ۲۰۰۹

ما مقامات رسمی جمهوری اسلامی ایران را به دلیل اول دستگیری خودسرانه این وبلاگ نویس و سپس عدم کمک رسانی پزشکی مناسب، مسئول مرگ امید رضا میرصیافی می دانیم.
گزارشگران بدون مرز با تاسف و تاثر از مرگ وبلاگ نویس جوان امید رضا میرصیافی خواهان بررسی و تحقیق فوری در باره چگونگی مرگ این وبلاگ است.
گزارشگران بدون مرز در این باره اعلام می‌کند " ما مقامات رسمی جمهوری اسلامی ایران را به دلیل اول دستگیری خودسرانه این وبلاگ نویس و سپس عدم کمک رسانی پزشکی مناسب، مسئول مرگ امید رضا میرصیافی می دانیم. مرگ غم انگیز امید رضا میرصیافی نشان می دهد که رژیم ایران یکی از بدترین حکومت های جهان برای روزنامه نگاران و وب نگاران است. ما خواهان تشکیل کمیسیون مستقلی برای روشن کردن علل و چگونگی مرگ این وبلاگ نویس جوان هستیم ."
محمد علی دادخواه وکیل این وبلاگ‌نویس در حالی که شدیدا متاثر بود به گزارشگران بدون مرز اعلام کرده است که : " از طریق پزشک زندانی حسام فیروزی ازمرگ موکل خود مطلع شده است. وبلاگ نویس جوان در اثر شرایط بازداشت افسرده شده بود. بنا بر گفته پزشک زندانی مرگ امید رضا میرصیافی " صد در صد در اثر عدم مراقبت های لازم بوده است." این وبلاگ نویس با عدم موافقت مسئولان قضایی با مرخصی اش از دو روز پیش شدیدا ازرده شده بود.
در تاریخ ١٩ بهمن، امید رضا میرصیافی وبلاگ نویس به شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران احضار و و زندانی شد. وی در تاریخ سوم اردیبهشت سال جاری نیز بازداشت و ٤١ روز بعد با سپردن وثیقه ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شده بود. در تاریخ ١٢ آبان در شعبه پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه و با استناد به مواد ٥٠٠ و ٥١٤ قانون مجازات اسلامی برای " فعالیت تبلیغی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران " به شش ماه زندان و برای " توهین به توهین به آیت اله خمینی و آیت اله خامنه‌ای" به دوسال زندان محکوم شد.
بیشترین مقالات "روزنگار" وبلاگ امید رضا میرصیافی ( که قابل دسترسی نیست http://rooznegaar.blogfa.com ) به موسیقی و فرهنگ اختصاص داشت. وی به گزارشگران بدون مرز اعلام کرد بود که وبلاگ نویس فرهنگی است نه سیاسی نویس، "در مجموع مقالات منتشر شده من دو یا سه مقاله طنز و یا سیاسی است. من در نوشته هایم قصد توهین به هیچ کس را نداشتم"
چند روز پیش از بازداشت امید رضا در ایملی به گزارشگران بدون مرز نوشته بود " ...خیلی نگران هستم. بحث از دو سال و نیم زندان نیست بلکه بحث بر سر به هدر رفتن عمرم است و اینکه پس
از زندان دیگر روحیه و رمقی ندارم چون آدم حساس و احساساتی هستم و هرگز دنبال این نبوده ام تا با رفتن به زندان و درست کردن پرونده و ایجاد هیاهو از خودم قهرمان بسازم (....) فقط آرزو دارم زندگی ام به روال عادی بازگردد و بتوانم ادامه تحصیل و کار دهم و به همان فعالیت های فرهنگی و هنری خودم بپردازم .

به امید آن روز و به امید دیدار
با مهر فراوان
امید رضا میرصیافی"