• هیات سیاسی - اجرائی اتحاد جمهوری خواهان ایران، برنامه ی خود برای انتخابات دوره ی دهم ریاست جمهوری را منتشر کرده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۴ فروردين ۱٣٨٨ -  ٣ آوريل ۲۰۰۹

هیات سیاسی - اجرائی اتحاد جمهوری خواهان ایران، برنامه ی خود برای انتخابات دوره ی دهم ریاست جمهوری را منتشر کرده است. این تشکل با تاکید بر این که انتخاباتی که تحت شرایط فعلی برگزار می شود، نمی تواند آزاد، سالم و عادلانه باشد، و مادام که چنین است تلاش برای غلبه بر موانع تحقق برگزاری انتخابات آزاد وظیفه ی همه ی آزادی خواهان ایران است، جزئیات برنامه ی خود در زمینه ی مسایل سیاست داخلی، اقتصادی، فرهنگی و سیاست خارجی را اعلام نموده است.


دهمین دور انتخابات ریاست جمهوری در شرایطی برگزار می شود که نه فقط به دلیل تنگ نظری ها، انحصار طلبی ها و دخالت نیروهای غیرمسئول، بلکه به دلیل قوانین تبعیض آمیز و ناقض اصول دموکراسی و حقوق بشر، نیروهای آزادیخواه و سکولار کشور از حق معرفی نامزد مستقل خویش و مردم ایران از مشارکت موثر در تعیین سرنوشت سیاسی کشور محروم اند.
انتخاباتی که تحت این شرایط برگزار شود، نمی تواند آزاد، سالم و عادلانه باشد و مادام که چنین است تلاش برای غلبه بر موانع تحقق برگزاری انتخابات آزاد وظیفه‍ی همه آزادیخواهان ایران است.
اتحاد جمهوری خواهان ایران، در دو بیانیه‍ی انتخاباتی پیشین به تاریخ دی و اسفند ۱۳۸۷، خواستار وحدت عمل نیروهای دمکرات و آزادیخواه کشور، از طریق معرفی نامزد مشترک و ارائه‍ی برنامه‍ی مشترک برای دهمین دوره‍ی انتخابات ریاست جمهوری در ایران شد. این وحدت عمل گامی مهم در جهت تحقق خواست آزادی انتخابات و گشایش در فضای سیاسی کشور است.
اکنون اتحاد جمهوری خواهان ایران، ضمن ارج نهادن بر اقدام بخردانه و شجاعانه‍ی کوشندگانی که بیانیه‍ی «گفتمان مطالبه محور» را تدوین و منتشر کرده اند، دیدگاه های برنامه ای خود را در زمینه های سیاست داخلی و سیاست خارجی انتشار می دهد، امیدوار است که وسیع ترین طیف نیروهای آزادیخواه و دموکرات کشورمان، با عبور از مسیر گفتگوهای سازنده، به وحدت عمل جامع برای دفاع از برنامه و نامزد مشترک دست یابند.

سیاست داخلی

اتحاد جمهوریخواهان ایران مناسب ترین راه رسیدن به دمکراسی و تثبیت آن را برگزاری "انتخابات آزاد" می داند و بر بازتر شدن فضای سیاسی و تامین آزادی های سیاسی به مثابه‍ی پیش زمینه های انتخاباتی آزاد، سالم و عادلانه تأکید دارد. انتخابات آزاد در عین حال یگانه راه رسیدگی به پیشنهادهای گروه های اجتماعی مختلف در باره اصلاح نظام سیاسی کشور و برای رفع تناقضات قانون اساسی با اصول دموکراسی و موازین حقوق بشر و تبدیل آن به میثاق وحدت ملی است.
اتحاد جمهوری خواهان ایران بر آن است که توسعه‍ی سیاسی و استقرار آزادی های فردی، اجتماعی، سیاسی و تامین حقوق شهروندی همطراز با پیشرفت اقتصادی و رشد و گسترش تولید و ایجاد اشتغال در کشور از عوامل اصلی مبارزه با فقر و بیکاری و دیگر آفت های اجتماعی اند. گشایش سیاسی و توسعه‍ی اقتصادی که مورد تاکید ماست دو سویه‍ی یک سیاست اند، بدون دمکراسی پایدار و رعایت مستمر حقوق شهروندی، پیشرفت اقتصادی پایدار غیرممکن است. از این روی اتحاد جمهوری خواهان ایران برنامه‍ی انتخاباتی زیر را در سه عرصه‍ی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پیشنهاد می کند.

الف : سیاسی
مبنای باورها و سیاست های اتحاد جمهوری خواهان ایران در تمامی امور مربوط به حقوق شهروندان ایران اصول دموکراسی و موازین حقوق بشر است. این اصول و موازین در اعلامیه‍ی جهانی حقوق بشر و منشورهای بین المللی حقوق مدنی و سیاسی انعکاس یافته و به امضای جمهوری اسلامی ایران نیز رسیده اند و به موجب ماده ۹ قانون مدنی جمهوری اسلامی حکم قوانین لازم الاجرای کشوری را دارند.

۱) تامین آزادی بیان، تشکل، تحزب و اجتماعات مدنی به عنوان بخش جدایی ناپذیر حقوق اساسی مردم،
۲) ارائه‍ی لایحه برای تغییر قانون انتخابات، لغو نظارت استصوابی شورای نگهبان و دیگر محدودیت های معطوف به انحصار قدرت در قوای مقننه، مجریه و قضائیه
۳) تضمین حق همه‍ی افراد، احزاب و جمعیت های سیاسی برای معرفی نامزد و شرکت در انتخابات، تامین آزادی کامل انتخابات،
۴) تامین حق نظارت بر اجرای انتخابات از طرف نهادهای مشروع ملی و نهادهای ذیربط سازمان ملل متحد
۵) تامین حق تشکیل آزادانه‍ی سندیکاهای مزد و حقوق بگیران، کارفرمایان، دیگر اتحادیه های شهروندی و نهادهای مدافع حقوق آنان،
۶) تدوین لوایح ضروری برای لغو قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، تشکیل وزارت زنان و تسهیل حضور زنان در مشاغل عالی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی،
۷) لغو کلیه‍ی مقررات مبتنی برجداسازی جنسیتی، تثبیت حق انتخاب آزادانه‍ی پوشش برای زنان و مردان و عدم دخالت در زندگی خصوصی شهروندان،
۸) تلاش برای تغییر قانون مجازات عمومی، لغو قصاص، منع هرگونه شکنجه و اعدام، ارائه‍ی لوایحی برای منع تمامی مجازات های مغایر با کرامت انسانی از قبیل سنگسار و قطع عضو، پیگرد و مجازات عاملان شکنجه،
۹) رفع تبعیض نسبت به اقلیت های مذهبی (از جمله دراویش و بهائیان) و سایر دگراندیشان،
۱۰) تضمین حقوق کودک بر پایه‍ی کنوانسیون های بین المللی،
۱۱) تلاش برای استیفای حقوق تضییع شده قربانیان نقض حقوق بشر توسط دادگاه های انقلاب (مقیم داخل یا خارج از کشور)؛ بستن پرونده های متهمین و محکومین سیاسی دادگاه های عمومی و انقلاب، تضمین امنیت قضایی و عدم پیگرد ایرانیان در داخل و خارج از کشور به دلایل سیاسی، مذهبی و فرهنگی و تضمین حق رفت و آمد آزادانه به کشور.
۱۲) تمرکززدایی و افزایش قدرت و اختیارات استان ها، واگذاری تصمیم گیری مربوط به توسعه‍ی اقتصادی و اجتماعی و اداره‍ی امور محلی و منطقه ای به نهادهای انتخابی هر منطقه از کشور،
۱۳) بازسازی دستگاه دولت بر مبنای شایسته گزینی، منع دخالت نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی در امور سیاسی کشور و رفع هر گونه تبعیض در صفوف نظامیان،
۱۴) گشودن بحث و گفتگوی ملی پیرامون قانون اساسی برای رفع تناقض های موجود میان این قانون و موازین حقوق بشر و اصول دموکراسی از جمله با هدف:
• تضمین برابری حقوقی تمام شهروندان و لغو امتیازات ویژه‍ی روحانیون
• گزینش مسئولین تمام نهادهای قدرت از طریق انتخابات عمومی دوره ای.

ب: اقتصادی
از دیدگاه ما دولت باید به سوی یک اقتصاد رفاهی با تکیه بر تشویق و تسهیل ابتکارات در بخش خصوصی برای تاسیس یا تکمیل بنگاه های تولیدی کارآ و بدین وسیله افزایش تولید داخلی همراه با توزیع عادلانه‍ی درآمد ملی گام بردارد و شرایط تغییر جایگاه ایران را در اقتصاد جهانی فراهم آورد. سیاست های زیر می تواند راهنمای یک دولت رفاه قرار گیرد:
۱) قانونی کردن توافقنامه ها میان اتحادیه ها و سندیکاهای آزاد مزدبگیران و کارفرمایان در زمینه شرایط کار، حقوق متقابل و میزان دستمزدها در رشته های مختلف تولید و توزیع و خدمات
۲) افزایش بودجه بخش های آموزش و پرورش، تحقیقات و پژوهش های علمی، ایجاد بسترهای مناسب برای آموزش فنی در راستای پرورش نیروهای متخصص در زمینه صنعت، کشاورزی و خدمات،
۳) متمرکز کردن سرمایه گذاری دولتی به امور زیربنایی، خدمات عمومی، آموزش و پژوهش و رشته نفت و گاز،
۴) آزادسازی تدریجی قیمت ها و تخصیص یارانه ها به دهک های کم درآمد جامعه.
۵) فراهم کردن شرایط قانونی برای تامین استقلال بانک مرکزی از دولت در تدوین و پیشبرد سیاست پولی کشور با هدف حفاظت از ارزش پول ملی و جلوگیری از تورم، احیای سازمان برنامه و بودجه کشور،
۶) مبارزه با فساد در دستگاه دولتی، ملزم کردن اعضای هیات دولت، گردانندگان قوه‍ی قضائیه و مقننه، سران سپاه و دیگز قوای نظامی، انتظامی و امنیتی در سی سال گذشته به اعلام میزان دارایی های شخصی و منابع کسب آن،
۷) کنترل موسسات و نهادهایی که از بودجه و اعتبارت دولتی استفاده می کنند، جلوگیری از تبعیض های سیاسی که سرمایه گذاری در رشته های سودآور را به عناصر و محافل درون نظام منحصر کرده است، قطع دخالت قوای نظامی و امنیتی کشور در امور اقتصادی،
۸) فراهم آوردن شرایط سیاسی و تضمین امنیت سرمایه گذاری خارجی،
۹) ایجاد شرایط اقتصادی و سیاسی پیوستن به سازمان تجارت جهانی،
۱۰) تامین امکانات برابر درحوزه‍ی آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، کمک به بیکاران زن و مرد برای دستیابی به حرفه های متناسب با بازار کار، کمک موثر به مصدومین و بازماندگان شهدای جنگ تحمیلی با عراق،
۱۱) کمک به توسعه مناطق و استان های محروم کشور از راه تشویق سرمایه گذاری و ایجاد امکانات زیربنایی،
۱۲) تجدید حیات و نوسازی پیمان های منطقه ای به منظور ایجاد بازار مشترک تولید و توزیع و سرمایه گذاری،
۱۳) بازنگری کارشناسانه سود و زیان اقتصادی تهیه‍ی انرژی به روش هسته ای فارغ از ملاحظات سیاسی و امنیتی،
۱۴) بازسازی و گسترش راه آهن، جاده ها و بزرگراه های کشور، کنترل سرعت وسائل نقلیه و توجه به استاندارد های ایمنی در تولید و عرضه خودروها
۱۵) اقدام عاجل برای حل مشکل ترافیک در تهران و شهرهای بزرگ، از جمله با توسعه و گسترش وسائل حمل و نقل عمومی،
۱۶) کاهش گازهای گلخانه ای با استفاده از دستاوردهای علمی همچون سوخت های جایگزین و بهینه سازی سوخت خودروها،
۱۷) حفاظت از طبیعت و محیط زیست و جلوگیری از تخریب جنگل ها و آلودگی رودخانه ها و دریاچه ها در جهت یک توسعه پایدار،

ج: فرهنگی:
۱) توسعه‍ی آموزش همگانی و حرفه ای
۲) پشتیبانی دولت از فرهنگ، زبان ها و گویش های اقوام مختلف ایران و کمک به آموزش این زبان ها در مدارس و موسسات آموزشی و توسعه فرهنگی مناطق محروم ایران، و سوادآموزی اجباری برای همه کودکان،
۳) تامین خودگردانی دانشگاه ها و موسسات علمی و آزاد شدنشان از تصدی دولت، استقلال دانشگاه ها در استخدام و عزل اساتید و انتخاب روسای دانشکده ها و دانشگاه ها و گزینش مواد درسی، بهینه سازی نظام آموزشی در رابطه با نیازهای علمی، صنعتی، اقتصادی و فرهنگی جامعه، گسترش و تشویق مراوده‍ی دانش پژوهان ایران با مراکز علمی جهان،
۴) به رسمیت شناختن آزادی های آکادمیک، استقلال و حقوق تشکل های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دانشجویان و استادان،
۵) حمایت دولت از توسعه‍ی صنعت نشر و کتاب و مطبوعات از طریق گسترش تنوّع که پیامدش افزایش تقاضا است و همچنین توسعه‍ی کتابخانه های عمومی در سراسر کشور،
۶) لغو سانسور، تنظیم قوانین و مقررات مربوط به رسانه ها و وبلاگ نویس ها با حضور نمایندگان مطبوعات و رسانه ها، تغییر قانون مطبوعات و ممیزی کتاب، حذف سانسور مطبوعات و انتشارات،
۷) لغو تصدی گری حکومت در اداره‍ی رسانه های صوتی و تصویری و تامین بیطرفی شان از راه واگذاری اداره و نظارت بر آن ها به نمایندگان منتخب نهادها و سازمان های مهم انتخابی، دولتی و نهادهای مهم اجتماعی،
۸) حمایت دولت از توسعه‍ی صنعت سینما و سایر هنرهای نمایشی و تجسمی و موسیقی، رفع نابرابری جنسیتی در حضور اجتماعی هنرمندان، آزادی تشکل های صنفی و فرهنگی هنرمندان و واگذاری امور مربوط به این هنرها به تشکل های خودگردان هنرمندان، محول کردن حق صدور پروانه‍ی نمایش عمومی فیلم ها و نمایشنامه ها به هیات نمایندگان منتخب کارکنان صنایع نمایشی،
۹) پشتیبانی از احداث مراکز ورزشی- فرهنگی در سطح کشور برای اوقات فراغت جوانان و نوجوانان و تشویق بخش خصوصی به سرمایه گذاری در این مراکز از طریق واگذاری زمین و اعتبارات بانکی، منع مداخله‍ی دولت در انتخاب روسای فدراسیون ها و مربیان تیم ها و باشگاه ها،

سیاست خارجی

سیاست خارجی کشور ما باید بر مبنای حفاظت از حق حاکمیت ملی و منافع ملی کشور و ملت ایران در منطقه و جهان تنظیم شود و از هر گونه شائبه ایدئولوژیک مبرا باشد. در سیاست خارجی ما خواستار اقدامات زیر هستیم:
۱) تنش زدایی در سیاست خارجی و دوستی با تمامی کشورهای دنیا براساس احترام متقابل و حفظ استقلال و منافع ملی،
۲) مذاکرات سازنده با کشورهای منطقه برای ایجاد "سازمان حفظ امنیت و همکاری و توسعه در خاورمیانه"، پایان دادن به مسابقه‍ی تسلیحاتی و تولید سلاح های کشتارجمعی در تمامی کشورهای منطقه زیر نظر نهادهای ذیربط سازمان ملل متحد، به رسمیت شناختن حق موجودیت دو کشور مستقل اسرائیل و فلسطین و پشتیبانی از راهکار دو دولت بر اساس "نقشه راه" برای حل مشکل فلسطین و اسرائیل،
۳) عادی سازی روابط با ایالت متحده آمریکا بر پایه‍ی دوستی، همکاری و احترام متقابل، حل اختلافات و مطالبات از راه مذاکره و پذیرفتن داوری حقوقی بین المللی،
۴) محکوم کردن و مبارزه با تروریسم،
۵) تضمین حقوق ایران در رابطه با کشورهای همسایه: با افغانستان بر سرآب رودخانه هیرمند (بر اساس قراردادهای ۱۹۷۲)، با انگلیس و شارجه بر سر سه جزیره در خلیج فارس (قرار داد ۱۹۷۱)، با عراق بر سر آبراه شط العرب، اروند رود (قرار داد ۱۹۷۵ الجزیره) و با کشورهای شوروی سابق برسر رژیم حقوقی دریای مازندران (قراردادهای ۱۹۲۱ و ۱۹۴۱) با استفاده از ابزارهای مناسب حقوقی و دیپلماتیک،
۶) پایان دادن به اختلاف با شورای امنیت سازمان ملل متحد بر سر پروژه اتمی و غنی سازی اورانیوم، شفافیت رفتاری و اعتمادسازی بر اساس پروتکل الحاقی معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای، و جلب همکاری آژانس بین المللی انرژی اتمی برای انتقال دانش فنی به ایران،
۷) پیگیری سیاست "خاورمیانه عاری از سلاح های هسته ای“ و پشتیبانی از نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی بر تمام امکانات و فعالیت های هسته ای منطقه.

هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۱۳ فروردین ۱۳۸۸
۲ آوریل ۲۰۰۹