اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۰ فروردين ۱٣٨٨ -  ۹ آوريل ۲۰۰۹

در دفاع از سوسیالیسم
 
پیام به یازدهمین کنگره سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت
 
 
     با شادباش سال نو، برگزاری یازدهمین کنگره سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت را به شما فداییان خلق و نمایندگان حاضر در کنگره تبریک می‌گوییم. و صمیمانه دست یکایک شما رفقا را در مبارزه برای سوسیالیسم، صلح، استقلال، آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی می‌فشاریم.
     رفقا! چهار دهه قبل جنبش فدائی با آرمان‌های انسانی مبتنی بر نفی استثمار، عدالت اجتماعی، دفاع از کارگران و زحمتکشان، مبارزه با نظام سرمایه‌داری و امپریالیسم، دفاع از دمکراسی و نبرد علیه دیکتاتوری و استبداد، دفاع از استقلال سیاسی و حاکمیت ملی، احترام به حقوق اقلیت‌های ملی و مذهبی و مبارزه در راه سوسیالیسم پا به عرصه وجود گذاشت، و جنبش در حال نزار کمونیستی را جانی دوباره بخشید. این جنبش نوپا به همراه صداقت انقلابی و حفظ استقلال با دیدی انتقادی به جنبش کمونیستی آن روز، خود را کمونیستی پویا و بالنده می‌دانست، و در دفاع از انترناسیونالیسم پرولتری کوچکترین تردیدی به خود راه نمی‌داد. بپاس این همه طی کمتر از هشت سال فدائی نامی آشنا و قابل احترام برای دوست و دشمن شد. فدائی الگویی برای دیگران در عرصه مبارزه و مقاومت گردید، و با خلق "فرهنگ فدائی“، نام و کلام فدائی در جای جای میهنمان طنین انداخت. جنبش فدائی علیرغم لغزش‌ها و بیراهه رفتن‌ها، همواره در دفاع از منافع کارگران و زحمتکشان و آرمان‌های والای انسانی گام برداشته است.
       اینک پس از چهار دهه مبارزه، وارثان جنبش فدائی و بخصوص بزرگ‌ترین بخش از این خانواده چنان از آرمان‌های بنیان‌گذاران سازمان دور و دچار احتضار گشته که آه از نهاد دوستداران و عاشقان فدائی بلند گشته است. نامه مادران و خانواده‌های جانباختگان فدائی اوج این یأس و اعتراض بود. تسلیم اکثریت رهبری سازمان در برابر فشار نئولیبرال‌های هوادار سلطنت‌طلبان، اصلاح‌طلبان حکومتی و مدافعان اقتصاد بازار آزاد موجب آن گشته است که، رهبری سازمان به این خواست هزاران فدائی وقعی ننهاده همچنان بر ادامه کژراه‌ای که در پیش گرفته اصرار ‌ورزد.
      ما بار دیگر شما رفقای حاضر در کنگره را فرا می‌خوانیم، با درک نقش تاریخی خود   از این سیاست خانمان برانداز دوری جسته، و از کسانی که آگاهانه و ناآگاهانه و به نام فدائی آب به آسیاب سرمایه‌داری می‌ریزند تبری نموده، و در تدفین آرمان‌های فدایی در سازمان مشارکت ننمایید. در فردای نه‌چندان دور کسی این خبط و ... را بر شما نخواهد بخشید. رفقا! نمی‌توان بنام فدایی و از نام فدایی ارتزاق نمود و به آرمانهای انسانی آن روی ترش کرد و رخ برتافت، حتی بدتر از آن به سخره گرفت.
 
     جای بسی خوشحالی است که پس از دهها سال بالاخره رهبری سازمان به این نظر رسیده که برنامه‌ای برای سازمان تدوین نماید. البته اگر سند کمیسیون و یا هر سند دیگری، حتی سند ارائه شده توسط ما به تصویب کنگره برسد، این بمنزله خاتمه بحث‌ها و اتمام پروژه مورد نظر تعدادی از دوستان نخواهد بود. ارائه و تصویب این سند تنها آغازگر مجادلات فکری و چالشهای تئوریک بعدی خواهد بود که از هم اکنون آغاز گشته است. ضمن آنکه لازم است نظر شما را به این واقعیت غیرقابل انکار جلب نماییم، مصوبات این کنگره و حتی کنگره‌های قبلی تنها نتیجه نا‌منسجم و نسبی خواست‌های بخشی از تشکیلات خارج از کشور می‌باشد، و زمانی از قطعیت یافتن این پروژه نامنحوس می‌توان اطمینان یافت که همه اعضای سازمان فداییان خلق ایران‌اکثریت در این فرایند مشارکت داشته باشند.
      متأسفانه بین آنچه که انتظار فدائیان بود   و آنچه که رخ نمود، فرسنگ‌ها فاصله وجود دارد. برنامه‌ای که توسط کمیسیون اسناد برای تصویب به کنگره ارائه گردیده، نه یک برنامه سازمان مدعی سوسیالیسم، بلکه منشور عریان نئولیبرالیسم با بزک‌های کینزی است. این برنامه بدون آنکه نامی از طبقه کارگر و سرمایه‌دار و مناسبات بین آنان برده باشد، با نفی مبارزه طبقاتی و به ‌فراموشی سپردن این امر عینی، دفاع از امنیت سرمایه و دفاع از ساز و کار بازار، نفی تغییر جمهوری اسلامی و بسنده کردن به تحول آن، نفی کامل انقلاب و انتخاب مطلق رفرم، نفی انترناسیونالیسم پرولتری، نفی مبارزه با امپریالیسم جهانی، با سوسیالیسم وداع نموده و در آستانه جدائی کامل از جنبش چپ ایران و جهان قرار دارد. ما از شما مصرانه می‌خواهیم با رأی منفی به این سند در قطعیت یافتن فرایند استحاله سازمان از یک جنبش چپ به جریانی راست و فاصله گیری از افکار سوسیالیستی و منافع طبقه کارگر مشارکت ننمائید.
 
     ره آورد سیاست مخرب حمایت از دمکرات‌های انقلابی جمهوری اسلامی برای ما که امروز مجدداً در شکلی دیگر و در حمایت از اصلاح‌طلبان حکومتی متجلی گشته، سرکوب و اعدام‌های دهه ۶۰ بود. همانطوریکه می‌دانید در اواخر دهه ۶۰ رهبری وقت سازمان با تمسک به این امر به انحلال تشکیلات داخل کشور اقدام و به مدت دو دهه این بخش از تشکیلات را از حیات سیاسی سازمان حذف نموده است. تأسف‌بارتر آنکه اساسنامه پیشنهادی کمیسیون اسناد به کنگره ناقض حقوق اعضاء و هواداران سازمان در داخل کشور بوده و روند ضد دمکراتیک گذشته را همچنان ادامه داده است. نمی‌توان تا ابد با لولوی جمهوری اسلامی بخش اعظم سازمان را از روند تصمیم‌گیری‌ها و تأثیرگذاری‌ها برکنار نمود. ما خواهان اعاده حقوق خود و فداییان داخل کشور متناسب با وضع حاکم بر کشورمان هستیم. ما می‌خواهیم بدانیم تا کی تاوان ماندن در ایران و تحمل دربدری‌، فشار، شکنجه‌، زندان و اعدام‌ها را خواهیم پرداخت. برشماست که به تصمیم نابخردانه رهبری وقت سازمان بخصوص آقای فرخ نگهدار در انحلال تشکیلات داخل کشور و حذف رفقای داخل از حیات سیاسی سازمان خاتمه دهید.
 
      سند دیگری که به کنگره ارائه گردیده، طرح اساسنامه پیشنهادی کمیسیون می‌باشد. اینکه به   فقدان سندی که بتواند روابط تشکیلاتی را تنظیم نماید، خاتمه داده‌می‌شود، به هر حال امری خجسته و نیکوست. اساسنامه سازمان بایستی تنظیم روابطی را که بتواند پایه‌های همبستگی تشکیلاتی را برای ارتقاء سطح رزمندگی سازمان و نقش آن در حیات سیاسی و در مبارزات دمکراتیک و طبقاتی جامعه را افزایش دهد، موجب گردد. و در عین حال از بی عملی و ابتلای آن به روزمرگی جلوگیری نماید. ولی اساسنامه پیشنهادی به کنگره با ایجاد محدودیت برای چپ‌ها و رادیکال‌های سازمان عرصه را برآنان تنگ‌تر خواهد ساخت. از طرفی دیگر این سند سازمان ما را عملاً به یک باشگاه سیاسی تبدیل نموده و به روند مخرب پیشین قانونیت خواهد بخشید. با اصلاح این سند روحیه حزبی را به سازمان برگردانید و به سال‌ها بی قانونی و نقض حقوق اعضاء و هواداران خاتمه دهید. ما از شما می‌خواهیم به مسخ تشکیلات توسط کسانی که هم زمان با عضویت در سازمان، عضو سازمان دیگری نیز می‌باشند خاتمه دهید. در این رابطه لازم است با دادن فرصتی چهار ماهه به اعضائی که هم زمان عضو اتحاد- حزب- جمهوری‌خواهان نیز می‌باشند، از آنها خواسته شود در این فرصت برای گزینش یکی از این دو تشکیلات مبادرت ورزند. در غیر اینصورت با تصویب سندی پس از این فرصت از سازمان کنار گذاشته شوند.
 
     رفقا! کنگره سازمانی تجلی دمکراسی و اراده جمعی، و مصوبات آن بیانگر خرد جمعی است. متأسفانه در برگزاری این کنگره و ده کنگره قبلی محدودیت‌هایی تحمیلی از جانب رژیم جمهوری اسلامی و تنگ‌نظری و کم ظرفیتی تعدادی از رفقای رهبری بخش عظیمی از اعضای سازمانی را از بهره‌مندی از این منش دمکراتیک محروم ساخته است. با نفی ماهیت اساسنامه و اصلاح آن زمینه حضور فداییان داخل کشور و بخش عظیمی از فداییان خارج از کشور را، که در اعتراض به تنگ‌نظری‌ها و محدود سازی‌های غیر دمکراتیک رهبری سازمان و رهبری در سایه، صفوف سازمان را ترک نموده‌اند، فراهم سازید.
 
      ما معترض شورای مرکزی سازمان در تکرار شیوه‌های غیر دمکراتیک و توسل به روش حذف صداهای مخالف می‌باشیم. کنگره دهم بدون هیچ توجیهی هفت ماه زودتر از موعد برگزار شد و بدون آنکه دستآورد و یا مصوبه قابل قبولی داشته باشد پس از چهار روز سخنرانی اعضای سابق و فعلی سازمان خاتمه یافت. در کنگره جاری نیز همان شیوه در قالبی دیگر ادامه یافت. ارائه دیر هنگام اسناد ارائه شده به کنگره عملاً امکان مشارکت بخش اعظم فداییانی را سلب نمود، که به سایت رسانه دسترسی نداشته‌اند. نمونه دیگر آن کنار گذاشتن رفقای فراکسیون کمونیستی از روند مباحثات کنگره و عدم دعوت آنها به کنگره می‌باشد. رفقای برگزار کننده کنگره با این اقدام امکان دفاع آنان از عضویت‌شان را به شکلی غیردمکراتیک سلب نمودند. روندی که به تحریم کنگره توسط این رفقا انجامید. و ما را هم که مایل بودیم این دوستان بخاطر قرابت فکری، در کنگره از اسناد پیشنهادی ما دفاع نمایند، عملاً خواست‌هایمان را از جریان مباحثات کنگره حذف نمود. بار دیگر از کنگره سازمان انتظار داریم با اتخاذ تمهیداتی از تکرار چنین شیوه‌هایی برای حذف استفاده جلوگیری نماید.
 
    رفقا! ما ضمن ارج‌گذاری به تنوع افکار و پلورالیسمی که ساختار شکن نباشد، به پیوندی محکم بر پایه اشتراکات و شناخت اختلافات   معتقدیم، و از شکل‌گیری سازمانی متحد و توانمند و در عین حال تلاش‌گر و تأثیرگذاردفاع می‌نماییم.  
 
 
زنده باد سوسیالیسم، صلح، آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی
 
با آرزوی موفقیت و پیروزی
 
جمعی از هواداران سازمان فداییان خلق ایران- اکثریت(داخل کشور)
۱٨/۱/۱٣٨٨