اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۷ فروردين ۱٣٨٨ -  ۱۶ آوريل ۲۰۰۹

هفده سال پیش، روز پنجشنبه ۲۹ فروردین ۱٣۷۰ ، دکتر عبد الرحمن برومند رئُیس هیاُت اجرائُیه نهضت مقاومت ملی ایران بدست فرستادگان مزدور و جنایتکار رژیم جمهوری اسلامی بقتل رسید.

در طول این مدت از صفات و شخصیت بر جسته سیاسی و اجتماعی برومند بارها یاد شده وعنصر پاک، قدرت تفکر، آزادیخواهی و منش انسان دوستانه ی وی مورد تجلیل قرار گرفته است. برومند یک پیرو ثابت قدم راه مصدق بود. پیروی او از راه مصدق، وآنچه که او ملهم از این راه در طول زندگی خود گفت و کرد با امیال و راه و رسم دیکتاتوری های حاکم بر ایران ساز گار نبود. ولی گناه بزرک و نا بخشودنی او از دید حکام جمهوری اسلامی سرسختی وی در امر مبارزه در کنار آزادیخواه و ایراندوست خستگی ناپذیر، دوست دیرینه اش شاپور بختیار، علیه نظام ولایت فقیه بود، و هم از این رو بود که ستاد فرماندهی جنایت پیشه قتل های زنجیره ای این نظام خون آشام مصمم بود که بر نامه قتل برومند را در دستور کار خود قرار دهد و با جدیت عملی سازد.

اگر چه برومند دیگر در میان ما نیست؛ اگرچه او نمیتواند شاهد دست آورد های مبارزات خویش باشد، و ببیند که چگونه امروز اکثریت عظیمی از ایرانیان و بالا خص نسل جوان بضرورت جدایی دیانت از حکومت بعنوان یکی از اصول پایه ای حاکمیت ملی و دموکراسی در ایران پی برده است و آنرا میطلبد، اصلی که در حکومت های دموکراتیک درکنار اصل تفکیک قوای سه گانه تبدیل به امری بدیهی شده است، اما نسل های آینده پافشاری و ازخودگذشتگی او و امثال او را، در روزهایی که در این راه اقلیت فعالی بیش نبودند، از یاد نخواهند برد.

اینهاست آنچه که معماران کوته بین جمهوری اسلامی قادر به درک آن نبودند؛ تاجایی که وقتی بشریت هر روز شاهد فروپاشی نظام های دیکتاتوری یکی پس از دیگری است آمران و کارگذاران بی خرد آن هنوز هم با سماجت و بی تو جهی به انزجار ملت از آنان، به هرزه در پی آنند تا حتی به بهای خطرات باز هم حاد تری برای کشور به عمر حکومت منفوری که نه فقط یا آزادی، که با انسانیت دشمنی دارد دوام بیشتری بخشند.

اگر او امروز در میان ما بود می توانست شاهد آن باشد که کوشش سی ساله ی استبداد توتالیتر بنام دین در ایران، تلاش های مبلغین وتار یخ نویسان دستگاه فقاهتی بمنظور تحریف نهضت ملی نه تنها به نتیجه دلخواه ِ آنان نرسیده، بلکه همانطور که انتظار میرفت اثر معکوس داشته است و در وجدان آگاه ملت بزرگ ایران جایی برای حاکمیت شریعت، و لایت و فقاهت نمانده است. در مقابل، مشعل ابدی فروزان بر فراز احمد آباد خانه هر ایرانی پایبند به استقلال این کشور و آزادی مردم آن را روشن نگهداشته و فر یاد هشدار بختیار و یاران او سرانجام بگوش دل ها نشسته، جدایی دیانت از حاکمیت شعار و خواست عمومی شده است.

اگر او درمیان ما بود می دید که چگونه تلاش های بیهوده ی ارتجاع توتالیتر که در صدد است با کشتار و زندان مشعلداران این راه، این آتش جاوید را خاموش گر داند سراسر بی ثمرمانده و رسوایی بیشتر خودکامگان تبهاکار را درپی داشته است.

نهضت مقاومت ملی ایران یاد این شخصیت ارجمند نهضت ملی، رییس هیآت اجراییه خود و یار دیرینه و وفادار شاپور بختیار رهبر خود را گرامی می دارد
و بدین مناسبت، همزبان با بختیار، در مراسم بزرگداشت برومند در روز شنبه ۶ اردیبهشت ۱٣۷۰ تکرار میکنیم که:
" ما بار ها گفته ایم و نوشته ایم که همسایگان ما با ید اطمینان حاصل کنند که ایران نه ژاندارم خلیج فارس خواهد شد ونه تحمل ژاندارم خارجی را خواهد کرد. ..... با ید برغم اختلافات در جزئُیات وسلیقه ها بی توجه به طرح قلدران خارجی ومزدوران داخلی آنها برای استقرار یک رژیم ملی گرا و دموکراتیک در کشورمان تلاش کنیم. با ید امروز بیش از همیشه ، توجه داشته باشیم که افسانه آخوند های معتدل یعنی افرادی که هم خود را پیرو مکتب خمینی میدانند وهم خود را به سیاست خارجی ضد خمینی فروخته اند ، برای فریب ما ساخته و پرداخته شده است و قابل اعتماد نیست. با ید ایمان داشته باشیم که فقط رژیم دموکراسی برای ما راه حل منطبق با منافع کشورمان است . ... تجلیل عمومی و همصدایی که از برومند شده و میشود پاسخ فدا کاری و از خود گذشتگی تحسین آفرینی است که او برای فروزان نگاه داشتن شعله مقاومت ومبارزه از خود نشان داد، برو مند در راه عظمت ایران مرد و مطمئُن بود که ایران هرکز نخواهد مرد".



ایران هرکز نخواهد مرد
هیاُ ت اجرایُیه نهضت مقاومت ملی ایران
۲۷.۰۱.۱٣٨٨
http://www.namir.info