اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۹ فروردين ۱٣٨۵ -  ۲۹ مارس ۲۰۰۶

نامه سرگشاده
پيش بسوی برگزاری مراسم مشترک اول ماه مه۱٣٨۵
 
خطاب به:
 
کميته همآهنگی برای ايجاد تشکل کارگری
کميته پيگيری ايجاد تشکلهای آزاد کارگری  
اتحاد کميته های کارگری
مسئولان نشريات: شورا؛ کارگر پيشرو؛ لغو کارمزدی  
سنديکای فلزکار مکانيک
انجمن فرهنگی کارگری
کارگران فعال ايران خودرو
سنديکای اتوبوسرانی شرکت واحد تهران و حومه
دانشجويان هوادار جنبش کارگری
تمام فعالان کارگری در سراسر ايران
کارگران پيشرو و مبارز!
 
اول ماه مه (۱۱ ارديبهشت ۱٣٨۵) فرا می رسد!
 
در سال پيش با توجه به تهاجمات لجام گسيخته   نيروهای ضربت سرمايه داری بر بدنه جنبش کارگري، دستآوردهايی مهمی داشته ايم. اعتصابات و اعتراضات کارگران اتوبوسرانی شرکت واحد و اعتراضات بين المللی   و يک پارچه در حمايت از کارگران شرکت واحد و ساير کارگران   نشانگر روند تغيير تناسب قوا به نفع کارگران است. به سخن ديگر دولت سرمايه داری و صاحبان سرمايه، در راستای همسويی با نظام سرمايه داری بين المللی و نجات خود از بحران عميق اقتصادي؛ و استقامت و پيگيری کارگران در دفاع از خواست هايشان، مجبور به عقب نشينی در مقابل اقدامات کارگران و همقطاران بين المللی کارگران در سطح جهان شده است. منصور اسانلو و برخی ديگر از کارگران هنوز در زندان بسر می برند؛ اما روحيه کارگران زندانی و هم قطاران و خانواده های آنها بسيار بالا است؛ و مقاومت و مبارزه تا تحقق مطالبات شان در راستای ايجاد سنديکای مستقل و آزادی زندانيان سياسی و لغو اجحافات ادامه دارد!
مهمترين ضعف ما عدم هماهنگی و پراکندگی ما بوده است. برای خنثی سازی اقدامات ضد کارگری بايستی از هم اکنون   اقدامات کارگری صورت گيرد. نمی توان اعتراضات را به شکل لحظه ای پس از آغاز تهاجمات ضد کارگری سازمان داد.   ترديدی نيست که اقدامات کارگری می تواند تهاجمات صاحبان سرمايه را مانند دوره پيش به عقب براند. از اين طريق اعتماد به نفس کارگران برای فعاليت های آتی و کسب حقوق به حق خود، تقويت می گردد. در محور اين اقدامات برگزاری يک پارچه و اتحاد کارگران در اول ماه مه سال جاری است.
اقدامات کارگری مانند يک سکه، دو رو دارد. يکي؛ حمايت های بين المللی کارگران جهان از کارگران ايران و اعمال فشار بين المللی بر دولت سرمايه داری است. اين اقدامات را همقطاران کارگران در سطح بين المللی همانند پيش ادامه خواهند داد. اما روی ديگر آن؛ مرتبط به خود کارگران در ايران است. کارگران پيشرو مبارز برای دفاع از دستآوردهای تا کنونی و تقويت موقعيت شان، می بايد خود را متحدانه متشکل کنند. امروز پيش از هرزمان کارگران پيشتاز و جوان بايد سکان سياسی فعاليت های ضد سرمايه داری را خود بدست بگيرند.
اما وقايع سال پيش نشان داده است که افتراق و پراکندگی ناشی از فرقه گرايی و انحصارگرايی در درون بخش هايی از سخنگويان کارگران کماکان به قوت خود باقی است.   لازم به ذکر است که فرقه گرايی و حذف گرايی مخالفان سياسی و انحصاگرايی همه ريشه در ايدئولوژی هيت حاکم و نظام سرمايه داری داشته که در درون جنبش کارگری رخنه کرده است. طبقه کارگر در مجموع به علت موقعيت اجتماعی اش، همواره خواهان وحدت و رعايت حقوق دموکراتيک سايرين است. گرايش های کارگری که امروز به جای تبليغ اتحاد عمل کارگری بر محور مطالبات کارگري؛ تخم نفاق و افتراق می کارند؛ نا خواسته آب به آسياب دشمن طبقاتی می ريزند.
 
در تظاهرات اول ماه مه ۱٣٨۴ شعارها وحدت طلبانه ای مانند:
اتحاد، اتحاد عليه سرمايه دار؛ اتحاد تشکل، تشکل اتحاد؛
اتحاد رمز ماست، تشکل عزم ماست؛ کارگر، کارگر، وحدت، وحدت؛
اتحاد، تشکل، قدرت اصلی ما؛ همسنگران، چاره ما وحدت است.
کارگران چاره ما وحدت است ..............در ميان ساير شعارها در خيابان های و سالن های سراسر ايران طنين افکند.
 
کارگران ايران در ۱۱ ارديبهشت ۱٣٨۴   نشان دادند که خواهان وحدت عمل عليه سرمايه داری هستند. آنها با شعارهای خود با صراحت اعلام کردند که بهيچوجه خواهان افتراق و چند دستگی و پراکندگی نمی باشند!
از اينرو ما از تمامی نهادهای کارگری ضد سرمايه داری درخواست می کنيم که در پاسخ گويی به مطالبات وحدت طلبانه کارگران سال پيش؛ يک اتحاد عمل کارگری را برای اول ماه مه سال جاری با هم تدارک ببيينم. اتحاد عمل کارگری متکی بر مطالبات مشخص و عملی ضد سرمايه داري. اتحادی از تمامی گرايش های کارگری برای مقابله با دولت سرمايه داري. اين اتحاد می تواند زمينه مساعدی برای ايجاد يک تشکل مستقل کارگری را بوجود آورد.
معيار اتحاد کارگران نه بايد متکی بر عقايد و نظريات کارگران باشد و نه تعلقات سياسی و تشکيلاتی آنها. ملاک اتحاد بايد اشتراک عمل بر محور مطالبات مشترک کارگری باشد. توافق بر محور عمل مشخص همراه با تحمل و احترام متقابل به نظرگاه ها و تعلقات تشکيلاتی سايرين تنها روش دموکراتيک و درستی است که می توان اتحاد عمل کارگری را شکل داد.   مطالبات محوری کنونی می تواند «آزادی زندانيان سياسي» و «حق اعتصاب» و «حق تشکل مستقل کارگري» و غيره   باشد.
اين اتحاد با رعايت اصل دمکراسی کارگری و حق گرايش برای تمام نظريات موجود شکل می گيرد. به سخن ديگر هيج فرد و گرايشی به علت داشتن اعتقاد؛ نظر و برنامه و تشکيلات حذف نمی گردد (مگر کسانی که مرتبط به دولت سرمايه داری هستند). تصميمات پيشبرد فعاليت های نظری و عملی به شکل جمعی و شورايی و در صورت لزوم اتنخاب يک شورای هماهنگی صورت می پذيرد.
دوستان «اتحاد کميته های کارگري» در حمايت مشترک از کارگران سنديکاليست شرکت واحد اتوبوسرانی اخيراً چنين نوشتند:
"در اين شرايط مبا رزه طبقاتی نيا ز به اتحاد عمل ما دارد و بايد بپذ يريم که هيچ کدام از ما به تنهايی در رابطه با ادامه بازداشتها قادر به ايجاد حرکت اجتماعی نيستيم ، پس از رفقای متشکل در کميته های هما هنگی برای ايجاد تشکل کارگری ، پيگيری برای ايجاد تشکلهای کارگری ، انجمن فرهنگی کارگری ، دانشجويان هوادار جنبش کارگری و ما ، انتظار می رود تا اقدام مشترکی را برای آزادی رانندگان شرکت واحد انجام دهيم ." (۲۴/ ۱۱/ ٨۴ )
پيشنهاد اين دوستان مورد توافق ما نيز هست. اين توصيه می تواند برای ايجاد يک اتحاد عمل سراسری دائمی برای حمايت از تمام کارگران صورت پذيرد.  
 
اول ماه مه، ۱۱ ارديبهشت   ۱٣٨۵،   می تواند آغازگر تشکيل اين اتحاد عمل کارگری دائمی   باشد.
 
روز کارگر، اول ماه مه (۱۱ ارديبهشت ۱٣٨۵) را مشترکاً جشن بگيريم!
برای آزادی منصور اسانلو و ساير کارگران متحداً بپاخيزيم!
از حق اعتصاب برای تمام کارگران حمايت کنيم!
اتحاد عمل سراسری دائمی را ايجاد کنيم!
فرقه گرايی و انحصارگرايی را طرد و افشا کنيم!
 
کميته اقدام کارگری
۱۰ فروردين ۱٣٨۵