• ملالی جویا، یکی از مشهورتین مدافعان حقوق زنان در افغانستان، در این مصاحبه در مورد قانون جدید زن ستیزانه ی دولت افغانستان نظرات خود را بیان کرده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٨ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲٨ آوريل ۲۰۰۹

در باره ملالی جویا: "جوان ترین زن نماینده مجلس افغانستان است. وی شبه نظامیانی را که از سوی آمریکا پشتیبانی می گردند و بر مجلس افغانستان حکومت می کنند، علنا مورد حمله قرار داد و از آن زمان مرتبا به مرگ تهدید می شود".
خبر یک قانون جدید که هدفش تبعیض علیه زنان افغانی است، توجه افکارعمومی بین المللی را به خود جلب نموده و بدنبال آن به تظاهرات های متفاوت از سوی زنان افغانی منجر گردید.
بنظر می رسد که رسانه ها و سایر مردم جهان متوجه شده اند که سال های طولانی اشغال، به آزادی زنان افغانی منجر نگشته است. زمانی که ملالی جویا بعد از زمان طالبان در سال ۲۰۰٣ درمجمع قانون اساسی به لویی جرگه علنا انتقاد نمود که شبه نظامیان و بنیادگرایان یک مبارزه برای قدرت را با هم به پیش می برند، در تمام جهان در تیتر رسانه ها ظاهر گشت. در آن زمان وی ۲۵ ساله بود. از آن پس به بعد دائما تلاش برای از بین بردن وی گشته است. وی در ابتدا در مجلس به عنوان نماینده انتخاب گردید و سپس مجددا از مجلس اخراج گردید. اما همواره برای حقوق زنان و حق تعیین سرنوشت برای کشورشان مبارزه نمود. در مصاحبه زیر جویا در باره قانون ضدزن اخیر و اعتراضاتی که به این منظور انجام پذیرفته اند، نظرات خود را بیان نموده است:


نظر شما در باره اعتراضات هفته گذشته در کابل و همچنین حملات بر علیه این اعتراضات چیست؟

با وجود تهدیدات باند های بنیادگرا که همواره مسلح و در قدرت می باشند، طبیعتا این خود فوق العاده و امیدوارکننده است که زنان به خیابان ها می ریزند و بر علیه چنین قوانینی اعتراض می نمایند. این خود بیان گر این است که زنان افعانی اجازه نمی دهند تا قوانین نظامی بر علیه آنها استفاده گردد و اینکه آنها ( زنان) از این نیرو برخوردارند که برای حقوق خود مبارزه کنند.
در سال های گذشته زنان بدبخت کشور ما رنجشان را از طریق صدها خودسوزی به نمایش گذاشته اند. من امیدوارم که زنان افغانی به این خودآگاهی رسیده باشند که خودسوزی راه چاره نیست بلکه بر پا خیزند و برای حقوقشان مبارزه نمایند.


در باره این قانون جدید چه می اندیشید و این قانون بما در باره دولت کارزای چه می گوید؟

این قانون اجبارا پیامد رهبریت بنیادگرایان است. اما عملا هنوز هم به ملت ما بطور غیررسمی قوانین وحشتناکی که از سوی لشگر اشغال گر و باندهای مواد مخدر پشتیبانی شده اند، تحمیل می گردد. آنها ملت ما را تحت کنترل دارند و می توانند چنین "قانون جنگلی" را پیاده نمایند.
این برای اولین بار نیست که کرزای با بنیادگرایان به توافق می رسد و قوانین پیشنهاد شده از سوی آنان را به اجرا در می آورد. وی (کرزای) به افراط گرایان قسی القلب مقام های کلیدی را سپرد و به اندازه کافی به آنها قدرت داد تا قوانین خود را به وضع برسانند.
زمانی که آمریکائی ها و متحدینشان در سال ۲۰۰۱ بنیادگرایان متحدین شمال را به جای طالبان نشاندند، همه در افغانستان می دانستند که این باندهای تروریستی هیچ تفاوتی با طالبان ندارند.
امروز ما متاسفانه می توانیم این مسئله را بروشنی ببینیم. طبیعت این به اصطلاح دمکراسی ای که از سوی دولت آمریکا به افغانستان "هدیه" شده است و آنچه که از سوی رسانه های دولتی غربی بعنوان پیروزی و موفقیت اعلام می گردد پیش روی تمامی جهان خود را نشان می دهد.
زنان افغانستان در فاصله این هشت سال اشغال مورد اغفال قرار گرفته اند. آنها برای همیشه از تبلیغات دولت افغانستان و پشتیبانی های بین المللی اش که به افغانستان بنام آزادی زنان داخل شده اند، خسته شده اند.


این قانون علیه زنان قانونی خاص نیست، بلکه بیشتر با معیارهای جامعه تطابق دارد؟

در افغانستان زنان مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند و به ازدواج های اجباری مجبور می شوند و مورد معامله قرار می گیرند و در معرض خشونت های خانگی واقع می شوند و در خانه محبوس می گردند ـ افراط گرایان زنان را بعنوان انسانهای درجه دوم به حساب می آورند. در افغانستان با وجود تمامی این جنایت های وحشتناک و قصاوت ها که علیه زنان ما حکومت می کند، اما مسئولین این اعمال از سوی دستگاه قضائی مورد تعقیب قرار نمی گیرند. در موارد استثنائی اگر کسی بخاطر جنایت علیه زنان دستگیر می گردد فورا ارتش از نفوذ خود استفاده نموده و دستگیر شده گان مجددا آزاد می گردند.


خانم سیاست مدار دیگری بنام ستاره آچاک زای همین اخیرا در قندهار بقتل رسید. در رسانه ها در این باره صحبت شد و گفته شد که دولت باید برای امنیت اعضای زن مجلس اقداماتی انجام دهد. اما این مسئله به فراموشی سپرده شد و از وی مراقبت نشد و حتی توجیهی هم یافتند و وی را از مجلس بیرون کردند. در این رابطه هیچ پیشرفتی شد؟

امنیت زنان سیاستمدار به هیچ وجه از سوی دولت تامین نمی گردد. آنچه که در رسانه ها می آید درست بمانند کلماتی است نوشته شده بر روی تکه ای یخ که جلوی آفتاب که می گذاری آب می شوند و از بین می روند. دولت افغانستان و نگهبانان آمریکائیشان حرف های قشنگ زیاد می زنند. حرفهائی در باره "رهائی" زنان افغانی که اما در واقعیت تنها چند تغییرات زیبا سازی رخ می دهد تا بدین وسیله جهان را گمراه سازند.
دولت کرزای تامین مالی امنیت مرا مجددا مورد قبول قرار نداد و من خودم همواره این هزینه را از کمک های فردی پشتیبانانم در همه جای جهان که از آنها بسیار ممنونم می پردازم.


رئیس جمهور آمریکا اوباما قانون علیه زنان شیعه افغانی را مورد نقد قرار داد. در این باره چه می اندیشید؟

اوباما این قانون جدید را "وحشتناک" خواند اما بنظر من انسان باید در ابتدا ریشه های ایجاد این قوانین را "وحشتناک" بخواند. دولت آمریکا ازشبه نظامیان بنیادگرائی که به مردم افغانستان تحمیل نموده اند، پشتیبانی می کنند.
بنظر من سیاست جدید اوباما ملت ما و مردم تمامی منطقه را به وضعیتی بسیار خطرناک تر از گذشته خواهد کشاند. این سیاست بخوبی نشان می دهد که دولت آمریکا به ثبات و صلح در منطقه علاقه ای ندارد، بلکه تنها به پایگاه های دائمی نظامی در منطقه بعنوان عامل وحشتی برای چین، ایران، روسیه و دیگرقدرت های آسیائی می اندیشد.

در باره مصاحبه گر Derrick O'Keefe:
وی با خانم جویا کار می کند و مشترکا با هم کتاب:
A Woman Among Warlords: The Extraordinary Story of an Afghan Who Dared to Raise را که در ماه مارس انتشار یافت را نوشته اند. همچنین سایت انترنتی rabble.ca. را می گرداند.