یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران:
حق تشکل کارگران و معلمین را به رسمیت بشناسید


• کمپین بین المللی حقوق بشر، در آستانه اول ماه مه، گزارش مشروحی از وضعیت جنبش کارگری در ایران منتشر کرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٨ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲٨ آوريل ۲۰۰۹


(نهم اردیبهشت 1388) کمپین بین المللی حقوق بشردر ایران امروز اعلام کرد که در حالی به اول ماه می؛ روز جهانی کارگر در ایران نزدیک می شویم نه تنها کارگران وفعالان حقوق کارگری که در سالهای گذشته در تدارک برگزاری جشن اول ماه می بودند، در یکسال گذشته محاکمه و محکوم شده اند، شلاق خورده اند و به زندان افتاده اند وهنوز منصور اسانلو، ابراهیم مددی، فرزاد کمانگرو غالب حسینی در زندانند، بلکه تلاش های مقدماتی کارگران برای تدارک اول ماه می امسال با دستگیری بیش از 73 نفر از کارگران درسنندج در روز جمعه 28 فروردین ماه همراه بود.

هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: "روز جهانی کارگر برای کارگران ایران فرصت بیان خواسته ها واعلام همبستگی شان در کسب این خواسته هاست. محروم کردن کارگران از برگزاری مراسم مستقل از تشکل های دولتی، بازداشت و محاکمه آنها بخاطر تلاش برای برگزاری روز جهانی کارگر، نقض آشکار آزادی بیان، تجمع و تشکل کارگران است که دولت ایران طبق پیمان های بین المللی سازمان جهانی کار ملزم به تضمین آنهاست."

این گزارش به وضعیت تشکلهای کارگری در سال گدشته میپردازد و شامل بخشهای زیر است: "احضار، بازداشت و محاکمه کارگران و اعضای سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه"، " بازداشت، صدور و اجرای احکام زندان اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه"، " احضار، بازداشت و زندانی کردن اعضای هئیت مدیره اتحادیه آزاد کارگران"، " احضار، بازداشت و زندانی کردن اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری"، "احضار، بازداشت و محاکمه سایر فعالان کارگری و خبرنگاران" و " منع فعالیت کانون های صنفی و شورای همآهنگی معلمان، بازداشت ها، احضارها و احکام صادره".

غالب حسینی و عبدالله خانی از فعالان کارگری که قصد شرکت در مراسم اول ماه می سال 1387 در سنندج کردستان را داشتند، بازداشت و محاکمه شدند. آنها در روز سوم اسفند ماه به دادگستری سنندج احضار شدند. در آنجا حکم 6 ماه حبس تعزیری و 50 ضربه شلاق به آقای غالب حسینی و 91 روز حبس تعزیری و 40 ضربه شلاق به آقای عبدالله خانی ابلاغ و احکام شلاق آنها اجرا شد. آنها را به زندان مرکزی سنندج برای اجرای حکم زندان منتقل کردند.

در روز 28 فروردین ماه 1388، در حالیکه بیش از 70 نفر از کارگران برای دیدار با خانواده غالب حسینی که در زندان بسر می برد به منزل ایشان رفتند و می خواستند برای برگزاری اول ماه می امسال همآهنگی کنند با حمله نیروهای امنیتی بازداشت شدند. کارگران بازداشت شده پس از بازجویی و انگشت نگاری، بدون اینکه بپذیرند که وثیقه یا کفالت بگذارند تا غروب روز 28 فروردین ماه آزاد شدند. در روز سوم اردیبهشت ماه نیز در شهر نقده، هشت نفر از فعالان کارگری و اعضای کمیته همآهنگی؛ صدیق خسروی، خسرو بوکانی، عمر اسمایل پور، ابراهیم اسمایل پور، اسعد مولودپور، جلیل شریفیان، خلیل شریفیان و مصطفی شریفی به حفاظت اطلاعات این شهرستان فراخوانده شدند. به گزارش کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، این کارگران مورد بازپرسی قرار گرفتند و آنها را برای شرکت در مراسم روز جهانی کارگر تهدید کردند.

کمیته برگزاری مراسم اول ماه می متشکل از ده تشکل مستقل کارگری طی اطلاعیه ای برای برگزاری اول ماه می در پارک لاله در تهران فراخوان داده است. همچنین اتحادیه آزاد کارگران ایران اعلام کرده است که نمایندگان ده کارخانه و کارگران خدمات بیمارستان توحید در سنندج طی نامه ای به تاریخ 30 فروردین ماه 1388 از فرمانداری تقاضای مجوز برای برگزاری مراسم اول ماه می در سنندج کرد اما تاکنون این فرمانداری پاسخی به این نامه نداده است.

کمپین بین المللی حقوق بشردر ایران با اشاره به حمله به تجمعات کارگری، بازداشت و محاکمه کارگران سازمانده و شرکت کننده در مراسم اول ماه می سال های گذشته ضمن ابراز نگرانی از احتمال تکرار حوادث گذشته، از مقامات ایران خواست که به کارگران و تشکل های مستقل آنها اجازه برگزاری تجمعات مسالمت آمیز مستقل خود را طبق قانون اساسی وپیمان های بین المللی حقوق بشر و سازمان جهانی کاربدون هیچ گونه مداخله ای سریعا صادر کند. مقامات ایرانی باید جلوی هر گونه احتمال تنش و حرکات تهاجمی را به این تجمع ها بگیرد.

قبل از اول ماه می سال 1387، نیروهای امنیتی برای جلوگیری از برگزاری اول ماه می، شیث امانی؛ از کارگران اخراجی نساجی کردستان و نماینده کارگران این کارخانه را، بدون ابلاغ قبلی و در حالیکه وی در انتظار رای دادگاه تجدید نظر بود، بازداشت کردند تا حکم دو سال و نیم زندانی که بخاطربرگزاری مراسم اول ماه می سال 1386 در دادگاه بدوی علیه شیث امانی صادر شده بود، اجرا شود.

در همان روز اول ماه می سال 1387، سه نفر از فعالان کارگری؛ جوانمیر مرادی و طاها آزادی؛ از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران و سعید حضرتی در عسلویه بازداشت شدند.سعید حضرتی در چند روز اول آزاد شد. جوانمیر مرادی و طه آزادی پس از 6 روز از بازداشتگاه عسلویه به اداره اطلاعات بوشهر منتقل شدند وتحت فشارهای فراوان مورد بازجویی قرار گرفتند و در 27 خرداد ماه با 10 میلیون تومان وثیقه آزاد شدند

روز قبل از اول ماه می 1387، در شهر اشنویه نیز 4 نفر از فعالان کارگری؛ حمید اطهری و آرام ابراهیم خالص از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران و خانم نسرین محمودی آذر بازداشت شدند.

در سنندج 7 نفر؛ صلاح زمانی از اعضای کانون دفاع از حقوق کودکان، شیوا خیرآبادی، عبدالله نجار، غالب حسینی، علی حسینی، بهاء الدین صدوقی و سوسن رازانی که قصد شرکت در مراسم اول ماه می را در جلوی ساختمان سازمان تامین خدمات اجتماعی داشتند بازداشت شدند و سپس آزاد شدند. در روز 15 مرداد ماه دادگاه شعبه 101 جزایی سنندج برای چهار نفر از شرکت کنندگان در مراسم اول ماه می سال 1387 در شهر سنندج حکم زندان و شلاق صادر کرد. سوسن رازانی و شیوا خیرآبادی هر کدام به 4 ماه زندان و 15 ضربه شلاق، عبدالله خانی به 91 روز زندان و 40 ضربه شلاق، و سید غالب حسینی به 6 ماه زندان و 5 ضربه شلاق محکوم شدند. [i] احکام شلاق سوسن رازانی و شیوا خیر آبادی در روز سی ام بهمن ماه 1387 در دادگستری سنندج به اجرا در آمد.[ii]



کارگران ایران در حالی بار نابسامانی اقتصادی و بیکاری را بر دوش می کشند که نه تنها از حداقل حقوق اقتصادی خود محروم هستند بلکه از حق تجمع و تشکل که در قانون اساسی و پیمان حقوق بنیادین سازمان جهانی کار برسمیت شناخته شده است و برای کاهش فشار اقتصادی بر کارگران کمک کننده است، نیز محروم هستند. تلاش کارگران برای ساماندهی برای بهره مندی از حقوق اقتصادی خود با سرکوب، بازداشت و محاکمه همراه است. این روند در سال گذشته شدت یافته و شکل تازه ای به خود گرفته است.



هادی قائمی در مورد سیاست های اعمال شده دولت علیه حقوق کارگران در سال گذشته گفت:"دولت فعالان کارگری را که برای تشکل یابی کارگران تلاش می کنند وهمچنین خود اتحادیه ها و سندیکاهای مستقل کارگری را در سال گذشته بیش از پیش هدف قرار داد تا بدینوسیله خیل عظیم کارگران را از پیوستن به این اتحادیه ها و اعمال خواسته های برحق شان بترساند. حبس طولانی مدت منصور اسانلو ومحروم کردن او از حقوق اولیه یک زندانی و اجرای حکم ناعادلانه زندان ابراهیم مددی، بازداشت محسن حکیمی، علی نجاتی و ادامه بازداشت و عدم لغو حکم فرزاد کمانگر، و آزار و اذیت سایر فعالان کارگری که تلاش می کنند که تشکل های مستقل کارگری ایجاد کنند، فقط برای ترساندن سایر کارگران از عواقب تشکل یابی است."





·         احضار، بازداشت و محاکمه کارگران و اعضای سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه



کارگران نیشکر هفت تپه در سال 1386 فشارهای بسیار سنگینی را پشت سر گذاشته بودند و از آغاز سال 1387 نیز تجمعات و اعتراضات آنها برای دریافت حقوق معوقه خود با حمله نیروهای انتظامی بویژه در خرداد ماه همراه بود.پس از اعتراضات مورخ 20 مرداد ماه، کارگران هفت تپه که همچنان با بی توجهی مدیران در تامین خواسته های برحق خود روبرو شدند، تصمیم گرفتند تشکل مستقلی برای تحقق خواسته های خود ایجاد کنند. آنها سرانجام موفق شدند که در اول آبان ماه 1387 با حضور اکثریت مطلق کارگران بخش تولیدی و کشاورزی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه را تشکیل بدهند. اما کارگرانی که در تلاش برای تشکیل سندیکا بودند همواره قبل از تشکیل سندیکا با احضار و تهدید مواجه می شدند. فریدون نیکوفرد و بهروز نیکوفرد؛ دو تن از فعالان کارگری شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه روز دوم مهر ماه 1387 به اداره اطلاعات شهرستان شوش احضار شدند. بهروز نیکوفرد در تاریخ 27 شهریور ماه نیز از سوی اداره اطلاعات احضار شده بود و پس از چند ساعت بازجویی آزاد شد.[iii] گفته می شود که علت احضار و بازداشت موقتی این دو نفر بخاطر فعالیت های آنها برای تدارک مجمع عمومی تشکل مستقل کارگری در نیشکر هفت تپه بوده است.

بدنبال تشکیل سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، 5 نفر از اعضای هئیت مدیره سندیکا؛ علی نجاتی؛ رئیس ، فریدون نیکوفرد؛ نائب رئیس، قربان علی پور؛ منشی، جلیل احمدی و محمد حیدری مهر و ابوالفضل عابدینی؛ خبرنگاری که اخبار کارگران نیشکر هفت تپه را منعکس می کرد برای روز 30 آذرماه 1387 به دادگاه انقلاب دزفول فراخوانده شدند. این افراد قبلا بخاطر اعتراضات و اعتصابات کارگری در سال 1386 در چند نوبت به دادگاه فراخوانده شده بودند و با قرار وثیقه ده میلیون تومانی آزادند.[iv] دادگاه آنها در روز مقر از ساعت 9 صبح تا 11و نیم برگزار شد. وحید احمد فخرالدین بعنوان وکیل از کارگران دفاع کرد. این پنج نفر از اعضای هئیت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه مجددا در 30 بهمن ماه و 5 اسفند توسط دادگاه انقلاب دزفول محاکمه شدند. این کارگران به اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه امنیت ملی از طریق تشکیل سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سازماندهی و شرکت در اعتصابات کارگری و مصاحبه با رسانه ها متهم شدند. محمد اولیایی از موکلین خود دفاع کرده و فعالیتهای کارگری آن را طبق قوانین مشروع دانست.[v]

اما بازداشت اعضای سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه همچنان ادامه یافت. در تاریخ 4 اسفندماه 1387 رحیم بسحاق؛ عضو هئیت مدیره سندیکا که به دادگاه شهرستان شوش جهت پاسخ به شکایت فردی از حراست در مورد برگزاری انتخابات شورای اسلامی کار احضار شده بود، هنگام خروج از دادگاه، قاضی او را موظف کرد که جهت پاره ای از موارد از جمله ایجاد سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و مخالفت او با ایجاد شورای اسلامی کار در شرکت، به اداره اطلاعات مراجعه کند. بسحاق به اداره اطلاعات شوش مراجعه و بازداشت شد.[vi] رحیم بسحاق در 15 اسفند ماه با قرار کفالت آزاد شد.[vii]

در تاریخ 10 اسفند ماه ،رضا رخشان از اعضای هئیت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه توسط اداره اطلاعات شهرستان شوش تلفنی احضار شد و پس از حضور در اداره اطلاعات بازداشت شد. همزمان منزل و وسایل شخصی او مورد تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفت و کامپیوتر، کتابها، سی دی ها و خودکارهایی با آرم سندیکای هفت تپه توسط نیروهای امنیتی برده شدند.[viii] رضا رخشان در تاریخ 15 اسفند ماه با قرار کفالت آزاد شد.[ix]

محمد حیدری مهر و قربان علیپور از اعضای هئیت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در روز 12 اسفند ماه توسط اداره اطلاعات شوش بازداشت شدند.[x] و در 15 اسفند ماه با قرار کفالت آزاد شدند.[xi]

در روز 12 اسفند ماه نیروهای امنیتی به منزل 4 عضو هئیت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه؛ علی نجاتی، جلیل احمدی، نجات دهلی و فریدون نیکوفر مراجعه و آنها را به اداره اطلاعات شهرستان شوش احضار کردند.[xii] جلیل احمدی، نجات دهلی و فریدون نیکوفر بازداشت شدند و در تاریخ 15 اسفند ماه با قرار کفالت آزاد شدند.[xiii]

علی نجاتی؛ رئیس هئیت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه در تاریخ 18 اسفند ماه در منزل خود بازداشت شد.[xiv] و به مکان نامعلومی برده شد. سرانجام در روز 16 فروردین ماه همسر علی نجاتی موفق به دیدار چند دقیقه ای با ایشان در اداره اطلاعات اهواز شد. نهایتا در روز 25 فروردین ماه از زندان دزفول آزاد شد. نجاتی در چند روز اول بازداشت، در محل اطلاعات شوش زندانی بوده بعد به زندان دزفول منتقل و از آنجا به بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز برای بازجویی منتقل شده بود. علی نجاتی به همان اتهاماتی که بخاطر آنها دادگاهی شده بود، مجددا مورد بازجویی قرار گرفت.

·         بازداشت، صدور و اجرای احکام زندان اعضای سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه



آزار و اذیت اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد که بدنبال اعتراضات گسترده در سال 1384، در سه سال گذشته تحت فشار اخراج، بازداشت و محاکمه بودند، در سال گذشته نیز ادامه یافت.

منصور اسانلو؛ رئیس هئیت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که از تاریخ19 دی ماه بازداشت شده و در زندان اوین محبوس بود، در تاریخ 12 آبان ماه بدون هیچ توضیحی با ضرب و شتم به زندان رجایی شهر منتقل شد. منصور اسانلو که قرار بود در این تاریخ برای ادامه معالجات چشم و قلب به بیمارستان لبافی نژاد منتقل شود، از آن تاریخ از هر گونه امکانات پزشکی محروم شده و در شرایط بسیار نامناسب در حالیکه از ناحیه چشم، قلب و کمر رنج می برد در زندان رجایی شهر در بند زندانیان خطرناک محبوس است.[xv]

منصور اسانلو در تاریخ اول دی ماه سال 1384 در جریان اعتراضات سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بازداشت و به مدت 8 ماه در وضعیت بسیار سخت و بدون محاکمه و بصورت بازداشت موقت زندانی بود. در 18 مرداد ماه 1385 با وثیقه آزاد شد و 25 اسفند ماه 1385 در شعبه 14 دادگاه انقلاب بصورت غیر علنی و به اتهام تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی به 5 سال حبس محکوم شد. و در حالیکه در انتظار اعلام رای دادگاه تجدید نظر بود در تاریخ 19 تیر ماه 1386 با ضرب و شتم در اتوبوس ربوده شد. و بعد از چند روز پیگیری، زندانی بودن ایشان در زندان اوین توسط مقامات قضایی تائید شد.[xvi]

ابراهیم مددی؛ نائب رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد در روز 7 دی ماه 1387 که به جلسه هئیت حل اختلاف اداره کار شمال تهران رفته بود توسط دو نفر از ماموران پایگاه یکم پلیس امنیت بازداشت شد و روز بعد پس از انتقال به دادسرای انقلاب، قاضی اجرای احکام دستور اجرای حکم 42 ماه زندان که از سوی شعبه 14 دادگاه انقلاب صادر شده بود داد، وابراهیم مددی به زندان اوین منتقل شد[xvii]. ابراهیم مددی که از بیماریهای متعدد چشم و پروستات رنج می برد از دسترسی به امکانات پزشکی محروم است.

غلامرضا غلامحسینی، از اعضای سندیکای شرکت واحد که حکم بازگشت به کار دریافت کرده بود و مدیریت شرکت واحد مانع از برگشت به کار ایشان می شد، در تاریخ 5 تیرماه 1387 در حالیکه در جلوی درب استادیوم آزادی، که در آن مراسم روز زن از طرف شهرداری تهران و شرکت واحد اتوبوسرانی برگزار می شد، در انتظار فرصت دیدار با کارفرمای خود بود تا برای بازگشت به کار با او صحبت کند، بازداشت شد و به زندان اوین مننتقل شد. غلامرضا غلامحسینی در جریان اعتراضات رانندگان شرکت واحد در بهمن ماه 1384 و اردیبهشت ماه 1385 بازداشت و از کار اخراج شده بود. اداره کار استان تهران رای بازگشت به کار غلامحسینی را صادر کرده بود اما شرکت واحد اتوبوسرانی با کارشکنی حراست از بازگشت به کار غلامحسینی جلوگیری می کرد.[xviii] در تاریخ 26 شهریورماه با تودیع وثیقه 100 میلیون تومانی غلامحسینی از زندان اوین شد.

علی اکبر پیرهادی؛ از اعضای هئیت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد در روز اول اسفند ماه 1387 در فلکه صادقیه تهران توسط ماموران کلانتری بازداشت و به کلانتری 118 منتقل شد. علی اکبر پیر هادی را به پایگاه دوم پلیس امنیت تهران بردند و در بازداشت نگه داشتند. علی اکبر پیر هادی در روز سوم اسفند ماه به دادگاه برده شد اما قاضی حکم بازداشت او را برای دو روز دیگر تمدید کرد و به او اتهام اقدام علیه امنیت ملی تفهیم شد. پیر هادی در روز 5 اسفند ماه با قرار کفالت آزاد شد.[xix]

مهدی فراهانی شاندیز؛ فعال اجتماعی و مدنی و از معلمان مدرسه غیر انتفاعی در تهران، در تاریخ 18 خرداد ماه هنگامی که در پایانه خاوران اتوبوس های شرکت واحد برای آزادی منصور اسانلو مشغول جمع آوری امضا از مسافران بود، توسط عوامل حراست شرکت واحد بازداشت شد. پس از 71 روز بازداشت، مهدی فراهانی را در دوم شهریور ماه 1387 به شعبه 2 بازپرسی امنیت منتقل کردند و ایشان از خود علیه اتهام تبلیغ علیه نظام دفاع کرد. وثیقه هشتاد میلیون تومانی برای آزادی ایشان صادر شد اما فراهانی به این وثیقه اعتراض کرد و به علت عدم توانایی در تودیع وثیقه در زندان باقی ماند. و نهایتا در 11 شهریور ماه 1387 با تودیع 80 میلیون وثیقه از زندان اوین آزاد شد.

حکم یک سال حبس تعلیقی صادره توسط شعبه 14 دادگاه انقلاب برای داوود رضوی؛ عضو هئیت مدیره سندیکای شرکت واحد بخاطر اعتصاب در سال 1384 سندیکای شرکت واحد که منجر به بازداشت او نیز شده بود، توسط شعبه 36 دادگاه تجدید نظر در تاریخ 26 اسفند ماه 1396 تائید شد.[xx]

حکم حبس تعلیقی 4 نفر از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد؛ عطا باباخانی، سعید ترابیان، یعقوب سلیمی و علی زاده حسینی از سوی دادگاه انقلاب به 6 تا 14 ماه حبس تعلیقی در آبان ماه 1387 صادر شد. اتهام این افراد تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی عنوان شده است[xxi].

دیوان عدالت اداری در مرداد ماه حکم اخراجی که توسط کمیته های انضباطی و هئیت های حل اختلاف ادارات کار تهران صادر شده بود برای 9 نفر تائید کرد. این احکام اخراج بخاطر اعتصاب سندیکای شرکت واحد در زمستان 84 صادر شده است. اسامی اعضای سندیکا که احکام اخراج آنها تائید شده است عبارتند از: عطا باباخانی، علی تاخیری، سعید ترابیان،علی اکبر پیر هادی، منصور حیات غیبی،علی شکاری،رضا فاضلی، سید رضا نعمتی پور، وهاب محمدی. در حالیکه حکم اخراج نعمت الله امیرخانی توسط دیوان عدالت اداری نقض شده است.



·         احضار، بازداشت و زندانی کردن اعضای هئیت مدیره اتحادیه آزاد کارگران



اتحادیه کارگران بیکار و اخراجی که در پی تشکیل مجمع عمومی خود به اتحادیه آزاد کارگران ایران تغییر نام داد، از جمله تشکل های کارگری است که در سال گذشته اعضای آن با احضار، بازداشت، و محاکمه و زندان مواجه بودند.

طیب ملایی؛عضو هئیت مدیره و سخنگوی اتحادیه آزاد کارگران ایران در روز 18 آبان ماه 1387 در کلانتری 12 سنندج بازداشت شد و به حفاظت اطلاعات نیروهای انتظامی منتقل شد. نیروهای امنیتی در روز 8 آبان ماه به منزل طیب ملایی رفته و در غیاب او منزل را تفتیش و وسایل شخصی ایشان از جمله کامپیوتر و کتاب های او را با خود بردند. طیب ملایی در روز 18 آبان ماه برای بازپس گرفتن وسایل خود به کلانتری 12 سنندج مراجعه کرده بود که همانجا بازداشت شد.[xxii] طیب ملایی در روز 19 آبان ماه پس از دادگاهی شدن با قرار کفالت آزاد شد. [xxiii]

در روز 21 آبان ماه بار دیگر ماموران انتظامی کلانتری 15 سنندج با سلاح و تجهیزات و بدون حکم قضایی وارد منزل طیب ملایی شدندو برادر او را با دستبند بردند. و اعلام کردند که تا معرفی طیب، برادرش آزاد نخواهد شد. روز 22 آبان ماه، طیب به کلانتری مراجعه و همانجا بازداشت شد.[xxiv] و به مدت دو هفته در زندان مرکزی در بازداشت بود و روز هفتم آذرماه به اداره اطلاعات شهر سنندج منتقل شد.[xxv] طیب را بعد از 4 روز در تاریخ 11 آذر ماه مجددا به زندان مرکزی سنندج منتقل کردند. و در تاریخ 17 آذرماه خانواده طیب موفق به ملاقات با او در زندان شدند. قاضی پرونده از اعلام اتهامات طیب سر باز زد.[xxvi] و بلاخره طیب روز 25 آذر ماه 1387 با قرار وثیقه ده میلیون تومانی آزاد شد. اتهام طیب کمک به برگزاری مجمع عمومی دوم اتحادیه آزاد کارگران و همکاری با گروه های مخالف حکومت بوده است.[xxvii]

طیب ملایی از جمله 13 کارگری است که در روز اول ماه می سال 1386 در سنندج بازداشت شد و به 91 روز زندان و 10 ضربه شلاق محکوم شد. این حکم با اعتراض اتحادیه آزاد کارگران و سایر سازمانهای کارگری و حقوق بشری در جریان سفر رئیس قوه قضائیه به سنندج لغو شد.[xxviii]

طه آزادی؛عضو علی البدل هئیت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در جریان برگزاری مراسم روز جهانی کارگر درسال 1387 در شهر عسلویه، که برای آزادی جوانمیر مرادی که در حین پیوستن به جمع برای بزرگداشت مراسم روز اول ماه می، بازداشت شده بود، به پاسگاه عسلویه رفته بود، در همانجا بازداشت شد و به اداره اطلاعات بوشهر منتقل شد. طه آزادی و جوانمیر مرادی، 47 روز در بازداشت بودند و با وثیقه ده میلیون تومانی آزاد شد. طه آزادی در سی آبان ماه 1387 به دادگاه انقلاب کنگان احضار شد و به دلیل گرفتاری های مالی نتوانست در دادگاه حاضر شود و بار دوم در 23 بهمن ماه به دادگاه انقلاب کنگان به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام احضار شد.[xxix] و دادگاه او به مدت 15 دقیقه در روز 27 بهمن ماه در شعبه دوم دادگاه انقلاب کنگان برگزار شد و طه آزادی با دفاع از حق مسلم کارگران در برگزاری اول ماه می آن را مصداق اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام ندانست. و با اشاره به عکس های موجود از پلاکاردهای مراسم اول ماه می تاکید کرد که ما خواهان زندگی بهتر هستیم و این حق ما کارگران است.[xxx]



·         احضار، بازداشت و زندانی کردن اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری



اعضای کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری نیز در سال گذشته مورد آزار و اذیت، احضار، بازداشت و محاکمه قرار گرفتند.

محسن حکیمی؛ عضو کمیته همآهنگی برای کمک به تشکل های کارگری و مسئول وب سایت این کمیته، و عضو کانون نویسندگان ایران، در روز دوم دی ماه 1387 که به دیدار خانواده بیژن امیری؛ کارگر کارخانه پارس خودرو که در محل کار خود بازداشت شده بود، رفته بود، توسط ماموران امنیتی که برای بازرسی خانه بیژن امیری به آنجا رفته بودند، بازداشت شد[xxxi]. حکیمی در تاریخ 14 دی ماه از بازداشتگاه انفرادی بند 209 زندان اوین به داخل بند منتقل شد. محسن حکیمی بیش از 20 بار مورد بازجویی و بازپرسی قرار گرفت.موارد اصلی بازجویی محسن حکیمی وابستگی به احزاب، تکثیر و پخش اعلامیه و جزوه علیه جمهوری اسلامی و عضویت در کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری بود. که محسن حکیمی همه موارد را غیر از عضویت در کمیته همآهنگی تکذیب کرد و اعلام کرد که مسئولیت وب سایت کمیته نیز با ایشان است. برای حکیمی وثیقه 100 میلیون توماانی تعیین کردند و محسن حکیمی در 30 بهمن ماه 1387 با وثیقه از زندان آزاد شد.[xxxii]

محسن حکیمی طبق احضاریه مورخ 11 فروردین 1388 از سوی شعبه دو بازپرسی ویژه امنیت مستقر در دادسرا و دادگاه انقلاب اسلامی بصورت تلفنی برای حضور در دادگاه و دفاع از خود در روز 16 فروردین فراخوانده شد. در روز 16 فروردین محسن حکیمی علاوه بر اتهامات قبلی مبنی بر "فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی " اتهام جدید "اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور" را نیز به وی تفهیم کردند.[xxxiii]

بیژن امیری؛ کارگر کارخانه ایران خودرو در روز دوم دی ماه 1387 در محل کار خود توسط حراست کارخانه به دنبال یک درگیری بازداشت و تحویل نیروهای امنیتی شد.[xxxiv] و در روز 9 بهمن ماه 1387 پس از سپری کردن 40 روز در سلول انفرادی بند 209 زندان اوین، با وثیقه 100 میلیون تومانی آزاد شد.

بهزاد سهرابی؛ از فعالان کارگری و عضو کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در روز 12 بهمن ماه در ساعت 9و نیم صبح در حالیکه 5 نفر از ماموران امنیتی به منزل او رفته و پس از تفتیش منزل، بهزاد سهرابی را به همراه وسایل شخصی او از جمله کامپیوتر با خود بردند. بهزاد سهرابی در روز 13 بهمن ماه به دادگاه منتقل شد و اتهام شرکت در تجمع غیر قانونی کارگری و شرکت در محافل کارگری به او تفهیم شد. بهزاد سهرابی در روز 13 بهمن آزاد شد و قرار شد که خود را در روز 14 بهمن ماه به دادگستری شعبه 4 سنندج معرفی کند.[xxxv]

سلام قادری و خالد اسدی از فعالین کارگری و عضو کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در روز 19 بهمن ماه سال 1387، توسط ماموران امنیتی در منزل خود در مریوان بازداشت شدند. در روز 16 فروردین ماه سلام قادری و خالد اسدی به دادگاه منتقل شدند و برای اتهاماتی همچون داشتن ماهواره محاکمه شده و دوباره به زندان برگردانده شدند.[xxxvi]

آزاد حسینی نیز یکی دیگر از فعالان کارگری در مریوان در همین روز 19 بهمن ماه بازداشت شد. [xxxvii] آزاد حسینی در تاریخ 15 اسفند ماه با وثیقه 20 میلیون تومانی آزاد شد.[xxxviii]

افشین شمس قهفرخی؛ از فعالان کارگری و از اعضای کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری و عضو انجمن کاریکاتوریست های ایران، در تاریخ 13 تیرماه 1387 به خاطر فعالیتهای کارگری در محل کارش در شهرستان الیگودرزدستگیر شد و به اصفهان منتقل و در زندان دستگرد اصفهان زندانی شد. در تاریخ 18 شهریور 1387 دادگاه بدوی او تشکیل شد. و دادگاه دوم در 30 مهرماه در شهر اصفهان بود که حکم یکسال زندان در تاریخ 11 آبان ماه به او ابلاغ شد.[xxxix] و در تاریخ 26 بهمن ماه 1387 بطور مشروط از زندان آزاد شد.

نه به ز (پدرام) نصراللهی ؛ فعال کارگری و عضو کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در روز 4 دی ماه 1387 توسط نیروهای امنیتی و لباس شخصی که به خانه او هجوم برده بودند دستگیر شد. ماموران خانه او را تفتیش کردند و کامپیوتر و وسایل شخصی او را با خود بردند.[xl] او را به مدت 4 روز در قرنطینه زندان مرکزی سنندج در بازداشت داشتند و در روز 8 دی ماه شعبه 4 دادگاه انقلاب سنندج قرار بازداشت یک ماه برای او صادر کرد و پدرام به اداره اطلاعات سنندج منتقل شد.[xli]در تاریخ 26 بهمن ماه برای آقای نصراللهی از طرف دادگاه شهرستان سنندج بیست میلیون تومان وثیقه صادر شد. اما قاضی از پذیرش تودیع وثیقه خودداری کرد.[xlii] شعبه یک دادگستری سنندج در تاریخ 15 اسفند ماه پدرام نصراللهی را دادگاهی کرد. بنظر می رسد که اتهاماتی مربوط به ارتباط با احزاب برای ایشان تفهیم شده اما ایشان ارتباط با کمیته همآهنگی و شورای زنان را پذیرفت اما هر گونه ارتباط با احزاب را بی اساس خواند و منکر شد.[xliii] در روز 17 فروردین ماه 1387، آقای نصراللهی با قرار وثیقه 20 میلیون تومانی از زندان مرکزی سنندج آزاد شد.[xliv]

کورش بخشنده؛ از فعالان کارگری و عضو کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در روز 19 اسفند ماه در خیابان شهدای سنندج بازداشت شد. و در روز 20 اسفند ماه دادگستری سنندج با تفهیم اتهام شرکت در مراسم روز زن برای او قرار بازداشت صادر کرد.[xlv] روز 21 اسفند ماه با وثیقه 30 میلیون تومانی آزاد شد.[xlvi]

امید (اقبال) شجاعی؛ از فعالان کارگری و عضو کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، در روز 22 اسفند ماه 1387 پس از مراجعه به اداره اطلاعات شهرستان سقز بازداشت شد. نیروهای امنیتی به منزل او مراجعه و پس از تفتیش کامپیوتر و وسایل شخصی او را با خود بردند.[xlvii]و در روز 28 اسفند ماه با وثیقه 30 میلیون تومانی آزاد شد.[xlviii]

حامد فیروزنیا؛ از اعضای کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، در روز 23 اسفند ماه به اداره اطلاعات سقز احضار شد و در روز 24 اسفندماه پس از حضور در اداره اطلاعات بازداشت شد.[xlix]روز 24 اسفند آزاد شد.

فایق صابری؛ از فعالان کارگری و عضو کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در روز 24 اسفند ماه به اداره اطلاعات شهرستان سقز احضار و بازداشت شد.[l]روز 24 اسفند آزاد شد.

بختیار رحیمی؛ از فعالان کارگری و عضو کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری بخاطر سازماندهی اول ماه می در سال 1386 در مریوان بازداشت شد، بعداز دو هفته به زندان اوین منتقل شد. بختیار رحیمی به مدت 11 ماه در زندان اوین بود ودر تاریخ 20 خرداد ماه 1387 با وثیقه یک صد میلیون تومانی آزاد شد[li]. دادگاه بختیار رحیمی در روز 10 دی ماه 1387 در مریوان برگزار شد.[lii]

جمال کریم زاده؛ از اعضای کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در تاریخ 17 فروردین ماه به اداره اطلاعات شهرستان سقز احضار شد[liii].

·         احضار، بازداشت و محاکمه سایر فعالان کارگری و خبرنگاران

سایر فعالان کارگری که برای آگاهی سازی کارگران از حقوق خود و تشکل یابی آنها فعالیت می کنند و همچنین خبرنگارانی که به پوشش مسائل خبری کارگران اقدام می کردند، از احضار، بازداشت و محاکمه توسط مقامات ایرانی در سال گذشته در امان نبودند.

محمود صالحی، محمد عبدی پور و جلال حسینی از فعالان شناخته شده کارگری که سالهای طولانی بخاطر تلاش برای تشکل یابی کارگران مورد آزار و محاکمه بوده و زندان های طویل مدت همراه با شکنجه را پشت سر گذاشته اند، در تاریخ 18 اسفند ماه 1387 به اداره اطلاعات سقز احضار شدند. علت احضار آنها برای گرامیداشت روز جهانی زن بود. در این احضار این فعالان کارگری برای شرکت در مراسم روز جهانی زن تهدید شدند.[liv]

برهان سعیدی؛ از فعالان کارگری در سنندج است که در تاریخ 25 دی ماه 1387 بازداشت شد و به زندان سنندج منتقل شد. در روز 26 دی ماه برای او قرار بازداشت دو روزه صادر کردند. در روز 28 دی ماه، دادیاری شعبه 4 دادگاه انقلاب سنندج قرار بازداشت را برای مدت یک ماه تمدید کرد. در تاریخ 27 بهمن ماه برای ایشان وثیقه 5 میلیون تومانی صادر شد که قاضی وثیقه ارائه شده را نپذیرفت. مجددا قرار شد که تاریخ 30 فروردین ماه 1388 به دادگاه منتقل شود که قاضی از حضور در دادگاه خودداری کرد و جلسه دادگاه به تاریخ دیگری منتقل شد.[lv]

محمد جراحی؛ عضو کمیته پیگیری تشکل های آزاد کارگری در اوایل تیرماه 1387 بدنبال احضار تلفنی از سوی اجرای احکام دادگاه انقلاب تبریز به این محل مراجعه می کند، بازداشت می شود. محمد جراحی در سال 1386 به دلیل فعالیت های صنفی بازداشت و پس از چهار روز با وثیقه ده میلیون تومانی آزاد شده بود. محمد جراحی در عسلویه شاغل بود. و مادر او در روز 30 خرداد سال 1387 از سوی اجرای احکام تبریز تلفنی مبنی بر احضار محمد جراحی دریافت می کند و وقتی که محمد جراحی به اجرای احکام مراجعه می کند همانجا او را بازداشت می کنند و معلوم می شود که دادگاه انقلاب شعبه 11 در شهر تبریز محاکمه غیابی انجام داده و بدون هیچ گونه حق دفاعی، او را به 4 ماه زندان قطعی محکوم کرده. دادگاه تجدید نظر حکم او را لغو کرد و وی در 18 تیرماه از زندان آزاد شد.[lvi]

صالح بهرامی؛ از فعالان کارگری شهر دیواندره در روز 10 دی ماه 1387 در خیابان بازداشت شد. صالح بهرامی هفته قبل از بازداشت خود از طرف اداره اطلاعات شهر دیواندره احضار شده بود و در طول هفته نیز توسط افراد ناشناسی که با او تماس تلفنی می گرفتند از او خواسته شده بود که از آگاهسازی در میان کارگران دست بردارد.[lvii]

محمد صالح کیاماری؛ عضو هئیت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش در تاریخ 13 شهریورماه 1387 بازداشت و به کلانتری منتقل شد. [lviii]

خالد فرج زاده؛ از فعالین کارگری شهر سقز در تاریخ 18 فروردین ماه سال 1388 به اداره اطلاعات شهرستان سقز در استان کردستان احضار شد و به مدت 4 ساعت بازجویی شد. مجددا ایشان در تاریخ 26 فروردین ماه احضار و سه ساعت مورد بازجویی قرار گرفت و نهایتا تهدید شد که اگر در مراسم روز جهانی کارگر شرکت کند به دادگاه معرفی شده و علیه او اعلام جرم خواهد شد.[lix]

مهرداد امین وزیری؛ عضو کمیته دفاع از محمود صالحی و روزنامه نگار که به بهانه گرفتن عکس از محمود صالحی در بیمارستان توحید سنندج در تاریخ اول بهمن ماه 1386 بازداشت و با قرار وثیقه 20 میلیون تومانی آزاد شده بود، در مرداد ماه 1387 درچند مرحله توسط دادگستری سنندج دادگاهی شد و نهایتا به سه میلیون ریال جریمه نقدی و ضبط گوشی موبایل محکوم شد.[lx]

اسماعیل جعفری؛ روزنامه نگار، عکاس و وب لاگ نویس بخاطر پوشش خبری اعتصاب کارگران شرکت کشتی سازی "ایران صدرا" در مقابل استانداری بوشهر که در روز 19 فروردین 1387 بازداشت شده بود، توسط دادگاه انقلاب بوشهر به اتهام "تبلیغ علیه نظام" به 5 ماه زندان تعزیری محکوم شد. اسماعیل جعفری پس از چند هفته بازداشت در اوایل اردیبهشت ماه با قرار وثیقه 20 میلیون تومانی آزاد شده بود.[lxi]

ابوالفضل عابدینی نصر؛ روزنامه نگاری که اخبار مربوط به کارگران نیشکر هفت تپه را در سال 1386 و 1387 منتشر می کرد، بارها در سال 1386 بازداشت شد. ابوالفضل عابدینی به همراه 5 نفر از کارگران هفت تپه و اعضای هئیت مدیره در سال 1387 محاکمه شد.





·         منع فعالیت کانون های صنفی و شورای همآهنگی معلمان، بازداشت ها، احضارها و احکام صادره

معلمان عضو کانون های صنفی معلمان و اعضای شورای همآهنگی کانون های صنفی که مرکب از 42 تشکل صنفی معلمان است، بخاطر اعتراضات بهمن ماه و اسفند ماه سال 1385 واردیبهشت ماه 1386، همچنان در سال 1387 مورد احضار و محاکمه قرار گرفتند. حدود 200 پرونده قضایی و بیش از 2000 پرونده تخلف اداری در ادارات آموزش و پرورش برای فعالان کانون های صنفی معلمان تشکیل شد. به گفته آقای باغانی؛ دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران - تهران، تاکنون بیش از 300 حکم انفصال، تبعید، اخراج، بازنشستگی اجباری، کسری حقوق و تنزل گروه برای معلمان فعال صنفی صادر شده است[lxii]. صدور این احکام تخلفات اداری واحکام قضایی زندان برای معلمان فعال در کانون های صنفی در سال 1387 نیز ادامه یافت. تشکل های صنفی معلمان در اردیبهشت ماه 1386 از سوی وزارت کشور غیر قانونی اعلام شد و کانون های صنفی برای ادامه فعالیت های خود و تشکیل جلسات با مشکلات عدیده ای مواجه بودند و بارها جلسات آنها با هجوم نیروهای امنیتی به خشونت و تشنج کشیده شد و تعدادی از معلمان بازداشت شدند.

نشست دور روزه شورای همآهنگی در روزهای 20 و21 تیرماه در منزل یکی از معلمان در رشت، اولین نشست کانون های صنفی معلمان بود که در سال 1387 با حمله نیروهای انتظامی روبروشد. در نیمه های روز اول برگزاری مراسم، نیروهای انتظامی به منزل آقای بهارستانی حمله کرده و با خشونت تمام معلمان را تهدید کردند که خانه را ترک کنند و به شهرهای خود بازگردند[lxiii].

در روزسه شنبه 26 شهریور ماه 1387 که کانون های صنفی معلمان برای تشکیل جلسه شورای همآهنگی در تهران برای برنامه ریزی برای بزرگداشت روز جهانی معلم در 5 اکتبر، در ایستگاه متروی دانشگاه علم و صنعت قرار دیدار داشتند، توسط نیروهای انتظامی هفت حوض و نیروهای امنیتی لباس شخصی دستگیر شدند. نیروهای انتظامی به کمک بسیج در پله های خروجی مترو دانشگاه علم و صنعت در انتظار معلمان بودند و به محض خروج معلم ها آنها را درگروه های دو نفره و چند نفره دستگیر و به پاسگاه های از پیش تعیین شده در منطقه بردند. برخی از معلمان با ضرب و شتم نیروهای امنیتی بازداشت شدند؛ از جمله پیمان نودینیان از اعضای کانون صنفی معلمان کردستان. در مجموع 37 معلم از کانون های صنفی معلمان سراسر کشور که به تهران آمده بودند، در ایستگاه مترو بازداشت شدند. موبایل های آنها مصادره شد . اتهام آنها تجمع غیر قانونی اعلام شده بود. در حالیکه از نظر معلمان اول اینکه اساسا تجمعی شکل نگرفته بود و دوم اینکه این نشست قرار بود در منزل شخصی برگزار شود. نکته سوم این بود که اساسا طبق قانون اساسی تجمع غیر مسلحانه آزاد است. معلم ها پس از بازجویی و انگشت نگاری ازساعت 9و نیم شب روز 16 شهریور ماه تا ساعت11 صبح روز 17 شهریور ماه آزاد شدند. موبایل ها آنها پس از دو ماه به نمایندگان کانون صنفی معلمان ایران تحویل داده شد.[lxiv]

معلمان بازداشت شده عبارت بودند از: گودرز شفیعیان از ممسنی استان فارس، محمد قهرمان از ابهر، اسماعیل عبدی از اسلامشهر، توفیق مرتضی پور از تبریز، محمد حسن داوودی از میاندوآب، مهدی نیک نژاد از تهران، محمد تقی بلاحی از تهران، محمد دهقان آزاد از کرج، احمد سوری از تهران، علی صفر منتجبی از تهران، علی اکبر باغانی از تهران، مسعود زینال زاده از تهران، محمود بهشتی لنگرودی از تهران، نادر قدیمی از همدان، فروزان از همدان، پیمان نودینیان از سسندج کردستان، رضا همتی از سنندج کردستان، اسماعیل ریحانی از سقز کردستان، علی نظری از ساری، مجتبی ابطحی از خمینی شهر، ستار زارع از خمینی شهر، نورالله برخوردار از خمینی شهر، ایرج جوادی از تهران، بهنام اسلامی از ابهر، عباس معارفی از تهران، مهدی بلهری از تهران، حامی حمیدی از تهران، هاشم سماجت از شیراز، مصطفی سپهر نیا از کاشان، بهارستانی از رشت، رمضانی از قلعه حسن خان در تهران، یوسف رفاهیت از همدان، علی حبیبی از دماوند، محمدعلی شاهدی از یزد.

در روز 14 مهرماه 1387 که روز جهانی معلمان است، کانون صنفی معلمان طی اطلاعیه ای ازمعلمان خواست که در مقابل وزارت آموزش و پرورش تجمع کنند و ضمن بزرگداشت این روز شیرینی و گل درمیان عابران توزیع کنند. کانون صنفی معلمان قبل از برگزاری مطلع شد که برای این تجمع مجوزی صادر نشده است و بسرعت برنامه تجمع لغو شد. با این وجود زمانی که آقای میر اکبر رئیس زاده؛ از اعضای هئیت مدیره تهران در خیابان سپهبد قره نی در انتظار دوست خود بود، توسط نیروهای لباس شخصی بازداشت شد و به دفتر حراست وزارت آموزش وپرورش منتقل گردید. از ساعت 3 تا 7 بعد ازظهر آقای میر اکبر رئیس زاده مورد بازجویی قرار گفت. اسناد داخل کیف ایشان از جمله 120 نسخه از جزوه منتشره توسط کانون صنفی معلمان ایران به مناسبت روز جهانی معلم ضبط شد. کارت ملی ایشان نیز از ایشان گرفته شد. همزمان با بازداشت موقت میر اکبر، سه معلم دیگر به نام های ایمان زاده، ماشینی و محمد میر قاضی به این طریق مورد بازداشت موقت و بازجویی قرار گرفتند. در تاریخ 16 مهرماه 1387، از طرف پلیس امنیت فردی به نام آقای کریم زاده از طرف آقای خرسندی به آقای میر اکبر رئیس زاده تلفن می کند و ایشان را مورد توهین و تهدید قرار می دهد. در مقابل پاسخ آقای میر اکبر رئیس زاده که درخواست تلفنی برای حضور در پلیس امنیت غیر قانونی است، آقای کریم زاده ایشان را تهدید کرد که چنانچه از رفتن به پلیس امنیت خودداری نماید، او را در شب تاریک داخل گونی انداخته و با خود خواهند برد.[lxv]

کانون صنفی معلمان ایران – تهران، در اعتراض به تاخیر در اجرای قانون نظام همآهنگ پرداخت و خدمات کشوری، فراخوانی برای تجمع در مقابل ساختمان شورای اسلامی برای روز 11 دیماه 1387 داد. طبق گزارش های رسیده از شب قبل از تجمع، بیش از 5000 نیروی انتظامی و امنیتی در تمام ورودی های منتهی به ساختمان مجلس مستقر شدند. کانون صنفی معلمان ایران، در ساعات پایانی شب روز 10 دی ماه تجمع را لغو کرد. تعدادی از همکاران که برای دیدار با نمایندگان مجلس، تلاش کردند که خود را به مقابل مجلس برسانند. تعداد نیروهای انتظامی بقدری زیاد بود که همه افراد تک تک مورد بازرسی قرار می گرفتند و در صورت معلم بودن بازداشت می شدند. به این ترتیب 11 معلم و عضو کانون صنفی معلمان بازداشت شدند: باغانی، میر اکبر رئیس زاده، دهقان، اسماعیل عبدی، بداقی، داودی، اسدی، قنبری، رحمتی، اباذری و قریشیان. این افراد به کلانتری بهارستان تحویل داده شدند. و پس از بازجویی به دادگاه انقلاب شریعتی اعزام و پس از تشکیل پرونده و صحبت های قاضی پرونده؛ متین راسخ، به الزام به تعهد کتبی در پلیس امنیت، سرانجام ساعت 5 بعدازظهر همه آزاد شدند. [lxvi]

فرزاد کمانگر؛ معلمی که به مدت 12 سال در روستاهای کامیاران مشغول به تدریس بود و قبل از بازداشت، عضو فعال و مسئول روابط عمومی کانون صنفی معلمان کردستان بود و از روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر بشمار می رفت. فرزاد کمانگر در مرداد ماه 1385 در سفری به تهران، همراه با دو نفر از همسفران خود بازداشت و مورد بازجویی قرار می گیرد. علیرغم اینکه اولین بازجویی از فرزاد کمانگر منجر به دستور آزادی می شود، اما بلافاصله دستوربازداشت موقت او صادر می گردد. و به همراه دو نفر دیگر به اتهام محاربه در همکاری با حزب پ ک ک ترکیه در دادگاه به مدت کمتر از 7 دقیقه برگزار و نهایتا در 6 اسفندماه 1386، فرزاد توسط شعبه 30 دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد. حکم اعدام فرزاد توسط دیوان عالی در تاریخ 21 تیرماه 1387 تائید شد. فرزاد کمانگر علیرغم اینکه توطئه امنیتی در پرونده او آشکار شده است، اما همچنان در وضعیت نامناسبی در زندان اوین در بازداشت است و پرونده او مسیر بازنگری قضایی بر مبنای اعمال ماده 18 را طی نکرده است. به همین دلیل فرزاد کمانگر همچنان در معرض خطر اعدام قرار داد. در آذر ماه سال 1387، با انتقال فرزاد کمانگر به بند اعدامیان زندان اوین هشدار احتمال اعدام فرزاد در تاریخ 6 آذرماه ، در یک هفته همه کانون های صنفی معلمان، فدراسیون جهانی اتحادیه های معلمان و همه سازمانهای مدافع حقوق بشر و اتحادیه های کارگری را در آماده باش نگه داشت. سرانجام با انتقال فرزاد به بند عمومی زندان اوین هر چند این نگرانی تا حدودی رفع شد اما همچنان فرزاد کمانگر در خطر اعدام است.

حمایت های معلمان و همکاران، دانش آموزان، مردم محلی و نمایندگان محلی شوراها، کانون های صنفی معلمان و شورای همآهنگی معلمان درایران و حمایت بین الملل آموزش (ایی آی) و همه سازمانهای وابسته به آن از فرزاد کمانگر، که تاکنون بیش از 6530 پیام توسط معلمان از سراسر جهان برای لغو حکم اعدام فرزاد به ایران فرستاده شده است، فرزاد کمانگر را بعنوان یک فعال صنفی ای مطرح کرد که برای به سکوت کشاندن سایر فعالان صنفی او را محاکمه و به اعدام محکوم کرده اند.

فرزاد کمانگر که در طول بازداشت های خود مورد شکنجه های شدید قرار گرفته بود و مرتب به زندان های مختلف در کرمانشاه، کردستان و تهران منتقل می شد، با ارسال یادداشت های انسان دوستانه اش بعنوان یک معلم، سرانجام همه اقشار جامعه را برای دفاع از خود بسیج کرد. اما حرکت معلمان در حمایت از فرزاد کمانگر در سال 1387 که بصورت بیانیه های حمایتی کانون های صنفی معلمان منتشر می شد منجر به احضار، بازداشت، بازجویی و آزار و اذیت معلمان و فعالان کانون های صنفی شد.

حسن قربانی ، احمد قربانی و کاوه رستمی؛ معلمان کامیارانی که در تاریخ 2 مرداد 1387 توسط اداره اطلاعات کامیاران دستگیر شده و به اطلاعات سنندج منتقل شدند. این افراد از جلسه کمیته توقف حکم اعدام فرزاد کمانگر که به دعوت کانون صنفی معلمان تهران و با حضور نماینده کانون مدافعان حقوق بشر، وکیل فرزاد و خانواده فرزاد کمانگر در اول مرداد ماه تشکیل شده بود بر می گشتند.حسن قربانی و کاوه رستمی در تاریخ 24 مرداد ماه 1387 هر یک با وثیقه 22 میلیون تومان آزاد شدند.

پیمان نودینیان، حیدر زمان، رامین زندنیا و علی قریشی از انجمن صنفی معلمان کردستان در روز 24 تیرماه 1387 به اداره اطلاعات سنندج احضار شده و برای ناعادلانه خواندن حکم اعدام فرزاد کمانگر در بیانیه 25 اردیبهشت خود مورد پرسش قرار گرفتند.[lxvii]همچنین آقایان بهاء الدین ملکی و رامین زندنیا در تاریخ 13 شهریور ماه در دادسرای سنندج مورد بازجویی قرار گرفتند. آقای زندنیا در تاریخ 20 شهریور ماه در دادگاه اداری آموزش و پرورش استان کردستان محاکمه و از کار برکنار شد. به گزارش مستندات موجود در استان، آقای زندنیا از معلمان نمونه استان است که در پایه پنجم دبستان تدریس می کند و هر ساله بیشترین میزان قبولی را داشته است. از آقای زندنیا خواسته اند که تعهد بدهد که از فعالیت صنفی دست خواهد شد تا بتواند به کار برگردد.[lxviii] پیمان نودینیان با 16 سال سابقه تحصیل بخاطر شرکت در تجمعات اردیبهشت ماه 1386، توسط هئیت تخلفات به 5 سال تبعید در استان کهگیلویه و بویر احمد محکوم شد که این حکم به 2 سال تبعید در استان زنجان توسط تجدید نظر تبدیل شد و هم اکنون در دورافتاده ترین روستای منطقه طارم مشغول دوران خدمت در تبعید خود را می گذراند. همچنین بخاطر فعالیت های صنفی به 2 ماه انفصال از خدمت در سال 1386 محکوم شده بود که در آبان ماه همان سال این حکم اجرا شد[lxix].

بیشترین احکام اداری و قضایی علیه فعالان کانون های صنفی معلمان در سال 1386 صادر و اجرا شد اما این روند در سال 1387 هم همچنان ادامه داشت بویژه از معلمانی که همچنان در سال 1387 فعالانه خواستار پیگری حقوق معلمان از طریق تشکل های مستقل صنفی شان بودند.

مسعود کردپور، 37 ساله، روزنامه نگار، فعال حقوق بشر، معلم و عضو کانون صنفی معلمان کردستان که بخاطر تجمع های سال 1385 و 1386 به شهرستان تکاب در استان آذربایجان غربی تبعید شده بود، در 17مرداد ماه توسط ماموران امنیتی و در منزل مسکونی اش در شهر بوکان بازداشت و به زندان بوکان منتقل شد. مسعود کردپور که موسس بنیاد دموکراسی و حقوق بشر کردستان است، در 17 شهریور ماه از سوی دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد به "تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه و گفت و گو با رسانه های بیگانه" متهم شد. و در روز 24 مهرماه 1387 مسعود کردپور از طر یق مسئولان زندان مطع شد که به یک سال زندان محکوم شده است.[lxx]

یوسف مصطفی لو؛ از معلمان مدارس ناحیه یک شهرستان ری استان تهران، در 5 تیرماه 1387 بخاطر شرکت در تحصن اعلام شده از طرف کانون صنفی معلمان در بهمن ماه 1385 و اردیبهشت ماه 1386 و قرائت بیانیه کانون صنفی معلمان در مدارس این ناحیه، از طرف هئیت تجدید نظر رسیدگی به تخلفات اداری شبعه یک آموزش و پرورش به سه ماه انفصال از خدمت بطور قطعی محکوم شد[lxxi].

گودرز شفیعیان؛ معلمی با 24 سال سابقه از شهرستان ممسنی استان فارس در مردادماه 1387 بخاطر حضور در جمع نمایندگان مجلس در 6 آذر ماه به همراه تشکل های صنفی معلمان سراسر کشور بدون همآهنگی با اداره آموزش و پرورش و نوشتن مقاله طبق مواد 18 و 19 قانون رسیدگی به تخلفات اداری به دو ماه انفصال از خدمت محکوم شد.[lxxii] گودرز شفیعیان از جمله معلمان بازداشت شده در روز 16 شهریور به مدت 24 ساعت در تهران بود. پس از بازگشت از تهران، ایشان در روز 14 مهر ماه مصادف با روز جهانی معلم به هئیت تخلفات اداره آموزش و پرورش استان فارس احضار شد.[lxxiii]

رضا عبدی سنبل آبادی؛ معلم منطقه ی نازی آباد تهران که در تجمع 19 اردیبهشت ماه 1386 توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود و به اوین منتقل شد و بعداز چند هفته با وثیقه 40 میلیون تومانی آزاد شد. حکم صادره برای ایشان 2 ماه حبس و 20 ضربه شلاق از سوی شعبه 1059 مجتمع بهشتی در تهران به اتهام اخلال در نظم عمومی با شرکت در تجمعات در مقابل مجلس شورای اسلامی به ایشان ابلاغ شد. در تاریخ 15 اسفند ماه 1387 از شعبه اجرای احکام، به مدت 72 ساعت برای حضور در این شعبه به آقای عبدی فرصت داده شد. نهایتا آقای عبدی قادر شد که 2 ماه حبس به مبلغ 2 میلیون ریال و 20 ضربه شلاق به مبلغ 500 هزار ریال خریداری کند.[lxxiv]

شعبه 54 دادگاه تجدید نظر استان تهران در تاریخ 23 تیرماه 1387 حکم یک سال حبس تعلیقی برای آقای محمد خاکساری؛ بازرس کانون صنفی معلمان تهران، صادره توسط شعبه 13 دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام تبلیغ علیه نظام اسلامی تائید شد.[lxxv] هنوز حکم آقای خاکساری؛ صاحب امتیاز و مدیر مسئول نشریه قلم معلم، صادر نشده است.

شعبه 17 دادگاه تجدید نظراستان تهران حکم سه سال حبس تعلیقی آقای کریم قشقاوی؛ از اعضای هئیت مدیره کانون صنفی معلمان ایران را به اتهام تجمع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور که توسط شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی تهران صادر شده بود، در تاریخ 9 تیرماه 1387 تائید کرد.[lxxvi]

در مهرماه 1387، حکم حبس تعلیقی چهار نفر از اعضای هئیت مدیره کانون صنفی معلمان تهران به تائید دادگاه تجدید نظر رسید؛چهار سال حبس تعلیقی برای حمید پوروثوق، سه سال حبس تعلیقی برای محمد رضا رضایی گرگانی، دوسال برای علیرضا اکبری و دو سال برای رسول بداغی.[lxxvii]

شعبه 17 دادگاه تجدید نظر استان تهران 5 سال حبس تعلیقی صادره برای آقای نورالله اکبری؛ عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان ایران را در تارخی 9 تیرماه 1387 تائید کرد.[lxxviii]

علی اکبر باغانی؛ دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران –تهران، به اتهام تحریک معلمان به اعتصاب و تعطیلی مدارس و عدم حضور در محل کار و کلاس درس، به دو سال تبعید به ورامین در آبان ماه 1387 محکوم شد.[lxxix] باغانی در آذرماه، 1387، دوره 6 ماه حکم انفصال خدمتش را به پایان برده بود. حکم قضایی 5 سال حبس تعلیقی آقای باغانی نیز در شهریورماه 1387 توسط دادگاه تجدید نظر تائید شد.

مجتبی ابطحی؛ معلم باسابقه فیزیک و از اعضای هئیت مدیره کانون صنفی معلمان خمینی شهر علیرغم سوابق درخشان خدمت، از طرف تخلفات اداری آموزش و پرورش، حراست آموزش و پرورش و دادگاه انقالب به اتهام اهانت به مسئولین مملکت، ترک محل خدمت در ساعات اداری و شرکت در تحصن و راهپیمایی غیر قانونی و تحریک معلمان بطور ضمن دریافت حکم یک سال حبس تعلیقی، با یک رتبه تنزل اداری، کاهش گروه و بازنشستگی قبل از موعد با احتساب سنوات مواجه شد. [lxxx]

نادر قدیمی؛ دبیر کانون صنفی معلمان همدان که از سوی هئیت بدوی تخلفات اداری سازمان آموزش و پرورش استان همدان به 5 سال تبعید به استان خراسان محکوم شده بود، از سوی دادگاه تجدید نظر حکم وی به یک سایل تبعید به منطقه خزل در 145 کیلومتری شهر همدان تبدیل و از تاریخ 20 مهرماه 1387 به اجرا در آمد.[lxxxi]نادر قدیمی به همراه 8 نفر دیگر از اعضای هئیت مدیره کانو صنفی معلمان همدان در سال 1487 به 91 روز زندان قطعی از سوی دادگاه انقلاب همدان محکوم شدند. این افراد از دادن اعتراض به حکم صادره علیرغم اصرار نمایندگان مجلس به دلیل غیر قانونی دانستن اساس محاکمه، خودداری کردند. نهایتا دادستان همدان بدون اعتراض متهمان، حکم آنها را از 91 روز تعزیری به 2 سال تعلیقی تبدیل کرد.

حکم تبعید یوسف زارعی؛ از اعضای هئیت مدیره کانون صنفی معلمان همدان از سه سال به استان ایلام، به یک سال در شهر نهاوند تبدیل و اجرا شد.[lxxxii]

جمال خوال؛ از معلمان کلاس پنجم ابتدایی کردستان و اعضای کانون صفنی معلمان است که در تاریخ 10 آذرماه 1387 به هئیت تخلفات سازمان آموزش و پرورس استان کردستان احضار شد. اتهام ایشان توهین به ارکان نظام، حمایت از فرزاد کمانگر و شرکت در تجمع و تحصن فرهنگیان در اردیبهشت ماه 1386 است.[lxxxiii] سپس برای ایشان سه سال حکم خدمت در تبعید در استان سمنان صادر شد. کانون صنفی معلمان کردستان برای اعتراض به این حکم فراخوان تجمع داد و نهایتا آموزش و پرورش استان وارد مذاکره با کانون صنفی معلمان شد و احتمال لغو این حکم در ادامه مذاکرات وجود دارد.

بهمن گودرززاده؛ عضو هئیت مدیره کانون فرهنگیان استان اصفهان به یکسال تبعید به شهرستان میمه بخاطر فعالیت های صنفی محکوم شد. سعید ابوطالبی؛ عضو هئیت مدیره کانون فرهنگیان استان اصفهان نیز حکم تقلیل یک پایه گروه برای مدت یکسال از هئیت تخلفات دریافت کرد.[lxxxiv]

در خرداد ماه 1387، حسن غیوری دبیر دبیرستان لقمان تبریز از سوی دادگاه تخلف اداری به سه ماه انفصال از خدمت به دلیل اعتراض به عدم اجرای قانون نظام پرداخت حوق و تبعیض در بین کارکنان دولت محکوم شد.





[i] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[ii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[iii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،    www.komitteyehamahangi.com

[iv] وب لاگ سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه،   7tapeh.blogfa.com

[v] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[vi] وب لاگ سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، http://7tapeh.blogfa.com

[vii] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[viii] وب سایت کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com و وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[ix] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[x] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران،   www.ettehadeh.com

[xi] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[xii] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[xiii] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران،   www.ettehadeh.com

[xiv] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[xv] وب سایت سندیکای کارگران شرکت واحد، www.syndicavahed.info

[xvi] نامه وکلای اسانلو به قوه قضائیه، وب سایت سندیکای کارگران شرکت واحد، www.syndicavahed.info

[xvii] بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد، www.syndicavahed.info

[xviii] وب سایت سندیکای کارگران شرکت واحد، www.syndicavahed.info

[xix] وب سایت سندیکای کارگران شرکت واحد، www.syndicavahed.info

[xx] وب سایت سندیکای کارگران شرکت واحد،   www.syndicavahed.info

[xxi] خبرگزاری ایلنا، وب سایت سندیکای کارگران شرکت واحد، www.syndicavahed.info

[xxii] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[xxiii] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران،   www.ettehadeh.com

[xxiv] نامه اتحادیه آزاد کارگران به کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری،   www.ettehadeh.com

[xxv] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران،   www.ettehadeh.com

[xxvi] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[xxvii] بیانیه آزادی طیب ملایی، 25 آذرماه 1387، وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[xxviii] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران،   www.ettehadeh.com

[xxix] نامه اتحادیه آزاد کارگران ایران به کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری، www.ettehadeh.com

[xxx] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[xxxi] مصاحبه دکتر محمد شریف؛ وکیل محسن حکیمی با مهسا امرآبادی، شهرگان، www.shahrgon.com

[xxxii] بیانیه کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری به مناسبت آزادی محسن حکیمی، وب سایت دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب www.azady-barabary.com

[xxxiii] اطلاعیه کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.etehadbinalmelali.com

[xxxiv] بیانیه کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.ofros.com

[xxxv] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[xxxvi] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[xxxvii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[xxxviii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com [xxxix]

[xl] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[xli] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[xlii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[xliii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[xliv] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[xlv] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[xlvi] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[xlvii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[xlviii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[xlix] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[l] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[li] وب سایت مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران،   www.hra-iran.org

[lii] سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[liii] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[liv] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[lv] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری،   www.komitteyehamahangi.com

[lvi] کمیته دفاع از آزادی محمد جراحی،   www.komite.150m.com

[lvii] سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[lviii] وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ، www.ettehadeh.com

[lix] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[lx] وب سایت کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، www.komitteyehamahangi.com

[lxi] شروین امیدوار، گزارش روز آنلاین، مورخ 18 آذر ماه 1387، به نقل از وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، www.ettehadeh.com

[lxii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران – تهران،   www.moalleman1.com

[lxiii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران – تهران، www.moalleman1.com

[lxiv] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران – تهران، moalleman1.com

[lxv] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)،   ksmt2.blogsky.com

[lxvi] وب لاگ کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)، ksmt2.blogsky.com /

[lxvii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)، www.ksmt2.blogsky.com /

[lxviii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)، ksmt2.blogsky.com / ksmt2.blogsky.com

[lxix] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران – تهران، www.moalleman1.com

[lxx] وب لاگ برای آزادی مسعود کردپور،   masoud.sosiran.us

[lxxi] کپی حکم صادره منتشره در   i34.tinypic.com سایت کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)، i34.tinypic.com

[lxxii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)، ksmt2.blogsky.com /

[lxxiii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران( طیف صنفی تهران)،   ksmt2.blogsky.com

[lxxiv] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)،   ksmt2.blogsky.com

[lxxv] وب لاگ کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)،   tinypic.com

[lxxvi] وب لاگ کانون صنفی معلمان ایران،   i37.tinypic.com

[lxxvii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران- تهران، www.moalleman1.com

[lxxviii] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران، www.moalleman1.com

[lxxix] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران- تهران، www.moalleman1.com

[lxxx] وب لاگ کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)،   ksmt2.blogsky.com

[lxxxi] وب لاگ کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)، ksmt2.blogsky.com /

[lxxxii] وب لاگ کانون صنفی معلمان ایران(طیف صنفی تهران)، ksmt2.blogsky.com /

[lxxxiii] وب لاگ کانون صنفی معلمان ایران (طیف صنفی تهران)، ksmt2.blogsky.com /

[lxxxiv] وب سایت کانون صنفی معلمان ایران، www.moalleman1.com


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست