اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۹ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲۹ آوريل ۲۰۰۹

اول ماه مه، روز اتحاد و همبستگی جهانی کارگران، بر کارگران، مزدبگیران و بر زنان و مردان آزاد اندیش خجسته باد.

اول ماه مه سال ۱٣٨٨ بر بستر شرایط و اوضاعی فرا می‌رسد که در عرصه بین‌المللی با اوج گیری و تعمیق رکود و بحران در نظام سرمایه‌داری جهانی، چشم انداز روشن‌تری برای برپائی دنیائی عاری از ستم و استثمار و از خود بیگانگی در افق پدیدار می‌شود. چنین شرایطی کارگران را در سرتاسر جهان به مبارزه‌ای متحدانه فراخوانده ، مبارزات واعتراضات فزاینده آنان را برای تحقق حقوق و مطالبات خود، دامن زده است.
در عرصه داخلی ماهیت، پیامدها و نتایج سیاست‌ ها و جهت گیری‌های ضد مردمی دولت برگماشته ولایت فقیه و شرکای نظامی- امنیتی‌اش در عرصه‌های سیاسی- اقتصادی و اجتماعی بیش از پیش آشکار شده و می‌شود.
این پیامدها، تعمیق و گسترش بحران همه جانبه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را که در طول حیات حکومت اسلامی و به ویژه در چهار سال گذشته رژیم خود موجد آن بوده است، تشدید و حیات و زندگی حال و آینده همه اقشار مردم و زحمتکشان را مورد تعرض و تهاجم قرار داده و به ورطه هلاک و نیستی سوق می‌دهد.
اوضاع وخیم اقتصادی خود را به عیان در بیکاری گسترده و اشتغال ناپایدار، رکود تورمی، بحران در بازارهای پول و سرمایه، گسترش فقر و تهیدستی و حاشیه نشینی و نابرابری و شکاف‌های طبقاتی، تورم بیش از ٣۰ درصدی و افزایش شدید قیمت‌ها و در نتیجه کاهش قدرت خرید توده‌ها، نشان می‌دهد.
در سال گذشته تعرض و تهاجم سرمایه داران و رژیم جمهوری اسلامی به طبقه کارگر شدت و حدت بیشتری یافت. جمهوری اسلامی برای فراهم ساختن نیروی کار ارزان، مطیع و خاموش و برای تضمین امنیت سرمایه و سود و برای انتقال هر چه بیشتر بار بحران ساختار نظام سرمایه‌داری ایران بر دوش کارگران و زحمتشکان، مقررات زدائی از قانون کار، حذف و «اصلاح» و فسخ آن و تحدید دامنه شمول آن را هر چه بیشتر گسترش داد. سال گذشته بند (ز)، به ماده‌ی ‌٢١ قانون کار اضافه شد و بر اساس این بند جدید کارفرمایان می‌توانند به بهانه «کاهش تولید و تغییرات ساختاری در اثر شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و لزوم تغییرات گسترده در فن‌آوری» به قرارداد کار با کارگران خاتمه دهند.
اصلی‌ترین عرصه بروز سیاست‌های ضد کارگری رژیم برای انتقال بار بحران ساختار اقتصادی ایران بر دوش مزد و حقوق بگیران به صورت اخص در حوزه تعیین حداقل دستمزد و سیاست‌های ناظر بر آن و مخالفت با مشارکت واقعی کارگران و سرکوب تشکل‌های مستقل آنان خود را می‌نمایاند. امسال حداقل دستمزد کارگران بسیار پائین‌تر ازخط فقر و فقط بر اساس تورم اعلام شده از سوی بانک مرکزی، بدون در نظرگرفتن سبد هزینه خانواراعلام گردید. اما همین را هم سرمایه‌داران و از جمله اتاق بازرگانی و صنایع و معادن رژیم برنتابیدند و از میزان آن کاستند.
قراردادهای موقت و سفید امضا همچنان گسترش می‌یابد. وزارت کار در روزهای آخر اسفند ماه گذشته، فرم قراردادهای جدید را که بیش از پیش تمایلات ، تاکیدات ومنافع سرمایه‌داران و کارفرمایان را بر آورده خواهد ساخت و در راستای مقررات زدائی و حذف و لغو قانون کار و تبدیل آن به قانون توصیه‌ای و نه اجرائی است، انتشار داد.
در سال گذشته موج ورشکستگی و تعطیلی کارخانه‌ها و بیکار شدن و بیکارسازی کارگران بر گستره و عمق بحران در جامعه افزود. شمار بیکاران در حال حاضر از مرز ۵ میلیون نفر گذشته و نرخ بیکاری بیش از ۲۰ درصد است
در سال گذشته دولت احمدی نژاد در راستای منافع سرمایه‌داران و کارفرمایان، بدهی‌های آنان از بابت عدم پرداخت حق سهم بیمه کارفرمایان را مورد بخشودگی قرار داد. اتاق بازرگانی وصنایع ومعادن در طرحی بنام « طرح حمایتی تولید و کارآفرینی » خواستار بخشش و تعویق بدهی سرمایه داران و پرداخت تعهدات دولت و ارائه تسهیلات جدید به آنان شد
بیش از ٨۰ درصد مستمری بگیران صندوق‌های بیمه و بازنشستگی سازمان تامین اجتماعی زیر خط فقر قرار دارند. در همین حال کارفرمایان بیش از ۱۶هزار میلیارد ریال بابت حق بیمه کارگاه‌های خود و دولت بیش از ۱۱ هزار میلیارد به سازمان تامین اجتماعی بدهکارند. دولت بجای افزایش حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی، با بخشودن بدهی کارفرمایان، بر ثروت آنها می‌افزاید.
سرانه درمان در سال گذشته ۵۴۰۰ تومان تعیین شد که کمتر از نیمی از سرانه واقعی درمان است. همزمان وزیر کار همچنان بر خصوصی سازی بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های سازمان تامین اجتماعی و طرح «هیئت مدیره‌ای» شدن بیمارستان‌ها تاکید دارد.
سیاست‌های ضد کارگری دولت ، فقر و تهیدستی را در میان زنان و از جمله زنان سرپرست خانواده بیش از پیش گسترش داده است. وزارت کار نیز با هدف محدود کردن هر چه بیشتر فعالیتهای اقتصادی زنان وبرای اجرا و گسترش« فرهنگ عفاف و حجاب» آئین نامه‌های عریض و طویل را برای زنان شاغل صادر کرد .علاوه براین برای خانه نشین کردن زنان، وزارت صنایع و معادن در لایحه‌ای خواستار «کاهش ساعات کار» زنان شاغل در صنایع گردید .
براساس گزارش مرکزآمار ایران در سال گذشته بر تعداد کودکان کار افزوده گردید و فقرتهیدستی وعدم برخورداری از حمایت‌های تامین اجتماعی درمیان آنان گسترش یافت. پرستاران، دائم و قراردادی، در سال گذشته بخش قابل توجهی از حقوق خود را، که شامل اضافه کاری ،طرح کارانه و غیره میشد، دریافت نکردند.
   
مبارزه و مقاومت، اعتصابات و اعتراضات کارگران در طول سال گذشته؛ علی رغم همه سرکوب‌ها، دستگیری‌ها( تعداد زیادی از رهبران اعتصابات و تشکل‌های کارگری مانند منصور اسانلو ،ابراهیم مددی ،علی نجاتی و بسیاری دیگر دچار زندان‌های رژیم گردیدند)، حبس و زندان کردن، یورش نیروهای انتظامی و امنیتی برای درهم شکستن این اعتراضات، نه تنها فروکش نکرده، بلکه بی وقفه گسترش، شدت و ارتقا ٍ یافته است. اعتصابات طولانی مدت کارگران نیشکر هفت تپه، کارگران کارخانه لاستیک سازی البرز (کیان تایر)، کارگران لوله سازی اهواز، کارگران ایران خودرو، کارخانجات کشتی سازی ایران صدرا، کارگران آجرپزی کوره پزخانه های تهران، ارومیه وکارگران کارخانه کاغذ سازی پارس کارگران کارخانه پرریس ... بیانگر تداوم و گسترش این مبارزات هستند.
اعتراضات و اعتصابات کارگران در سال گذشته بیانگر آن است که علی رغم شدت تعرضات رژیم علیه کارگران، که در خشن‌ترین اشکال برای درهم شکستن و سرکوب مبارزات کارگران از هیچ اقدامی فروگذار نکرده است، مبارزات کارگران نیز در اشکال مختلف مانند تجمعات و تحصن‌های جمعی، مسدود کردن جاده‌ها ، تصرف کارخانه‌ها، راهپیمائی و تظاهرات و اعتصابات گسترده و رویاروئی مستقیم با نیروهای امنیتی- نظامی رژیم گسترش یافته است.
گسترش اعتصابات کارگران همزمان دو ویژگی داشته است: اول آن که در سال گذشته شرکت کارگران در اعتصابات برای تحقق خواست‌ها و مطالبات به سوی تمامی کارگران واحدهای اعتصاب کننده گرایش داشته است، دوم آن که مطالبات و خواست‌های کارگران بسیار متنوع شده است. در حالیکه بسیاری مطالبات مانند افزایش دستمزد، پرداخت حقوق معوقه، جلوگیری از اخراج، امنیت شغلی و ... بگونه‌ای دم افزون کارگران را در مقابل رژیم قرار می‌دهد، مطالباتی مانند خواست برپائی تشکل‌های مستقل کارگری و مخالفت با سیاست‌های ضد کارگری رژیم و نتایج و تبعات آن نیز کارگران را به مبارزه علیه رژیم می‌کشاند. کارگران و رهبران اعتصابات نشان می‌دهند که با توجه به حرکات قبلی و اعتصابات گذشته خود با درس آموزی از ضعف‌های خود و بهره‌گیری از شیوه‌های مختلف در برخورد با سرمایه داران و دولت، زمینه و روحیه مقاومت و مبارزه جویی را در میان خود ارتقا داده‌اند.
حرکات کارگران، غالبا با دقت و غیرشتاب زده است. در همان حال که عقب نشینی می‌کنند، مهیای ادامه مبارزه در دور بعدی می‌شوند. پی گیری خواست‌ها و مطالبات اعتصاب‌ها، دچار وقفه و مرور زمان نمی‌شود.
با درس گیری از مبارزه تاکنونی، جنبش کارگری رهبران و کادرهای شایسته و مورد اعتمادی را آفریده است و توانسته با دیگر جنبش های اجتماعی و مردم پیوند برقرار کند و از آنها حمایت کند و همچنین از سوی آنان حمایت شود.
جنبش کارگری ایران بخوبی دریافته است که تعرضات رژیم و سرمایه داران به خودی خود متوقف نخواهد شد، ضرورت متوقف کردن یورش رژیم و سرمایه داران و بهبود شرایط کار و زندگی و همچنین تحقق دیگر خواست ها و مطالبات جنبش کارگری و عبور از شرایط دشورا و پر مخاطره امروز، علاوه بر گسترش مبارزه و مقاومت، در پاسخ گوئی به مساله برپائی تشکل‌های مستقل کارگری و سراسری شدن آن‌ها نهفته است.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران فرا رسیدن روز همبستگی جهانی کارگران را با تلاش در برپائی دنیائی نو و عاری از ستم طبقاتی و استثمار، صمیمانه شادباش و تبریک می گوید.

ما ضمن پشتیبانی از مطالبات و مبارزات جنبش کارگری ایران، روز جهانی کارگر را به همه کارگران جهان و به ویژه به کارگران و زحمتکشان ایران تبریک می گوئیم.

ما صمیمانه ترین درودهای خود را به همه مبارزان راه آزادی و دموکراسی و سوسیالیسم تقدیم می کنیم.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۱۱ اردیبهشت ۱٣٨٨، اول ماه مه ۲۰۰۹