اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱٨ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ٨ می ۲۰۰۹

۱۱ اردیبهشت روز کارگر است. در چنین روزی کارگران همه نقاط جهان دست از کار می کشند و در اعتراض به حقوق اجتماعی پایمال شده شان مراسم های مختلفی برگزار می کنند. در بسیاری از کشور ها کارگران با جمعیتی انبوه در میدان های بزرگ شهر جمع می شوند و خواسته های خود را فریاد می زنند و یا جشن های با شکوهی برگزار می کنند و از دستاوردها ی خود سخن می گویند. اما در کشور ما گویی هرگز چنین روزی وجود ندارد. صاحبان قدرت اقتصادی و سیاسی بسیار علاقه مند هستند تا ۱۱ اردیبهشت را به روز مرگ کارگر تبدیل کنند.
سرکوب وحشیانه، غیر قانونی و ناجوانمردانه تجمع روز کارگر امسال در پارک لاله، به خوبی نشان داد که رژیم سرمایه داری در برابر هر گونه اقدام عملی کارگران، لجام گسیخته و درنده خوی است. اما غافل از اینکه از این دست سرکوب ها و بگیر و ببندها و ای بسا کشتار ها، بسیار در تاریخ جنبش کارگری اتفاق افتاده است. با مروری دوباره به فلسفه و تاریخ جنبش اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت)، باید تعجب می کردیم اگر جز این اتفاق می افتاد!
۱۱ اردیبهشت ٨٨ به طور قطع نقطه ی قوتی در تاریخ جنبش کارگری ایران خواهد بود.
ما هشدار می دهیم که ضرب و شتم وحشیانه و بازداشت نزدیک به ۲۰۰ نفر از فعالان کارگری برای شما عاملان سرمایه بسیار گران خواهد افتاد.
هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان ضمن تبریک اتحاد عمل واقعی میان بیش از ده نهاد و تشکل مستقل کارگری، این مهم را دستاورد بزرگ روز کارگر امسال می داند. بدون شک ادامه همبستگی میان تشکل های مستقل کارگری از اهم وظایف فعالین محسوب می شود.
ما همچنین سکوت معنادار و البته قابل پیش بینی رسانه های اصلاح طلب و مدعیان آزادی بیان و حقوق بشر را تقبیح می کنیم. چه اینان نیز در راستای اهداف نظام های ضد کارگر سرمایه داری شریک جرم هستند!
ما ضمن محکوم کردن سرکوب مراسم روز کارگر سال ٨٨ ، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط افراد بازداشت شده هستیم. ما همگام با "کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه ٨٨ " از هرگونه تلاش برای آزادی این عزیزان فرو گذار نخواهیم کرد.

گیرم که می زنید، گیرم که می برید، گیرم که می کشید،
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید.

هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان