اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۱ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۱۱ می ۲۰۰۹

عبدالکریم سروش ضمن اعلام حمایت از مهدی کروبی و اینکه به او رای خواهد داد همزمان از تحریم انتخابات و حمایت برخی گروه ها از میرحسین موسوی انتقاد کرد. به گزارش آفتاب، دکتر عبدالکریم سروش طی گفت وگویی با یک سایت خبری در مورد گروه های سیاسی مدافع تحریم انتخابات گفته است؛ «من به آنها قصه چاه کنی را گفتم که چاهی کنده بود و نمی دانست خاک آن را کجا بریزد. دخو به او گفت یک چاه دیگر بکن، این خاک ها را در آن بریز. بقیه داستان معلوم است. این آدم تا آخر عمرش چاه می کند. خاک اولی را می ریخت در دومی، دومی را در سومی... گفتم ما یک انقلاب کردیم، یک عالم خاک از چاه جامعه آوردیم بیرون. حالا مانده ایم که این خاک ها را کجا بریزیم. شما می گویید یک چاه دیگر بکنید؛ ولی باز همان سوال مطرح می شود. خاک چاه دوم را کجا بریزیم؟ ما نمی توانیم عمری را به چاه کنی سپری بکنیم.» وی در بخش دیگری از این گفت وگو اظهار داشته است؛ «من از ته دل آرزومندم آقای احمدی نژاد بر سر کار نیاید. یک سال و نیم پیش من در دانشگاه جرج واشنگتن، در سمیناری در پاسخ به سوالی گفتم آقای احمدی نژاد دیگر نمی تواند و نباید رئیس جمهور بشود. خیلی های دیگر هم به این نتیجه رسیده اند و امیدوارم در عمل هم چنین چیزی تحقق پیدا کند. کم نبود آن آبرویی که ایشان از ایران برد، کم نبود آن همه خرافه پروری و... که کرد، کم نبود آن همه پولی که از چاه های نفت برداشت و در چاه های ...ریخت. کافی است آن همه خونی که به جگرها کرد.» سروش در پاسخ به این سوال که «از میان کاندیداها نظرتان بر کیست» گفته است؛ «من چهار سال پیش حرفی به شما زدم و حالا هم کم و بیش بر همان نظرم. یعنی آقای کروبی. علی الخصوص که من در سخنان آقای موسوی نکته تازه یی نمی بینم. در عملکردش هم کار دلچسبی مشاهده نمی کنم. گمان می کنم با افکار پیشینش وداع نکرده است و به رغم اینکه گاهی در سخنرانی ها، اشارات تازه یی دارد، اما ریشه ها، همان ریشه های پیشین است و رگه های نگران کننده یی در سخنان ایشان وجود دارد. در عمل هم نشست و ظلم ها را تماشا کرد و لب از لب نگشود؛ «قربان تمکینت شوم می بین و سر بالا مکن».» سروش در مورد حمایت خاتمی از موسوی نیز گفته است؛ «این همان چیزی است که موضع آقای خاتمی را برای من سوال انگیز کرده است. من رفتن پاره یی از دوستان پشت آقای موسوی را هم اصلاً درک نمی کنم. یعنی از دید سیاسی که نگاه می کنم کاملاً برایم مبهم است. به صراحت برای شما بگویم اینکه کسی دوباره بیاید و در کسوت سیاسی ادعای رسالت روشنفکری داشته باشد، نمی پسندم. باید کسی بیاید که مرد عمل باشد.» سروش ادامه داده است؛ «من توقعم از ریاست جمهوری این است که فضا اندکی باز بشود که اهل اندیشه و اصلاح بتوانند در جامعه مدنی، کاری بکنند. مطبوعات قدری آزاد تر باشند؛ مردم کمی آزادتر باشند و سایه ترس از روی سر مردم کنار برود. مثلاً من در شعارهای آقای موسوی کمترین چیزی ندیدم که نسبت به قوه قضائیه حساسیتی نشان بدهند، در حالی که قلب تپنده دموکراسی و عدالت - حالا نام دموکراسی را هم نبریم، بگوییم عدالت - در قوه قضائیه است؛ اگر چنین شجاعتی و چنین اراده یی وجود نداشته باشد بقیه دستگاه ها نمی توانند کاری بکنند.»