• وضع موجود و چارچوبی که فراروی ماست نگران کننده است و برای تغییر آن خردمندانه باید گام برداشت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۰ خرداد ۱٣٨٨ -  ٣۱ می ۲۰۰۹

این روزها که غوغای انتخابات فضای سیاسی کشور ما را اشغال کرده است، میهن ما روزهای بحرانی و ابهام آوری را میگذراند و مترصد تغییرات اساسی در سیاست حکومت است که هم اکنون نگران کننده و حساس شده است. هر چند به تکرار گفته ایم اوضاع کشوررا از دو جهت باید مورد مطالعه قرار داد و سرنوشت عمومی را در این دو جهت ارزیابی کرد:

۱- اوضاع داخلی: پوشیده نیست که وضع داخلی ایران به اندازه ای درهم ریخته و نابسامان است که قلم را یارای تشریح و توضیح آن نیست. حکومت جمهوری اسلامی ایران به حکم سیرت استبدادی، کشور را بر لب پرتگاه ورشکستگی، ناامنی، تجاوز خارجی، تحریم شدید و عصیان عمومی قرار داده و نه تنها اساسا در اندیشه چاره گری و رهگشایی به سوی بهبود نیست بلکه روز به روز و ساعت به ساعت موجبات افزایش این نگرانی ها، سردرگمی ها و ناامیدی ها را برای ملت فراهم میسازد. غیر از ترفند و فریب و تحکیم پایه های فرمانروایی خویش به هیچ کاری نمی اندیشد و به هیچ تحرک اصلاحی در شئون مختلف حیاتی کشور تن در نمی دهد چنانکه کشتی حیات ملی در دریای طوفانی دستخوش امواج خودسری و لجاجت قرار گرفته و آینده هولناکی را در پیش نظر مجسم میسازد. اقتصاد متلاشی، تورم و فقر روزافزون، فساد اخلاق عمومی، ترویج دزدی و رانت خواری، افزایش اعتیاد، رواج خشونت، ازدیاد فحشا، بیکاری فزاینده، شیوع بی دینی و بی اعتقادی، زوال تربیت اداری، محیط زیست مسموم و ترافیک سرسام آور و زندانی کردن جوانان به بهانه های گوناگون همه و همه دستاورد حاکمیتی ست که مدت سی سال است بر کرسی قدرت تکیه زده و پیوسته از رجزخوانی های توخالی و شعارهای بی محتوا دم میزند. افزون بر این گریز مغزها از کشور بر بی علاقگی به آثار تاریخی و باستانی و حتا تخریب آنها، ترویج اقتصاد دلالی، گداپروری، عدم امنیت قضائی، تضعیف قوه قضائیه و تعطیل پی درپی کارخانه ها از جمله پی آمدهای حکومتی ست که به نام مقدس دین محیط اجتماع و حیات روزانه ی مردم را مختل و بدین شیوه ی اندوهبار در آورده است.

۲- اوضاع خارجی: از این بابت هم سیاست نابخردانه و بی کفایتی زمامداران، حیثیت و آبرویی برای ایرانیان باقی نگذاشته و شهروندان ایرانی را در انظار خارجیان بی اعتبار و مشکوک و نامعتمد ساخته است. سبکسری ها و دشمن تراشی های جمهوری اسلامی از آغاز تاکنون به ویژه در چهارساله دولت نهم کشور ما را آماج دشمنی و تنفر بسیاری از سرزمین های دور و نزدیک ساخته و از نظر معنوی حیثیت ما را بازیچه سبکسری و سوءسیاست گردانیده است. ستیزه گری مستمر با یک ابرقدرت جهانی و تحمل زیان های فراوان در نتیجه مخاصمت ها و اخلالگری های او و در برابر این چالش بی هدف، ایجاد ارتباط با کشورهای آمریکای لاتین و باج ستانی دوستانه ی آنها و سرانجام اتلاف بیت المال با مددرسانی های مالی و تسلیحاتی به کشورهایی که هیچ گاه منشاء فایده و اثری برای ایران نبوده اند و نیز از دست دادن حقوق مسلم کشور در دریای مازندران و عدم توفیق به استفاده از خط لوله جیهان که قرار بود نفت آسیای مرکزی را از راه ایران به ترکیه و اروپا برساند،اینها همه نتایج ستیزه جویی با فدرت مداران است که جز انواع ضررهای کلان چیزی ببار نیاورده است. در این سی سال هیچ یک از دوره های ریاست جمهوری جز کارنامه ای مخدوش و بی اعتبار چیزی از نحوه ی حکومت به دست نداده و هر یک در نامه اعمال خود نقطه های سیاهی را دارا بوده اند که نهال امید را از دل ها برکنده اند. در نهایت در مدت چهار ساله دولت نهم موقعیت های استثنائی از لحاظ سرازیر شدن سیل دلار از بابت عواید نفت به کشور می توانست دوره شکوفایی برای ایران تدارک کند که بر عکس این دوره نکبت بارترین ادوار حکومت در ایران به شمار آمده و ثروت سرشار ملی میهن ما بجای حسن استفاده و ایجاد اقدامات سودآور به هدر رفته است. اینک انتخاباتی جریان یافته است که به هیچ روی با انتخاب ریاست جمهوری به معنای واقعی و صحیح و منطبق با دموکراسی حتا با قانون اساسی جمهوری اسلامی هم مطابقت ندارد زیرا کسی منتخب ملت قلمداد نخواهد شد. در میان هفتاد ملیون جمعیت ایران تنها چهار تن برگزیده شورای نگهبان اند که اصلح از همگان تشخیص داده شده اند و چنان وانمود شده است که در یک ملت بزرگ دیرینه سال و با فرهنگ عظیم تنها و تنها چهار نفر شایسته حکومت کردن اند و این مقام، محصور و محدود به این نفرات است که یکی از آنها باید زمام مقدرات هفتاد ملیون را رقم زند. این نامزدها که امروز سخنان فریبنده در وعده دادن و انتقادکردن از ارزش های حکومت حاضر بر زبان می رانند، از اوضاعی بدگوئی میکنند که خود در جای جای آن شرکت داشته و برای یک بارهم اشاره به کاستی ها و کجروی های بارز نکرده اند. اینان نه تنها زبان از اعتراض بسته بوده اند بلکه در کنار حاکمیت انحرافات را صحه گذاشته و تائید کرده اند. با این توجه معلوم است که سخنانشان هرگز حاکی از اعتقادات قلبی نیست تنها دانه افشانی و دام گستری برای موفقیت در انتخابات است.
باری اکنون هموطنان ارجمند از جبهه ملی ایران درباره انتخابات و این که به چه کس باید رای داد پرسشهائی میکنند و نظر ما را درباره آن خواستارند، پاسخ ما این است که: با وضع خجلت آوری که مورد اشاره قرار گرفت در این زمینه چه می توان گفت؟ اگر این نامزدها را شما انتخاب کرده اید به هر کدام می توانید رای بدهید و اگر انتخاب شما نیست خود به رهنمائی خرد باید نیک بیندیشید و با عبرت گرفتن از گذشته ها به هرچه مصلحت میدانید عمل نمائید. آیا در چنین اوضاع و احوالی میتوان در انتخابا ت شرکت نمود؟ همین قدر میگوئیم که وضع موجود و چارچوبی که فراروی ماست نگران کننده و مخاطره آمیز است و برای تغییر آن خردمندانه باید گام برداشت و خیرخواهانه باید عمل کرد.

از طرف شورای مرکزی جبهه ملی ایران
ادیب برومند