• خانواده های دانشجویان زندانی عباس حکیم زاده و مهدی مشایخی با انتشار نامه ای به کاندیداهای ریاست جمهوری از آنان خواستند تا در این هیاهوی انتخاباتی به این بی عدالتی علیه فرزندانشان پایان داده شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۲ خرداد ۱٣٨٨ -  ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹

خبرنامه امیرکبیر: در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، خانواده های دانشجویان زندانی عباس حکیم زاده و مهدی مشایخی با انتشار نامه ای خطاب به کاندیداهای ریاست جمهوری از آنان خواستند تا در این هیاهوی انتخاباتی به این بی عدالتی علیه فرزندانشان پایان داده شود. متن این نامه به شرح زیر است:

با سلام به کاندیداهای ریاست جمهوری
دانشجویان بی گناه امیرکبیر نزدیک به ۱۱۰ روز است که در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ محبوس اند. نزدیک به چهار ماه تلاش ما برای آزاد کردن فرزندانمان نه تنها نتیجه ای نداده که حتی آنان همچنان در انفرادی در وضعیت بلاتکلیف نگهداری می شوند.
مراجعات فراوان به دادگاه انقلاب، مقامات و نامه نگاری های متعدد با مراجع قانونی هیچ پاسخی در برنداشته است. طی چهار ماه گذشته تنها سه بار با فرزندان خود ملاقات کرده ایم بدون آنکه آنها اجازه تماس تلفنی با ما را داشته باشند. بارها وضعیت نامناسب آنها را به مسئولین و در نامه ها شرح داده ایم و خواهان آزادی شان شده ایم، بارها به رئیس قوه قضائیه و نهادهای دیگر نامه نوشته ایم و خواستار پیگیری وضعیت عزیزانمان شدیم اما درهای بسته پاسخ درد هایمان بود.
ملاقات با فرزندانمان از دردها و آلاممان کم نکرد چرا که دستانمان برای کمک به آنها خالی بود و چهره تکیده و آسیب دیده عزیزانمان تحمل را بر ما دشوارتر کرد. از راه های متعدد از شما کاندیداهای ریاست جمهوری خواستیم در مورد شرایط و نگهداری دانشجویان بیش از ۱۰۰ روز در انفرادی موضع گیری نمایید. چرا که با مشاهده وضعیت فرزندانمان با چشمان خود دیدیم که در ایران دانشجوی زندانی وجود دارد، انفرادی وجود دارد و آزارهای روحی و جسمی برای اقرار به عمل انجام نداده وجود دارد.
فرزندان ما که سال های جوانی شان را بدون چشمداشتی با دغدغه پیشرفت و توسعه این کشور صرف کردند و سرزمینشان را آباد و آزاد می خواستند، اکنون عمرشان را در زندان می گذرانند و در این روزهای انتخابات در کنارمان نیستند. تنها ۲۴ ساعت به زمان برگزاری انتخابات باقی مانده و ما فکر می کنیم نام و یاد عزیزانمان که به شدت نگرانی سلامت روحی و جسمی آنان هستیم در این هیاهوی بی پایان گم شده است.
در همینجا از کاندیداهایی که خواهان تکیه بر مسند ریاست جمهوری هستند، می خواهیم تا صریحا اعلام کنند که در مورد دانشجویان زندانی و آنان که سختی و ملالت را برای مملکتشان بر خوشی و آسایش ترجیح داده اند چه خواهند کرد؟ آیا پس از این انتخابات امیدی به آزادی عزیزانمان خواهیم داشت؟ هنگامی که شما در پی بحث و تبلیغات انتخاباتی خود بودید آیا هیچ گاه به این اندیشیدید که چگونه مادران این دانشجویان روزها و ساعت ها را در غم فرزندانشان سپری کردند؟
گرچه غم در حبس بودن فرزندانمان پشتمان رو خم کرده است، اما همچنان از شما که خود را داوطلب اداره ایران کرده اید، انتظار داریم تا در این هیاهوی انتخاباتی بر این بی عدالتی که در حق دانشجویان روا داشته می شود پایان دهید.

با احترام
خانواده های دانشجویان در بند: حکیم زاده و مشایخی