• ، آیا رهبران اصلاح طلبان می توانند مردم را در مبارزه ‌به‌خاطر باز گرداندن صداهای به‌ یغما رفته‌اشان یاری دهند. آیا می توانند برابر کودتای سیاه‌ ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ به‌ایستند؟. دستهای سنگین و خونالوده‌ی ولی فقیه‌ و کارگزار خرافی و سرکوبگرش را به ‌مردم نشان دهند و یا به ‌داد و ستد در هرم حاکمیت روی خواهند آورد و مردم را با سرنوشت سراسر درام "انتخابات" ریاست جمهوری رها خواهند کرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۶ خرداد ۱٣٨٨ -  ۱۶ ژوئن ۲۰۰۹

کودتای ولی فقیه ‌و کارگزار بیرون جهیده‌ از صندوق "انتخابات" شعبده‌بازان رژیم عقب مانده‌ی جمهوری اسلامی ایران، ملتهای ساکن کشور را برابر انتخابی تاریخی و دگرگونساز قرار داد. سرانجام محتوم و ناگزیر"انتخاباتی"که ‌از پیش روشن می نمود را، دگربار، مردم با تجربه‌ی شخصی شان لمس کردند، حس کردند و فهمیدن، که ‌چگونه ‌با صدای شان،گزمه‌گان و تاریک نشستگان غارهای ماقبل تاریخ رفتار می کنند، درک کردند،که ‌چگونه‌ دستگاه‌ عریض و طویل دروغ و سرکوب با وقاحتی مثال زدنی و در روز روشن، تنها سرمایه‌اشان را، صدای غم گرفته‌اشان را به ‌یغما می برد.
انتخابی که‌ با تجربه‌ی تلخ و خونین مردم خواهان دگرگونی ژرف در کشور همراه‌ بود، باید چشمهای مرطوب ایشان را بر توده‌ای از واقعیتهای انکارناپذیر گشوده‌ باشد.
درک این نکته‌، که ‌سامانه‌ی رژیم تمامیت خواه‌ کنونی حاضر به ‌پذیرش درخواست قانونی ایشان نیست و آماده ‌است با برپایی کودتایی سیاه‌، رویاهای زیبای آزادی و دموکراسی را غرقه ‌به‌خون سازد و مشت آهنین را فراز سرها نگاه ‌دارد و با ساطور و گلوله ‌نسیم آزادیی را که ‌سالی چند به ‌فضای مسدودی می وزد را خفه‌ سازد.
باری، تجربه‌ی "انتخابات"ی غیردمکرایتک را مردم در پیش روی دارند، می بینند که‌ با چنین ساختار حکومتی نمی توان به ‌زبانی متمدنانه ‌سخن گفت و از چنین دستگاهی قانونمداری را انتظار کشید.
هر چند من در جرگه‌ی شرکت کنندگان در این نمایش تراژیک نبودم، اما درک می کنم، می فهمم غم بزرگ تحقیرشدگان، توهین شدگانی راکه ‌صدایشان، امیدهاشان را اینگونه ‌وقیحانه ‌به ‌غارت برده‌ به‌ باد می دهند.
آیاتئوری که ‌می گوید: (ماهیت هر جنبشی را رهبران آن معنی می کنند) را باید پذیرفت؟ اگر آری، پرسش این خواهد بود، آیا رهبران اصلاح طلبان می توانند مردم را در مبارزه ‌به‌خاطر باز گرداندن صداهای به‌ یغما رفته‌اشان یاری دهند. آیا می توانند برابر کودتای سیاه‌ ۲۲ خرداد ۱٣٨٨ به‌ایستند؟. دستهای سنگین و خونالوده‌ی ولی فقیه‌ و کارگزار خرافی و سرکوبگرش را به ‌مردم نشان دهند و یا به ‌داد و ستد در هرم حاکمیت روی خواهند آورد و مردم را با سرنوشت سراسر درام "انتخابات" ریاست جمهوری رها خواهند کرد و چون دیگران به‌ "خدا پناه ‌خواهند برد"؟