اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۶ خرداد ۱٣٨٨ -  ۱۶ ژوئن ۲۰۰۹

دهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری در فضایی کاملا مبهم و نادموکراتیک در حالی برگزار شد که اعتماد چندانی به نتایج آن در میان خلق دیده نشده و امید به «سلامت» آن، از تمامی دوره‌های پیشین کمتر بود. نظام با برخوردی کاملا غیردموکراتیک و بدور از معیارهای سیاسی و اصولی مجالی جهت مشارکتی شرافتمندانه باقی نگذاشته و «انتخاب بد از میان بدتر» را بر خلق‌های ایران تحمیل نمود. هرچند مباحث بسیاری صورت گرفته و سخنان بسیاری در موارد مختلف بر زبان رانده شدند اما مباحث و گفتگوهای دوران تبلیغات برای دهمین دوره‌ی ریاست جمهوری بدور از معضلات و مسائل مملکت بوده و نوعی تحریف و باژگون‌سازی را در خود می‌پروراند. تمامی فضاسازی و فراهم نمون اتمسفر جهت مشروعیت بخشیدن به انتخابات بود و اکنون که انتخابات به پایان رسیده، این امر بیش از پیش آشکار شده است. نتیجه آنگونه بود که سید علی خامنه‌ای در سفر به کردستان دستور آن را داده بود. بدون شک این انتصابی است که شک کردن در آن، یا مستلزم نیتی ناپاک است یا غفلتی مضحک. سایر کاندیداها علی‌رغم اینکه ماهیت جناح حاکم و پوتین‌پوشان متظاهر به معصومیت را درک کرده و از آن آگاه بودند، عامدا و قصدا آب به آسیاب نظام ریخته و در این راه از هیچ کوششی فروگذاری نکردند.
اکنون پس از انتخابات معلوم گشته که ولایت فقیه، ریگی خطرناک به کفش داشته و در پی برنامه‌هایی است که میهن‌مان را به منجلاب کشیده و دچار ویرانی خواهد کرد. بدون شک تبعات این امر متوجه خلق خواهد بود، خلقی که دیگر به ابزاری تبلیغاتی برای صاحبان برخورد قیم‌مأبانه تبدیل گشته‌اند. خلق‌های ایران متوجه این خطر و تهلکه گشته و به همین جهت بلافاصله وارد کارزار مخالفت با نظام گشتند. توده‌های خلق با تشخیص صحیح این «کودتای» مسکوت و بسیار ظریف، تن به باور دروغ بزرگی چون تفاوت میلیونی آرا نداده و علنا آن را به چالش کشیدند.
رژیم در مقابل این موضع توده‌ها و اقشار خلق نیز، تسامحی به خرج نداده و روی راستین و قاطع خویش را باری دیگر نشان داد. دیدن تصاویر برخورد نیروهای انتظامی با خلق، حقیقتا موجب آزردگی خاطر هر کسی خواهد شد که اندکی وجدان انسانی و جوهره‌ی بشری را با خود داشته باشد. این صحنه‌ها نه قابل قبول بوده و نه هیچگونه سنخیتی با تاریخ و فرهنگ میهنی دارد که در آن زندگی می‌کنیم. انتخابات هنگامی مقبول خواهد افتاد که این مردم در صحنه آن را بپذیرند و نه با ارائه‌ی آمار و ارقامی که بدون شک ساختگی و مبالغه‌آمیز است. در جایی که هیچگونه کنترلی بر پروسه‌ی رأی‌گیری وجود نداشته و هیچ مرجع بین‌المللی بر آن ناظر نیست، نمی‌توان انتظار داشت که نتایج انتخابات پذیرفته شده و شک و گمانی بر آن نباشد. این انتخابات و نتایج تأسف‌برانگیز و کمدی‌مانندش، نتیجه‌ی پراکتیک غلط نیروهای سیاسی است. در جایی که اسبی وجود ندارد، مشغول شدن به تأمین زین آن، نمی‌تواند نتیجه‌ای مناسب برای کاراییش داشته باشد. «در شرایطی مغلطه‌آمیز، امکان برگزاری انتخاباتی صحیح هیچگاه وجود نخواهد داشت.» چه نیروهای سیاسی خارجی و چه داخلی به این امر توجهی نشان نداده و در پی یافتن میان‌بری برآمدند که مدت‌هاست امکان آن را از میان برداشته‌اند. بنابراین در برگزاری این انتخابات باید همگان نگاهی مجدد به عملکرد خویش انداخته و آن را بررسی نموده و اصلاح نمایند.
نظام جمهوری اسلامی نیز وقت آن رسیده که وضعیت به وجود آورده را دیده و متوجه تبعات برخوردی مشابه برخورد «۱۵ خرداد ۱٣۴۲» بوده و از عاقبت رژیم ماقبل خویش که ظاهرا «جزیره‌ی ثبات» بود، درس عبرت بگیرد. برخورد رعب‌برانگیز و نادموکراتیک و حاوی خشونت نمی‌تواند عاقبت مثبتی برای عاملانش بدنبال داشته باشد. دامنه‌ی اعتراضات مردمی گسترده شده و بدون شک در آینده نیز ادامه خواهد یافت. این امر در شهرهای کردستان نیز سربرآورده و محتملا در روزهای آینده شاهد تحرکات مردمی در مناطق کردنشین خواهیم بود، مجددا هشدار می‌دهیم که خلق کرد تحمل برخوردی حقارت‌بار و نادموکراتیک را نداشته و رژیم باید هم در کل میهن و هم در کردستان از این نوع عملکرد احتراز ورزد. خلق کرد و در کنار آن تمامی خلق‌های ایران، بدون پشتیبان نبوده و رژیم نمی‌تواند این امر را مدنظر قرار ندهد. بعنوان حزب نیز اعلام می‌کنیم که خلق کرد و تمامی خلق‌های ایران دارای حق مشارکت بصورت نافرمانی و اعتراضات بوده و این در چارچوب منشورهای بین‌المللی و حقوقی بوده و کسی و گروهی و الیگاری نمی‌تواند منکر آن باشد. در صورت نشان دادن موضعی متناقض با این امر، بدون شک باید در اندیشه‌ی عواقب آن نیز بود.