اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲٨ خرداد ۱٣٨٨ -  ۱٨ ژوئن ۲۰۰۹

«انتخابات» ۲۲ خرداد، نظام معیوب و پرتقلب انتخاباتی در ایران را رسوا کرد. بهتر از هر زمانی نشان داد که رای مردم در حکومت اسلامی ایران فاقد کوچکترین ارزشی است و وسیله ای می شود برای مشروعیت آفرینی و «پز دادن» رهبران حکومتی که استبداد و فساد، تقلب و دروغگویی، سر تا سر نظامشان را فرا گرفته است. آن چه در فردای ۲۲ خرداد آشکار شد، نمونه ی بزرگ و رسواکننده ی آن تقلبی بود که در همه ی انتخابات های جمهوری اسلامی ایران حاکم بوده است. محمود احمدی نژآد نه این بار که در دوره ی پیشین نیز با تقلب به ریاست جمهوری رسید و چهار سال به طور تقلبی بر کشور ما ریاست کرد.
خواست ابطال انتخابات ریاست جمهوری دهم، خواسته ی کاملا برحقی است که امروز در سرتاسر ایران به عنوان خواست عمده ی تظاهرکنندگان و معترضین به این انتخابات فریاد زده می شود. دلیل ان هم ساده است. تقلب نه در جریان شمارش آرا صورت گرفته است که بخواهند دوباره آن ها را بشمارند، بلکه از ماه ها قبل از ان در جریان بوده است. قدرت بی کران انبوه مردمی که این روزها به خیابان ها می آیند، مساله ی ابطال این نمایش شرم آوری که به نام «انتخابات» برگزار شد را در چشم انداز روشنی قرار داده است. این را می توان بر آقای خامنه ای تحمیل کرد. اگر این اعتراض پرشکوه ادامه یابد، قدرت مردم قادر خواهد بود نقشه ی کودتاگران را که قصد دارند بساط «انتخابات» در ایران را جمع کرده و آن را به یک اقدام کاملا نمایشی تبدیل کنند، بر هم خواهد زد.

اما آیا ابطال انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی، حق مردم برای انتخاب واقعی را به آن ها باز خواهد گرداند؟ پاسخ به این سوال تنها وقتی می تواند مثبت باشد که نظام استصوابی و غیردموکراتیک انتخابات در ایران به طور کامل دگرگون شود. اگر قرار باشد انتخابات ریاست جمهوری دهم ابطال شود و انتخابات جدیدی باز هم توسط شورای نگهبان، و با حضور کاندیداهایی که این شورا مورد تایید قرار می دهد و توسط وزارت کشور متقلب برگزار شود، نهایت «موفقیت» در آن رفتن یک کارگزار حکومت و آمدن کارگزار دیگری به جای آن است. با چنین نظام انتخاباتی مردم ایران همچنان از حق انتخاب واقعی محروم خواهند بود. مردم همیشه در خیابان ها نخواهند ماند و حکومت فرصت خواهد یافت همچنان با نظارت استصوابی شورای نگهبان، با حذف مخالفین ملی و دموکرات خود و با تقلب و تزویر، انتخاب مردم را در چارچوب های موردنظر خود محدود و مقید سازد.
بعد از سی سال، در کشور ما شرایطی فراهم آمده است که مردم بتوانند انتخابات آزاد را به حکومت تحمیل کنند. انتخابات آزاد انتخاباتی است که نظارت استصوابی شورای نگهبان در آن وجود نداشته باشد، مخالفین حکومت امکان داشته باشند در آن شرکت کنند و از آزادی بیان و قلم و اجتماعات برخوردار باشند و احزاب اجازه ی فعالیت داشته باشند. در شرایط کشور ما که یک حکومت دیکتاتوری و متقلب بر آن حاکم است، چنین انتخاباتی به طور معمول باید تحت نظارت سازمان های بین المللی و یا نهادهای مستقل ملی برگزار شود.
دور از انتظار نیست که کسانی بخواهند اعتراضات گسترده و ملی به وضعیت موجود را به ابطال انتخابات ۲۲ خرداد، رفتن یکی و آمدن دیگری به جای آن بدون تامین حق واقعی مردم ایران برای انتخاب محدود کنند. خواست برگزاری انتخابات آزاد در ایران یک خواست گسترده و ملی است و چه در داخل ایران و چه در خارج از کشور از پشتیبانی نیرومندی می تواند برخوردار شود. جامعه ی بین المللی از خواست مردم ایران برای برگزاری یک انتخابات آزاد پشتیبانی خواهد کرد.
به نظر ما در شرایط فعلی مهم ترین اقدام نیروهای دموکرات و ملی در این می تواند باشد که خواست ابطال انتخابات را با برگزاری یک انتخابات آزاد همراه و تکمیل سازند و با ادامه ی مبارزات خود، شرایط را برای تحقق این خواست ملی فراهم سازند.