• آیا هنوز برای یک شعار اثباتی بالغ نشده ایم؟ بنیاد که توانست جمعی بیشتر از ۵۰۰ نفر را در تظاهرات جمع کند، می توانست بسیاری از شعارهای جنبش زنان را فریاد بزند و آغازی باشد برای ایجاد صف مستقل زنان، در هر حرکتی که از این پس در پیش است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲ تير ۱٣٨٨ -  ۲٣ ژوئن ۲۰۰۹

چشمان ندا همراه من است
هرجا می روم، به هر جا می نگرم، چشمان هنوز زنده ندا با من است. این دو چشم را که در آخرین لحظه حیاتش با ناباوری به جهان می نگرد، با خود نگاه می دارم. آن را از دست نمی دهم. نسل ما و نسل های جوان تر و نسل های آینده به این چشمان احتیاج دارند.
می خواهم از بنیاد بگویم، اما نگاه ندا کوهی شده و بر قلبم سنگینی می کند.
با نفس تنگ شده، از بنیاد می گویم. از سه روزی که هر بار بعد از شنیدن یک جمله از سخنران ، می بایست ذهن فراری را در حال پرواز به سوی ایران و لغزیدن میان جمعیت در خیابان های تهران، از این سر به آن سر و در نهایت رسیدن به بالای سر ندا و دیدن چشم هایش، مجددا بر روی صندلی های سالن سخنرانی بر می گرداندیم و جمله بعدی را به جمله اول متصل می کردیم و تلاش می کردیم تا مضمون را به شرایط ربط دهیم و احساس خارج از زمان و مکان بودن را از خود دور کنیم.
سه روزی که با یک گوش صحبت ها را می شنیدیم و با گوش دیگر اخبار را و برای اثبات هم گامی مان با مردم مان که به ویژه در دوران به خیابان ریختن ها، چه عزیز می شوند و چه نزدیک، تو گوئی یک خون در بدن همه مان جاری ست، همان خونی که از دهان و بینی ندا یم سرازیر می شود و برای این که فریاد بزنیم که ما با شمائیم، ما، شمائیم، به خیابان رفتیم و تا می توانستیم فریاد زدیم و به هر چه ترور در کشورمان، نه گفتیم و به هر چه قتل و اعدام در کشورمان، نه گفتیم و به هر چه توانستیم، نه گفتیم. گویا بعد از سی سال هنوز باید فقط نه بگوئیم و از آری گفتن هراس داریم. گویا باز می خواهیم آن قدر نه بگوییم تا کسی بیاید و در یک جمله مثلا بپرسد جمهوری اسلامی، آری یا نه و بعد ما بگوئیم، آری.
آیا هنوز برای یک شعار اثباتی بالغ نشده ایم؟ بنیاد که توانست جمعی بیشتر از ۵۰۰ نفر را در تظاهرات جمع کند، می توانست بسیاری از شعارهای جنبش زنان را فریاد بزند و آغازی باشد برای ایجاد صف مستقل زنان، در هر حرکتی که از این پس در پیش است.
به خاطر آوریم شعار بحث بعد از مرگ شاه را در روزهای قبل از انقلاب بهمن. سی سال لعنت فرستادیم بر آن شعار. بیایید از اشتباهات مان بیاموزیم. این سی سال را دیگر نمی توان تغییر داد. حتی یک لحظه اش را نیز نمی توان عوض کرد، اما حال و آینده در اراده توان بالفعل و بالقوه ماست.
بیایید صف خود را در کنار دیگران، اما مستقل از دیگران تشکیل دهیم و مطالبات مشترک و اخص خودمان را فریاد بزنیم. از همین لحظه!

(*) بنیاد پژوهش های زنان ایران که از ۱۹ تا ۲۱ ژوئن ۲۰۰۹ بیستمین کنفرانس خود را در هانوفر- آلمان برگزار کرد.