• چه مادرانه و مهربان بود
خاکی که تو را در بر داشت
و چه نرم و پذیرنده
پاهای لرزان ما را
در بر می‌گرفت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۰ تير ۱٣٨٨ -  ۱ ژوئيه ۲۰۰۹

 
چه مادرانه و مهربان بود
خاکی که تو را در بر داشت
و چه نرم و پذیرنده
پاهای لرزان ما را
در بر می‌گرفت
 
می‌گفت:
ـ آهسته و آرام بیایید،
همه‌ی فرزندان من!
ندای‌مان تازه به خواب رفته است.
 
مارها از میان پاهای ‌ما
بر سینه‌ی خاک می‌خزند و
نیش‌های‌شان را نشان‌‌مان می‌دهند
 
ما در سکوت می‌آییم و
در سکوت می رویم؛
جای نوازش خاک دلخون
بر پاهای‌‌مان
نمایان است
و جای بوسه‌های ما بر سینه‌ی خاک
سرخ و سوزان بر لب‌های‌مان
ندایان