اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۲ تير ۱٣٨٨ -  ٣ ژوئيه ۲۰۰۹

به دعوت "کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران"، از ساعت ۱٣:٣۰ آکسیون در مقابل سفارت جمهوری اسلامی آغاز شد. تعدادی از رفقا بعلت ترافیک شدید تا ساعت ۱۴ خود را به جلوی سفارت ایران در بروکسل که محل آکسیون بود، رساندند. جمعیت نسبی بین ٣۰۰ تا ٣۵۰ نفر در محل حاضر شده بودند تا اعتراض خود را به سرکوب مبارزات مردم ایران اعلام کنند. برنامه از سوی "کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران" برگزار شده بود که تلفیقی از مبارزان نسل ۵۷ و مبارزان جنبش دانشجویی سالیان اخیر است. تفاوت کیفی این برنامه در حضور خوب نیروهای انقلابی ایرانی بلژیک در سازماندهی و پیشبرد برنامه بود و البته همبستگی و حمایت رفقای انقلابی بلژیک هم بر توان ما افزود؛ طوری که در مقایسه با روزهای اخیر و آکسیون های برگزار شده ما بیشترین تعداد از حمایت کنندگان بلژیکی را در کنار خود داشتیم.
برنامه با وجود تاخیر نسبتاً زیاد ولی بسیار پرشور آغاز شد و شعارهای کوبنده ای (عموما شعارهای مبارزات اخیر در ایران) از طرف جمعیت حاضر سرداده شد. جمعیتی که با تنوعی از سبزپوش ها، مجاهدین و مشروطه طلبها و بلوک عمده آن یعنی نیروهای رادیکال و انقلابی از شهرهای مختلف بلژیک گردهم آمده بودند. پرچم بلند و سرخ ما با شعار مشخص آن "از مبارزات مردم ایران بر علیه جمهوری اسلامی حمایت کنید"، نمودی بارز بود از معرفی آلترناتیو ما در برابر سرکوب رژیم.
سرودهای انقلابی و پر شوری برای حاضرین پخش شد ؛ اما سرود "یار دبستانی" و "آهای جوون" برای اکثریت جمع هیجان آور بود و تکرار می شد، طوری که رفقای بلژیکی را به تعجب واداشته بود. ابتکار عملهای رفقای مسئول به هیجان آکسیون می افزود. سعی می شد حدالمقدور با توجه به کمبود وقت، زمانی هم به سایرین اختصاص داده شود، چه در غالب گروه یا فرد؛ تا همگی برای اعلام همبستگی از تریبون موجود استفاده کنند. عده ای از حاضرین از فرصت استفاده کردند و برنامه های آتی مبارزاتی را اعلام کردند؛ چند نفری اشعاری را که سروده بودند خواندند؛ از جمله پسر جوانی که شعر بسیار زیبایی به یاد "ندا" خواند و ... چندین شعار و شعر از طرف جمع پیشنهاد و خوانده شد. سخنرانی چند چهره رادیکال و شناخته شده از احزاب و سازمانهای چپ بلژیک هم از نقاط برجسته برنامه بود. آنها همگی بدون استثناء بر حقانیت مبارزات مردم ایران در برابر ارتجاع حاکم تاکید کردند و موسوی را همانند سایر دارو دسته های رژیم معرفی کردند. آنها با دفاع از مبارزات رادیکال جوانان، عمیق ترین همبستگی های خود را نثار مردم مبارز ایران کردند.
نکته جالب اینکه با توجه به تنوع و گوناگونی سیاسی جمع حاضر مواردی از برخوردهای لفظی و سیاسی دیده می شد؛ که در چند مورد جمعیت با شعار "اتحاد، مبارزه، پیروزی" به آرامش رسید؛ ولی از نظر برگزارکنندگان هم این موضوع اجتناب ناپذیر بود؛ زیرا در یک مبارزه متحد نیز همواره تفاوت های سیاسی افراد بروز می نماید.
این موضوع را هم نباید نادیده گرفت که در جمع حاضر اگرچه اکثریت، با برنامه های اجرا شده موافق بودند؛ اما در مواردی مخالفینی نیز داشت. البته بیان سوالات و مخالفت ها از طرف جوانان و افرادی که دلیل سیاسی این نوع سیاست گذاری را نمی دانستند، قابل درک بود. ولی متاسفانه ازدحام و فشردگی برنامه فرصت مناسبی برای پاسخگویی باقی نمی گذاشت؛ از جمله اینکه چرا سرود "ای ایران" پخش نشد؟ چرا شعار حمایت از موسوی داده نشد؟ چرا شعار "مرگ بر جمهوری اسلامی" داده می شود؟ و اصولا چرا این شعار داده می شود؟ که البته در مورد شعار "مرگ بر جمهوری اسلامی" و خواست سرنگونی؛ این جوانان نبودند که مخالفت می کردند بلکه همگی آنها سرخ و سبز پوش آنرا با حرارت تکرار می کردند؛ در این مورد این نیروهای و افراد سیاسی و محافظه کاری بودند که با طرح این موضوع که خواست مرگ غیرانسانی و ... است، سعی می کردند، حقانیت خواست سرنگونی این رژیم را لوث کنند.
در پایان نیز قطعنامه کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران به زبان فارسی و فرانسه خوانده شد و برنامه با هجوم سوالات و نظرات و ابراز احساسات خاتمه یافت.

کمیته دانشجویی – بلژیک