• نه
من هم مثل ندا
به هیچکس رای نمی دهم
الا به او و رهایی اش
زیرا هیچ خدایی ندا نمی شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۵ تير ۱٣٨٨ -  ۶ ژوئيه ۲۰۰۹

 
 
 
 
ببینید ندا را
به همین سادگی که افتاد، پا گرفته بود،
زندگی کرده بود.
 
در دنیای ستارگان
در دنیای جنگ ستارگان
ندا فلسفه خوانده بود،
تا به خیابان بیاید و دست فلسفه را رو کند.
 
آنقدر فلسفه خواند
تا دست آخر دست فیلسوف سرمایه داری را
درست در مقابل چشم همه جهانیان رو کند.
درست در جلوی خود چشم فلسفه.
 
فلسفه همین بود
که دیدید
با چشم های خیره یک زیبایی
در کف خیابان
 
عجیبا، عجب از وقاحتی سیال
وقاحتی که هیچکس از تیر رس آن در امان نیست
چه آنکه اگر چنین نبود
جهان بایستی محو لبخندی می بود، که نیست.
 
این تنها اما یک گوشه از "ندا" بود
در دستگاه شور
گوشه های دیگر را ما نمی بینیم
یا نمی خواهیم
و یا اربابان "رای" و "انتخاب" رخصت نمی دهند.
 
آن گوشه ها پنهانند
دورند از چشم خیابان
در مایه شوشتری
در دستگاه "نیشکر هفت تپه"
 
ما نمی بینیم
در آنجا نیز نداها دوش بدوش هم رژه می روند
و شلیک صدایشان خاموشتر از "ندا"ست
پس از فروافتادن
 
در جاده کرج، در سرزمین "ایران خود رو"
در مایه‍ی پیاده در دستگاه "زیر خط" شکستن
 
"ندا" تنها پرده ای بود
آشکار شده از یک پنهانی سی ساله‍ی چغر
سی ساله ای چند هزار ساله
"ندا" سرریز چشم من بود
در بلوغ دلخراش زخمی که بارها
دهان باز کرده بود.
 
خیابان،
چیتگر بود،
به وقت شاه، برای ندا
ندا نقد روز شنبه بود
در گره خوردگی تاریخ با میدان ژاله
به وقت شاه
 
ندا رخت تازه تاریخ
نمک خواهش
و بلوغ رهایی مواج در هوای عصر من بود
 
نه
من هم مثل ندا
به هیچکس رای نمی دهم
الا به او و رهایی اش
زیرا هیچ خدایی ندا نمی شود
 
تنها نداست که نداست
تنها ندا عطر رهایی را
در مجمر سینه داشت
همو کاشت عطر رونده یاس رهایی را
در چشم انداز جهان
 
حالا بخوان
ندا بخوان
جهان همآواز تو گشته است
پیچیده ای و در کرشمه ات
هورا می کشد جهان
و می رسد پای ما به مرز
آنگونه که
از تمام گوشه های جهان همدیگر را لمس می کنیم
 
ببین ندا تو ما را به خودمان رساندی
تو باز هم مایه گذاشتی
مادر جهان
تا ما جان بگیریم.