اعلامیه هیات سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
ماندگاری و زایندگی جنبش اعتراضی، امیدآفرین است!
•
فدائیان (اکثریت) در اعلامیه ی خود تاکید کرده اند که دستاوردهای جنبش اخبر مردم فراوان است
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۲٣ تير ۱٣٨٨ -
۱۴ ژوئيه ۲۰۰۹
اخبار روز: هیات سیاسی - اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) روز سه شنبه اعلامیه ای را در مورد وضعیت سیاسی کشور و جنبش آزادی خواهانه ی مردم انتشار داد. در این اعلامیه با تیتر «دستآوردهای جنبش اعتراضی مردم را ارج بگذاریم - ماندگاری و زایندگی جنبش اعتراضی، امیدآفرین است!» چنین آمده است:
دیشب ساکنان محله آپادانای تهران ـ محل زندگی خانواده سهراب اعرابی ـ برای سهراب "شام غریبان" گرفتند و از ورودی شهرک آپادانا تا مقابل در خانه خانواده اعرابی، شمع روشن چیدند.
شکافتن سینه "ندا"ها و "سهراب"ها با گلوله مامورین دولت کودتا نتوانسته است فریادهای مردم را خاموش سازد. مردم محل آپادانا دیشب فریاد زدند: "الله اکبر"، "مرگ بر دیکتاتور" و "سهراب ما نمرده - ولایت است که مرده". این فریادها نشانگر آن است که سرکوب قادر نیست مقاومت مردم را درهم شکند. مبارزات مردم در اشکال مختلف از جمله در تظاهرات خیابانی، گردهمائیهای موضعی و مقطعی، فریادهای شبانه در پشت بامها، برگزاری مراسم، شعارنویسیها و پخش اعلامیهها... ادامه دارد.
مقاومت در مقابل دولت کودتا به یک جنبش اعتراضی فراروئیده است. این جنبش نه با سرکوب گسترده تظاهرات خیابانی فروکش خواهد کرد و نه با دستگیریهای وسیع تظاهرکنندگان و فعالین سیاسی و اجتماعی. جنبش اعتراضی گرچه از خیابانها شروع شد ولی در محدوده خیابانها نماند و در کوتاه مدت ابعاد ملی و بینالمللی پیدا کرد، ادبیات مقاومت را شکل داد، نیروی عظیمی را در خیابانهای لندن، برلین، پاریس، بروکسل، کلن... به حرکت درآورد و همبستگی بیسابقهای را در سطح جهانی به وجود آورد. سرکوبگران با چماق و تفنگ میتوانند بر خیابانها تسلط پیدا کنند، ولی قادر نیستند مقاومت و غرور تسلیم نشدن را از مردم باز ستانند. مقاومت و مبارزه علیه کودتای انتخاباتی و گردانندگان این کودتا همچنان ادامه دارد.
مردم ایران و جوانان مبارز!
تجربه نشان داده است که پیروزی و ناکامی جنبش اجتماعی را تنها نمی توان با دستیابی بلافاصله آن به مطالبهاش ارزیابی کرد. در ارزیابی هر جنبش اجتماعی لازم است به پیآمدها و دستآوردهای کوتاه مدت و دراز مدت آن توجه نمود. جنبش اعتراضی مردم ایران گرچه در گام نخست نتوانست بلوک قدرت را به عقب براند و بطلان انتخابات را بر آن تحمیل کند، اما دستآوردهای آن تا لحظه کنونی بس پربار بوده است:
ـ اکثریت مردم کشور ما در جریان اعتراضات چند هفته گذشته به سرشت سرکوبگر رژیم حاکم آگاهی یافته و آن را با پوست و گوشت خود لمس کردهاند. آن ها چهره واقعی رژیم حاکم را شناختهاند و به سادگی فریب آن را نخواهند خورد.
ـ جنبش اعتراضی قادر شده است در زمان کوتاهی رژیم حاکم را در مقیاس وسیعی در سطح ملی و بینالمللی رسوا سازد. کاری که در شرایط عادی به سالها فعالیت مستمر نیازمند است. رژیم حاکم در بین مردم کشور ما و در بین دولت ها و افکار عمومی جهانی به رژیم منفور و بیاعتبار تبدیل شده است.
ـ با اعتراضات میلیونی مردم پایههای رژیم اسلامی به لرزه درآمده است. رژیم در طول حیات خود با چنین چالشی از جانب مردم مواجه نشده بود. چنین چالشی تداوم سلطه سیاسی رژیم را با مشکلات جدی روبرو ساخته است.
ـ رژیم حاکم خود را تنها قدرت موجود در جامعه تلقی میکرد و برآن پایه حکم میراند. اما اکنون در مقابل قدرت حاکم، قدرت مردم شکل گرفته است. سرکوب قادر به حذف این قدرت از جامعه نیست.
ـ در پرتو جنبش اعتراضی، همبستگی بینظیری در بین مردم و نیروهای سیاسی در داخل و خارج از کشور پدید آمده است. مردم به طور یکپارچه حول شعار ابطلال انتخابات گرد آمده و یک صدا و یک زبان از حق رای خود دفاع میکنند.
ـ در عین حال همبستگی بینظیری در سطح جهان با مبارزات مردم ایران شکل گرفته است. جنبش اعتراضی مردم با حمایت بیسابقه افکار عمومی جهانی، دولتها، مجامع بینالمللی، اتحادیه های کارگری، چهرههای شاخص سیاسی، ادبی و هنری بینالمللی روبرو شده است.
ـ ایرانیان خارج از کشور به نحو بی سابقهای به تحرک در آمدهاند. اکنون نسل جدیدی وارد عرصه مبارزه با کودتای انتخاباتی شده و به سازماندهی تظاهرات و راهپیمائیها روی آورده است. تعداد تظاهرات و گردهمائیهای برگزار شده در سراسر جهان و میزان مشارکت کنندگان بیسابقه است. اکنون همدلی و همراهی بین اکثر ایرانیان خارج از کشور به وجود آمده است.
ـ جنبش اعتراضی آگاهانه بر کاربست اشکال مسالمتآمیز مبارزه و نافرمانی مدنی تاکید دارد و از رویکرد به خشونت اجتناب میورزد. این امر دستآورد بزرگی برای جنبش اعتراضی به حساب میآید.
ـ ولی فقیه در حکومت فقها از جایگاه بس بلندی برخوردار بوده و جزو مقدسات نظام به حساب میآید. جنبش اعتراضی هم تقدس ولی فقیه را زدود و هم قداست حکومت اسلامی، تابوها و خط قرمز را فروریخت و آشکار ساخت که ما نه با حکومت مقدس، بلکه با رژیم فریبکار، متقلب و دروغگو روبرو هستیم.
ـ علی خامنهای در سالهای گذشته به دروغ این تلقی را اشاعه داده بود که او بر بالای جناحهای حکومتی قرار دارد و منافع کل نظام را نمایندگی میکند. جنبش اعتراضی او را وادار کرد که از پشت پرده بیرون آمده و در جلو صحنه قرار گیرد. اکنون برای مردم و جهانیان مشخص شده است که او در سرکار آوردن جریان راست افراطی و احمدی نژاد نقش جدی داشته است. برای همگان مشخص شده است که او فرمانده کودتای انتخاباتی بوده و فرمان سرکوب و کشتار مردم معترض را صادر نموده است. بی سبب نیست که امروز شعارها عمدتا روی او متمرکز شده است. مردم در خیابانها و پشت بام ها فریاد میکنند: "مرگ بر دیکتاتور".
جوانان مبارز!
سرکوب جنبش اعتراضی مردم نه به خاموشی آن منجر خواهد گشت و نه حکومتگران قادر خواهند شد کشور را به وضعیت قبل از انتخابات برگردانند و یا رکود را بر کشور حاکم کنند. در پرتو مقاومت تحسین برانگیز میرحسین موسوی و مهدی کروبی شکاف در بالا تعمیق یافته و با حرکت اعتراضی در پائین در آمیخته و وضعیت جدیدی را در کشور شکل داده است. این وضعیت جدید را نمیتوان با موقعیت انقلابی و یا با انقلاب مخملین توضیح داد. اما به یقین میتوان گفت که مناسبات بین مردم و حکومت دگرگون شده و رژیم حاکم، مشروعیت خود را در بین اکثریت مردم کشور ما از دست داده و با بحران مشروعیت و بحران سیاسی روبرو گشته است. بخش عظیمی از مردم کشور ما دیگر پذیرای وضع موجود نیستند. اما بلوک حاکم با تکیه بر اقلیت سازمان یافته جامعه، با پول نفت و ارگانهای متعدد سرکوب هنوز قادر به ادامه حیات خود است. با این وجود میتوان گفت که بحران اقتصادی و بحران کارائی با بحران سیاسی و با تحریمهای بینالمللی درهم آمیخته و اجازه نخواهد داد که رژیم به سادگی به سلطه سیاسی خود ادامه دهد.
جنبش اعتراضی اگر چه قادر نشد در کوتاه مدت دولت کودتا را پائین کشد ولی در تداوم خود به تدریج رژیم اسلامی را ضعیفتر، لاغرتر و منزویتر خواهد کرد تا موقعیت مساعد فراهم آید و بحران دیگری از راه برسد و مردم ضربه دیگری بر آن وارد سازند.
جمهوری اسلامی اکنون از امکانات به مراتب کمتری از گذشته برای بازسازی خود برخوردار است. جمهوری اسلامی هم از درون شکاف عمیقی برداشته و هم اکثریت مردم از آن گسستهاند. وضعیت جمهوری اسلامی شکننده تر، متزلزلتر و ناپایدارتر از گذشته است.
هموطن!
آنچه اکنون اهمیت دارد و می تواند پیروزی آینده را تضمین کند، تداوم مبارزه در اشکال مختلف و کم هزینه آن است. در این ارتباط لازم است:
ـ از دولتها و مجامع بین المللی خواست که دولت احمدی نژاد را به رسمیت نشناسند، مناسبات سیاسی خود را با رژیم اسلامی کاهش دهند، از مبارزات مردم ایران حمایت به عمل آورند و خواستار آزادی زندانیان سیاسی گردند.
ـ نباید اجازه داد که دولت کودتا تثبیت شود. باید خواستار برکناری دولت کودتا شد.
ـ اعتراض به دولت کودتا را به اشکال مختلف از جمله با گردهمائیها، تظاهرات، کنسرتهای همبستگی، تحصن و زنجیره پیامهای اینترنتی در خارج از کشور تداوم بخشید.
ـ مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی را وسعت بخشید و تماس مستمر با رسانه ها، نهادهای مدافع حقوق بشر، سازمانهای غیردولتی، احزاب، نمایندگان پارلمانها و غیره به منظور طرح خواست اعمال فشار بر حکومت ایران برای آزادی زندانیان سیاسی را برقرار نمود.
ـ همکاری بین احزاب، سازمانها و نیروهای سیاسی را افزایش داد.
ـ شبکههای جدیدی را برای ارتباطگیری و سازمان دادن اشکال جدیدی از مبارزه ایجاد کرد.
جوانان مبارز!
پیروزی جنبش اعتراضی را لزوما نه در لحظه، بلکه باید در دراز مدت دید. جنبش اعتراضی مردم برای فعالین سیاسی و اجتماعی که دههها علیه رژیم اسلامی رزمیدهاند و در این رزم یاران خود را از دست داده و یا سالها در سیاهچال های رژیم شکنجه شدهاند، امیدآفرین بوده است. این امید نه از سرخوشبینی و بیتوجهی به واقعیتها، بلکه از برآمد میلیونی مردم و به چالش کشاندن رژیم اسلامی و از دستآوردهای ارزشمند جنبش اعتراضی ریشه میگیرد. ماندگاری و زایندگی جنبش اعتراضی، امیدآفرین است.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۲۳ تیر ۱۳۸۸(۱۴ ژوئیه ۲۰۰۹)
|