• امروز رسانه ها باید بیش از هر وقت دیگر هوشیار باشند و نگذارند اخبار رقابتهای نمایشی و حتی جنگ قدرت واقعی بین سران حکومت, نقض جدی و سازمان یافته حقوق بشر را در اوین به خبر درجه دوم یا حتی درجه چندم تبدیل کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٨ مرداد ۱٣٨٨ -  ٣۰ ژوئيه ۲۰۰۹

بیش از یک ماه است تعداد زیادی از جوانان برومند و جمعی از پیران فرهیخته سرزمین ایران ما با اتهامات واهی و جعلی در بازداشت به سر می برند.تاکنون جمعی از انان به شهادت رسیده اند و از جمعی دیگر نیز هیچ خبری در دست نیست اما می توان حدس زد که درچه شرایطی به سر می برند و با برنامه های نا بخردانه سعید مرتضوی چه فشارهایی را تحمل می کنند تا مگر مجبور شوند به کارهای نکرده اقرار کنند.رسوایی تا بدانجا گسترش یافته که دامن همه نهادهای حکومتی را به ننگ الوده کرده است و هر یک از این نهادها اینک درصدد بر امده اند با تعیین هیئت تحقیق و کمیسیون ویژه و نگارش نامه و انجام مصاحبه خود را از جرمی که در ان دست کم با سکوت رضایت امیز شریکند تبرئه کنند.

خدا می داند چند سهراب اعرابی و محسن روح الامینی دیگر در سینه خاک خفته اند یا چند ندا اقا سلطا نی دیگر به خون پاک خود غلطیده اند اما هر چه هست ابعاد فاجعه از انچه تصور می کنیم عمیقتر است و از همینروست که حالا خود حضرت اقا مدعی حقوق مردم شده اند و امر به تعطیل بازداشتگاههای غیرمجاز و غیراستاندارد می دهند.عمق فاجعه تا انجاست که حضرت اقا هم متوجه شده اند.
در همین اوضاع و احوال جنگ قدرت میان اقای احمدی نژاد و دیگر سرمداران جناح راست بالا گرفته است. یک روز ماجرای رحیم مشائی علم می شود و روز دیگر شایعه بازگشت دکتر اقا علی کردان به کابینه بر سر زبانها می افتد و بعد هم عزل محسنی اژه ای در پی درگیری با احمدی نژاد به سر خط اول اخبار بدل می شود.
در اینکه این اتفاقات اخبار مهمی هستند و از ارزش خبری ویژه بر خوردارند شک نیست و نیز اینکه این بحرانهای عمیق و شکاف های گسترده حکایت از وخامت اوضاع دارد تردیدی وجود ندارد. اما ایا اندیشیده ایم که این بحرانها شاید نمایشی بوده وموجب انحراف افکار عمومی از اصل قضیه گردد و عده ای بخواهند در غوغای این زرگری بر جنایتهای دهشت انگیز سرپوش گذاشته و مسئله قربانیان حوادث اخیر را در یک لاپوشانی خبری ارام ارام حل کنند؟
امروز رسانه ها باید بیش از هر وقت دیگر هوشیار باشند و نگذارند اخبار رقابتهای نمایشی و حتی جنگ قدرت واقعی بین سران حکومت, نقض جدی و سازمان یافته حقوق بشر را در اوین به خبر درجه دوم یا حتی درجه چندم تبدیل کند. اگر کمی هوشیار باشیم در خواهیم یافت که این یکی ارزش خبری بیشتری از ان اولی دارد. این احتمال را بدهیم که ابعاد فاجعه انقدر عظیم و هولناک است که سران حکومت یا برای فرار از ان به جان هم افتاده اند و یا برای پنهان کردن ان یک جنگ زرگری به راه انداخته اند. وسبزی این جنبش میلیونی بی سابقه که با خون عزیزان این مرز و بوم ابیاری شده در این نمایشها پژمرده نگردد.