• در این گزارش اسامی آمرین و شکنجه گرانی که در کهریزک موجب مرگ زندانیان شده اند، اعلام شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۵ مرداد ۱٣٨٨ -  ۶ اوت ۲۰۰۹

اخبار روز: فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران که گزارش های مستندی در مورد نقض حقوق بشر در زندان های ایران منتشر می کنند، روز پنجشنبه گوشه های بیشتری از فجایع اردوگاه مرگ کهریزک را در اختیار افکار عمومی قرار دارند. در این گزارش گفته شده که این اطلاعات در پی مدت ها تحقیقات و گفتگو با برخی از شاهدین عینی به دست آمده است.
بر پایه ی این گزارش در اردوگاه مرگ کهریزک، یک سوله ی مستطیلی شکل ایجاد شده بود و این سوله را قفس بندی کرده بودند. مساحت هر قفس در حدود ٣۰ متر مربع بوده است. در هر کدام از این قفسها بین ۴۰ الی ۶۰ نفر جا داده می شد که زندانیان تقریبا فقط قادر به ایستادن بوده اند. در این سوله در حدود ۲۰۰ نفر از دستگیرشدگان قیام مردم ایران و تعدادی از زندانیان عادی نگهداری می شدند.
شکنجه در مورد کسانی که در جریان اعتراضات دستگیر می شدند، به محض ورود به اردوگاه مرگ کهریزک آغاز می شد و شبانه روز ادامه داشت. زندانبانان معمولا سر و صورت زندانی و نقاط حساس بدن او را هدف قرار می دادند. شکنجه گران با استفاده از ابزارهای شکنجه مانند باتون، لوله های فلزی، نبشی و شلاق شکنجه می کردند و بیشتر به سر زندانی می کوبیدند. آن ها در مواردی بر روی زندانیان آب گرم می ریختند که یکی از موارد شکنجه روتینی آنها است.
آنها همچنین حکم مرگ افراد را داشتند و خود می توانستند تصمیم بگیرند و به اجرا در بیاورند. در این اردوگاه مرگ در زیر شکنجه های سبعانه و قرون وسطائی صورت می گرفت و مرگ اکثر جان باختگان بصورت تصادفی نبوده بلکه با طرح، تشخیص و تصمیم قبلی انجام گرفته است. در زیر شکنجه های طاقت فرسا و غیرانسانی که بطور سیستماتیک و علیه تمامی زندانیان صورت می می گرفت، آنها قربانیان خود را انتخاب می کردند و به قتل می رساندند.
بنابه گفته ی شاهدین تقریبا در هر ۲۴ ساعت ۲ ال ٣ نفر را به قتل می رساندند که در مجموع کسانی که به قتل رسانده شدند در حدود ۱۵ الی ۲۰ نفر می باشند. پیکر آنها را لای پتو می پیچاندند و در وانتی قرار می دادند و به سردخانه کهریزک تحویل می دادند.
از جمله جوانانی که در زیر شکنجه به قتل رسیدند می توان محسن روح الامینی و محمد کامرانی را نام برد. فردی بنام سروان پاسدار زندی معاون اردوگاه مرگ کهریزک پس از شکنجه های زیاد با یک وسیله فلزی به سر شهید راه آزادی محسن روح الامینی می کوبد و در حالی که خون از سر او جاری بود بدستور وی توسط شکنجه گرانی به نامهای سید موسوی و سید حسینی از پا آویزان می شود و آن قدر بدین صورت می ماند درحالی که همچنان خون از سر او جاری بود تا زمانی که جان می بازد. محسن روح الامینی با هدف به قتل رساندن شکنجه می شد. با شیوه مشابه محمد کامرانی را به شهادت رساندند.
در ادامه ی این گزارش آمده است: چندین نفر از کسانی که شاهد قتل و شکنجه بوده اند حاضرند در هر دادگاه بین المللی و هیئت تحقیق بین المللی علیرغم خطر جانی مشاهدات خود را بیان کنند. آنها همچنین در صورت لزوم می توانند همراه با خانواده های قربانیان و در صورت تامین جانی، به عنوان شهود در هر دادگاه مسقل شرکت کنند.
در ادامه این گزارش نام چند نفر از کسانی که در شکنجه و قتل جوانان مسقیما نقش داشتنه و منجر به مرگ تعداد زیادی از جوانان شده اند آورده شده است: احمدرضا رادان، عامریان (عامری) معاون رادان، کشمیری (از دستیاران رادان)، حقی فرمانده گارد، کومیجانی رئیس بازداشتگاه کهریزک، سروان پاسدار زندی معاون اردوگاه کهریزک، پاسدار سید موسوی (قاتل محسن روح الامینی)، افسر پاسدار سید حسینی، افسر نگهبان زندان کهریزک و ٨ نفر از افراد گارد که با نقاب زندانیان را مورد شکنجه قرار می دادند.
احمد رضا رادان به اتفاق تعدادی از همدستانش مانند کشمیری، عامریان (عامری) و حقی با هلی کوپتر چند روز در هفته به کهریزک می آمده و زندانیان را خود شخصا مورد شکنجه های وحشیانه و تحقیر قرار می داده است. احمدرضا رادان خطاب به زندانیان می گفته است: در دنیا اول اینجا است زندانی که زندانی را آدم می کنیم، بعد ابوغریب و گوانتانامو.
علی خامنه ای ولی فقیه روز سه شنبه ۶ مرداد ماه دستور بسته شدن بازداشتگاه کهریزک را صادر کرد زیرا، بگفته وی در آنجا معیارهای لازم برای حفظ حقوق بازداشت شدگان وجود نداشته است. این در حالی است که در این اردوگاه مرگ ده ها نفر به قتل رسیدند و صدها نفر در اثر شکنجه دچار صدماتی شدند و تا پایان حیاتشان اثرات جسمی و روحی آنرا با خود دارند. علی خامنه ای که افراد فوق مجری فرامین وی بوده اند از ترس مجازات آن ها و افشای نقش خود اقدام به بستن شتاب زده بازداشتگاه و از بین بردن آثار جرم نموده و افراد فوق را برای ادامه ی جنایت علیه بشریت به شکنجه گاههای دیگر منتقل کرده است.
فعالین حقوق بشر و دمرکراسی در ایران، در پایان این گزارش از دبیر کل و کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار اعزام هیئت تحقیق برای بررسی جنایت هایی که در این بازداشتگاه و سایر بازداشتگاه ها صورت گرفته و می گیرد شده اند.