• نهادهای مدنی و احزاب سیاسی و فعالان مدنی و سیاسی رابطه هم گرایانه با راه سبز امید دارند. این رابطه تقلیل یا تحلیل رفتن با راه سبز امید نیست بلکه رابطه ای بر اساس به رسمیت شناختن یکدیگر برای ایجاد فضای بیشتر برای قدرتمند کردن جامعه مدنی و نهادینه کردن حقوق ملت است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲ شهريور ۱٣٨٨ -  ۲۴ اوت ۲۰۰۹

بارها گفته و گفته اند که ما خود از اقداماتی که زمینه اش را ساخته ایم، غافلگیر می شویم. حوادث انتخاباتی اخیر نتیجه رفتار و عملکرد دو جریان بزرگ است.
۱- حرکت مطالبه محور زنان، اصناف، اقوام، دانشجویان و... بعد از تجربه انتخابات نهم و شکست پروژه کلان اصلاح طلبی، که حرکت خود را به سوی تقویت نهاد مدنی سوق داد.
۲- رفتار نادرست بخشی از حاکمیت به نگاه مطالبه محور که تلاش کرد که قاعده سرکوب، کنترل را در جامعه برقرار کند.
اما زمان نشان داد که سرکوب به کنترل منجر نشده است، حتی مهار لازم ایجاد نشده و ابعاد بحران در درون حاکمیت و در جامعه خود را نشان می دهد واز سوی دیگر فعالان مدنی و سیاسی تحت فشار متحد عمل می کنند و در عین حال خواسته های خود را مطرح می کنند.
اعلامیه راه سبز امید می تواند در چهارچوب سپهر ملی، بستر ملی، مطالبات قانونی و حقوقی فصل سوم قانون اساسی باشد و بدون هژمونی طلبی تلاش کند که با محور قرار دادن نهادهای مرجع مدنی و احزاب سیاسی مطالبات خود را پی گیری کند.
و در حقیقت با دو بال، مدنی و سیاسی کبوتر دموکراسی در جامعه را فعال کند.
اما تجربه گذشته نکاتی را فراروی راه سبز امید و نهادهای مدنی و سیاسی قرار می دهد نکاتی مانند:
- راه سبز امید حزب، جبهه یا تشکیلاتی رهبری طلب جایگزین نیست بلکه مکمل و هماهنگ کننده،ارائه کننده پیشنهادات برای فعالیت مدنی سیاسی مسالمت امیز است.
- راه سبز امید برای موفقیت به تعامل سازنده با نهادهای مدنی، صنفی، قومی، جنسیتی، دانشجویان و روشن فکران نیاز دارد.
- راه سبز امید نبایستی و نمی خواهد که مطالبات اجتماعی را کلی و ساده کند. بلکه با طرح مطالبات حد اقلی، نهاد های مدنی و احزاب سیاسی را به یاری می خواند تا با همراهی با یکدیگر بستری را فراهم اورند که باعث شکوفایی فعالیت های نهادهای مرجع مدنی، صنفی، مدنی، قومی و جنسیتی شود.
این گونه به رسمیت شناختن دو طرف معادله به معنی پرهیز از حرکت پوپولیستی کل گرایانه است.
از انجایی راه سبز امید باور یک حرکت اصلاح طلبانه نه انقلابی دارد، چراکه باور اصلاح طلبانه به دموکراسی می رسدو دموکراسی از راه مطالبه محوری و احترام به جامعه مدنی محقق می شود. پس نسبت و جایگاه نهادهای مدنی و احزاب سیاسی و فعالان سیاسی با راه سبز امید رابطه تعاملی است که نهادهای مدنی مرجع رابطه ای مستقل و مرتبط با نهاد مزبور خواهند داشت.
راه سبز امید به خاطر تقویت جامعه مدنی، نهادهای مزبور را به حمایت و همکاری فرا می خواند. در عین حال نهادهای مدنی و احزاب حق و فرصت پی گیری مطالبات خود را به صورت مستقل خواهند داشت. منتها در بستر همگرایی با دیگر جریانات مطرح می شود. این مطالبات می تواند تعدیل شود، اما نبایستی تعطیل شود. این ویژگی حرکات اصلاح طلبانه است که به تنوع و تکثر در چهار چوب هم گرایی باور دارد. از همین روست که باید حمایت از دعوت های هم گرایانه که منجر به اعلام راه سبز امید شده، از استقلال و مطالبات نهاد های مدنی و جریانات سیاسی حمایت کرد.
در خاتمه انتظار می رود که:
۱-راه سبز امید در چهار چوب سپهر منافع و حاکمیت ملی و در بستر مدنی و نیز در چهار چوب مطالبات قانونی و حقوق فصل سوم قانون اساسی شکل گرفته است.
۲- راه سبز امید هژمونی طلبی جبه ای یا حزبی ندارد، بلکه هم گرایی و هماهنگی ایجاد می کند.
٣- راه سبز امید بستر هم گرایی نهادهای مستقل مدنی و سیاسی بر اساس مطالبات حداقلی است.
۴- راه سبز امید در تعامل با نهادهای مدنی و سیاسی مرجع، استقلال و مطالبات انان را به رسمیت می شناسد و از مطالبات انان حمایت می کند اما رفتار جمعی هم گرایی را بر اساس مطالبات حداقلی مشخص در مورد حقوق مردم پی گیری می کند.
۵- نهادهای مدنی و احزاب سیاسی و فعالان مدنی و سیاسی رابطه هم گرایانه با راه سبز امید دارند. این رابطه تقلیل یا تحلیل رفتن با راه سبز امید نیست بلکه رابطه ای بر اساس به رسمیت شناختن یکدیگر برای ایجاد فضای بیشتر برای قدرتمند کردن جامعه مدنی و نهادینه کردن حقوق ملت است.
۶-رفتار اصلاح طلبانه هم گرایی را بجای کل گرایی انقلابی می کند. همه برای یکی و یکی برای همه معنی دارد. دموکراسی در تعامل فرد با جمع، جزء با کل صورت می گیرد.
امید است که راه سبز امید و جنبش های مدنی و احزاب سیاسی چنین کنند.