اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ شهريور ۱٣٨٨ -  ۵ سپتامبر ۲۰۰۹

به موازات نزدیکی به آغازسال تحصیلی دانشگاهها و در مقابله با اعتراضات کارگری در واحدهای تولیدی, موجی تازه از سرکوب و پیگیرد فعالین دانشجویی و کارگری از سوی رژیم آغاز شده است. احضار فعالین دانشجویی به وزارت اطلاعات و تهدید آنان در تهران, بازداشت دانشجویان در مشهد, تبریز, زنجان و چندین شهر دیگر و صدور احکام ظالمانه جدید تعلیق و محرومیت تحصیلی تازه ترین نمونه ها از سرکوب دانشجویان است؛ انتقال منصور اسانلو به بند زندانیان خطرناک در اوین, احضار سه تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت هفت تپه به وزارت اطلاعات و بازداشت گروهی از فعالین کارگری در قزوین تازه ترین نمونه ها از سرکوب فعالین کارگری. این که اقتدارگرایان جنبش دانشجویی و کارگری را در مقطع فعلی نشانه رفته اند, بی دلیل نیست. شکاف در درون نظام به دنبال کودتای خونین انتخاباتی بشدت عمق و گسترش یافته و مانورهای کودتاگران و تهدیدات نظامیان تاکنون نتوانسته آن را کاهش دهد, جنبش اعتراضی اگر چه اکنون در تظاهرات گسترده خیابانی مجال بروز نمی یابد, اما از طریق شکل های پایدارتر اعتراضی مانند تجمعات خانواده های زندانیان سیاسی, اعتراضات مادران جوانان شکنجه شده و جانباخته و مفقودالاثر وانتشار بیانیه های اعتراضی ادامه دارد و بدقت فرصت های برپایی اجتماعات توده ای اعتراضی کم هزینه را رصد می کند. در چنین شرایطی ورود سه و نیم میلیون جوان دانشجو به دانشگاههایی که اکنون در سراسر ایران و بسیاری از شهرهای کوچک تشکیل شده و از این ظرفیت نهفته برخوردار است که مانند یک شبکه بزرگ سراسری برای شعله ور ساختن دوباره اعتراضات عمل کند, به کابوسی برای کودتاچیان تبدیل شده است. رژیم به همین دلیل هم از “بالا” به نام “دولت” و قانون” سرکوب را حالا شدت داده است, وهم در حال تدارک بسیج شبه فاشیستی لباس شخصی ها و ایادی بسیجی خود برای کنترل دانشجویان از “پایین” است. همزمان وخامت شرایط اقتصادی کشور, گسترش بی سابقه واردات قاچاق انواع کالاهای خارجی تحت کنترل نظامیان و پاسداران از اسکله های خصوصی, ورشکستگی تولید و بیکاری و اخراج کارگران؛ انباشت تصور ناپذیر حقوق های معوقه کارگران در بسیاری از واحدهای تولیدی و افزایش نسبی موارد اعتراضات کارگری در هفته های اخیر شرایط مساعدی را برای شکل گیری جنبش مطالباتی و وقوع اعتصابات زنجیره ای فراهم آورده است. در چنین شرایطی دستگاه سرکوب حمله به دو شاخه اصلی و مهم جنبش اعتراضی, یعنی جنبش کارگری و جنبش دانشجویی را در دستور قرار داده است, تا حلقه وصل این دو جنبش با جنبش عمومی اعتراضی را درهم بشکند. کودتاچیان می خواهند در حالی که نه توانسته اند شکاف در بالا را ببندند و لقمه کودتا علیرغم دستگیری ها, تصفیه ها, شکنجه های وحشیانه, تجاوز جنسی در زندان ها و دفن مخفیانه اجساد قربانیان همچنان در گلویشان گیر کرده است, و نه توانسته اند با سرکوب شدید اعتراضات خیابانی و کشتارهای وحشیانه برانگیختگی مردم را چاره کنند و انفعال و سرخوردگی حاکم سازند, از ژرفش و گسترش جنبش عمومی اعتراضی در اعماق از طریق پیوند با جنبش های صنفی و مطالباتی کارگران و آغاز مجدد زنجیره ای از اعتراضات در دانشگاهها جلوگیری کنند.
سازمان ما ضمن محکوم کردن سرکوب فعالین کارگری و دانشجویی از سوی رژیم کودتا, در کنار راه پیمایی, تظاهرات خیابانی و در پیش گرفتن نافرمانی مدنی به قصد فلج ساختن اراده دستگاه سرکوب, به عنوان شکل هایی مهم از اعتراض علیه رژیم , در عین حال بار دیگر بر اهمیت حیاتی حرکت های اعتراضی مطالبه محور برای تقویت و گسترش جنبش عمومی اعتراضی در شرایط حاضر تاکید می کند. با شعله ور ساختن جنبه مطالباتی جنبش اعتراضی و حرکت به سمت اعتصابات موردی و زنجیره ای در کارخانه, دانشگاه و مدرسه هدف موج کنونی یورش به فعالین کارگری و دانشجویی را عقیم سازیم و رژیم شکنجه, تجاوز جنسی و گورستان های گمنام را به زانو درآوریم.

هیات اجرایی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
شهریور ۱٣٨٨ و ۴ سپتامبر