• در یک ماه و نیم گذشته، ایران شاهد تجمع‌های فراوان صنفی کارگران بوده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ شهريور ۱٣٨٨ -  ۵ سپتامبر ۲۰۰۹

ایلنا: یک ماه و نیم گذشته، ایران شاهد تجمع‌های فراوان صنفی بوده که در آن، تجمع‌کنندگان خواهان رسیدگی به مشکلات معیشتی خود شده‌اند. این تجمعات مسالمت‌آمیز به‌دلیل مسائل پس از انتخابات و در ادامه، فضای سیاسی کشور هیچ‌گاه به طور جدی دیده نشد، حال آنکه آینه‌ای از وضعیت اقتصادی ایران در سال ٨٨ بود، سالی که به تعبیر دبیرکل خانه کارگر، سال مرگ واحدهای کارگری است و به گفته رئیس اتاق بازرگانی اصفهان، سال بحران‌های کارگری.

۱. کارگران اخراجی انتشارات امیرکبیر تجمع کردند
نخستین جرقه صنفی از سوی کارگران انتشارات امیرکبیر زده شد. صبح روز ۲۲ تیر کارگران اخراجی شرکت ندا به منظور دریافت مطالبات ۲ سال قبل خود مقابل سازمان تبلیغات اسلامی در میدان فلسطین تهران تجمع کردند. ۲ سال پیش در پی تغییر مدیریت انتشارات امیرکبیر، شرکت ندا، عامل توزیع کتاب‌های این موسسه انتشاراتی منحل و تمامی ۴۰ کارگر آن اخراج شدند. اخراج شدگان که از ۴ تا ۱۵ سال در این شرکت دارای سابقه کار بودند، اعلام داشتند از ۲ سال پیش تاکنون برای دریافت مطالبات خود بارها به موسسه انتشارات امیرکبیر مراجعه کرده‌اند که تمامی آنها بی‌نتیجه بوده است.

۲. تجمع کارگران شهرداری خوزستان روبروی استانداری
۲ روز بعد، این کارگران شهرداری خوزستان بودند که با تجمع اعتراض‌آمیز خود روبروی استانداری این استان، خواستار پرداخت مطالبات خود شدند. معترضان پس از گذشت ۵ ماه و عدم دریافت حقوق در این مدت برای طلب حقوق ۵ ماهه خود، روبروی درب ورودی استانداری خوزستان تجمع کرده و خواستار پرداخت حقوق معوقه خود شدند. یکی از این کارگران در این تجمع گفت: یکی از پیمانکاران شهرداری چند روز پیش در جواب به اعتراض کارگران نسبت به پرداخت حقوق معوقه‌شان گفت که اگر بیش از این اعتراض کنید، شما را از شهرداری اخراج خواهیم کرد و به جای شما نیروی بومی استخدام می‌کنیم.

٣. تجمع معلمان حق التدریسی مقابل مجلس
شکستن فضای سنگین پس از انتخابات، سبب شد تا ۴ مرداد ماه و همزمان با بازگشایی مجلس شورای اسلامی، جمعی از معلمان حق‌التدریسی در اعتراض به عدم استخدام خود در وزارت آموزش و پرورش مقابل مجلس تجمع و خواستار حل مشکل خود شوند. این آموزگاران که همزمان با بازگشایی مجلس شورای اسلامی بعد از ٣ هفته تعطیلی خود را به مجلس رساندند، با طرح شعارهای همچون: «حق التدریس مظلوم است، عدالت از او دور است»، «نمایندگان مجلس حمایت حمایت»، خواستار استخدام در آموزش و پرورش شدند. تجمع‌کنندگان همچنین پارچه نوشته‌ای مبنی بر تسریع در تصویب طرح استخدام معلمان حق‌التدریسی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی در مجلس شورای اسلامی در دست داشتند. معلمان تجمع‌کننده که تعدادشان به بیش از ۵۰ نفر می‌رسید، از آموزگاران زن و مرد نهضت سوادآموزی بودند که بیشتر آنها از استان چهارمحال و بختیاری بودند.

۴. تجمع کارگران نساجی مقابل استانداری اصفهان
به فاصله ٨ روز، این بار اصفهان صحنه تجمع صنفی کارگران بود. کارگران کارخانه نساجی سیمین اصفهان ۱۲ مرداد ماه روبروی استانداری اصفهان تجمع کردند تا اعتراض خود به بی‌عدالتی‌های موجود در جامعه را به تصویر کشند. این کارگران دلیل تجمع خود را عدم دریافت حقوق طی ۶ ماه گذشته اعلام و عنوان کردند: مسئولان شرکت به هیچ عنوان در این زمینه پاسخگو نیستند. کارگران تجمع کننده معتقد بودند که شرکت نساجی سیمین اصفهان برای پرداخت حقوق کارگران خود از استانداری اصفهان ٣ میلیارد تومان وام دریافت کرده، ولی این پول را صرف این کار نکرده است.
یکی از این کارگران تجمع‌کننده گفت: متاسفانه در حال حاضر با ۶ ماه تاخیر در دریافت حقوق، زندگی بسیاری از ما در حال فروپاشی است و اکنون برای نجات زندگی خود به اینجا آمده‌ایم. وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر کارخانه سیمین اصفهان نیمه تعطیل است و حدود ۴۰ درصد کارگران در این کارخانه سر کار هستند و ۶۰ درصد دیگر کارگران مدتی است که بیکار شده‌اند. در ضمن کارگرانی که سر کار می‌روند نیز حقوقی دریافت نمی‌کنند. یکی دیگر از کارگران حاضر در تجمع گفت: بخشی از کارگران آخرین حقوق خود را در بهمن ماه سال ٨۷ دریافت کرده‌اند که این پرداختی نیز شامل همه کارگران نشده است. وی افزود: در بین تجمع‌کنندگان و کارگران کارخانه، کارگرانی با ۲۵ سال سابقه دیده می‌شوند و دیگران نیز حداقل ۱٨ سال سابقه دارند. سئوال این است که این کارگران کجا می‌توانند سر کار بروند؟
تجمع کنندگان می‌گویند در ماه‌های گذشته تجمعاتی را در دفتر این شرکت در اصفهان و نجف‌آباد برگزار کرده‌اند که بی‌ثمر بوده است.

۵. تجمع اعتراض آمیز کارگران در هنگام بازدید سر زده وزیر راه
اگر تمامی تجمع‌های قبلی اینگونه شکل می‌گرفت که کارگران به محل کار مسئولان رفته و ندای عدالت‌خواهی سر می‌دادند، ۲۴ مرداد این موضوع روند وارونه‌ای به خود گرفت. وزیر راه و ترابری در حضور سرزده خود به شرکت واگن پارس اراک وقتی با تجمع اعتراض‌آمیز کارگران روبرو شد، گفت: قول می‌دهم که کارها با سرعت بیشتری انجام شود تا شکوفایی به صنعت ریلی بازگردد. حمیدرضا بهبهانی به محض ورود به کارخانه واگن پارس اراک که یکی از شرکت‌های مادر تخصصی در تولید انواع تجهیزات و وسائل حمل و نقل ریلی است با تجمع حدود ۱۰۰ نفری کارگران در جلوی در کارخانه روبرو شد. وزیر راه قول داد مشکل شرکت واگن پارس و کارگران را با رئیس جمهور مطرح کند. وزیر راه خواستار حفظ آرامش کارگران شد و گفت: کارگران سرور ما هستند و تمام تلاش خود را برای حل مشکلات آنها انجام می‌دهیم.
کارگران در این تجمع ضمن تاکید بر رسیدگی به وضعیت حقوقی آنان که مدعی بودند ٣ ماه حقوق نگرفتند، خواستار توجه به توان صنعتی و فنی واگن پارس در انجام پروژه‌های کشور از جمله راه‌آهن بودند. کارگران با اشاره به سابقه خدمت واگن پارس در دوران دفاع مقدس و راه‌اندازی واحدهای جدید موازی با این کارخانه، خواستار توجه به این کارخانه با توجه به سابقه آن و نگاه متوازن به همه واحدهای سازنده بودند. آنان با اشاره به آزاد بودن واردات تجهیزات دست دوم ریلی از خارج به لوکوموتیوهایی اشاره کردند که روی آنها نوشته "دست نزنید ترمز ندارد" و اعلام کردند که با توجه به اینکه واگن پارس قادر به تعمیر تجهیزات ریلی است، این تجهیزات دسته دوم را برای تعمیر به واگن پارس می‌آورند.

۶. تجمع کارگران واگن پارس اراک در اعتراض به عدم پرداخت ۴ ماه حقوق
کارگران شرکت واگن پارس تا دوم شهریورماه صبر کردند و وقتی مطمئن شدند که وعده‌های وزیر راه از سر غافل‌گیری بوده است، برای ششمین بار در طول ۴ ماهه اخیر در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و دستمزد ماهیانه در محوطه داخل شرکت تجمع کردند. این کارگران با سردادن شعار «الله اکبر» و «یا الله به فریاد ما برس»، با تحصن در مقابل در ورودی شرکت از مسئولان استان رسیدگی به حقوق صنفی خود را خواستار شدند.

۷. اعتراض کارگران کارخانه خصوصی قند کامیاب به پرداخت نشدن حقوقشان
پنجم شهریور ماه حدود ۲۰ نفر از کارگران کارخانه قند کامیاب خمینی‌شهر به منظور اعتراض به پرداخت نشدن حقوق خود مقابل فرمانداری شهرستان خمینی شهر تجمع کردند. این کارگران اعتراض خود به پرداخت نشدن حقوق ٣ ماه اخیر را به مسئولان این شهرستان اعلام کردند. به گفته کارگران معترض، هرچند کارخانه قند کامیاب با مشکلات مالی مواجه است اما در حال حاضر مواد اولیه در کارخانه قند کامیاب وجود دارد با این حال مدیریت کارخانه اجازه کار و فعالیت را به کارگران نمی‌دهد و به همین علت آنها در بلاتکلیفی به سر می‌برند.

٨. تحصن خانوادگی کارگران در اعتراض به حکم دادگاه درباره هیات مدیره آجر ثبات
پنجم شهریور ماه روز شلوغی در گاه‌شمار اعتراضات کارگری بود. علاوه بر اعتراض کارگران قند کامیاب، جمعی از کارگران و اعضای شورای اسلامی کار شرکت آجر ثبات دست از کارکشیده و به همراه خانواده‌های خود دست به تحصن زدند. این کارگران علت این اقدام خود را نگرانی از بابت تعطیلی این واحد و از دست دادن معیشت خود اعلام کردند.

۹. کارگران شرکت چینی البرز مقابل استانداری قزوین تجمع کردند
کارگران شرکت چینی البرز هشتم شهریورماه و در اعتراض نسبت به آنچه که دریافت نکردن ۴ ماه حقوق خود عنوان می‌کردند، مقابل استانداری قزوین دست به تجمع زدند. یکی از کارگران معترض در این باره گفت: ۴ ماه حقوق عقب افتاده داریم و بخشی از عیدی و پاداش سال جاری را نیز دریافت نکرده‌ایم.

۱۰. کارفرما، کارگران معترض صنایع مخابراتی راه دور را تهدید به اخراج کرد
به دنبال تهدید کارفرمای موقت کارخانه صنایع مخابراتی راه دور ایران (ITI) مبنی بر برخورد انضباطی با کارگرانی که نسبت به پرداخت نشدن حقوق خود معترض هستند، تمامی کارگران این کارخانه روز چهارشنبه یازدهم شهریور ماه در محل کارخانه تجمع کردند.
یکی از این کارگران گفت: کاسه صبر کارگرانی که از پرداخت نشدن مطالبات ۷ ماه گذشته خود عصبانی بودند، با تهدیدهای کارفرما سرریز شد و در نتیجه کارگران در محوطه و اطراف کارخانه به شعار دادن علیه مدیران کنونی کارخانه پرداختند.
کارخانه صنایع مخابراتی راه دور ایران یکی از واحدهای صنعتی استان فارس که پس از واگذاری به بخش خصوصی دچار مشکل شده است. اردیبهشت ماه گذشته در سفر استانی هیئت دولت به استان فارس، مقرر شد تا اداره این کارخانه به طور موقت به عهده هیئت نظارت بر صنایع گذاشته شود. کارگران می‌گویند با وجود اجرای مصوبه هیئت دولت، هنوز هیچ اقدامی برای پرداخت مطالبات و از سرگیری تولید در این کارخانه انجام نشده است.
آمارها نگران‌کننده است. در روزهایی که کمی رنگ و بوی امنیتی به خود گرفته، به‌طور میانگین هر ۵ روز یک تجمع کارگری در کشور برگزار شده است. احمدی‌نژاد سعی دارد شبیه مردم لباس بپوشد، با ادبیات کوچه بازاری سخن بگوید و محور شعارهای خود را توجه به محرومان و اوضاع معیشتی آنها قرار بدهد، ولی پس از ۴ سال از فعالیت وی، این شبهه مطرح است که سیاست‌هایش نتوانسته است منجر به بهبود وضع معیشتی کارگران و کارمندان شود.
این موضوع به حدی ابعاد نگران کننده یافته است که سایتی وابسته به یکی از ژنرال‌های اقتصادی اصولگرایان می‌نویسد: «طی چند ماه گذشته تمامی اخبار دال بر شکل‌گیری گسترده اعتراضات یقه‌آبی‌ها دارد. ادامه روند کنونی و بی‌توجهی به رکود بنگاه‌های اقتصادی موج اعتراضات آبی را به راه خواهد انداخت و ناگزیر این موج شباهت‌هایی هم با موج سبز خواهد داشت. به نظر می‌رسد این تحرکات از طرح هلندی رسانه‏ای هم خطرناک‌تر باشد. شاید از نسخه بیلدربرگی براندازی نرم هم جلوتر رود. شاید هم برخی بخواهند آن را پروژه آژاکس ٣ بنامند. تحرکات آبی‏ها بدون شک متعصبانه است. تنها مچ‌بند سبز نیست که جای خود را به یقه‌های آبی می‌دهد. انگیزه اصلی این حرکت خودجوش نگرانی از گرسنگی خانواده و شیر خشک فرزند نوزاد و اجاره مسکن آخر ماه و ادامه تحصیل فرزند و درمان همسر است.»
در ادامه مطلب این سایت آمده است: «هر نفر که بیکار شود با خود حداقل ۴ نفر را به زیر خط فقر می‌برد. این خانواده بدون شک مستعد فساد می‌شود. سرکوب جنبش آبی‌ها و برگزاری دادگاه فیروزه‌ای، حتی اگر به تواب‌سازی هم بینجامد، باز هم مانع فساد و انحرافات اجتماعی نخواهد شد. آنومی و دختران فراری، ایدز و کودکان خیابانی و طلاق و اعتیاد و سرقت و قتل موج قرمزی است که پس از بی‌توجهی به اعتراضات آبی به سادگی قابل مهار نخواهد بود.»
واضح است که وضعیت اقتصادی اقشار پائین جامعه و مشکلات اجتماعی در پی آن اکنون این‌قدر عریان شده است که حتی یک سایت اصولگرا درباره آن اینگونه هشدار می‌دهد و لازم است که رئیس دولت نهم که اکنون بر صندلی ریاست دهم نیز تکیه زده است، به شعارهای خود عمل کرده و با در نظر گرفتن تدابیری، گام‌هایی برای بهبود وضعیت اقتصادی کارگران (یقه‌آبی‌ها) بردارد.
بدون شک دولت دهم با دوره جدیدی از مخالفت‌های مردمی روبرو خواهد شد، مخالفت‌هایی که به شعارهای عدالت‌خواهانه و ادعاهای پرطمطراقی چون مبارزه با قدرت‌های فاسد اقتصادی در داخل توجه خاصی نخواهند داشت و به حاشیه و متن خالی سفره‌اش، بیش از آرمان‌های دور و دراز کشور اعتنا می‌کند.