بزرگداشت قربانیان دهه ی شصت در لندن
گزارش سومین سمینار بررسی کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۶۰
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
٣ مهر ۱٣٨٨ -
۲۵ سپتامبر ۲۰۰۹
روز شنبه نوزده سپتامبر ٢٠٠٩، سمینار بررسی کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت در لندن پاتیخت انگلستان برگزار شد. این همایش، سومین سمیناری بود که روبه افکار عمومی جهانیان به زبان انگلیسی برگزار گردید. پیش از این دو سمینار به زبان های سوئدی و انگلیسی در استکهلم پایتخت سوئد در سال های ١۹۹۸ و ٢٠٠٨ برگزار شده بود. سمینار لندن با همکاری کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) وPrisoners of Conscience Appeal Fund که از زندانیان سیاسی و تحت تعقیب شدگان حمایت می کند، برگزار گردید. این همایش با استقبال قریب به صد و هشتاد تن از ایرانی ها و بریتانیائی ها روبرو شد.
هنری بروک، حقوقدان برجسته و قاضی بازنشسته انگلیسی ریاست سمینار را بعهده داشت. مسعود رئوف، کارگردان و هنرمند نقاش، شکوفه سخی، زندانی سیاسی دههی شصت، جاناتان هیوود، نویسنده، روزنامه نگار و دبیر "انجمن قلم" انگلستان، نازنین افشین جم، موسس و رئیس نهاد بین المللی"اعدام کودکان را متوقف کنید"، پیام اخوان، حقوقدان و استاد حقوق دانشگاه مک گیل مونترال کانادا و گیسو شاکری، هنرمند انقلابی و معترض تبعیدی در این سمینار به سخنرانی و اجرای موسیقی پرداختند.
سمینار با خوش آمد گوئی و مقدمهی کوتاهی از طرف لین کارتر مدیر Prisoners of Conscience Appeal Fund آغاز شد. سپس داریوش افشار، یکی از فعالان کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)، طی گقتاری به تشریح روند کشتار زندانیان سیاسی در دههی شصت، قیام اخیر مردم، جنایات عریان رژیم در خیابان ها و شکنجه گاه ها و ضرورت به محاکمه کشاندن کلیّت رژیم جمهوری اسلامی به جرم جنایات علیه بشریّت با محوریت کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۶٠ پرداخت.
پس از آن، هنری بروک که اکنون با مجامع غیر دولتی حقوق بشری در رابطه با زندانیان سیاسی همکاری دارد و یکی از متولیّان Prisoners of Conscience Appeal Fund است، بر ضرورت آزادی های اجتماعی و سیاسی و پایان دادن به پدیدهی زندانی سیاسی تاکید نمود. وی مجازات زندان و مرک(اعدام) را برای داشتن و ابراز نظر سیاسی و عقیده را محکوم کرد و خواستار آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی در ایران شد. وی در بخش پرسش و پاسخ برگزاری دادگاهی به سبک و سیاق دادگاه راسل برای رسیدگی به کشتار زندانیان سیاسی در ایران را امری به جا و درست خواند.
سخنران بعدی مسعود رئوف، کارگردان و فیلم ساز تبعیدی، توضیحاتی در رابطه با دلائل و انگیزه های ساختن یکی از فیلمهای خود با عنوان "درختی که بخاطر می آورد"، ارائه داد. او توضیح داد که چگونه همواره سعی داشته تا دلائل خودکشی یک دانشجوی ایرانی پناهنده در کانادا را ارزیابی کند و با همکاری افرادی همچون شکوفه سخی، که خود یکی از زندانیان سیاسی دههی شصت بوده و در این فیلم مستند ظاهر می شود، این تراژدی دردناک را بصورت یک پیام که بیانگر دردها و رنج های ایرانیان رانده شده از سرزمین خود است را به جهانیان عرضه کند.
شایان توجه است که فیلم مستند" درختی که بیاد می آورد" جایزهی نقره بهترین فیلم مستند فستیوال بین المللی کانادا در شهر تورونتو را به خود اختصاص داده است. در پایان سخنان مسعود رئوف، این فیلم برای حاضران در سمینار به نمایش گذاشته شد.
شکوفه سخی سخنران بعدی بود که از تجربیّات تلخ هشت سالهی خود در زندان های مخوف جمهوری اسلامی سخن گفت. او از تجربیّاتی گفت که تا به امروز خاطرهی دوستان و رفقای هم سلولی خود را که روزی با او بودند و روز بعد خبر مرگ (اعدام) آنها را از طریق دیگر زندانیان می شنید، چگونه هنوز فکر و روان وی را آزار می دهد و تا آخر عمر با او خواهند بود. شکوفه در ادامه سخنان خود به تشریح سرکوب مخالفان و کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت و مقایسه آن دوران با سرکوب های اخیر پرداخت و بر لزوم ادامه مبارزه برای جلوگیری از تکرار چنین جنایاتی تاکید نمود.
پس از یک تنفس کوتاه، سمینار با سخنرانی جاناتان هیوود بکار خود ادامه داد. وی بعنوان دبیر انجمن قلم انگلستان با تأکید برمحکوم کردن فتوای خمینی برای گرفتن جان سلمان رشدی بخاطر به رشته در آوردن کتاب "آیه های شیطانی"، به تشریح افکار و اعمال ارتجاعی و قرون وسطائی گروه ها و حکومت های دین مداران اسلامگرا پرداخت و دولت های سرمایه داری به ویژه دولت انگلستان را به دلیل مماشات با آنها را مورد حمله قرار داد. او بر ادامه تلاش برای صیانت از آزادی عقیده و بیان تاکید نمود. وی در ادامه صحبت هایش به کشتار زندانیان سیاسی در ایران اشاره کرد و آن را محکوم نمود. او معتقد است تا زمانی که آزادی اندیشه و بیان آن نهادینه نشود، فجایعی از این دست بازهم رخ خواهند داد.
سخنران بعدی نازنین افشین جم فعال حقوق بشر و بنیانگذار موسسهی "اعدام کودکان را متوقف کنید" بود. وی در مورد جنایات جمهوری اسلامی و قوانین ضد بشری آن بخصوص در مورد کودکان و مجازات مرگ(اعدام) برای جوانان زیر هجده سال که قانون اساسی ارتجاعی جمهوری اسلامی آن را امکان پذیر می کند، سخنانی ایران کرد و مبارزه برای لغو مجازات مرگ و مقابله با آن را یک ضرورت نامید.
وی با اشاره به این واقعیّت که بخشی از کشتار زندانیان سیاسی در دههی شصت را افراد زیر هجده سال تشکیل می دادند و نوجوانان زیر هجده سال هنوز بعد از کشتار زندانیان سیاسی در دههی شصت به جوخه مرگ سپرده می شوند، خواستار فعالیّت های جدّی تری برای توقف مجازات مرگ در ایران به ویژه در در رابطه با کودکان و زنان شد. او خود را فعال مستقل حقوق بشری و مدافع حقوق کودکان و زنان ایرانی معرفی کرد و با تأکید بر ماهیّت ددمنشانه رژیم جمهوری اسلامی و اشاره به کشتار اخیر جوانان در ایران، وقوع کشتار دیگری در زندانهای سیاسی در ایران را محتمل دانست.
آخرین سخنران سمینار پیام اخوان بود. وی در بخشی از سخنان خود به روند کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت پرداخت و روند کار کمیسیون مرگ را با ذکر اسامی اعضای آن برای حاضران تشریح کرد. وی سپس به تشریح موانع حقوقی و سیاسی محاکمه جمهوری اسلامی در دادگاه های بین المللی پرداخت و تاکید کرد در حال حاضر تا زمانی که دولت های غربی در ایران منافع دارند، امکان محاکمه سران جمهوری اسلامی در دادگاه های بین المللی جود ندارد، اما اظهار امیدواری کرد که روزی فرا خواهد رسید که آمران و عاملان کشتار زندانیان سیاسی در یک دادگاه بین المللی یا در ایران و توسط مردم محاکمه شوند.
پیام در رابطه با برگزاری یک کارزار جهانی برای محاکمه رژیم در یک دادگاه مردمی از نوع دادگاه راسل که دولت آمریکا را در قبال جنایاتش در ویتنام به محاکمه کشید و محکوم کرد، توضیحات جامع داد. وی بر ضرورت تشکیل همزمان کمیتهی حقیقت یاب و یک محکمه برای رسیدگی به کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت و سایر قتل های سیاسی که توسط رژیم جمهوری اسلامی در سی و یک سال گذشته انجام گرفته است، تأکید کرد و راهکارهای عملی و تجربیات خود را بعنوان اولین دادرس دادگاه لاهه به سمع حضار رساند.
پس از پایان سخنرانی ها، جلسه پرسش و پاسخ با حضور سخنرانان و شرکت کنندگان در سمینار برگزار شد.
در پایان برنامه، گیسو شاکری، هنرمند انقلابی و معترض تبعیدی چند ترانه و آواز زیبا اجرا کرد که مورد استقبال پرشور همه گان قرار گرفت.
منبع: کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
|