هنگامه ی واپسین
اسماعیل خویی
•
تا خامنه ای، ولی ی مطلق، با ماست،
در سایه اش، این دولتِ احمق با ماست.
تازیم بر این هر دو و دل بد نکنیم :
پیروزی از آن ماست، چون حق با ماست.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۶ مهر ۱٣٨٨ -
۲٨ سپتامبر ۲۰۰۹
اشکان و ترانه و ندا و سهراب
شستند رُخانِ مادران با خوناب.
همنسلان شان، ولی، به خونخواهی شان،
پیوسته روان اند به میدان به شتاب.
حزب الهیان امید بستند در او.
اینک نگر این بی خردان و نگر او:
اینان همه در گریز و رهبر تنها ،
در بارشِ رگباری از "مرگ بر" او.
ایام گذشت و آمد ایامِ دگر:
ایام نه، هنگامه ی هنگامِ دگر:
هنگامه ی واپسین، که از میدان اش
تا پیروزی نمانده جز گامِ دگر.
باید که دلیر تر زهر شیرآییم؛
شاهین وش، تیزبین و آژیرآییم.
پیروزی ازآن ماست، بی هیچ گمان،
شرط آن که دراین نبرد پیگیرآییم.
نزدیک شد آزادی ی ایران، مردم!
خیزید و شتابید به میدان، مردم!
ور زآن که نیازتان به رهبر باشد،
آنک پسران و دختران تان، مردم!
سی سال، به روز وشب، ستیزِش کردید؛
و امروز بر این نظام خیزش کردید.
درهم کوبید بی امان اش، اکنون
کان را زدرون دچارِ ریزش کردید.
تا خامنه ای، ولی ی مطلق، با ماست،
در سایه اش، این دولتِ احمق با ماست.
تازیم بر این هر دو و دل بد نکنیم :
پیروزی از آن ماست، چون حق با ماست.
هفتم مرداد هشتاد و هشت
بیدرکجای لندن
|