یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

"رفراندوم"
سُخن سروده


آبتین آیینه


• آیا می مانی در پس ِ این سی ساله ی نیستی؟
یا می آیی روان در این هسته ی هستی؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۶ مهر ۱٣٨٨ -  ۲٨ سپتامبر ۲۰۰۹


 
رژیم جمهوری اسلامی، آری یا نه
 
برای برون رفتن با کمترین بها از کشتار و ویرانگری های گران ِ سی ساله ی رژیم اسلامی به دست آوردن ِ آزادی، آرزوی دیرینه ی مردمان ایران بهترین راه کار   و راه چاره ، برگزاری همه پرسی "رفراندم" زیر پوشش ِ سازمان های جهانی است.
این جُستار می تواند بهترین آزمون برای چهره ها و دست اندرکاران ِ پیشین رژیم باشد؛ که با خواست ِ رفراندوم مردمان ایران، هم آوا و هم سویند یا در پی جابجایی فرمانروایی در درون، پرستای و نگهداری از رژیم ِ اسلامی با راهبرشان هم شانه اند.
به باور من این خواست ِ همه پرسی باور ِ راستین هم میهنانمان است؛    
  از هر بانگ و خواسته دیگر بس بیشتر می تواند
  در درون و برون ِ ایران از پشتیبانی برخوردار گردد؛
رژیم را بیشتر به چالش می کشاند
گسستگی اش را ژرفتر می گرداند.
بدینسان: پیروزی ی رستاخیز ِ سبز ِ ایران
با پرداختن ِ کمترین بها، برآیندش می باشد
 
نخستین آغاز بر واپسین پایان
هنگام بر هنگامه فرو پاشیده است
پیچش ِ هم همه ی دم های دم کرده:
  آزادی ...، آب ...، نان...
خانه ...، چادر ...،ایست ...
  بازداشت...، بازجویی ...، سرکوب ...
ناله ...، فریاد...، بانگ...
آتش...، دستگیری ...، زندان...
شکنجه...، گفتن...، گریه...
پیغام ...، سنگسار...، فرار ...
تازیانه ...، تجاوز ...، پوشش ...
خودفروشی ...، خودزنی ...، کشتار ...
  و ... باد کرده است
نگاه های ریخته در یاد
شنیده های شکسته در باد
آرزوهای مانده در داد
بانگ ِ بلند ِ فریاد:
"رفراندوم"
"رفراندوم"
این است خواست ِ مردم
این است بانگ ِ مردم
پویشگر ِ آشتی ی دوست و دشمن
رویشگر ِ سبز ِ سرو ِهر من
چالشگر ِ خوان ِ هر خرمن
"رفراندوم"
"رفراندوم"
  پیش از فرجام ِ هر جنگ
سرانجام ِ انجام ِ هر نیرنگ
آویختگاه ِ کوبش ِ آونگ
"رفراندوم"
"رفراندوم"
گستره ی میان آشتی و جنگ
فروکش ِ فریاد ِ هر چنگ
تابش خرد بر هر آهنگ
"رفراندوم"
"رفراندوم"
گشودن ِ پرده های هر پوشش
پایان ِ سرکوب ِ هر جنبش
ریزش ِ کوبش هر کوشش
"رفراندوم"
"رفراندوم"
آیا می مانی در پس ِ این سی ساله ی نیستی؟
یا می آیی روان در این هسته ی هستی؟
آری، به فر ِ فردا!
نه، به کشتن ِ هر ندا!
 
گوتنبرگ- سوئد
abtinaeineh.blogfa.com
 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست