• چهل و دو سال است در سرزمینی که به ما تعلق ندارد، اشغالگر و سرکوب کننده شده ایم. آیا واقعا بایستی قزاق های چپاوگری شویم که مزارع و باغستان ها را نابود کنیم، زنان و کودکان و کهنسال ها را زجر دهیم؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ مهر ۱٣٨٨ -  ۱ اکتبر ۲۰۰۹

مدت زیادی از سخنرانی های نژادپرستانه ی خاخام ـ مایر کانان ـ سپری نشده بود که از نویسنده و روزنامه نگار فقید، آموس الون، رونوشتِ نامه ای را که لرد روتشیلد، در اوت ۱۹۰۲ به هرتسل [بنیان گذار صیهونیسم و سازمان دهنده ی نخستین کنگره صیهونیستی در سویس] نوشته بود دریافت کردم. در این نامه، روتشیلد توضیح داده است که چرا از تاسیس دولت اسراییل در این سرزمین پشنیبانی نمی کند. او در این نامه نوشته است: « تصور تاسیس یک مستعمره یهودی برایم دهشتناک است. ایجاد این مستعمره، دولتی خواهد بود در داخل دولت. دولت کوچکی خواهد بود، ارتودوکس و کوته بین که مسیحی ها و غیر یهودی ها را محروم می کند».
با این وجود وعلیرغم پدیده هایی مانند کانان، سالیانی در این سرزمین امید وار بودیم که پیش بینی روتشیلد تحقق نخواهد یافت. امیدوار بودیم که اسراییل واقعا « حقوق اجتماعی و سیاسی همه شهروندانش را، صرفنظر از دین و مذهب شان، نژادشان، و جنسیت شان تضمین می کند.» و نیز «آزادی دین و مذهب، معتقدات، زبان، آمورش و فرهنگِ همه شهروندانش را تضمین می کند.» همان طور که در اعلامیه استفلال اسراییل ذکر شده است.
سال ها سپری شده و کانان جانشین هایی داشته است ـ نه تنها در بین جمعی آدم های حریص و بی پروا، بلکه حتی در بین «نمایندگان منتخب در کنست ( پارلمان)» و دربین گروه کوچکی در درون حکومت.
حال این گروه کوچک، دست اندرکاراست، قوانین آشکارا نژادپرستانه ای وضع کند و دستجات پلیس را روانه کند تا جلسات فرهنگی بین المللی را که فلسطینی ها سازمان داده اند برهم زنند. زیرا، به نظر این حکومت، فلسطینی های بومی این کشور، شهروندان درجه دوم محسوب می شوند. وضع کنندگان این قوانین معتقد نیستند که حقوق بشر شامل اعراب نیز می شود. از حقوق فرهنگی آنها، از حق مسکن، و حتی از حق داشتن زمین نیز صرفنظر کنیم. چرا چنین است؟ چون، گویا چند هزارسال پیش، خداوند، مالکیت این سرزمین را به قوم برگزیده ی یهود و فرزندان آنها وعده داده است!
جای بسی تاسف و شرم آوراست، آن چه روتشیلد پیش بینی کرده بود، دراین میان به وقوع پیوسته است.
پس از مبارزات به خاطر تاسیس دولت، حتی در خطیرترین لحظات زندگی و در تیره و تارترین خواب و خیالات خود نمی توانسنیم تصور کنیم طرفداران یاکونسکی درصددند با وضع قوانین نژاد پرستانه ترس و وحشت ایجاد کنند.
ما هرگز نمی توانستیم تصور کنیم، اینان ازطریق دست کاری در نظام قضایی، تلاش می کنند عدالت اجتماعی و حقوق بشر را از بین ببرند ـ ارزش هایی که ضرورترین مبانی و اصول جامعه دمکراتیک هستند و همه مردان و زنان و کودکان، صرفنظر از نژاد و کیان، دین و مذهب یا جنسیت، از آن ها برخوردارند.
چهل و دو سال است در سرزمینی که به ما تعلق ندارد، اشغالگر و سرکوب کننده شده ایم. آیا واقعا بایستی قزاق های چپاوگری شویم که مزارع و باغستان ها را نابود کنیم، زنان و کودکان و کهنسال ها را زجر دهیم؟
در ترانه ای چنین سروده شده: «ما مالک این سرزمین هستیم، این سرزمین از آن ماست»، اما این ترانه می بایست چنین سروده شود: «ما صاحب قدرت هستیم، قدرت از آن ماست. ما پول داریم، پول از آن ماست. ما مجازیم هرکاری بکنیم.» یعنی: قومی را از گرسنگی از پا درآوریم، زندانی کنیم، و سرانجام با بمباران هوایی، با پرناب بمب های خوشه ای و فسفر سفید نابودشان کنیم. چون، ما صاحب و حاکم این سرزمین هستیم و خداوند ما را برگزیده است! سلطه ی دین و مذهب بر اسراییل شرم آور است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* Shulami Aloni،‌ در سال ۱۹۲۸ در تل آویو متولد شد ه است. در جوانی به سازمان دفاع از خود (هاگانا) پیوست و در جنگ های استفلال طلبانه شرکت کرد. در کابینه رابین وزیر آمورش و پرورش بود. آلونی که در رشته حقوق تحصیل کرده است، از سال ۱۹۹۶ برای بازگردانیدن زمین های اشغالی به فلسطینی ها و دولتی سکولار مبارزه می کند .
برگرفته از روزنامه هارتس، تل آویو، ترجمه از متن آلمانی در فرانکفورتر روند شو، شماره ۱۳۴، ژوئن ۲۰۰۹،