اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۹ فروردين ۱٣٨۵ -  ۱٨ آوريل ۲۰۰۶

از آنجا که اينجانب نيز در بين اعضای شورای مشورتی جنبش رفراندوم حضور داشته و مورد خطاب اعلاميه اخير جمعی از دعوت کنندگان متن اوليه فراخوان رفراندوم قرار گرفته ام لازم دانستم برای تنوير افکار عمومی توضيحاتی در خصوص نحوه ی حضور خود در جمع شورای مشورتی جنبش رفراندوم ارائه کنم.
در پی انتشار متن فراخوان رفراندوم، اينجانب با اعتقاد کامل به رفراندوم به عنوان مسالمت جويانه ترين شيوه برای گذار به دمکراسی در ايران، در همان روزهای نخستين، امضای خود را در پای متن فراخوان رفراندوم گذارده و به حمايت از اين جنبش برخاستم.
البته در سال گذشته مدتی در بازداشتگاه ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوين محبوس بودم و از تحولات درونی جنبش رفراندوم بدور ماندم. پس از آزادی از زندان به دعوت يکی از دوستان حاضر در جنبش رفراندوم به صورت تلفنی پيام کوتاهی در خصوص ضرورت حضور همه ی سليقه های مختلف سياسی و فعالين دمکراسی خواه در اين جنبش برای شرکت کنندگان در کنگره بروکسل ارائه کردم.
در پی برگزاری اين کنگره، چند تن از اعضای محترم شورای اجرايی جنبش رفراندوم با من تماس گرفته و با بيان توضيحاتی در خصوص شکل گيری جمع مشورتی جنبش رفراندوم، خواستار حضور اينجانب در جمع مشورتی اين جنبش شدند. من با کمال افتخار حضور در اين جمع مشورتی را پذيرفته و اظهار اميدواری کردم برای اينکه بتوانم بازتاب دهنده ی نظرات کوشندگان سياسی دمکراسی خواه و مبارزان آزاديخواه درون مرز در اين جمع مشورتی شوم.
با اين توضيحات اتهام "به دست خود منصوب کردن ِ خويش" در شورای مشورتی جنبش رفراندوم را تکذيب می کنم.
همچنين از اتهام تشکيل کنفدراسيون های دانشجويی يک يا دو نفره که در متن اطلاعيه اخير جمعی از دعوت کنندگان متن اوليه فراخوان رفراندوم آمده است نيز بری هستم، چرا که اين مسئله که پرسش و کنجکاوی اينجانب را نيز برانگيخته است هيچ ارتباطی با من نداشته و ندارد و متوليان اين امر بايد پاسخگوی آن باشند.
خاطرنشان می کنم که اينجانب نيز با نظرات دوستان مبارز و ارجمند امضاکننده ی اطلاعيه اخير در خصوص لزوم مشارکت گسترده و فراگير علائق مختلف سياسی وطن دوست و دمکرات در اين جنبش و برخاستن رهبری سازمانی آن از دل جامعه و بطن مردم موافق هستم و صميمانه آرزومند حضور و مشارکت امضا کنندگان اوليه فراخوان رفراندوم و همه آزاديخواهان و دمکراسی طلبان و ميهن دوستان در ايجاد بستری مناسب برای اين مشارکت همگانی هستم.
بی شک حضور و مشارکت شخصيت های مبارز و زجر کشيده ای همچون دکتر ناصر زرافشان – که اين جانب در ايام حبس در زندان اوين افتخار آشنايی و همزيستی با ايشان را داشته ام – و همچنين دانشجويان مستقل و دمکراتی که متن اوليه فراخوان رفراندوم را امضا نموده اند در اجتماعات اجرايی و مشورتی منبعث از جنبش رفراندوم خواهي، بيش از حضور اين بنده ی ناتوان به سير شکل گيری منطقی ابعاد تشکيلاتی و سازمانی اين جنبش ياری خواهد کرد.
به اميد آن روز
 
سه شنبه، ۲۹ فروردين ۱٣٨۵