اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۹ فروردين ۱٣٨۵ -  ۱٨ آوريل ۲۰۰۶

در بررسيها و تحقيقات دينی و دين شناختي، الزامأ ما به پديدۀ شخصيتی پيامبر که رابط ميان خدا و انسان، و يا به عبارتی ديگر پيام آور از سوی خدا به صورت "وحی نازل شده" می باشد، بر خورد می کنيم. علت سياسی شدن دين در تطويل تاريخ بشر( اعم از اديان سامی و دين ايرانيان زردتشت) از همين رابطه و واسطه گری سرچشمه می گيرد زيرا، همه اديان با واسطه مدعی "ارشاد" آدميان از فرط جهالت اند، يعنی راهنما گرند، چون دانا و هدايت گرند، چون در موقعيت "فرشتگي" قرار دارند، آنکس که به قول ابن خلدون به "ارتقاء فرشتگي" رسيده باشد از سوی موجود ناشناخته پشت پرده و يا بهتر است گفته شود همان ماورای الطبيه، مأموريت رهنمايی و هدايت بشر را بر عهده دارد، به تعبيری همان رابطه چوپان با گله و شبان- رمگي.
بنابراين رابطه مذکور به گونه پشت صحنه و روی صحنه بواسطه پيامبر در هم آميخته شده و انسان خادم به موجود پشت صحنه که قابل رويت هم نيست، ميگردد. در چنين وضعی ديگر فکر کردن را مجاب نبوده و حجت نمی يابد، زيرا آن موجود غير قابل رويت خود به تنهايی برای رتق و فتق زندگی آدميان از قبل انديشيده و به شکل چاره امورات دنيوی از طريق رابط خود( پيامبر) بر زمينيان ارسال نموده است.
وقتی که چنين رابطه ای به شکل پديده اجتماعی رخ بنمايد و به صورت ايمان و اعتقاد در آيد و با رفتار آدميان مناسب گردد، ديگر چه جايی برای تصميم گيری و اختيار برای انسان راجع به موضوعاتش در اين جهان هستی باقی می ماند. چنين موقعيت و چنين مشخصه ای از رابطه انسان و دين که بااصطلاح بر مبانی عدل و داد و بر قراری اصالت نيک بر بد و يا حفظ سلامت انسان و نفس او از شر شيطان، (نجات از جهالت) براحتی تبديل به دين سياسی ميگردد.
ويژگی متفاوت اديان يونانی و سامی و دين ايراني (زردتشت) از آنجا منشاء می گردد که، دين يونانی خادم به انسان است و نه بالعکس، خدايان المپی در افسانه همر اول مقصرند اگر اشتباهی رخ دهد، زيرا از نظر يونانيان باستان اين خداست که مدعی احاطه بر همه جا و همه چيز است، اوست که بدی و زشتی را می شناسد و بر آن اِشراف دارد، پس در صورت وقوع اشتباه، اوست که پاسخگوست و نه غير او