یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

اساسنامه کشوری حزب چپ‌


مترجم: ع. بهار


• اخبار روز در جهت آشنایی با فعالیت های احزاب چپ اروپایی برگردان اساسنامه ی حزب چپ آلمان را منتشر می کند . این اساسنامه در کنگره «آلترناتیو انتخاباتی برای عدالت اجتماعی» و «حزب چپ ـ پ د اس» در تاریخ ۲۴ و ۲۵ مارس ۲۰۰۷ در دورتموند تصویب شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۲ مهر ۱٣٨٨ -  ۴ اکتبر ۲۰۰۹


مصوبه کنگره «آلترناتیو انتخاباتی برای عدالت اجتماعی» و «حزب چپ ـ پ د اس» در تاریخ ۲۴ و ۲۵ مارس ۲۰۰۷ در دورتموند

۱. وظیفه و نام حزب

مقدمه

سوسیالیست‌های دمکرات و اعضای «آلترناتیو انتخاباتی برای عدالت اجتماعی» که ریشه در تاریخ جنبش کارگری ملی و بین‌المللی دارند، با تعهد به جنبش صلح و ضدفاشیسم، در کنار سندیکاها و جنبش‌های نوین اجتماعی، و متاثر از فمینیسم و جنبش محیط زیست، با پیوند و گسترش هویت خود، حزب جدید چپ‌ (DIE LINKE) را با هدف‌ تقویت نیروهایی که برای کار در شرایط انسانی و عدالت اجتماعی، صلح و ثبات در توسعه تلاش می‌نمایند، پایه‌گذاری می‌کنند. تلاش چپ‌ برای رشد و توسعه جامعه‌ای همبسته است که در آن آزادی هر فرد شرط آزادی همه‌ی افراد است. چپ جدید کثرت‌گرا و به روی همه کسانی باز است که با استفاده از وسایل دموکراتیک قصد رسیدن به اهداف مشابه را دارند.


ماده ۱- نام، مکان، اهداف و عرصه فعالیت

۱- نام حزب «چپ‌» است و مخفف آن هم همین است.
۲- هدف حزب تاثیرگذاری در همه عرصه‌های سیاسی به ویژه از طریق شرکت در انتخابات برای شکل‌گیری اراده سیاسی در راستای برنامه‌اش است.
٣- حزب چپ‌ حزبی است در چارچوب قانون اساسی و بر پایه آن فعالیت می‌کند. محل فعالیت آن جمهوری فدرال آلمان است.
۴- محل دفتر مرکزی حزب برلین است.
۵- حزب عضو حزب چپ‌های اروپا (EL) است.
۶- حزب به عنوان انجمن در دفتر ثبت برلین – شارلوتن‌بورگ به ثبت رسیده است.

۲. پایه‌ی حزب

ماده ۲- شرایط عضویت

۱- کسانی می‌توانند عضو حزب شوند که ۱۴ سال تمام داشته، اصول برنامه‌ای حزب و اساسنامه کشوری را قبول داشته و عضو حزب دیگری به مفهوم مذکور در قانون احزاب نباشند.
۲- عضویت در حزب از طریق پیوستن به حزب صورت می‌گیرد. پیوستن به حزب از طریق ارائه درخواست کتبی پیوستن به هیئت رهبری ولایت مربوطه و یا هیئت رهبری حزبی صورت می‌گیرد. هیئت رهبری ولایت با موافقت عضو پیوستن به حزب را بلافاصله به صورتی مناسب و آشکار در واحد حزبی مربوطه اعلام داشته و عضو جدید را پیرامون امکانات تاثیرگذاری‌اش مطلع می‌سازد.
٣- شش هفته پس از آنکه هیئت رهبری ولایت تقاضای کتبی پیوستن به حزب را دریافت نمود و چنانچه تا آن موقع اعتراضی به این عضویت صورت نگرفته باشد، عضویت رسمیت می‌پذیرد. در صورتی که عضو با اعلام آشکار پیوستن‌اش موافقت نداشته باشد، تصویب پذیرش عضویت توسط هیئت رهبری ولایت الزامی می‌گردد. کنگره ولایتی حزب می‌تواند قبل از پایان مهلت شش هفته‌ای از طریق مصوبه‌ای به عضویت بلافاصله رسمیت دهد.
۴- تا زمانی که عضویت متقاضی رسمیت نیافته است هر عضو حزب حق اعتراض به عضویت متقاضی را دارد. علل این اعتراض ‌باید به اطلاع هیئت رهبری ولایت برسد. این ارگان پس از شنیدن سخنان عضو مذکور بلافاصله تصمیم‌گیری خواهد نمود.
۵- اعتراض به تصمیم هیئت رهبری ولایت را می‌توان به کمیسیون داوری مربوطه ارسال نمود.
۶- هر عضو حزب در یک واحد ولایتی که معمولا محل سکونت او است، سازماندهی می‌شود. حزب در سطح کشوری پرونده‌ای برای اعضا تشکیل می‌دهد.

ماده ٣- خاتمه یافتن عضویت

۱- عضویت با استعفا، اخراج و یا مرگ پایان می‌پذیرد.
۲- استعفا به صورت کتبی به هیئت رهبری ولایت صورت می‌گیرد.
٣- اگر عضوی شش ماه حق عضویت نپردازد این کار او به معنای استعفا از حزب است، مشروط بر اینکه پیش از آن هیئت رهبری ولایت مربوطه به عضو مذکور جهت پرداخت حق عضویت عقب افتاده تذکر داده و به او پیشنهاد گفتگو کرده و نتیجه‌ای حاصل نیامده باشد. هیئت رهبری ولایت پس از تشخیص استعفا، عضو مذکور را از آن مطلع می‌سازد. در صورتی‌که عضو مذکور علیه این تشخیص نزد کمیسیون داوری اعتراض نماید، عضویت او تا تصمیم‌گیری نهایی به قوت خود باقی خواهد ماند.
۴- یک عضو را فقط یک کمیسیون داوری می‌تواند با توجه به نتیجه حاصله از اجلاس عادی این کمیسیون براساس آئین داوری تنها زمانی از حزب اخراج نماید که او عمدا اساسنامه حزب و یا به صورت قابل توجه اصول و مقررات حزبی را نقض کرده و بدین طریق صدمه سنگینی را متوجه حزب نموده باشد.

ماده ۴- حقوق و وظایف اعضا

۱- هر عضوی حق دارد در چارچوب اساسنامه کشوری و آیین‌نامه‌های مصوبه،
الف- در شکل‌گیری نظر و اراده مشارکت داشته، پیرامون همه مسایل حزبی کسب اطلاع و بدون مانع در باره آنها موضع‌گیری نماید،
ب- در تجمع‌‌ها، انتخابات، رای‌گیری‌ها و فعالیت‌های کمیسیونی حزبی شرکت نماید،
پ- در بحث و مشاوره‌ی مجامع اعضا، کنفرانس نمایندگان کنگره و هیئت‌های رهبری در هر سطحی به عنوان میهمان شرکت کرده و از حق خود برای اظهار نظر استفاده کند،
ت- طرح‌های خود را با همه ارگان‌های حزبی مطرح کند،
ث- به دیگر اعضا جهت تاثیرگذاری مشترک در حزب بپیوندد،
ج- درتهیه و ارایه لیست کاندیداها برای پارلمان‌ها، نهادهای حقوقی محلی و سایر سمت‌‌های انتخابی شرکت کرده و خود را نیز کاندید نماید.
۲-هر عضوی موظف است،
الف- اصول برنامه‌ای حزب را نمایندگی کرده و اساسنامه را رعایت نماید،
ب- به مصوبه‌هایی که ارگان‌های حزبی در چارچوب اساسنامه تصویب کرده‌اند، احترام بگذارد،
پ- حق عضویت تعیین شده بر طبق اساسنامه را به طور منظم پرداخت نماید،
ت- در انتخابات پارلمان‌ها، نهادهای حقوقی محلی و سایر سمت‌های انتخابی به عنوان رقیب حزب ظاهر نشود.

ماده ۵- اعضای میهمان

۱- همه آنهایی که بدون عضویت در حزب برای اهداف و پروژه‌های سیاسی آن فعالیت می‌کنند، می‌توانند در واحدها و گروه‌های ائتلافی حزبی مشارکت داشته و از حقوق عضو که به آنها به عنوان عضو میهمان تفویض می‌گردد استفاده نمایند. راجع به تفویض حقوق عضو و حدود آن واحدها و گروه‌های ائتلافی مربوطه تصمیم می‌گیرند.
۲- موارد زیر به عنوان حقوق عضو قابل تفویض به اعضای میهمان نیستند:
الف- حق رای به هنگام همه‌پرسی از اعضا،
ب- حق رای به هنگام تصمیم‌گیری در رابطه با موارد اساسنامه‌ای، در رابطه با آیین‌نامه مالی، برنامه‌های مالی، چگونگی استفاده از امکانات مالی و دارایی و راجع به تعهدات مالی،
پ- حق انتخاب کردن در انتخابات هیئت‌های رهبری ، کمیسیون‌های داوری و نظارت مالی و هم‌چنین در انتخابات اجلاس‌های نمایندگان جهت نامزد کردن کاندیداها برای پارلمان‌ها و نهادهای انتخابی محلی،
ت- حق انتخاب شدن در لیست کاندیداها برای پارلمان‌ها و نهادهای انتخابی محلی.
٣- برای تفویض حقوق عضو به اعضای میهمان موافقت اعضای واحد مربوطه و یا اجلاس نمایندگان واحد مربوطه ضروری است. نام عضو مذکور و هم‌چنین حدود و زمان این حقوق باید در صورت‌جلسه مصوبه مربوطه ثبت گردد.
۴- تفویض حق انتخاب شدن در اجلاس اعضا، تنها برای طول نشست مربوطه معتبر است.
۵- کمک مالی به حزب دلیلی برای تفویض حقوق عضو نخواهد بود.

ماده ۶- نماینده

۱- نماینده مطابق با این اساسنامه به همه کسانی اطلاق می‌شود که از طرف حزب کاندید شده و عضو پارلمان و یا یک نهاد انتخابی محلی بوده و یا عضو کابینه و یا شوراهای مردم هستند.
۲- این افراد از حقوق زیر برخوردارند:
الف- به صورت فعال در شکل‌گیری اراده سیاسی درون حزب مشارکت کنند،
ب- از طرف حزب برای انجام وظایف نمایندگی خود مورد حمایت قرار گیرند،
پ- اظهار نظر قبلی در باره همه تصمیم‌گیری‌های سیاسی که به انجام وظایف نمایندگی آنها مربوط می‌شود.
٣- این افراد موظف هستند:
الف- در مقابل حزب رفتاری صادقانه و حاکی از همبستگی داشته باشند،
ب- اصول برنامه حزب را نمایندگی کنند،
پ- شکل‌گیری اراده دموکراتیک در حزب را حین انجام وظایف نمایندگی خود رعایت کنند،
ت- حق عضویت نمایندگی را بر طبق آیین‌نامه مالی کشوری پرداخت نمایند،
ج- به ارگان‌های حزبی در سطوح مربوطه و هم‌چنین به انتخاب کنندگان خود پیرامون انجام وظایف خویش گزارش دهند.

ماده ۷- گروه‌های ائتلافی درون حزبی

۱- اعضا می‌توانند گروه‌های ائتلافی درون حزبی را آزادانه تشکیل دهند. آنها واحدهای حزبی به حساب نمی‌آیند. آنها می‌توانند نامی برای خود انتخاب کرده که نشان‌دهنده چهره سیاسی ودر عین حال تعلق آنها به حزب باشد.
۲- گروه‌های ائتلافی کشوری عملکرد خود را به هیئت رهبری حزب اعلام می‌دارند. گروه ائتلافی در سطح کشور، گروهی است که حداقل در هشت سازمان ایالتی حضور داشته و یا حداقل یک دویستم اعضا را نمایندگی نماید و یا بر طبق اساسنامه ایالتی به عنوان گروه ائتلافی ایالتی به رسمیت شناخته شده باشد. گذشته از آن کمیسیون کشوری هم می‌تواند گروه‌هایی را که فاقد شرایط لازمه هستند، به عنوان گروه ائتلافی کشوری به رسمیت بشناسد.
٣- گروه‌های ائتلافی مستقلانه سهم سیاسی و سازمانی را که خود پیرامون سیاست حزب و رشد ساختار اعضا، سازمان و ارتباط حزبی به عهده می‌گیرند، تعیین می‌‌کنند. آنها مطابق با موضوعات کاری خود فعالانه در کار هیئت رهبری حزب، کمیسیون‌ها و گروه‌های کار در همه سطوح مشارکت داده می‌شوند.
۴- گروه‌های ائتلافی مستقلانه پیرامون شیوه کار و ساختار درونی خود که می‌بایست با اصول دموکراتیک مطابقت داشته باشد، تصمیم می‌گیرند. چنانچه گروه ائتلافی کشوری اساسنامه‌ای نداشته باشد، همین اساسنامه کشوری به اجرا گذاشته می‌شود.
۵- گروه‌های ائتلافی تنها با موافقت هیئت رهبری حزب و یا هیئت رهبری منطقه مربوطه می‌توانند به عضویت سازمان‌های دیگر در آیند.
۶- گروه‌های ائتلافی کشوری می‌توانند به کنگره حزب نماینده بفرستند.
۷- گروه‌های ائتلافی کشوری در چارچوب برنامه مالی برای کارشان امکانات مالی دریافت می‌نمایند.
٨- گروه‌های ائتلافی‌ را که در مصوبه‌ها و یا فعالیت‌های سیاسی‌اشان به صورتی برجسته و پیوسته مخالف اصول برنامه‌ای و مصوبه‌های اصولی حزب عمل کنند، می‌توان توسط مصوبه کنگره و یا کمیسیون کشوری منحل کرد.
۹- گروه مربوطه حق اعتراض علیه مصوبه انحلال مطابق با بند ٨ را نزد کمیسیون داوری کشوری دارد.

ماده ٨- همه‌پرسی اعضا

۱- پیرامون همه مسایل سیاسی درون حزب می‌توان همه‌پرسی برگزار نمود. اهمیت نتیجه همه‌پرسی در حد مصوبه کنگره است. چنانچه قانون احزاب وظیفه‌ای را فقط به عهده کنگره گذاشته باشد، در آن صورت نتیجه این همه‌پرسی جنبه توصیه و تایید برای تصمیم‌گیری کنگره را خواهد داشت.
۲- همه‌پرسی در موارد زیر صورت می‌گیرد:
الف- بنابر درخواست سازمان‌های ایالتی و ولایتی که مشترکا حداقل یک چهارم اعضا را نمایندگی می‌کنند و یا
ب- بنابر درخواست هشت سازمان ایالتی و یا
پ- بنابر درخواست پنج هزار نفر از اعضای حزب و یا
ت- بنابر مصوبه کنگره حزب و یا
ج- بنابر مصوبه کمیسیون کشوری.
٣- همه اعضا از حق رای برخوردارند. قطعنامه‌ای که به همه‌پرسی گذاشته می‌شود، زمانی تصویب شده به حساب می‌آید که حداقل یک چهارم اعضا در همه‌پرسی شرکت کرده و اکثریت ساده به آن رای مثبت داده باشند.
۴- چنانچه پیرامون موضوعی همه‌پرسی صورت گرفته باشد، پس از گذشت حداقل دو سال می‌توان راجع به آن موضوع دوباره همه‌پرسی برگزار نمود.
۵- انحلال حزب و یا پیوستن آن به حزب دیگر، نظر موافق اعضا در یک همه‌پرسی را الزامی می‌سازد. نتیجه همه‌پرسی در رابطه با مصوبه کنگره پیرامون انحلال و یا پیوستن حزب به عنوان تایید، تغییر و یا رد این مصوبه خواهد بود.
۶- جزییات همه‌پرسی را آیین‌نامه مشخص خواهد نمود. هزینه همه‌پرسی را مشترکا سازمان‌های همه مناطق به عهده خواهند گرفت.

ماده ۹- برابری

۱- حمایت از برابری اعضا و ممانعت از هر گونه تبعیض یکی از اصول بنیادی حزب را در کار و فعالیت سیاسی تشکیل می‌دهد. همه اعضا با هر گونه تبعیض مستقیم و یا غیرمستقیم و یا محرومیت صریحا برخورد می‌کنند.
۲- حقوق اقلیت‌های اجتماعی، قومی و فرهنگی در عضویت، بخصوص حق خودگردانی آنها توسط هیئت رهبری‌های حزب و سازمان‌های مناطق مورد حمایت ویژه قرار می‌گیرد. از حضور و شرکت آنها در پروسه شکل‌گیری نظر و اراده در حزب پشتیبانی می‌شود.
٣- پروسه شکل‌گیری نظر و اراده در حزب، کار در کمیسیون‌های حزبی و فعالیت حزب در عرصه عمومی از طرف هیئت‌های رهبری‌ حزب و سازمان‌های مناطق طوری سازماندهی می‌شود که شاغلین، افرادی که نگهداری از فرزند و یا پرستاری از دیگران را به عهده دارند، افراد با درآمد خیلی کم و افراد معلول بتوانند به صورت گسترده و با حقوق برابر در آن شرکت کنند.
۴- در تمام تجمع‌‌های سیاسی و کمیسیونی در عرصه کشوری امکانی برای نگهداری تخصصی از کودکان در نظر گرفته می‌شود. این امکان بدون در نظر گرفتن تعداد کودکان شرکت کننده ارایه می‌گردد. کل هزینه را سازمان کشوری حزب به عهده خواهد گرفت.

ماده ۱۰- دموکراسی جنسیتی

۱- از فرایند شکل‌گیری خواست سیاسی زنان در حزب به شکلی فعالانه حمایت به عمل می‌آید. هدف حزب این است که زنان مورد تبعیض قرار نگرفته و مانعی بر سر راه فعالیت سیاسی‌شان ایجاد نگردد. زنان حق دارند در درون حزب ساختارهای خود را بنا کرده و پلنوم‌های خود را برگزار کنند.
۲- در همه گردهمایی‌ها و نشست‌‌های حزبی، با توجه به متقاضیان صحبت، زنان و مردان یک در میان صحبت خواهند کرد. لیست اسامی زنان و مردان متقاضی صحبت نیز جداگانه خواهد بود.
٣- در همه گردهمایی‌ها و نشست‌‌های حزبی بنابر درخواست یک چهارم زنان صاحب رای، گردهمایی یا نشست مربوطه برای برگزاری پلنوم زنان متوقف می‌شود. چنانچه در این پلنوم مصوبه و یا پیشنهادی رد شده باشد می‌توان پس از بحث و مشاوره دوباره در گردهمایی یا نشست مربوطه از نو رای گیری نمود.
۴- به هنگام انتخاب هیئت‌های رهبری‌، کمیسیون‌ها، گروه‌های کار و نمایندگان کنگره حداقل ۵۰ درصد از زنان انتخاب می‌شوند. اگر چنین چیزی ممکن نباشد، جای زنان خالی خواهد ماند. برگزاری انتخابات دوباره هر لحظه ممکن است. سازمان‌های محلی و ولایتی که تعداد زنان‌شان کمتر از یک چهارم است می‌توانند در موارد خاصی استثنا قایل شوند.
۵- جهت نامزد کردن کاندیداها برای انتخابات پارلمان‌ها و نهادهای انتخابی محلی، برای شرکت حداقل ۵۰ درصد زنان در فراکسیون و یا گروه نمایندگان پارلمان تلاش می‌شود. یکی از دونفر اول لیست پیشنهادی انتخاباتی و پس از آن شماره‌های فرد در لیست تا آنجایی که کاندید زن حضور داشته باشد به زنان اختصاص می‌یابد. در اینجا امکان رد صلاحیت کاندیداهای زن توسط گردهمایی به اعتبار خود باقی می‌ماند. لیست‌هایی که فقط کاندیداهای زنان داشته باشند نیز ممکن هستند.

ماده ۱۱ سا زمان جوانان حزب

۱- کنگره حزب می‌تواند با اکثریت اساسنامه‌ای سازمان جوانانی را به عنوان سازمان جوانان حزب به رسمیت شناسد که شرایط زیر در اساسنامه آن سازمان در نظر گرفته شده باشد.
۲- همه اعضای حزب تا مرز سنی در نظر گرفته برای عضویت در سازمان، چنانچه موافق باشند از اعضای غیرفعال این سازمان به حساب می‌آیند. آنها از فعالیت‌های سازمان جوانان مطلع شده و به جلسات آن دعوت می‌شوند. آنها زمانی که به سازمان جوانان اطلاع داده و یا در فعالیت‌هایش شرکت کنند، عضو فعال محسوب می‌شوند. فعال شدن عضویت می‌تواند تنها توسط اجلاس عادی کمیسیون داوری سازمان جوانان مورد سوال واقع شود.
٣- عضویت در سازمان جوانان وابسته به عضویت در حزب نیست.
۴- حزب از فعالیت‌های سیاسی سازمان جوانان حمایت کرده و جوانان را به عضویت در این سازمان تشویق می‌کند. سازمان جوانان در چارچوب استقلال خود از فعالیت‌های سیاسی حزب حمایت به عمل می‌آورد.
۵- سازمان جوانان بر اساس اصول برنامه‌ای و مواردی از اساسنامه کشوری حزب که به این سازمان مربوط می‌شود برنامه و اساسنامه خود را تهیه می‌کند و کار خود را مستقلا سازمان می‌دهد. سازمان جوانان، حزب را از فعالیت‌های خود مطلع می‌سازد.
۶- سازمان جوانان بر اساس تعداد اعضای خود و در چارچوب برنامه مالی برای فعالیت‌هایش امکانات مالی دریافت می‌نماید.
۷- سازمان جوانان حزب از حق پیشنهاد قطعنامه به همه ارگان‌های حزبی و سازمان‌های مناطقی که در آنها حضور دارد، برخوردار است. سازمان جوانان نمایندگانی را برای کنگره حزب انتخاب می‌کند و دو نفر از اعضای خود را به کمیسیون کشوری می‌فرستد.
٨- بند‌های ۱ تا ۷ برای یک سازمان دانشجویی نزدیک به حزب هم معتبر هستند. سازمان دانشجویی بخشی از سازمان جوانان محسوب می‌شود.

٣. ساختار حزب

ماده ۱۲- سازمان‌های ایالتی

۱- حزب به سازمان‌های ایالتی تقسیم می‌شود. این تقسیم‌بندی مطابق با ساختار ایالتی فدرال جمهوری فدرال آلمان است. در محدوده مرزهای قانونی هر ایالتی تنها یک سازمان ایالتی وجود دارد.
۲- نام سازمان‌های ایالتی: حزب چپ‌ به اضافه نام ایالت مربوطه است.
٣- حداقل ارگان‌های یک سازمان ایالتی، کنگره ایالتی حزب و هیئت رهبری سازمان ایالتی حزب هستند. کنگره ایالتی حزب تجمع نمایندگان است. اساسنامه ایالتی می‌تواند ارگان‌های دیگری را هم تعیین نماید. رهبران سازمان‌های ایالتی حزب، سازمان ایالتی را در بیرون و از نظر حقوقی نمایندگی می‌کنند و می‌توانند برای انجام کارهای حقوقی به دیگران وکالت دهند.
۴- سازمان‌های ایالتی در چارچوب برنامه حزب براساس شرایط ایالت مربوطه برنامه خود را تهیه می‌کنند.
۵- سازمان‌های ایالتی در چارچوب اساسنامه کشوری برای تنظیم روابط خود اساسنامه خود را تهیه می‌کنند.
۶- چنانچه سازمان‌های ایالتی در مصوبه‌ها و فعالیت‌های سیاسی خود به شکل قابل توجه‌ و به صورت پیوسته در جهت مخالف اصول برنامه و اساسنامه و یا مصوبه‌های اساسی حزب عمل ‌کنند، کنگره حزب می‌تواند این سازمان‌ها و یا یکی از ارگان‌های آنها را توسط مصوبه کنگره منحل نماید. مصوبه برای انحلال احتیاج به یک اکثریت اساسنامه‌ای دارد. این مصوبه باید شیوه‌هایی را برای تجدید سازماندهی دموکراتیک تنظیم نماید. عضویت هر یک از اعضا به قوت خود باقی می‌ماند.
۷- حق اعتراض نزد کمیسیون داوری کشوری علیه مصوبه انحلال مطابق با بند ۶ ممکن است. سازمان ایالتی مربوطه تا تصمیم‌گیری نهایی فعالیت نخواهد داشت.

ماده ۱٣- سازمان‌های ولایتی

۱- سازمان‌های ایالتی به سازمان‌های ولایتی تقسیم می‌شوند.
۲- سازمان ولایتی می‌تواند اعضا را در یک سازمانِ بخش یا بخش‌هایی که از نظر جغرافیایی با یکدیگر مرتبط هستند، سازماندهی کند. در شهرهایی که جایگاه ایالت را دارند استثنا ممکن است.
٣- تصمیم‌گیری پیرامون ایجاد، یکی کردن، جدا کردن یا انحلال سازمان‌های ولایتی به عهده ارگانی است که اساسنامه ایالتی برای این کار در نظر گرفته است. تصمیم‌گیریی از این دست با موافقت سازمان مربوطه صورت می‌گیرد. هیئت رهبری حزب باید پیرامون ساختار ایالتی حزب مطلع ‌گردد.
۴- هیئت رهبری حزب می‌تواند در خارج از کشور سازمان‌های ولایتی ایجاد کرده و آن‌ها را به یک سازمان ایالتی، با موافقت آن سازمان، متصل نماید.
۵- حداقل ارگان‌های سازمان‌های ولایتی، کنگره ولایت و هیئت رهبری ولایت هستند. کنگره‌های ولایتی می‌توانند به صورت گردهمایی اعضا و یا نمایندگان برگزار شوند. ارگان‌های دیگری هم می‌توانند وجود داشته باشند.
۶- سازمان‌های ولایتی مسئول همه وظایف سیاسی و سازمانی ولایت خود هستند؛ چنانچه این اساسنامه و یا اساسنامه ایالتی وظایف دیگری را هم به آن‌ها محول نکرده باشد.
۷- سازمان‌های ولایتی کوچک‌ترین واحد سازمانی‌ در یک منطقه هستند که دارای صندوق مالی مستقل و برنامه مالی هستند.
٨- سازمان‌های ولایتی اجازه دارند تا مطابق با ماده ۷ قانون احزاب در مناطق به سازمان‌های تابع تقسیم گردند (سازمان‌های محلی).
۹- در درون سازمان‌های ولایتی می‌توان سازمان‌ها و یا گروه‌های پایه را آزادانه به وجود آورد. جزییات آن را سازمان‌های ولایتی تنظیم می‌کنند. گروه‌های پایه می‌توانند در خارج از کشور با موافقت هیئت رهبری حزب تشکیل شوند که به یک سازمان ولایتی مرتبط می‌گردند.
۱۰- سازمان‌های ولایتی می‌تواننداز طریق مصوبه کنگره ولایت برای خود در چارچوب اساسنامه کشوری و ایالتی اساسنامه تهیه نمایند. مفاد چنین اساسنامه‌ای، در صورت مغایرت با اساسنامه کشوری و یا ایالتی، نامعتبر خواهد بود.
۱۱- چنانچه سازمان‌های ولایتی در مصوبه‌ها و فعالیت‌های سیاسی خود به شکل قابل توجه‌ و به صورت پیوسته در جهت مخالف اصول برنامه و اساسنامه و یا مصوبه‌های اساسی حزب عمل ‌کنند، کنگره ایالتی می‌تواند این سازمان‌ها و یا یکی از ارگان‌های آنها را توسط مصوبه منحل نماید. در اینجا مطابق با ماده ۱۲ بند‌های ۶ و ۷ رفتار می‌شود. کمیسیون داوری ایالتی پیرامون اعتراض‌ها تصمیم‌گیری می‌کند.

۴. ارگان‌های حزب

ماده ۱۴- ارگان‌ها و ساختار کشوری حزب

۱- ارگان‌های کشوری حزب مطابق با قانون احزاب عبارتند از کنگره، هیئت رهبری و کمیسیون کشوری.
۲- مقررات در نظر گرفته شده برای ارگان‌های کشوری حزب در ارگان‌های سازمان‌های ایالتی، ولایتی و گروه‌های ائتلافی کشوری به کار بسته می‌شوند، چنانچه در اساسنامه کشوری و اساسنامه‌های معتبر آنها صریحا چیز دیگری قید نشده باشد.

کنگره

ماده ۱۵- وظایف کنگره

۱- کنگره بالاترین ارگان حزب است. کنگره پیرامون مسایل اساسی سیاسی و سازمانی مشاوره و تصمیم‌گیری می‌کند.
۲- مصوبه‌های زیر به کنگره اختصاص دارند:
الف- جهت‌گیری سیاسی، اصول و برنامه حزب،
ب- اساسنامه و آیین‌نامه انتخابات و آیین‌نامه داوری حزب،
پ- برنامه‌های انتخاباتی برای پارلمان کشوری و پارلمان اروپا،
ت- خط‌مشی کلی جهت تامین مالی کار سیاسی و آیین‌نامه مالی کشوری،
ث- گزارش فعالیت هیئت رهبری و گزارش بررسی کار کمیسیون نظارت مالی،
ج- انتخاب و مرخص کردن هیئت رهبری حزب،
چ- ایجاد و انحلال سازمان‌های ایالتی،
ح- انحلال حزب،
خ- پیوستن به حزب دیگر،
٣- گذشته از آن مشاوره و تصمیم‌گیری پیرامون قطعنامه‌ها،
۴- کنگره پیرامون گزارش کمیسیون کشوری در رابطه با رشد حزب، به هم پیوستن سازمان‌های ایالتی در ایالات قدیم و جدید و کار کمیسیون کشوری تصمیم‌گیری می‌کند.
۵- کنگره پیرامون کار فراکسیون پارلمان کشوری و فراکسیون پارلمان اروپای حزب بر اساس گزارش آن‌ها موضع‌گیری می‌نماید. کنگره هم چنین راجع به شرکت در ائتلاف‌ها و حمایت از دولت‌های در اقلیت در عرصه کشوری تصمیم می‌گیرد.
۶- گزارش کمیسیون داوری کشوری به کنگره ارائه می‌شود.
۷- کنگره افراد زیر را انتخاب می‌نماید:
الف- هیئت رهبری حزب،
ب- اعضای کمیسیون داوری کشوری،
پ- اعضای کمیسیون نظارت مالی.

ماده ۱۶- ترکیب و انتخاب کنگره

۱- کسانی که در کنگره با حق رای شرکت می‌کنند عبارتند از:
الف- ۵۰۰ نماینده از واحد‌های حزبی،
ب- نمایندگان سازمان جوانان،
پ- نمایندگان گروه‌های ائتلافی درون حزبی کشوری.
در کنگره نمایندگان دیگری هم می‌توانند با رای مشورتی شرکت نمایند.
۲- نمایندگان کنگره برای مدت دو سال تقویمی انتخاب می‌شوند. زودترین زمان انتخابات اولین روز ماه اکتبر سال قبل و دیرترین زمان آن چهار هفته پیش از تشکیل کنگره است. البته امکان این که کمیسیون کشوری بنا بر درخواست هیئت رهبری حزب و یا خود کنگره انتخاب جدید همه نمایندگان را تصویب کند، به اعتبار خود باقی می‌ماند.
٣- نمایندگانی که نتوانند در کنگره شرکت نمایند جانشینان خود را که بر همان اساس انتخاب شده‌اند به کنگره می‌فرستند.
۴- تعداد نمایندگان کنگره توسط هیئت رهبری تا ٣۰ ماه ژوئن هر دو سال یک بار بر اساس تعداد اعضا تا ٣۱ دسامبر سال قبل برای مدت دو سال تقویمی تعیین می‌شود؛ این کار اولین بار تا ٣۰ سپتامبر ۲۰۰۷ برای سال‌های ۲۰۰٨ و ۲۰۰۹ انجام می‌شود.
۵- نمایندگان واحد‌ها توسط اعضا یا اجلاس‌های نمایندگان در حوزه‌های انتخاباتی نمایندگان انتخاب می‌گردند. حوزه انتخاباتی در برگیرنده یک و یا چند سازمان ولایتی است که از نظر جغرافیایی با یکدیگر مرتبط هستند. حوزه‌های انتخاباتی توسط هیئت رهبری سازمان‌های ایالتی هر دو سال یکبار تا تاریخ ٣۰ سپتامبر مشخص می‌گردند؛ اولین بار تا تاریخ ٣۱ اکتبر ۲۰۰۷.
۶- ۵۰۰ نماینده واحدها مطابق با تعداد اعضا دو به¬ دو [یک زن و یک مرد] در میان سازمان‌های ایالتی تقسیم (مقسوم علیه ۰؛ ۱؛ ۲؛ ٣؛...) می‌گردند. تقسیم مجدد تعداد نمایندگان در سازمان ایالتی هم بر اساس تعداد اعضا در حوزه‌های انتخاباتی دو به¬ دو خواهد بود.
۷- به سازمان جوانان حزب هم برای هر ۲۵۰ عضو فعال‌ آن دو نماینده تعلق می‌گیرد. حداکثر نمایندگان این سازمان ۲۰ نفر خواهد بود.
٨- نمایندگان گروه‌های ائتلافی در سطح کشوری توسط اعضا یا اجلاس‌های نمایندگان این گروه‌ها در سطح کشوری انتخاب می‌گردند. به این گروه‌ها طبق جدول زیر نماینده دارای حق رای تعلق می‌گیرد، اگر که:
- ۱۰۰۰ عضو حزب از اعضای آن باشند، ٨ نماینده،
- ۷۵۰ عضو حزب از اعضای آن باشند، ۶ نماینده،
- ۵۰۰ عضو حزب از اعضای آن باشند، ۴ نماینده،
- ۲۵۰ عضو حزب از اعضای آن باشند، ۲ نماینده.
تعداد نمایندگان گروه‌های ائتلافی در سطح کشوری نمی‌تواند از ۵۰ نفر بیشتر باشد. در غیر این صورت هیئت رهبری حزب اجازه دارد تغییرات لازمه را در جدول بالا به عمل آورد.
۹- به گروه‌های ائتلافی در سطح کشوری که اعضای آنها کمتر از ۲۵۰ نفر است دو نماینده با رای مشورتی تعلق می‌گیرد. این دو نفر توسط اعضا یا اجلاس نمایندگان آن گروه‌ها در سطح کشوری انتخاب می‌شوند.
۱۰- نمایندگان دارای رای مشورتی مطابق با جدول مصوبه کمیسیون کشوری توسط ارگان‌ها، اجلاس‌ها و یا دیگر گروه‌های حزبی انتخاب می‌شوند.
۱۱- اعضای سایر ارگان‌های کشوری و نیز اعضای کمیسیون داوری و کمیسیون نظارت مالی، اعضای ارگان‌های چپ‌های اروپا (EL) و هم چنین نمایندگان حزب در پارلمان اروپا و پارلمان کشوری با رای مشورتی در کنگره شرکت می‌کنند.
۱۲- نمایندگان و دیگر شرکت کنندگان با رای مشورتی در کنگره‌ها از حقوق مشابه نمایندگان دارای حق رای برخوردارند، به استثنای حق رای به هنگام انتخابات و رای گیری‌ها.

ماده ۱۷- فراخوان و شیوه کار کنگره

۱- کنگره عادی حداقل یک بار در سال تقویمی برگزار می‌شود.
۲- کنگره با تصمیم هیئت رهبری حزب و با اعلام دستور جلسه موقت و محل برگزاری که هشت هفته قبل از برگزاری به صورت کتبی به اطلاع نمایندگان و سایر شرکت کنندگان با رای مشورتی می‌رسد، فراخوانده می‌شود. چنانچه نمایندگانی انتخاب نشده و یا به هیئت رهبری حزب معرفی نشده باشند، اطلاعیه برگزاری کنگره به سازمان‌های مناطق، گروه‌های ائتلافی و سازمان جوانان حزب فرستاده می‌شود. حداکثر تا چهار هفته پیش از برگزاری کنگره همه نمایندگان دعوت می‌شوند.
٣- در موقعیت‌های ویژه سیاسی می‌توان کنگره فوق‌العاده را بنا بر تصمیم هیئت رهبری حزب بدون در نظر گرفتن مهلت‌های مقرر شده فراخواند. در کنگره فوق‌العاده تنها مسایلی مورد بحث و تصمیم‌گیری قرار خواهند گرفت که کنگره فوق‌العاده به خاطر آنها فراخوانده شده است.
۴- در صورت درخواست کتبی و با ذکر دلایل، کنگره عادی و یا فوق‌العاده باید بلافاصله با توجه به مهلت‌های مقرر شده فراخوانده شود:
الف- توسط کمیسیون کشوری،
ب- توسط سازمان‌های ایالتی و ولایتی، که مشترکاً حداقل یک چهارم اعضا را نمایندگی می‌کنند،
پ- توسط حداقل یک چهارم نمایندگان دارای حق رای.
۵- قطعنامه‌های پیشنهادی به کنگره را می‌توان حداکثر شش هفته قبل از برگزاری آن تحویل داد. این قطعنامه‌های پیشنهادی باید حداکثر چهار هفته قبل از برگزاری کنگره به دست نمایندگان برسد. قطعنامه‌های اساسی و سایر قطعنامه‌‌های مهم حداکثر شش هفته پیش از برگزاری کنگره منتشر می‌گردند. اگر کنگره فوق‌العاده باشد مهلت‌های مقرر شده را می‌توان کوتاه کرد. قطعنامه‌های فوری و ابتکاری را می‌توان بلافاصله با حمایت حداقل ۵۰ نماینده دارای حق رای در کنگره ارایه نمود.
۶- قطعنامه‌هایی که توسط سازمان‌های ایالتی، ولایتی و محلی، گروه‌های ائتلافی کشوری، ارگان‌های حزبی، کمیسیون‌های کنگره و یا حداقل ۲۵ نماینده ارایه می‌گردند توسط کنگره مورد بررسی قرار گرفته و یا در اختیار هیئت رهبری حزب یا کمیسیون کشوری قرار داده می‌شوند.
۷- سازمان‌های ولایتی/حوزه‌های انتخاباتی نمایندگان می‌بایستی پیش ازبرگزاری هر کنگره این امکان را داشته باشند تا با نمایندگان خود پیرامون قطعنامه‌ها به مشورت پرداخته و نظر خود را با آنان در میان گذارند.
٨- کنگره آیین نامه خود را تهیه می‌کند. چنانچه کنگره‌ای آیین نامه‌ای تصویب نکند، آیین نامه‌ی کنگره عادی قبلی ملاک کار قرار خواهد گرفت.
۹- هیئت رهبری حزب برای تدارک کنگره، کمیسیون تایید نمایندگان، کمیسیون قطعنامه‌‌ها، کمیسیون انتخابات، هیئت رئیسه کنگره را تعیین می‌کند. وظایف و شیوه کار آنها در آیین‌نامه و آیین‌نامه انتخابات نتظیم شده است. تصمیم نهایی پیرامون ترکیب این کمیسیون‌ها به عهده کنگره است.
۱۰- پیرامون کار کنگره صورتجلسه کتبی تهیه شده و یا با استفاده از ضبط صوت ضبط شده و آرشیو می‌گردد. مصوبه‌های کنگره صورتجلسه گردیده و به امضای هیئت رئیسه می‌رسد.

هیئت رهبری حزب

ماده ۱٨- وظایف هیئت رهبری حزب

۱- هیئت رهبری حزب ارگان رهبری سیاسی حزب است و حزب را رهبری می‌کند.
۲- وظایف هیئت رهبری عبارتند از:
الف- تصمیم‌گیری پیرامون کلیه مسایل سیاسی، تشکیلاتی و هم‌چنین مالی و دارایی که برایشان در این اساسنامه مسوولین دیگری در نظر نگرفته شده باشند،
ب- موضع‌گیری پیرامون مسایل سیاسی روز،
پ- تدارک کنگره‌های حزب و گردهمایی‌های کمیسیون کشوری و تحقق بخشیدن به تصمیم‌های آنها،
ت- تصمیم‌گیری پیرامون قطعنامه‌‌هایی که از طرف کنگره یا کمیسیون کشوری به هیئت رهبری حزب داده می‌شود،
ج- پشتیبانی از سازمان‌های ایالتی و گروه‌های ائتلافی کشوری و هماهنگی فعالیت‌های آنها،
چ- هماهنگی فعالیت‌های بین‌المللی،
ح- تدارک انتخابات، بخصوص تدارک و برپایی اجلاس کشوری نمایندگان جهت تهیه و ارایه لیست کشوری برای انتخابات پارلمان اروپا،
خ- تعیین جدول نمایندگان برای کنگره و کمیسیون کشوری.
٣- هیئت رهبری حزب دفتری را در محل حزب ایجاد می‌نماید. این دفتر از کار هیئت رهبری حزب، دیگر ارگان‌ها و کمیسیون‌های کشوری حزب، سازمان‌های ایالتی و گروه‌های ائتلافی کشوری پشتیبانی به عمل می‌آورد. اسامی اعضای حزب در این دفتر جمع‌آوری و نگهداری می‌شود.

ماده ۱۹- ترکیب و انتخاب هیئت رهبری حزب

۱- هیئت رهبری حزب که شامل اعضای هیئت اجرایی و سخنگوی جوانان است در مجموع از ۴۴ نفر تشکیل می‌شود که توسط کنگره انتخاب می‌گردند.
هیئت اجرایی حزب از ۱۲ نفر به شرح زیر تشکیل می‌شود:
الف- یک نفر به عنوان رهبر حزب،
ب- یک یا چند نفر به عنوان معاون یا معاونین رهبر حزب،
پ- یک نفر به عنوان خزانه‌دار کشوری،
ت- یک نفر به عنوان مسوول هماهنگی ایالت‌ها
ترکیب دقیق هیئت رهبری حزب را کنگره تعیین می‌کند.
اعضای هیئت اجرایی از الف تا ت توسط کنگره و باقی آنها توسط هیئت رهبری حزب انتخاب می‌شوند
۲- هیئت رهبری حزب هر دو سال یک بار انتخاب می‌گردد. چنانچه در یک سال تقویمی انتخاباتی برگزار نشود، در سال تقویمی بعدی باید جهت انتخاب هیئت رهبری کنگره عادی برگزار گردد. گذشته از آن کنگره می‌تواند برای انتخابات جدید هیئت رهبری تصمیم بگیرد.
٣- رییس یا روسای فراکسیون پارلمانی حزب در پارلمان کشوری، یک نماینده از طرف نمایندگان حزب در پارلمان اروپا و یک نماینده از طرف سازمان جوانان حزب با رای مشورتی در هیئت رهبری حزب حضور دارند. کنگره می‌تواند اعضای دیگر را با رای مشورتی برای حضور در هیئت رهبری حزب تعیین کند.

ماده ۲۰- شیوه کار هیئت رهبری

۱- چنانچه اساسنامه حاضر، آیین نامه مالی کشوری و مصوبه‌های کنگره مقررات دیگری وضع نکرده باشند، هیئت رهبری حزب وظایف اعضای خود را تعیین کرده و اعلام می‌دارد.
۲- هیئت رهبری حزب آیین نامه‌ای برای خود تهیه می‌کند.
٣- هیئت اجرایی حزب مطابق با تصمیم‌های هیئت رهبری حزب وظایف جاری سیاسی و تشکیلاتی را انجام داده و جلسات هیئت رهبری حزب را سازماندهی می‌کند. این جمع هیئت رهبری مطابق با ماده ۲۶ بند ۲ کتاب قوانین مدنی است. این جمع موظف است هیئت رهبری حزب را پیرامون همه تصمیم‌ها و تدابیر اتخاذ شده مطلع سازد. آیین نامه هیئت رهبری حزب وظایف هیئت اجرایی را تنظیم می‌نماید.
۴- رهبر حزب در رابطه با مسایل حقوقی و غیرحقوقی حزب را نمایندگی می‌کند. او می‌تواند در رابطه با مسایل حقوقی به دیگران وکالت بدهد. در کنار رهبر حزب، مطابق با ماده ۲۶ بند ۲ کتاب قوانین مدنی، دو عضو دیگر هیئت رهبری نیز می‌توانند مشترکا حزب را در رابطه با مسایل حقوقی و غیرحقوقی نمایندگی نمایند.
۵- هیئت رهبری حزب موظف به دادن گزارش به کنگره کشوری حزب است. هیئت رهبری حزب هم‌چنین کمیسیون کشوری، سازمان‌های ایالتی، گروه‌های ائتلافی کشوری و اعضا را در چارچوب روابط عمومی پیرامون تصمیم‌های خود به طور جامع مطلع می‌سازد.
۶- هیئت رهبری حزب فقط می‌تواند براساس مصوبه‌ای با اکثریت مطلق اعضای منتخب خود دسته جمعی استعفا دهد. در این صورت کنگره فوق‌العاده را باید بلافاصله فراخواند.

کمیسیون کشوری

ماده ۲۱- وظایف کمیسیون کشوری

۱- کمیسیون کشوری ارگان مجموعه حزب بوده و عملکرد آن در مقابل هیئت رهبری حزب مشورت، کنترل و پیشنهاد است.
۲- کمیسیون کشوری از رشد و توسعه مشترک سازمان‌های ایالتی در ایالت‌های قدیم و جدید کشور حمایت و پشتیبانی به عمل می‌آورد. این کمیسیون ابتکارات و حمایت‌های لازم برای رسیدن به این هدف را انجام می‌دهد.
٣- کمیسیون کشوری به خصوص پیرامون مسایل زیر مشاوره نموده و تصمیم‌گیری می‌نماید:
الف- مسایل اساسی سیاسی و تشکیلاتی بر پایه این اساسنامه، مصوبه‌های کنگره یا بنابر درخواست هیئت رهبری حزب،
ب- برنامه مالی سالانه بنابر پیشنهاد هیئت رهبری حزب،
پ- قطعنامه‌‌هایی که در اختیار این کمیسیون قرار می‌گیرند و یا توسط کنگره به این کمیسیون رجوع داده می‌شوند،
ت- مواردی که هیئت رهبری حزب به خاطر اهمیت سیاسی‌ و یا به خاطر مسئولیت مالی‌شان، مصوبه کمیسیون کشوری را در مورد آنها ضروری تشخیص دهد،
ج- اقداماتی که اجرای‌شان هزینه مالی و یا پرسنلی قابل توجهی برای سازمان‌های ایالتی به همراه می‌آورد.
۴- کمیسیون کشوری نماینده حزب در ارگان چپ‌های اروپا (EL) را تعیین می‌نماید.
۵- کمیسیون کشوری افراد پیشنهادی خود را جهت تهیه لیست انتخاباتی کشوری برای پارلمان اروپا به اجلاس نمایندگان کشوری ارایه می‌دهد.

ماده ۲۲- ترکیب و انتخاب کمیسیون کشوری

۱- اعضای کمیسیون کشوری با حق رای عبارتند از:
الف- ۶۰ نفر از نمایندگان سازمان‌های ایالتی،
ب- ۱۲ نفر منتخب از اجلاس سخنگویان گروه‌های ائتلافی کشوری،
پ- ۱۲ نفر از اعضای هیئت رهبری به انتخاب خود این هیئت،
ت- ۱۲ نماینده از طرف سازمان جوانان.
۲- اعضای دیگر هم می‌توانند با رای مشورتی عضو کمیسیون کشوری باشند.
٣- نمایندگان سازمان‌های ایالتی در کنگره‌های ایالتی انتخاب می‌گردند. تقسیم تعداد نمایندگان در میان سازمان‌های ایالتی مطابق با تعداد نمایندگان در کنگره، دو به¬ دو خواهد بود.
۴- اعضای دارای رای مشورتی طبق مصوبه کنگره توسط ارگان‌ها، اجلاس‌ها و دیگر کمیسیون‌های حزبی تعیین می‌شوند. در اینجا می‌بایستی گروه حزب در پارلمان اروپا، فراکسیون حزب در پارلمان کشوری و نمایندگان حزب در حزب چپ‌های اروپا به صورت مناسبی مد نظر قرارگیرند.
۵- اعضا برای دو سال تقویمی در نظر گرفته می‌شوند؛ اولین بار برای سال‌های ۲۰۰٨ و ۲۰۰۹. برای اعضای این کمیسیون اعضای علی‌البدل هم در نظر گرفته می‌شود.

ماده ۲٣- شیوه کار کمیسیون کشوری

۱- کمیسیون کشوری در صورت نیاز، ولی حداقل هر شش ماه یک بار، جلسه خواهد داشت.
۲- کمیسیون کشوری می‌بایستی بر اساس مصوبه هیئت رهبری حزب و یا بر اساس درخواست یک چهارم اعضای خود و ذکر دلایل، تشکیل جلسه دهد.
٣- کمیسیون کشوری از میان اعضای خود هیئت رییسه‌ای را انتخاب می‌کند. کار این هیئت فراخواندن و برگزاری جلسات است.
۴- کمیسیون کشوری برای خود آیین‌نامه‌ای را تهیه می‌کند.

۵. وضعیت مالی حزب

ماده ۲۴- امکانات مالی حزب

۱- امکانات مالی و دارایی حزب توسط هیئت رهبری حزب و هم‌چنین هیئت رهبری سازمان‌های ایالتی و ولایتی براساس اصول و مقررات آیین‌نامه مالی کشوری اداره می‌گردند.
۲- از نظر مالی حزب خود را از طریق منابعی که در قانون احزاب مشخص شده، تامین می‌نماید. تقسیم درآمدهای حزب بر اساس آیین‌نامه مالی کشوری صورت گرفته و با برنامه مالی سالانه تنظیم می‌گردد.
٣- اعضای حزب مطابق با درآمد خود و بر اساس آیین‌نامه مالی معتبر کشوری حق عضویت می‌پردازند. حق عضویت‌ها پس دادنی نیستند.

ماده ۲۵- برنامه مالی و گزارش‌دهی

۱- هیئت‌های رهبری حزب برای برنامه مالی سالانه و گزارش‌دهی پیرامون درآمدها، هزینه‌ها و دارایی حزب بر اساس آیین‌نامه مالی کشوری و قانون احزاب مسوول هستند.
۲- کمیسیون کشوری بر اساس پیشنهاد هیئت رهبری پیرامون برنامه مالی سالانه تصمیم‌گیری می‌کند. هیئت‌های رهبری ایالت‌ها هم می‌توانند روش‌های مشابه را برای برنامه‌های مالی خود به کار بندند.

ماده ۲۶- شورای مالی کشوری

۱- شورای مالی کشوری پیرامون همه مسایل اساسی مالی مشاور حزب است. این شورا تصمیم‌های اساسی پیرامون طرح و برنامه مالی، تقسیم هزینه برنامه‌های انتخاباتی و تراز مالی درون حزبی را تدارک می‌بیند.
۲- شورای مالی کشوری را خزانه‌دار کشوری و خزانه‌داران ایالت‌ها تشکیل می‌دهند.
٣- شورای مالی کشوری در مقابل کنگره، هیئت رهبری حزب و کمیسیون کشوری از حق پیشنهاد قطعنامه برخوردار است. این شورا می‌تواند در باره همه قطعنامه‌های مالی موضع‌گیری نماید.
۴- شورای مالی کشوری آیین‌نامه خود را تهیه می‌کند.
۵- در اساسنامه‌های ایالتی هم مقررات مشابه‌ای در نظر گرفته می‌شود.

ماده ۲۷- نظارت مالی

۱- کمیسیون‌های نظارت مالی در سطح کشوری، ایالتی و ولایتی تشکیل می‌گردند. اعضای این کمیسیون‌ها در کنگره کشوری، ایالتی و ولایتی انتخاب می‌شوند. اعضای این کمیسیون‌ها از میان خود یک نفر را به عنوان مسوول انتخاب می‌نمایند.
۲- اعضای هیئت‌های رهبری، کمیسیون کشوری و یا کمیسیون‌های مشابه آن در سطح ایالتی و ولایتی، نمایندگان حزبی در پارلمان‌های کشوری، ایالتی و ولایتی، کارمندان حزب یا شرکت‌ها و نهادهایی که به حزب مربوط می‌گردند و هم چنین اعضایی که به شکلی دیگر و به طور منظم منبع درآمد حزبی دارند، نمی‌توانند عضو کمیسیون‌های نظارت مالی گردند.
٣- کمیسیون‌های نظارت مالی فعالیت‌های مالی هیئت‌های رهبری، دفاتر حزبی و کل حزب و هم چنین اداره دارایی‌های حزب را کنترل می‌کنند. این کمیسیون‌ها به کنترل سالانه مالی و دارایی حزب بر اساس قانون احزاب کمک می‌نمایند.
۴- کمیسیون‌های نظارت مالی بر اساس قانون احزاب گزارش مالی هیئت رهبری حزب به کنگره را کنترل می‌کنند.
۵- جزییات شیوه کار و وظایف کمیسیون‌های نظارت مالی را آیین‌نامه مصوبه کنگره تنظیم می‌نماید.

۶. روش‌های عمومی کار حزب

ماده ۲٨- علنی بودن

۱- بحث و مشاوره ارگان‌های حزبی اصولا علنی است.
۲- به میهمانان در چارچوب آیین‌نامه و دستورجلسه اجازه صحبت داده می‌شود.
٣- از حضور کل و یا بخشی از عامه مردم با ارایه دلایل موجه جلوگیری می‌گردد.
۴- چنانچه حقوق فرد دیگری به ویژه حقوق شخصی او الزامی سازد از حضور عامه مردم ممانعت به عمل خواهد آمد. در این صورت قطعنامه‌های پیشنهادی به ارگان‌های حزبی و صورت جلسات و مصوبه‌ها به صورت مناسبی به اطلاع همگان خواهد رسید.

ماده ۲۹- قطعنامه‌‌ها

۱- اعضای حزب می‌توانند قطعنامه‌های خود را به هیئت‌های رهبری و دیگر ارگان‌های سازمان‌های مناطق، گروه‌های ائتلافی و سازمان جوانان حزب تحویل دهند.
۲- قطعنامه‌ها به هیئت رهبری مسوول تحویل داده می‌شوند. هیئت مربوطه این قطعنامه‌ها را بلافاصله در اختیار ارگان مسوول رسیدگی مد نظر این اساسنامه می‌گذارد. ارسال قطعنامه به ارگان مسوول رسیدگی به آن در عرض سه هفته پس از دریافت به اطلاع ارائه‌دهنده قطعنامه می‌رسد.
٣- تصمیمی که پیرامون قطعنامه گرفته می‌شود بلافاصله به اطلاع ارائه‌دهنده قطعنامه می‌رسد.
۴- جزییات شیوه رسیدگی به قطعنامه‌ها را آیین‌نامه ارگان مربوطه تعیین می‌کند.

ماده ٣۰- دعوت و حدنصاب برای تصمیم‌گیری

۱- دعوت برای جلسات ارگان‌های حزبی و فرستادن اوراق جهت بحث و مشاوره در این اجلاس‌ها از طریق پست معمولی صورت می‌گیرد. چنانچه شماره فاکس و یا آدرس ایمیل موجود باشد، در اینجا می‌توان از فاکس و ایمیل نیزاستفاده نمود. آیین‌نامه این ارگان‌ها می‌توانند روش دیگری را در نظر بگیرند.
۲- ارگان‌های انتخاب شده درصورتی قادر به تصمیم‌گیری هستند که حداقل نصف اعضای صاحب رای حضور داشته باشند. آیین‌نامه¬های این ارگان‌ها می‌تواند روش دیگری را در نظر گیرد.
٣- اجلاس اعضا در صورتی بدون در نظر گرفتن تعداد حاضرین قادر به تصمیم‌گیری است که اعضای دارای حق شرکت در اجلاس‌ها بر طبق مقررات دعوت شده باشند.
۴- تعیین حدنصاب برای تصمیم‌گیری تنها در صورت درخواست مشخص می‌گردد.
۵- چنانچه حدنصاب برای تصمیم‌گیری در رابطه با موضوع مشخصی از صورت جلسه تعیین شده باشد، در نشست بعدی این ارگان حزبی پیرامون همان موضوع مشخص بدون در نظر گرفتن تعداد حاضرین می‌توان تصمیم‌گیری نمود. در دعوت‌نامه به این مساله اشاره خواهد شد.

ماده ٣۱- مصوبه‌ها، رای‌گیری و انتخابات

۱- مصوبه‌ها با اکثریت ساده تصویب می‌گردند، مگر این‌که این اساسنامه، آیین‌نامه انتخابات، اساسنامه ایالت یا ولایت به طور مشخص اکثریت دیگری را در نظر گرفته باشد.
۲- به هنگام رای‌گیری و انتخابات درصورتی می‌توان دارای اکثریت ساده بود که تعداد آرای معتبر موافق بیشتر از آرای معتبر مخالف باشند.
٣- به هنگام رای‌گیری و انتخابات درصورتی می‌توان دارای اکثریت مطلق بود که تعداد آرای معتبر موافق بیشتر از مجموع آرای معتبر مخالف و ممتنع باشند.
۴- اگر به هنگام رای‌گیری حداقل دو سوم آرای معتبر داده شده موافق باشد و اگر بیش از نصف دارندگان حق رای موافق رای دهند، می‌تو ان دارای اکثریت اساسنامه‌ای بود. دارندگان حق رای در اجلاس نمایندگان، همه‌ی نمایندگان انتخاب شده صاحب رای صرفنظر از حضورشان و در اجلاس اعضا، همه‌ی اعضای حاضر هستند.
۵- انتخابات را فقط زمانی می‌توان برگزار کرد که این موضوع در دعوتنامه برای آن اجلاس ذکر شده باشد. چنانچه برگزاری انتخابات جدید مطابق با اساسنامه و یا بر اساس یک قطعنامه پذیرفته شده در دستور کار قرار گیرد، این موضوع در دعوتنامه اعلام می‌شود.
۶- انتخابات برای ارگان‌های حزبی مخفی خواهد بود. دیگر انتخابات را در صورت نبود مخالفت می‌توان به صورت آشکار برگزار کرد. جزییات را آیین‌نامه انتخابات حزب مشخص می‌نماید.
۷- رای گیری پیرامون موضوعات مشخص آشکار خواهد بود.
٨- رای گیری پیرامون مسایل پرسنلی که مفهومشان از اهمیت ‌برابر با انتخابات برخوردار هستند، مخفی خواهد بود.

ماده ٣۲- انجام وظایف مسوولان حزبی و نمایندگان

۱- مسوولان حزبی و نمایندگان وظایف خود را معمولا به صورت افتخاری انجام می‌دهند.
۲- با مصوبه هیئت رهبری حزب و یا هیئت رهبری ایالت مربوطه، یک مسوول حزبی می‌تواند به عنوان کارمند حزب انجام وظیفه نماید.
٣- هیچ عضوی اجازه ندارد بیش از ٨ سال به صورت پیاپی تصدی مسوولیتی را به عهده بگیرد.
۴- اکثریت اعضای هیئت رهبری کشوری و ایالتی حزب نمی‌توانند در سطح اروپا، کشوری و یا ایالت‌ها نماینده باشند.
۵- هزینه‌های ضروری که به هنگام انجام وظایف افتخاری بوجود می‌آیند در چارچوب آیین‌نامه مالی کشوری، برنامه مالی و دیگر مصوبه‌های حزبی پرداخت می‌گردند.

ماده ٣٣- خاتمه انجام وظایف مسوولان حزبی و نمایندگان

۱- سمت حزبی یا نمایندگی پارلمان با رد صلاحیت، انتخابات جدید، استعفا و یا پایان عضویت در حزب خاتمه می‌یابد.
۲- ردصلاحیت موقعی پیش می‌آید که ارگان انتخاب کننده در رای گیری مخفی:
الف- به تقاضای فرد انتخاب شونده برای رای اعتماد، با اکثریت ساده جواب منفی داده و یا
ب- بنا بر درخواست، اکثریت مطلق ردصلاحیت را تصویب نماید.
درخواست رد صلاحیت باید در دستور کار موقت اعلام شده باشد.
٣- استعفا از سمت حزبی و یا نمایندگی پارلمان به صورت کتبی به ارگان مربوطه اعلام می‌شود.
۴- هیئت رهبری مربوطه در موارد مربوط به بندهای ۱ تا ٣ بر اساس صورت جلسه انتخابات، جانشین و یا ضرورت انتخابات جدید را تعیین کرده و اقدامات مقتضی را انجام می‌دهد.

ماده ٣۴- ارایه لیست کاندیداها

۱- تنها هیئت رهبری حزب مجاز به ارایه لیست کاندیداها برای انتخابات پارلمان اروپا است.
۲- فقط هیئت رهبری ایالت‌های مربوطه مجاز به ارایه لیست کاندیداها برای انتخابات پارلمان کشوری و پارلمان ایالت‌ها هستند.
٣- تنها هیئت رهبری ولایت‌ها مجاز به ارایه لیست کاندیداها برای انتخابات محلی است.
۴- اساسنامه ایالت‌ها می‌توانند در چارچوب قانون انتخابات مقررات دیگری را در رابطه با بند‌های ۲ و ٣ در نظر بگیرند. چنانچه قانون انتخابات قاعده دیگری را الزامی کند همان قاعده ملاک خواهد بود.

ماده ٣۵- تهیه لیست کشوری برای انتخابات پارلمان اروپا

۱- تهیه لیست کاندیداها برای انتخابات پارلمان اروپا و تعیین ترتیب نام کاندیداها در لیست کشوری در اجلاس ویژه نمایندگان (اجلاس کشوری نمایندگان) صورت می‌پذیرد.
۲- نمایندگان برای اجلاس کشوری نمایندگان در اجلاس‌های واحدهای جغرافیایی اعضای حزب از میان همه‌ی اعضای صاحب رای انتخاب می‌شوند. چارچوب کلی آیین‌نامه‌ها راجع به کنگره در اینجا به کار گرفته می‌شود.

ماده ٣۶- تهیه لیست کاندیداهای حوزه انتخاباتی و ایالت‌ها برای انتخابات پارلمان کشوری

۱- لیست کاندیداهای حوزه انتخاباتی در اجلاس همه‌ی اعضای صاحب رای حوزه انتخاباتی یا در اجلاس ویژه نمایندگان حوزه انتخاباتی تهیه می‌گردد (اجلاس نمایندگان حوزه انتخاباتی).
۲- نمایندگان برای اجلاس نمایندگان حوزه انتخاباتی در اجلاس‌های واحدهای جغرافیایی اعضای حزب از میان همه‌ی اعضای صاحب رای در حوزه انتخاباتی انتخاب می‌شوند.
٣- تهیه لیست کاندیداها و تعیین ترتیب نام کاندیداها در لیست ایالتی در اجلاس همه‌ی اعضای صاحب رای یا در اجلاس ویژه نمایندگان (اجلاس ایالتی نمایندگان) صورت می‌پذیرد.
۴- نمایندگان برای اجلاس ایالتی نمایندگان در اجلاس‌های واحدهای جغرافیایی اعضای حزب از میان همه‌ی اعضای صاحب رای در ایالت انتخاب می‌شوند.

ماده ٣۷- آیین قضاوت و داوری

۱- قضاوت و تصمیم‌گیری پیرامون اختلافات درون حزبی و یا یکی از سازمان‌های حزبی با اعضای پراکنده و اختلافات پیرامون تفسیر و کاربرد این اساسنامه و آیین‌نامه‌ها و تصمیم راجع به اعتراض به انتخابات از طریق تشکیل کمیسیون داوری توسط کنگره کشوری و کنگره‌های ایالتی صورت می‌گیرد. سازمان‌های ولایتی می‌توانند کمیسیون‌های حل و فصل تشکیل دهند. برای سازمان‌های ولایتی متعدد می‌توان کمیسیون حل و فصل مشترک ایجاد نمود.
۲- اعضای کمیسیون داوری هر دو سال تقویمی یکبار انتخاب می‌گردند. آنها نمی‌توانند عضو هیئت رهبری حزب، کمیسیون کشوری و یا ایالتی و کمیسون داوری دیگری باشند. آنها نباید در استخدام حزب بوده و یا به صورت دیگری بطور منظم منبع درآمد حزبی داشته باشند. آنها مستقل بوده و تابع دستورات نیستند.
٣- کمیسیون‌های داوری فقط بنابر درخواست فعال می‌گردند. کمیسیون‌های داوری پیرامون بازگشایی کار داوری تصمیم می‌گیرند.
۴- کمیسیون داوری کشوری پیرامون اختلافات میان سازمان‌های ایالتی و هم‌چنین ارگان‌های کشوری حزب و تک تک اعضا، سازمان‌های مناطق، گروه‌های ائتلافی و یا دیگر ارگان‌های کشوری قضاوت می‌کند. این کمیسیون راجع به اعتراض به انحلال سازمان‌های مناطق و گروه‌های ائتلافی داوری می‌نماید. اعتراض به تصمیم‌های کمیسون‌های داوری ایالتی در اختیار این کمیسیون گذاشته می‌شود.
۵- کمیسون‌های داوری ایالتی به اختلافاتی رسیدگی می‌کند که مرجع رسیدگی آنها کمیسیون داوری کشوری و یا کمیسیون حل و فصل نباشد و یا چنانچه کار حل و فصل مربوطه در سازمان‌های ولایتی بی‌نتیجه بوده باشد. این کمیسیون مرجع رسیدگی به اعتراض‌ها علیه رد عضویت و یا اخراج از حزب است.
۶- کمیسیون حل و فصل پیرامون اختلافات در سازمان‌های ولایتی داوری می‌کند.
۷- کمیسیون‌های داوری می‌توانند پس از انجام کار خود:
الف- تدابیری را اتخاذ نمایند که در خدمت بازسازی نظم اساسنامه‌ای در حزب باشد،
ب- اعضا را بر اساس ماده ٣ بند ۴ از حزب اخراج نمایند.
٨- برای فعالیت کمیسیون‌های داوری کنگره آیین‌نامه داوری را تصویب می‌کند که مرجع حقوقی برای همه مراجعه کنندگان بوده، دادرسی عادلانه‌ای را تضمین کرده و رد عضویت در کمیسیون داوری را به خاطر پیشداوری ممکن سازد. آیین‌نامه داوری حدود دقیق اختیارات کمیسیون‌های داوری و جزییات شیوه داوری را تنظیم می‌کند.

۷- مقررات گذار و نهایی

ماده ٣٨- مقررات گذار

۱- افراد عضو احزابی که اهداف و اعمالشان در تقابل با اهداف و اعمال حزب ما نباشد می‌توانند تا تاریخ ٣۱ دسامبر ۲۰۰۷ عضو حزب باشند.
۲- صرف نظر از ماده ۷ بند ۲ همه گروه‌های ائتلافی موجود کشوری «حزب چپ ـ پ د اس» و گروه‌های کاری «آلترناتیو انتخاباتی برای عدالت اجتماعی» تا تاریخ ٣۱ دسامبر ۲۰۰۷ ، درصورتی که شرایط مقتضی را دارا نباشند، می‌توان پس از آن هم بخشی از گروه‌های ائتلافی کشوری محسوب نمود.
٣- برای کنگره سال ۲۰۰٨ صرف نظر از ماده ۱۶ بند ۶ تعداد نمایندگان واحدها به صورت زیر خواهد بود:
الف- ۱۶۰ نماینده مطابق با تعداد اعضا برای همه شانزده سازمان‌ ایالتی،
ب- ۱۷۰ نماینده مطابق با تعداد اعضا برای ۱۰ سازمان ایالتی ایالات غرب آلمان،
پ- ۱۷۰ نماینده مطابق با تعداد اعضا برای سازمان‌های ایالتی شش ایالت شرق آلمان.
در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ تعداد نمایندگان مربوط به بند الف هر بار به تعداد ۶۰ نفر و تعداد نمایندگان مربوط به بندهای ب و پ هر بار به تعداد ٣۰ نفر افزایش می‌یابد. از سال ۲۰۱۴ ماده ۱۶ بند ۶ به اجرا گذاشته می‌شود.
۴- کنگره موسس حزب چپ‌ در سال ۲۰۰۷ با شرکت نمایندگان منتخب کنگره ششم «آلترناتیو انتخاباتی برای عدالت اجتماعی» و کنگره دهم «حزب چپ‌ ـ پ د اس» تشکیل می‌گردد.
۵- مصوبه‌های کنگره با اهمیت ویژه برای غرب و شرق ، تا پایان سال ۲۰۱۶ علاوه بر تصویب باید از رای مثبت اکثریت ساده نمایندگانِ ۱۰ سازمان ایالتی غرب و اکثریت ساده نمایندگان ۶ سازمان ایالتی شرق برخوردار باشند. ضرورت چنین اکثریتی زمانی پیش می‌آید که یک چهارم نمایندگان قبل از رای‌گیری به این نتیجه برسد.
۶- در اولین هیئت رهبری حزب چپ‌، ۲۲ نفر از اعضا شامل ۶ نفر از اعضای هیئت رهبری بنا بر پیشنهاد کنگره «آلترناتیو انتخاباتی برای عدالت اجتماعی» و ۲۲ نفر از اعضا شامل ۶ نفر از اعضای هیئت رهبری بنا بر پیشنهاد کنگره «حزب چپ ـ پ د اس» انتخاب می‌گردند.
۷- تا انتخاب هیئت رهبری حزب در سال ۲۰۱۰ دو نفر به عنوان رهبر حزب انتخاب می‌شوند. در سال ۲۰۰۷ یک نفر به عنوان رهبر حزب بنا بر پیشنهاد «آلترناتیو انتخاباتی برای عدالت اجتماعی» و یک نفر به عنوان رهبر حزب بنا بر پیشنهاد «حزب چپ ـ پ د اس» انتخاب می‌گردند.
٨- تا تشکیل اولین کمیسیون کشوری در سه ماهه اول سال ۲۰۰٨ هیئت رهبری حزب وظایف آن را بر عهده خواهد داشت.
۹- مصوبه‌های کنگره جهت تغییر و یا حذف مقررات گذار در ماده ٣٨ (۷ ـ ٣) و هم چنین ترکیب هیئت رهبری حزب تا سال ۲۰۱۰ علاوه بر تصویب باید از رای مثبت اکثریت ساده نمایندگان ۱۰ سازمان ایالتی غرب و اکثریت ساده نمایندگان ۶ سازمان ایالتی شرق برخوردار باشند.

ماده ٣۹- مقررات نهایی
۱- این اساسنامه کشوری به تاریخ ۲۵ مارس ۲۰۰۷ تصویب گردیده و به تاریخ ۱۶ ژوئن ۲۰۰۷ مورد پذیرش کنگره موسس حزب چپ‌ قرار گرفته است. این اساسنامه از این به بعد معتبر است.
۲- تغییرات در این اساسنامه باید در کنگره با اکثریت اساسنامه‌ای یا در همه‌پرسی از اعضا با اکثریت ساده در کنگره تصویب گردد. آیین‌نامه مالی کشوری به انضمام جدول حق عضویت، آیین‌نامه داوری و آیین‌نامه انتخابات توسط کنگره با اکثریت مطلق قابل تصویب و یا تغییر هستند. آنها بخشی از این اساسنامه هستند. تغییرات در این اساسنامه پس از ثبت آن در اداره ثبت معتبر می‌گردند.
٣- هیئت رهبری مطابق با ماده ۲۶ بند ۲ کتاب قوانین مدنی اختیار دارد بنا بر درخواست اداره ثبت اصلاحات و تغییراتی را در برخی از مفاد این اساسنامه که برای ثبت آن الزامی هستند، به عمل آورند.
۴- دارایی حزب به هنگام انحلال آن بنا بر تصمیم و انتخاب کنگره با اکثریت ساده به یک بنیاد غیرانتفاعی ثبت شده سپرده می‌شود.


برگردان: ع. بهار
ویراستار: مهرداد آشنا


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست