• سوسیالیسم در قالب تفکری انتقادی بازگشتی اصیل به اومانیسم است اما این بازگشت با حرکت هایی که بنیان آزادی های سیاسی و دموکراسی را قصد خشکاندن دارند میانه ای ندارد. جریانهای سیاسی در ایران امروز به جای اینکه سعی کنند خود را کابوس دیگری ببینند باید بکوشند تا با تکیه مشترک خود بر دموکراسی، در مقابل استبداد دینی صف آرایی کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣۰ فروردين ۱٣٨۵ -  ۱۹ آوريل ۲۰۰۶

سوسياليسم در قالب تفكری انتقادی بازگشتی اصيل به اومانيسم است اما اين بازگشت با حركت هايی كه بنيان آزادی های سياسی و دموكراسی   را قصد خشكاندن دارند ميانه ای ندارد. جريانهای سياسی در ايران امروز به جای اينكه سعی كنند خود را كابوس ديگری ببينند بايد بكوشند تا با تکيه مشترك خود دموكراسی در مقابل استبداد دينی صف آرايی كنند
ميثم قهوه چيان
وقتی حركت های ۶٨ اروپا شكل گرفت بسياری از چپ ها به تحقق رؤيای ماركسی می انديشيدند. اما چند سال پس از آن واقعه باز سرمايه داری به كار خود ادامه داد.سرمايه داری هنوز سلطه ی غير انسانی خود را ادامه می دهد. چپ و سوسياليسم مشتركی لفظی است. سوسياليسم در ونزوئلا با سوسياليسم در كوبا تفاوت های اساسی دارد. اگر چه چاوز در ونزوئلا به قدرت رسيده است اما هيچ تضمينی نيست كه او تا ابد رأی بياورد مگر آنكه او نيز بخواهد هم چون به ظاهر هم مسلكش كاسترو بر تبل استبداد بكوبد. هيچ تضمين منطقی بر حمايت قطعی و دائمی مردم از چاوز در ونزوئلا وجود ندارد.هم چنين پيروزی چاوز نه تنها مرحله ای ديگر از تاريخ نيست بلكه ادامه ی نهاد های غربی است با اين تفاوت كه اين حزب چپ گرا در حياط خلوت آمريكا رأی آورده است. آيا چاوز در ونزوئلا جامعه ای سوسياليستی ايجاد كرده است ؟
طولانی شدن عمر سرمايه داری نشان داد داغ بر گرده ی انسانيت عميق تر از آن است كه با تناقضات درونی سرمايه داری رفع شود. اصولا مشكل اساسی تر از مسأله اقتصادی است. همين قانونی كه در فرانسه مورد چالش و خدشه قرار گرفت درپاره ای از كشور ها تصويب شده و اجراء می شود و سوسياليسم خفته ای را در برابر خود بيدار نكرده است. نظام سرمايه داری اگر با گسترشش در اقتصاد، مخالفت كلاسيك سوسياليست ها را بر انگيزد در فرهنگ با گسترش صد چندانش كه تمام انسانيت را در بر گرفته است اعتراض درخوری در برابرخود نديده است. سرمايه داری با اعتراض به ملغا كردن پاره از قوانين ملغا نمی شود. اكنون جز با نابود كردن رويه ی فرهنگی سرمايه داری كه با محيط شدن بر انسان، آزادی انسان را سلب كرده و او را چارچوب صلب معرفت مادی قرار داده حاصل نخواهد شد. وگرنه سوسياليست ها با قرار گرفتن در پارادايم معرفتی سرمايه داری تنها موفق به ايجاد سوسياليسم لفظی در دامان سرمايه داری خواهند شد.
اكنون سوسياليسم در مقابل دموكراسی نيست. سوسياليست ها امروز دموكراسی را پذيرفته اند. تنها كشوری كه در آن مبارزه ی مسلحانه برای پيروزی سوسياليسم در جريان است كشور نپال می باشد.
سوسياليسم امروز در مرحله ی اول به دنبال نقد زندگی و متافيريك دگم سرمايه داری است. و اين دو با تظاهرات ميليونی و يا ميلياردی نمی شكند. پوشيدن تی شرت چه، تنها نشان از وجدان معذب انسان امروز است، در آلمان حتی نژاد پرست ها هم تی شرت چه را می پوشند.
استفاده از واژه های مبهم چپ و راست و حذف جريانهای ديگر،   ادبياتی كلامی و ايدئولوژيك است ادبياتی كه جز به دفاع از انديشه خود نمی انديشد. آقای اصلاحچی با ساده انگاری هر غير چپی را راست و هر راستی را در انتظار چمدان های پر از دلار آمريكا می بيند.او بدون استناد به آمار نشريات چپ و بدون بررسی مستند نشريات چپ را پر تيراژ ترين می خواند، رأی به احمدی نژاد را رأی به آرمانهای سوسياليستی می داند كه جمهوری اسلامی نمی تواند آنها را عملی سازد .آيا آقای اصلاحچی شرط تحقق ايده خود را دموكراسی دوره ای و نظام چند حزبی می داند. ويا به خاطر توانايی احزاب بورژوازی از حضور ايشان مانع خواهد شد . دموكراسی مورد ادعای آقای اصلاحچی دقيقا چه تفاوتی با حكومت های حاكم در كشور های سرمايه داری دارد. نسبت دادن تعبير كابوس برای انديشه ی چپ نشان از عمق اصلاحات كلی مدنظر ايشان است. آقای اصلاحچی با استقراء محدود خود از غير چپ ها و نگاهی بسته و دگم غيرها را در ترس ازخود در حال ديدن كابوس يعنی چپ تصور می كند.
در پايان خاطر نشان می نمايم چپ امروز طيف های مختلفی در واقعيت دارد. سوسياليسم در قالب تفكری انتقادی بازگشتی اصيل به اومانيسم است اما اين بازگشت با حركت هايی كه بنيان آزادی های سياسی و دموكراسی   را قصد خشكاندن دارند ميانه ای ندارد. جريانهای سياسی در ايران امروز به جای اينكه سعی كنند خود را كابوس ديگری ببينند بايد بكوشند تا با تکيه مشترك خود دموكراسی در مقابل استبداد دينی صف آرايی كنند.
 
عضو شورای مركزی انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي