• گروهی از اعضای ارشد شورای همبستگی با مهندس کوروش زعیم دیدار کردند. در این دیدار نظرات فعالان این شورا در مورد جنبش مردم ایران مورد بحث قرار گرفت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۲ مهر ۱٣٨٨ -  ۱۴ اکتبر ۲۰۰۹

انجمن زندانیان سیاسی: گروهی از اعضای ارشد جنبش همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر درایران، روز گذشته با مهندس کوروش زعیم، دبیر سیاسی این جنبش دیدار کردند.
در این دیدار ابتدا مهندس کوروش زعیم که در جریان اعتراضات انتخاباتی جنبش سبز به زندان افتاد، گزارشی از وضعیت خود در مدت بیش از ۳ ماه بازداشت را ارایه کرد.
دبیر سیاسی جنبش همبستگی ابراز داشت: من را در جریان اعتراضات و در نیمه ی شب از خانه ام بردند. ان ها که خود را پلیس امنیت معرفی می کردند ابراز داشتند که اگر در را باز نکنی ان را خواهیم شکست و به همین دلیل مجبور شدیم در را باز کنیم. پس از این که من را در سلول انفرادی در بازداشتگاه اطلاعات موسوم به ۲۰۹ انداختند باز جویی ها شروع شد. ابتدا فشار زیادی بر روی من گذاشتند و البته به این دلیل که من از بیرون از زندان هیچ اگاهی نداشتم مرتب اخبار دروغ به من می دادند. ان ها می گفتند که اعتراضات سرکوب شد و اصلاح طلب ها پوزش خواهی کردند. همچنین به من می گفتند که چند تن از جوانان جبهه ی ملی را بازداشت کرده ایم که روی تو اعتراف کرده اند و چون می دانستند که من در باره ی این جوانان حساس هستم می خواستند به من فشار بیاورند تا تسلیم ان ها بشوم.
مهندس زعیم افزود: در این مدت همچنین فشار زیادی روی من گذاشته بودند که اعتراف کنم. می گفتند که مرتضوی گفته است باید این بار زعیم را بشکنیم. به همین دلیل از قول دادستان از من می خواستند تا در دادگاه یا تلوزیون حاضر شوم و اعتراف کنم تا به زعم ان ها جرم خودم و اعضایی از جبهه ی ملی که به دروغ می گفتند که بازداشت شده اند سبک تر شود. می گفتند که تو حد اقل ۵ سال باید در خاش زندان در تبعید باشی و کمتر از این ممکن نیست. در مورد شرایط اعتراف می گفتند که تو را به تلوزیون و دادگاه می بریم. در ان جا باید سناریویی که ما می نویسیم را اجرا کنی. یعنی ابتدا از مقام معظم رهبری و امت حزب اله عذر خواهی کنی و پس از ان نیز بگویی که راهت اشتباه بوده است. ولی من در پاسخ ان ها تکرار می کردم که برای مصاحبه مشکلی ندارم اما به شرط این که پخش مستقیم باشد و من حرف های خودم را بزنم. ولی نماینده ی دادستان به من گفت که تو مثل این که حالیت نیست که در زندان هستی. در نهایت نیز دیدند که فایده ندارد و من زیر بار نمی روم و دست برداشتند.
مهندس زعیم افزود: موارد اتهامی من چند چیز بود. فعالیت هایم از سال ۸۵ تا کنون. مانیفستی که پیش از انتخابات نوشتم. جنبش همبستگی و شرکت در تظاهرات و سخنرانی هایی که در جریان انتخابات علیه احمدی نژاد انجام داده بودم و شرایط فعلی را پیش بینی کرده بودم.
من به اطلاعاتی ها هم گفتم که تازه این اول ماجرا است و این جنبش ادامه دارد تا به نقطه ی اوج خود برسد. برای این که این جنبش ریشه دار است و همگان شرایط امروز را پیش بینی کرده بودند.
در ادامه ی این دیدار عیسا خان حاتمی دبیر اجرایی جنبش همبستگی ابراز داشت: اقای مهندس زعیم همواره برای عقاید و مبارزات خود هزینه پرداخت کرده است. ایشان در سال ۶۱ و ۸۵ نیز زیر شکنجه بوده و یکی از برادرانش را جمهوری اسلامی اعدام کرده و او حق دارد که دست از مبارزه با استبداد بر ندارد. امروز اگر جنبش سبز شعار جمهوری ایرانی سر می دهد به دلیل همین تلاش ها و کوشش کسانی چون شادروان ورجاوند بوده و این ملت به دنبال کسب هویت ملی خویش است. ما باید از جنبش سبز که ادامه ی راه جنبش ازادی خواهی ملت ایران برای حاکمیت ملی در طول تاریخ به ویژه از زمان مشروطه بوده است پشتیبانی کنیم اما نباید عوام زده شویم. باید حرف خودمان را بزنیم و به دنبال دیگران راه نیفتیم. در ان سالی که شاه بختیار را به نخست وزیری گزینش کرد همگان گفتند که این کار دیر انجام شده است. در واقع باید به جای شریف امامی، بختیار را گزینش می کرد تا حکومتش پایدار بماند. اقای خامنه ای هم اگر می خواست حکومت اسلامی را نجات دهد باید میرحسین را به رییس جمهوری می پذیرفت و نه احمدی را. البته کار از کار گذشت و دیگر دیر شده و مردم حرکت کرده اند.
دکتر ناظری عضو دیگر شورای همبستگی نیز در مورد جنبش سبز سخن گفت. او نیز ضمن خسته نباشی به مهندس زعیم به دلیل تحمل سختی های فراوان ابراز داشت: ما باید از جنبش سبز پشتیبانی کنیم. نباید تندروی کنیم. باید حتا از سخنان رفسنجانی به نفع این جنبش بهره برداری نماییم. هنوز در شرایطی هستیم که دیکتاتوری حاکم است و باید کاری کنیم که هزینه ی مردم پایین بیاید. اگر در روز قدس مثلا ۲ ملیون نفر شرکت کرده اند باید در روز ۱۳ ابان ۳ ملیون بیایند و تا ۲۲ بهمن همین طور روند شرکت کنندگان تصاعدی باشد. نه این که کمتر شوند. شرط این افزایش، مسالمت امیز بودن جنبشی است که خواسته اش جمهوری ایرانی است.
خانم پور فاضل وکیل زندانیان سیاسی از جمله ایه اله بروجردی و دیگر عضو شورای همبستگی نیز از مبارزات مهندس زعیم تقدیر کرد. گیتی پور فاضل گفت:با تایید سخنان اقای حاتمی باید بگویم که به جز بختیار که به حق در مورد حکومت دینی هشدار داد، ما و همکارانمان نیز با ارسال نامه ای با اقای خمینی اعلام داشتیم که جمهوری با اسلامی سازگار نیست. اما به جای این که به حرف های ما گوش فرا بدهند، پرونده ی وکالت ما را برای چندین سال ابطال کردند. امروز اما می بینیم که مردم خواهان جدایی دین از حکومت یا جمهوری ایرانی هستند. اقای بروجردی به عنوان یک روحانی زندانی که من وکیل او هستم با صراحت گفته است که دین باید از حکومت جدا باشد.
در ادامه ی این جلسه مهندس خادم یکی دیگر از اعضای جنبش همبستگی ابراز داشت: جرم مهندس زعیم این است که پیش از برگزاری انتخابات شرایط امروز را پیش بینی کرده بود و در اعلامیه ی خود از تابستان داغ یاد کرده بود. امنیتی ها گمان کردند که او طراح این تابستان داغ است در صورتی که خود ان ها با تقلب و کودتا و سرکوب و تجاوز دست به چنین کاری زدند. برخی از دوستان کهنسال ما در جبهه ی ملی یک سری ارمان های کلی را در نظر گرفته اند و به صورت غیر منعطف فقط بر روی ان ارمان ها تاکید می ورزند اما اقای زعیم ادم عملگرا و منعطفی است که پا به پای جنبش و مبارزات مردم جلو می رود. در چنین شرایطی راهی جر پشتیبانی از جنبش سبز و پرهیز از تندروی وجود ندارد. این راهی است که ما در پیش گرفته ایم و جلو می رویم.
مهندس طبرزدی سخنگوی همبستگی نیز از تلاش ها و مبارزات مهندس زعیم قدردانی کرد و گفت: جالب این است که ما طی یک سال ونیم گذشته تلاش کردیم در قالب ائتلاف و همبستگی کاندیدای بیرون از حاکمیت مثل مهندس انتظام را معرفی کنیم که از دو سو مورد مخالفت قرار گرفتیم. یک سو امنیتی ها و سوی دیگر برخی از دوستان خودمان. اگر ان روز توانسته بودیم این کار را انجام بدهیم امروز خیلی جلوتر بودیم. البته موفق به تصویب سند همبستگی شدیم که دارای ۱۲ اصل است. جالب این است که انچه جنبش سبز در شعارهای خود مطرح می کند در اصول همبستگی امده است. برای این که بدنه ی جنبش سکولار است.
طبرزدی در ادامه افزود: به نظر من اگر چه خامنه ای در ۲۹ خرداد دستور سرکوب را صادر کرد و نیروهای رژیم نیز با خشونت هر چه تمام تر سرکوب را انجام دادند اما ان ها به مرور عقب نشینی کردند. البته این عقب نشینی ناشی از ضعف مفرط ان ها به دلیل اختلافات درون حکومتی و درون جناحی و نیز به دلیل شکنجه و تجاوز و کشتار و در نتیجه ی افشای این ها است، اما به هر حال در شرایط فعلی ان ها پذیرفته اند که نمی توانند با جنبش سبز مقابله کنند. به همین دلیل می گویند که اگر این جنبش در چارپوب قانون باشد با ان مشکلی ندارند. این چارچوب را عدم ساختارشکنی می دانند. به همین دلیل است که به شدت با شعار جمهوری ایرانی مخالفت می کنند اما جنبش تصمیم ندارد از مواضع خودش عقب نشینی کند. ما از این جنبش پشتیبانی می کنیم و خود را عضوی از ان به حساب می اوریم. ما می گوییم که هر شعاری را جنبش سر بدهد باید پذیرفت که از روی شعور است نه این که چون با ان موافق هستیم چنین می گوییم. هیچ کس نباید خواست خود را بر این جنبش تحمیل کند. باید گذاشت تا به جلو برود و خودش تصمیم بگیرد. مهم این است که رژیم در یافته است که این جنبش سرکوب شدنی نیست.
رمضانی یکی دیگر از اعضای جنبش همبستگی به تحلیل ماهیت این جنبش پرداخت و گفت: برگشت به هویت ایرانی چیزی نیست که یک شبه به وجود امده باشد. یک الزام تاریخی در مقابل دیکتاتوری مذهبی بوده است که البته جریانات مبارز به ویژه کسانی که از نمادهای ملی مثل کوروش بزرگ و اعلامیه ی حقوق بشر او برای هویت سازی استفاده کردند در این کار تاریخی نقش داشته اند. این هویت خواهی با دموکراسی خواهی و حقوق بشر خواهی در یک مسیر قرار دارد. با ملی گرایی افراطی سازگاری ندارد اما در هر حال ملت دریافته اند که در مقابل ایدئولوژی خشونت و دیکتاتوری می توانند بر هویت ملی خود تکیه بزنند.
در این دیدار که مهندس درودی،علی رضا جباری، محمد مسعود سلامتی، امینیان، سعید درخشندی و پرویز سفری دیگر اعضای جنبش همبستگی نیز حضور داشتند، پرویز سفری یاد دکتر محمد ملکی دبیر همبستگی و کیوان صمیمی عضو دیگر همبستگی و پیمان عارف و سایر زندانیان سیاسی را گرامی داشت و گفت: این عزیزان در زندان به سر می برند و ما باید به یاد ان ها باشیم. متاسفانه در جریانات اخیر برخی سعی کردند زندانیان سیاسی را خودی و غیرخودی تقسیم کنند و حتا نامی از مهندس زعیم در لیست زندانیان خود نبردند. معلوم می شود که این ها نیز خیلی به شعارهای حقوق بشری خود پایبند نیستند و ما نباید اجازه دهیم این اتفاق بیفتد. الان که ۴ نفر از متهمان شرکت در جنبش سبز به اعدام محکوم شده اند باید همگان این کار را محکوم کرده و اجازه ندهند چنین فاجعه ای رخ دهد که در ان صورت شاید تظاهراتی به راه بیفتد که از ٣۰ خرداد بسیار گسترده تر باشد و رهبران جنبش باید این مهم را به زبان بیاورند که مبادا رژیم دست به چنین ماجرا جویی بزند.