سه سروده ی کوتاه
پرتو نوری علا
•
هر شب ماه
- بیش از شب ِ پیش- می بیند
که باد، چگونه
نرمه های سبز ِ صدا را
بر بام ها می تکاند (از شعرک ماه)
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنجشنبه
۷ آبان ۱٣٨٨ -
۲۹ اکتبر ۲۰۰۹
● ماه
هر شب ماه
- بیش از شب ِ پیش- می بیند
که باد، چگونه
نرمه های سبز ِ صدا را
بر بام ها می تکاند
و تارعنکوبت ِ غارها را
از سرشانه های مان.
● شبنم
دل، می شکافد این همه مویه؛
کج می شود چادر وُ عبا
مُعوج، رشته تسبیح و زنجیر.
تا سبزموج ها
کلیدی باشند درهای آهنین وُ
زبان های قفل شده را
قطره شبنمی آبشار می شود
بر لبان تشنه ام.
● یَأجوج وُ مَأجوج
با صورت هایی تَرَک برداشته
پستان هایی خالی از شیر
و آلت پسربچه ای
سُمّ بر زمین می کوبند وُ
دُمب می جنباننَد.
یأجوج وُ مَأجوج ها
مگر نمی دانند
یخ ها دارند آب می شوند
و از عمر ِ سفینه ی تاریک شان
چیزی بیش نمانده؟
لس آنجلس، آبان ۱٣٨٨- اکتبر ۲۰۰۹
پرتو نوری علا / آمریکا
|