• هدایت و رهبری رایانه ای، امروزه حود مردمی ترین شیوه رهبری جنبش ها محسوب می شود... جنبش کنونی ایرانیان در حال اثبات این فرایند است که چگونه مردم با در اختیار داشتن رسانه های شخصی - عمومی، خود به رهبران جنبش تبدیل می شوند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ آبان ۱٣٨٨ -  ٣ نوامبر ۲۰۰۹

۲۷ شهریور - روز قدس - و رویدادهای کوچک وبزرگ اما، بی وقفه ی جنبش پس از آن نشان داده است که جنبش بزرگ سیاسی و اجتماعی مردم ایران در سیزده آبان، خود را در گستره و ژرفای دیگری خواهد یافت. تاکتیک مبارزه مدنی جنبش در سیزده آبان، از نوع ۲۷ شهریور - روز قدس - سرشار از بداهه های نافرمانی خواهد بود؛ اما،به لحاظ کیفی، نافرمانی مدنی جنبش در این روز، به باوری پایدارتر خواهد رسید. سرشت جنبش به دلیل خرد آگاه جمعی و باور ملی، در تلاش است روزهای ساختگی و ابزاری حکومت اسلامی را به نام خود دوباره بنویسد. اراده جنبش، این روزهای ابزاری حکومت را که در آینده از آن جز شرمساری تاریخی یاد نخواهد شد، یکی پس از دیگری به باطله های تاریخ خواهد سپرد. تاریخ نویسان نسل نو در خیابان ها، نشان خواهند داد که رویش جنبش اعتراضی روزهای انتخاباتی، توانسته است راه بزرگ خود را در مبارزه ای مدنی و مدرن برای آزاد سازی ایران بیابد . روز قدس اگر در نافرمانی مدنی خود، آمیزشی از آگاهی و اعتماد به نفس را به جنبش هدیه کرد؛ سیزده آبان، با اتکا و باور به آن تجربه، خواهد توانست حکومت را به پذیرش کوتاه مدت ریزش پیکره اش، مطمئن سازد.
سیزده آبان در فهم تاکتیکی جنبش، در امتداد روز قدس، راه کاری نوین در تاریخ سیاسی ایران خواهد بود. نخستین خیزش سیاسی ای که به تمام مفهوم نافرمانی مدنی را با خلاقیتِ بداهه کاری خیابانی در هم آمیخت روز۲۷ شهریور یا روز قدس بود.
اکنون نمی توان شک داشت که سیزده آبان خواهد توانست با خرد جمعی جنبش، کار را بیش از پیش بر حکومت سخت تر گرداند. این همه، چنان که آشکار است توسط هیچ حزب یا گروه منسجمی که دارای رهبری تشکیلاتی باشد هدایت و رهبری نمی شود. هدایت جنبش در خانه ها ودر پای رایانه ها درسطحی تقریبا یکسان، یک فرصت بی نظیر برای همگان است. این که در جنبش سبز نقش آکاهی عمومی و تعیین راه کارها با خرد جمعی در شرف وقوع است، واقعیتی شفاف وپذیرفته است.
این نکته که جنبش امروز ایران از طریق رایانه هدایت می شود، در نوع خود بی نظیر است. از این پس، حرکت های سیاسی و اجتماعی در بافت قدیمی تشکیلات ها شکل نمی گیرند و خیابان ها با تصمیم کادر سیاسی در پشت درهای بسته، پر نمی شوند. بی شک، این روند به معنای آن نیست که در کسب دستاورد های بزرگ انسانی، دنیای مجازی بر واقع نگرایی غلبه خواهد یافت، بلکه نکته آن است که راه تصمیم گیری ها در پی فرصت های یکسان، تغییر کرده و عمومی تر شده است. اکنون،آدم ها با دانستگی و اراده فکری وارد جنبش ها می شوند، و همین یعنی شرایط ذهنی بر پایه فردیت انسانی، فربه تر از شرایط عینی شده است. دیگر، دانستن تنها معطوف به تعدادی از افراد در یک مرکزیت تشکیلات نیست، دانستن و اراده فردی در خرد جمعی، در تعیین سرنوشت عمومی نقشی بس مهم دارد.
از ابتدای جنبش کنونی تا به امروز این برای چندمین بار است که جنبش حرکت های بزرگ خود را با رایانه هدایت می کند و سازماندهی و رهبری خود را به عهده آن می سپارد. در انترنت، پیشنهاد ها و اظهار نظر ها به رای گذاشته می شوند و با توافق آشکار، روزهای اعتراض تعیین می شوند و آنگاه موازی سازی های کیفی آن با روزهای تعیین شده حکومتی، شکل می گیرند. پیشنهاد های ابتکاری به حرکت های بزرگ تبدیل می شوند و رایانه در مقام تشکیلاتی نامریی و عظیم، نقش هدایتگر را ایفا می کند. هدایت و رهبری رایانه ای، امروزه حود مردمی ترین شیوه رهبری جنبش ها محسوب می شود. از این روست که رهبران عقلی دیروزـ با نمایش های کاریزماتیک ـ به رهبران فیزیکی تبدیل می شوند و خرد جمعی رایانه ای به عنوان مردمی ترین شکل و در عین حال نخبه گرایانه ترین آن، رهبری و هدایت جنبش ها را به عهده می گیرند. جنبش کنونی ایرانیان در حال اثبات این فرایند است که چگونه مردم با در اختیار داشتن رسانه های شخصی - عمومی، خود به رهبران جنبش تبدیل می شوند . نزدیک ترین رخداد ممکن در رهبری جنبش در همین فردا ـ سیزده آبان ـ اتفاق خواهد افتاد.

سوم نوامبر ۲۰۰۹ ـ نروژ